ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : CHAPTER II
2
ลอเรลสวมุทีู่ไม่เป็นทาารเท่าไร เธอสำรวัวเอในระ ลูน่าเินเ้ามาภายในห้อ อีฝ่าย่วยเ็บสัมภาระให้ับเธอ
"น้อทำเอ่ะท่านพี่!" ลอเรลับแนลูน่าที่ำลัหยิบเสื้อผ้าใส่ลในระเป๋า
"ไม่เป็นไร พี่ยัอยาูแลน้อ.." ลูน่ายิ้ม เธอับมือเล็อลอเรลออไปพลา้มเ็บ่อ
ลอเรล้อไปที่อาาัรลูิสในานะพันธมิรทำสัาสบศึ
แล้วพวเาะไม่สสัยันเหรอว่าทำไม้อเป็นน้อสาวอเ้าหิลูน่า ?
"ลอเรล พี่เ็บอให้น้อเสร็แล้วนะ" ลูน่ามอน้อสาวอนทีู่เหม่อลอย
"ลอเรล .." ลูน่ายื่นมือไปับไหล่อีฝ่าย
ร่าเล็สะุ้
"น้ออย่าัวลใเลย พวเา้อื่นอบน้ออพี่มาแน่ๆ" ลูน่ายิ้ม
เป็นรอยยิ้มทีู่เศร้าเหลือเิน ..
ลูน่าไม่อยาที่ะให้ลอเรลไป พวเธอทั้สออยู่้วยันมาลอ
เธอทำเพียแ่ยิ้มให้ับลอเรล ถ้าเธอแสออว่าเธอเศร้าและิถึน้อนาไหนน้อสาวอเธอไม่สบายใ
ลอเรลเ้าไปสวมออีฝ่ายและระิบอะไรบาอย่า
ทหารเรื่อัรนิฟเฟลไฮม์ว้าแนลอเรลให้เินออไป มีทหารอีสอใ้ปืนันลูน่าเอาไว้
"ลา่อน ท่านพี่"
ลอเรลเินออมาพร้อมับทหารเรื่อัร ร่าเล็มอรถันหรูที่อรอเธอ อาร์ีนนั่อยู่เบาะหลั เาโบมือทัทายลอเรลพลาใ้มือบเบาะที่ว่าไว้เิบอให้เธอนั่
ลอเรลมอ้วยสีหน้านิ่ เธอเ้าไปนั่้าอาร์ีน
รถยน์เลื่อนัวออไป
"ูน่ารัเสียริ" อาร์ีนมอุทีู่ไม่เป็นทาารอลอเรล ปิแล้วเธอะใส่เสื้อลุมหมวสีฟ้าทับุระโปรอยู่เสมอ แ่อนนี้เธอถอุลุมออ ใสุ่ระโปรสีาวสุภาพ
"เสื้อลุมอท่านบบัใบหน้าแสนน่ารั ถอออไปเพื่อะให้เ้าายเห็นโมหน้าสินะ" อาร์ีนยิ้มเยาะ ลอเรลไม่สนใเธอมอทิวทัศน์นอระรถ
อาร์ีนหยิบล่อเล็ๆสีำออมาพร้อมับยื่นให้ลอเรล
ลอเรลรับมาพลาเปิฝาล่อออ
"นี่ืออุปร์ัฟั ทร้อสวมใส่เอาไว้รายานวามืบหน้า สืบว่าพวเาิะทำอะไร"
ลอเรลมอุ้มหูเพรเล็ๆ เธอหยิบมันพร้อมับสวมใส่
อาาัรลูิส
เมือหลวอินอมเนีย
"น็อโะนาย้อเรียมัวแล้ว" อินิสเินปรี่เ้ามาหาน็อทิสอย่ารวเร็ว ใบหน้ามอน็อทิสมีเหื่อออ เารู้สึร้อนเนื่อาารฝึใ้อาวุธอย่า่อเนื่อั้แ่เ้า
"นายไปรับเธอแทนเถอะ ันว่าเรียมัวไม่ทันแน่" น็อทิสโยนาบลบนพื้นนเสียัเร๊สะท้อนทั่วภายในห้อนาให่
"้อไปเรียมัวเี๋ยวนี้ เ้าหิลอเรล เธอใล้ะถึวัแล้ว" อินิสไม่สนใเาพู่อ
"โอเ .."
น็อทิสึปเสื้อที่เปียเหื่อพลาสบัไปมาเพื่อให้ลมเย็นับวามร้อน เารู้สาราพ่ออเาแล้ว
ลอเรลมอเหล่าผู้นที่ร้อเฮ ปรบมือ้อนรับเธอเป็นำนวนมา รถยน์่อยๆเลื่อนัวไป เธอมอผู้น .. ผู้าย ผู้หิ นราและเ็เล็ที่่าพาันยิ้มสใสมาที่รถอเธอ
ษัริย์รีิสยิ้ม้อนรับให้ับเธอในท้อพระโร ลอเรลโ้สายบัวทำวามเารพ
"เินทาเหนื่อยไหมลอเรล"
"อบุที่ทรรุาถาม .. หนูไม่เหนื่อยเลย่ะ" ลอเรลแสร้ยิ้ม ภายในใอเธอเริ่มเ็บปว
ลอเรลเหลือบมอผู้ายสามนที่ยืนเรียันอยู่้าน้าไม่ไลาเธอ พวเาเห็นันั้นึโ้ัวล
"เอ่อ .." รีิสอ้ำอึ้ เาผายมือแนะนำพวเา
"ทา้ายื่ออินิสเาเป็นผู้่วยอน็อโะ่อมา รลาื่อลาิโอลัส เป็นอรัษ์อน็อ อืม .. และนสุท้ายพรอมพ์โ้เป็นเพื่อนสนิทอเา "
อาร์ีนหัวเราะ
"ออภัย .. แ่มัน่าน่าัน นี่เป็นารยืเวลาถามไถ่สาระสุิบเพื่อรอเ้าายใ่หรือไม่"
รีิสเียบ เามออาร์ีนที่โ้ำนับล ำพูับารระทำ่าัันเสียริ ..
ษัริย์ผู้ปรอลูิสหันไปมอพวเาทั้สามเหมือนเป็นารำหนิ
"ไม่เป็นไร่ะฝ่าบาท ไว้่อยมาพบันอีไ้" ลอเรลยิ้ม
"้ออประทานอภัยเป็นอย่ายิ่รับอ์หิ" อินิสโ้ัวล เมื่อเาพามาที่ห้อรับรอแ
"ไม่เป็นไร่ะ แ่ันมีอสำัาพี่สาวอันที่ะ้อมอบให้ับเา" ลอเรลพู
"อะ เอ่อ ั้นทรโปรามผมมารับ" อินิสทำัวไม่ถูเพราะน็อทิสน่าะยัไม่เรียมัวอะไรเลย
"อบุ่ะ"
ลอเรลเหลือบมออาร์ีนที่ยืนออพิำแพ เธอลุึ้นเินามอินิสออาห้อ
ห้อฝึ้อม
เสียอาบที่แว่ไสวไปามลมเมื่อน็อทิสเหวี่ยอย่าแร เสียฟาฟันหุ่นไม้ั้อ
"รอสัรู่นะรับ"
ลอเรลพยัหน้า
เธอถือหมายอพี่สาวแน่น ..
เสียประูเปิออ ร่าสูเ้าอผมสีน้ำเินที่โเ่น วามมอมาที่เธอ ร่าายอเาเปียไป้วยหยาเหื่อ ..
"เ้าายน็อทิสรับ — ทัทายเธอหน่อยสิน็อโะ!"
"สวัสี่ะ" ลอเรลมอน็อทิส
น็อทิส้อาอเธออยู่นาน นลอเรล้อเบี่ยสายาออไป
"ันมีอสำัาอ์หิลูน่าที่ะมอบให้ับท่าน"
ลอเรลโ้ัวลพลายื่นหมาย น็อทิสรับมา
"เห ~ หมายอะไรันน้า" อาร์ีนพูึ้น พวเาทั้สามหันไปมออาร์ีนที่เินมา้วยท่าทีร่าเริ
อาร์ีนเ้ามาสวมอไหล่เล็อลอเรลโยไม่ทันั้ัว วาลมโเบิโผล เาไม่เยแะเนื้อ้อัวเธอมา่อน .. ถึแม้เาะทำแ่ลอเรลไม่ยอมแน่นอน
และที่สำั เาทำมัน่อหน้าน็อทิส
แร้ !
าบมยาวลอย่อไปที่อหอยออาร์ีนอย่ารวเร็ว นอีฝ่ายผะถอยหลั น็อทิสยมือให้าบลอยเหนือฟ้า
"อโทษ้วย พอีผมเมื่อยแนน่ะ" น็อทิสพูพร้อมับยิ้มออมา
TBC...
อบุที่ิามันนะะ มีอะไรสสัยหรือะแนะนำไรท์สามารถอมเม้นันไ้เลย่ะ ไรท์ะปรับเปลี่ยนโรเรื่อหลัไม่มานะะ : )
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น