คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : CHAPTER I
ร่าอรรมอไปยัทิวทัศน์เบื้อหน้า ผมสีสว่ายาวปลิวไสวไปามลม ลิ่นออไม้ในสวนส่ลิ่นหอม บนท้อฟ้าสว่า้า แสอวอาทิย์ทอลมาอย่าอบอุ่นทำให้สถานที่แห่นีู้เหมือนสวสวรร์ แ่สีหน้าอหิสาวที่ยืนุมมืออยู่นั้น่าัับบรรยาาศ
เสียฮัมเพล เป็นเสียที่ทุ้มอันแสนุ้นหูัึ้น เธอหลับาลหวัว่าะให้เสียนั้นหายไป
"อรุสวัสิ์รับอ์หิลอเรล"
ลอเรลเพียแ่้มศรีษะลเพียเล็น้อย รอยยิ้มอเธอไม่ไ้ประับบนใบหน้ามน ทำให้ายหนุ่มยิ้มำออมา
"อาาศวันนี้สื่นแ่มใสีันะรับ"
"มีอะไร็พูมาเถอะ่ะ"
อาร์ีนมอหิสาวที่ยัทำสีหน้านิ่ เธอ่าเียบสบ ..
"อ์หิลูน่าเส็ออไป่วยรัษาเหล่าประาน .. เสียายันะรับที่ทรมิไ้เส็ไป้วย" อาร์ีนเศร้า แ่มัน็เป็นเพียารระทำที่เสแสร้อเาเท่านั้น ลอเรลยัมอสวนอไม้ที่อยู่เบื้อหน้า
"ไม่มีพลั ไม่มีพรสวรร์" อาร์ีนถอนหายใ
"..."
อาร์ีนมอลอเรลที่ยันิ่เียบ
เ้าหิลอเรลเฟรย่า เธอเป็นน้อสาวแท้ๆอเ้าหิลูน่าเฟรย่า
ลอเรลา่าลูน่า .. เธอไม่มีวามสามารถ ไม่มีพลั ไม่ใ่นัพยาร์เหมือนับพี่สาวอเธอ
เธอเป็นเพียแ่ ‘เ้าหิ’ เท่านั้น
ในอนนี้เธอ็ลายเป็น ้ารับใ้ออาร์ีน ..
"เ้าายน็อทิส.."
"านอภิเษสมรส็ใล้เ้ามามาแล้ว น่าปลาบปลื้มยินีเสียริ"
"แ่น่าเสียายที่ ะไม่มีวันนั้น"
ในที่สุลอเรล็หันมามออาร์ีน สายลมพัเส้นผมยาวสยายไปามลม
"ร่วมมือับผม .. แล้วทัู้่ะปลอภัย"
"เป็นอย่าไรบ้าลอเรล" ลูน่ายิ้ม ใบหน้าน่ารัอเธอมอลอเรลที่นั่ลูบสุนัทรเลี้ย
"วันนี้ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ่ะท่านพี่" ลอเรลอบลับ้วยเสียเรียบนิ่
"พี่ไ้่าวราวว่าน้อะ้อไปที่อาาัรลูิส .. ฝาทัทายแล้วนำหมายให้ับเ้าายน็อทิส้วยนะ"
ลูน่ายัยิ้ม ลอเรลมอร่าเล็ออีฝ่ายที่ยืนอยู่้าน้าเธอ
"น้ออโทษ .. อโทษ" น้ำาใสเอ่อล้นผ่านบนแ้มนวลนถึปลายา ผู้เป็นพี่ใเธอย่อัวลพร้อมับอร่าสั่นๆอน้อสาวเธอเอาไว้
"น้ออโทษพี่ทำไม ... เิอะไรึ้นอนพี่ไม่อยู่ั้นเหรอ"
"น้อแ่รู้สึเ็บปวที่ท่านพี่ไม่สามารถที่ะไปพบนรัอท่านไ้" ลอเรลอบ ลูน่ามออีฝ่ายที่สะอึสะอื้นถึน้อสาวอเธอะมีบุลิที่เียบแสนะเย็นา น้ำาอลอเรลเป็นสิ่ที่น้อยนะเห็น เธออยอยู่เีย้าลูน่ามาโยลอ .. รวมถึพี่ายอพวเธออี้วย
"ลอเรล .."
"ไม่้อร้อไห้หรอนะ๊ะ น้อเ้มแ็ีมาแล้ว ในสัวัน .. พวเราะไ้อยู่้วยัน .. มาว่านี้"
น้ำาใสเปื้อนแนเล็อลูน่า บ่าเล็ๆ ที่น้อและเธอยัที่ะ้อแบะารรมเอาไว้
"พี่รัน้อนะลอเรล" ลูน่าลูบเส้นผมนุ่มสว่า ปลอบน้อนเล็อย่าอ่อนโยน
ลอเรลมอายวัยลานที่ถอหมวแล้วหมุนมันไว้ในมือ
" 2 ประาร ที่เ้าหิัวน้อย้อทำาม"
ลอเรล้อนัย์าออีฝ่ายอย่าไม่ลละ
"ประารแร .. ทร้อเป็นสายสืบให้ับผม ประารที่สอ .."
"ทรห้ามล่าวบอเรื่อนี้ให้ับเส็พี่แสนอ่อนโยนอท่าน"
"ถ้าแม้ิะทำล่ะ็ .."
"ร่าสวยๆอเส็พี่ลูน่า ไ้นอนอยู่บนโลศพเป็นแน่ ~"
"หยุูหมิ่นพวเราเสียที อาร์ีน .." เสียหวานเปล่ออมาาปา วาลมโ้อเม็ไปที่อีฝ่าย นอาร์ีนยมือยอมแพ้พลา้าวถอยหลัอย่า้าๆ ้วยท่าทีประะมาว่า
"ถ้าันทำาม .."
"พวเาทั้สอะไ้แ่าน อยู่้วยันใ่หรือไม่"
"แน่นอน ผมสาบานรับอ์หิ .." อาร์ีนแสยะยิ้มพร้อมับโ้ัวล
TBC ...
ความคิดเห็น