ทุกคนเคยฝันถึงเรื่องที่เป็นไปไม่ได้บ้างไหม
เคยรักใครที่เป็นไปไม่ได้บ้างไหม
เป็นเเค่เพียงเเฟนคลับธรรมดาๆคนหนึ่ง
ที่ไม่เคยเห็นเเม้ตัวจริงๆของเขา
ไม่เคยไปคอนเสิร์ต
ไม่เคยซื้ออัลบั้ม
ไม่เคยซื้อเเท่งไฟ
มีเเต่โทรศัพท์ที่เป็นเพียงทางเดียวที่จะสามารถเห็นเเละรับรู้เรื่องราวของเขาได้
อยากจะไปหา
อยากจะเข้าไปกอด
อยากจะพูดว่า "รัก" เเละ "ขอบคุณ" ที่มาเป็นเขาในทุกวันนี้
เเต่มันก็เเทบไม่มีโอกาสที่จะเป็นไปได้เลย
เพราะว่าฉันมันก็เเค่เเฟนคลับธรรมดาที่ไม่มีสิทธิ์
เเต่ฉันก็เเอบหวังลึกๆนะว่า "สักวันเราคงจะได้เจอกัน"
ฉันคือ "อาร์มี่"
(ชื่อคุณ)
เด็กสาวอายุ 16 ปีธรรมดาๆคนหนึ่งที่รักไอดอลของเธอมากๆ
เธอไม่ได้สวยอะไรมากมายนัก เเต่หน้าตาก็น่ารักใช่ได้เลยหละ
ส่วนการเรียนก็ถือว่าเป็นคนเก่งคนหนึ่งเลยเเหละสามารถเเก่ปัญหาเฉพาะหน้าได้เป็นอย่างดี
เเละเธอก็มีความฝันอันยิ่งใหญ่มากๆเลยนั่นก็คือ "การได้เจอกับพี่ๆบังทัน...."
ปาร์คจีมิน
หมุ่มปูซาน ชาวเกาหลีใต้ อายุ 24 ปี
หนึ่งในสมาชิกที่ของวงที่มีชื่อเสียงโด่งดังอย่าง BTS หรือ บังทันโซนยอนดัน
มีความสามารถในการร้องเเละเต้นเป็นอย่างดี
ถึงจะมีส่วนสูงเพียง 173.6 (ก็สูงไม่ใช่เล่นๆน่า) เเต่ก็เป็นคนที่มีเสน่ห์เอามากๆ
มีใบหน้าที่หล่อเหล่าเเละน่ารักในเวลาเดียวกัน เเววตามีความซุกซน ขี้เล่น
เป็นคนใจดี ขี้เล่นเเต่เวลาจริงจังมาก็ดุไม่ใช่เล่นๆเลยเเถมยังไม่เคยมีเเฟนมาก่อน
เเละที่สำคัญ "รักอาร์มี่มากเลยด้วย"
เเละที่ขาดไม่ได้เลยก็คือ
.
.
.
.
.
.
.
BTS หรือพี่ๆบังทัน
วง k-pop ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง
เเต่การที่จะมายืนในจุดนี้นั้นบังทันต้องผ่านอะไรมาเยอะจริงๆนะ ทั้งคำดูถูก ความเจ็บปวด เหนื่อยล้า
เเต่พวกเขาทั้งเจ็ดก็ยังคงพยายามจับมือเเล้วไปถึงความฝันความสำเร็จด้วยกัน
ถึงเเม้ในบางครังจะมีช่วงเวลาที่ยากลำบากเเต่พวกเขาก็ยังคงจับมือกันเอาไว้
เเละพวกเขาก็รักอาร์มี่มากๆ
เป็นคนทั้งเจ็ดคนที่ทำให้ฉันรักตัวเอง
ทำให้ฉันมีทุกวันนี้
ทำให้ฉันได้เห็นโลกในมุมมองหลายๆด้าน
เป็นกำลังใจให้ฉันเวลาที่ฉันหมดหวัง เสียใจ เหนื่อย ร้องไห้
ก็จะมีพี่ๆเขานี่เเหละที่อยู่ในใจเเละคิดถึงเสมอ
เพราะพี่ๆเขาคือ "เหตุผลทั้งเจ็ดที่ทำให้ฉันอยู่ตรงนี้"
"ขอบคุณนะคะ ที่มาเป็นบังทันโซนยอนดัน"
"กรี้ดดด!!! นี่คุณเป็นใครกันเเล้วมาอยู่ที่ห้องฉันได้ยังไง"
"당신은 누구입니까?"
"นี่คุณพูดภาษาอะไร ฉันฟังไม่รู้เรื่อง"
"พี่คือพี่จีมินใช่ไหมคะ"
การคุยกันผ่านทาง Google translate
"เขาบอกว่าต้องลองใช้มือจับดูก่อนเพื่อวัดขนาด มานี่สิเดี๋ยวจะวัดให้" ทำมือจะจับ.........
"พี่ไม่ต้องกลัวนะมีฉันอยู่ข้างๆคอยจับมือพี่อยู่เห็นไหม" ยิ้ม
"เเกกับเขารักกันไม่ได้หรอก หัดเจียมตัวซะบ้างนังผู้หญิงไร้ค่า!!!"
"เรารักกันไม่ได้หรอกค่ะ......เพราะถ้าเรารักกันมันจะทำให้พี่เสื่อมเสีย"
"ออกไปจากชีวิตของ ปาร์คจีมินซะ !!!"
"ได้โปรดอยู่กับพี่เถอะนะ"
"พี่รักเธอ (ชื่อคุณ)"
สวัสดีจ้ารีททุกคน !!!
ไรท์มาลงนิยายฉลอง 500 วิว ให้ตามสัญญาเเล้วนะ เดี๋ยวจะมาอัพตอนที่หนึ่งให้
ขอบคุณที่ติดตามเเละเข้ามาอ่านนิยายของไรท์นะคะ มีอะไรก็คุยกับไรท์ได้ในคอมเอม้นเลยน้า จะอ่านทุกคอมเม้นเลย ขอบคุณมากๆอีกครั้งนะคะ ไรท์รักรีททุกๆคนเลยยยยยยย > <
ปล.นิยายเรื่องนี่เป็นพียงความคิดเเละจินตนาการของนักเขียน ไม่ได้มีเจตนาทำร้ายศิลปิน นะคะ> <
ความคิดเห็น