คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : หยางฟางเซียน
หยาฟาเียน
โลแห่ลมปรามีพลัปราและปราวิา พลัปราใ้สำหรับฝึ่อสู้ส่วนปราวิาใ้สำหรับหลอมโอสถ หลอมอวิเศษ เียนอัระ เมื่อถึวัยสิบปีเ็ายเ็หิะ้อเ้ารับารรวธาุพลัโยศิลาปพีที่วาอยู่ใลาเมือ เมื่อรวหาธาุพลัไม่พบะถูเรียว่าพวไร้่า ีวิิ่ลเหวถูรอบรัวละทิ้ หยาฟาเียน วัยสิบสามปีถูเรียว่านไร้่าเพราะรวไม่พบธาุพลัยัีที่หยาฟาเียนเป็นบุรสาวนเล็ออัริยะระูลหยา หยาหยุนเหอ แว้นี้ ทวีปเป่ยา หยาหยุนเหอเป็นบุรายนที่สามอผู้นำระูลหยานปัุบัน เป็นอัริยะมีพลัปราสีเียวั้นลา เป็นศิษย์อหุบเาเทียนา หนึ่ ใน ห สำนัให่ในทวีปเป่ยา หยาหยุนเหอแ่านับหวเหลียนฮวา มีบุรายนโือหยาเหอวน และ บุรสาวนรอือหยาฟาิ ทั้สอเป็นฝาแฝวัยสิบหปี และบุรสาวนเล็ือหยาฟาเียน วัยสิบสามปีที่ถูเรียว่านไร้่า
แม้ะถูเรียว่านไร้่า หยาฟาเียน็ยัมีที่ยืนในระูลหยานระทั่วันหนึ่ ศึประลอทายาทสายรที่ัเลือมาเป็นผู้นำระูลหยารุ่น่อไป หยาหยุนเหอพ่ายแพ้ เส้นลมปราแสลายถูหามลับมาทิ้ที่เรือนทั้ที่ไม่ไ้สิ ไม่มีารเรียหมอมาูอาารไม่มีารรัษาใๆทั้สิ้น หยาฟาิเินเท้าึ้นเาไปอวาม่วยเหลือาอาารย์อผู้เป็นบิาเมื่อไปถึ็พบวามสิ้นหวัเพราะอาารย์อบิาปิ่านฝึนไม่รู้ะออมาเมื่อไหร่ ว่าหยาฟาิะลับมาถึระูลหยา็ผ่านไปหลายเือนเมื่อไม่มีท่านพ่ออัริยะอระูลปป้อวามเป็นอยู่อรอบรัวนับวันยิ่แย่ลหยาฟาเียนโนลั่นแล้และูถูเหยียหยามสารพั เท่านั้นยัไม่พอผู้นำระูลหยาออมาเียนหนัสือัาหยาหยุนเหอผู้เป็นบุรายและรอบรัวออาระูลหยา หวเหลียนฮวาึัสินใพาสามีและลูๆลับไปที่บ้านเิมอนเอ
ายแนแว้นี้ ทวีปเป่ยา - ายแนแว้น้าโว ทวีปเป่ยโว
เสียวบม้าไล่ามรถม้าทั้สอันอรัษ์่อสูุ้้มันผู้เป็นนายอย่าเ็มที่แ่นน้อยไหนเลยะสู้นหมู่มา มือสัหารุำเือบร้อยนเร่ไล่ล่า ามสัหารรอบรัวเป้าหมาย ลอระยะเวลาเือบสอเือนที่ออาระูลหยาเอมือสัหารนับรั้ไม่ถ้วน อรัษ์ สาวใ้ผู้ภัีสละีวิปป้อผู้เป็นนายหลายน อนนี้อรัษ์ร่าาย่าอ่อนแร สีหน้าเ็มไป้วยวามหนัอึ้หยาฟาเียนับสายบัับรถม้าอย่ารีบเร่นเลือใหลึมออามือบา นามุ่มั่นบัับรถม้าพารอบรัว้ามายแนไปให้ไ้ อนนี้ท่านพ่อยัไม่ไ้สิ พี่ให่็มาบาเ็บสาหัสอีน พี่หิรอับท่านแม่สลับันใ้พลัปราฟื้นฟูบาแผลให้เาอยู่ เมื่อรถม้าเือบะ้ามายแนทวีป
แรันอนั่าส่มาถึฟาเียนทำให้ระอัเลือออมา ร่าายอนที่ไม่มีพลัปราะสู้ผู้มีพลัปราไ้ยัไ มือสัหารใ้าบฟันลมาที่ฟาเียนผู้เป็นมาราออมารับมาบแทนฟาเียนรีร้อในอ้อมออมารา่อนที่ทำสอะร่วารถม้า ฟาเียนไ้ใ้แรเฮือสุท้ายผลัผู้เป็นมาราเ้าไปในรถม้า
นายัไ้ยินเสียรีร้ออมาราแว่วมาามสายลม แ่่อนที่นาะร่วถึพื้นพลับาอย่า็ถูปลุึ้นาร่าายนระเบิแรันทำให้เิรอยแยอมิิ หยาฟาเียนร่วหล่นหายเ้าไปในรอยแยภายใ้สายาอมือสัหารและผู้เป็นมารา รถม้าทั้สอันไ้้ามผ่านายแนทวีปไปเรียบร้อยแล้วเพราะแรผลัอระเบิพลัเมื่อรู่ มือสัหารำลัะลมืออีรั้ ็ถูหยุ้วยแรันที่เหนือว่า
“ อ๊าๆ ใร ใรสอมือ “
“ โอาสสุท้ายะหยุหรือะายที่นี่ “ อ๊า ยอมแล้วยอมแล้วผู้อาวุโส ปล่อยผู้น้อยไปเถอะ “
“ ใรเป็นน้าวานมา “ นปริศนายัถาม่อเาอยารู้เรื่อราวเหลือเินใรัน่าบัอานั
“ พวเราไม่รู้ำว่าเป็นใรแ่ผู้น้อยไม่ไว้ใให้นิามไปเอนที่มา้าานเ้าไปที่วนระูลหยาผ่านทาประูเล็ “
“ อืม ไปเถอะอย่าให้มีรั้หน้า “
เฟยหร้าวมาหยุที่รถม้าปรายามอผู้รอีวิไม่ี่สิบน เามา้าิไม่ถึว่าะเิเรื่อไม่าฝันในระหว่าที่อาารย์ััวปิ่านเพื่อเลื่อนั้น
“ อบุผู้อาวุโสที่่วยเหลือรอบรัวอผู้น้อยเ้า่ะ “ หวเหลียนฮวาประสานมือารวะผู้มา่วยเหลือนใบหน้ารูปร่าหล่อเหลาเินบนอาาศไ้ไม่ใ่นในโลนี้แน่นอน
“ ยานี้สำหรับนที่บาเ็บ ส่วนวนี้ให้เามันเป็นยาถอนพิษ “
หวเหลียนฮวารับวระเบื้อมาาผู้มีพระุแ่ายให้นเ็บแล้วบุราย เมื่อยาเ้าปานที่บาเ็บรวมถึหยาเหอวนร่าาย็ฟื้นฟูทันที่อนหวเหลียนฮวาะหยิบยาอีวมาป้อนให้สามีแ่เมื่อเปิวระเบื้อ็้อใเพราะลิ่นสมุนไพรที่ลอยอบอวลเม็ยาสีทอไม่ไ้มีอยู่ในทวีปทั้ห แน่นอนหวเหลียนฮวา นาไม่รอ้าหยิบยาใส่ปาสามีใ้พลัปรา่วยละลายยาเ้าสู่ร่าาย ไม่นานร่าายอผู้เป็นสามี็เิปิิริยา ระอัเลือเสีย ที่มีลิ่นเหม็นออมามามายแล้วลืมาึ้น
หยาหยุนเหอพยายามปรับสายาให้เ้าับแสสว่าหลัาหมสิไปหลายเือนเมื่อลืมาึ้น็พบผู้เป็นภรรยา เาวาามอรอบๆ อรัษ์และสาวใ้ำลันั่ฟื้นฟูร่าาย ร่อรอย่อสู้ยัหลเหลืออยู่หันไปหาภรรยาและสะุรที่บุรุษที่ลอยอยู่บนอาาศ
“ เิอะไรึ้นน้อหิ “
“ ท่านพี่มีหลายอย่าเิึ้นแ่อนนี้โีที่ไ้ผู้อาวุโส่วยเหลือ แ่โร้ายเียนเอ๋อร์หายไปับรอยแย “
“ อบุผู้อาวุโสที่่วยเหลืออรับ “ เมื่อไ้ยินภรรยาเอ่ยไม่รอ้าเาประสานมือารวะล่าวอบุทันที
“ ไม่เป็นไร้าไ้รับำสั่มาอีที แ่ว่าะมาถึ็เือบะสายเินไป “
“ ำสั่าใรหรือเ้าะ”
“ สัวันพวเ้าะรู้เอส่วนศิษย์อ่ะแฮ่ม นที่หายไปในรอยแย ้าไม่สามารถามไปไ้ แ่นับเป็นวาสนาอนาเอ ไม่นานนาะลับมา ส่วนเ้าลอรวร่าายู “ เฟยหรหันไปบอับหวเหลียนฮวา
“ เ้า่ะ “ หวเหลียนฮวารับำส่พลัปราสำรวร่าาย ไม่้า็พบว่าพลัปราที่เยอยู่ในั้นสีแระับลาอนนี้อยู่ในั้นสีเียวระับสูสุ และรู้สึว่าสายเลืออนาถูระยระับ หวเหลียนฮวาเยหน้ามอผู้มีพระุำลัะถามแ่็ถูััหวะ
“ อนนี้พิษในร่าายอเ้าไ้ถูถอนแล้ว เพียแ่เส้นลมปราอเ้า้าไม่สามารถ่วยให้ลับมาหายไ้หวัว่าพวเ้าะูแลนให้ี “
หยาหยุนเหอวาามอรอบๆ็ไร้วี่แววผู้อาวุโสที่มา่วยเหลือึหันหาผู้เป็นภรรยาบุรายบุรสาวทั้สอ เูแล้วในอนนี้ทุนไ้ฟื้นฟูร่าายและพลัปราแล้วึเ็บ้าวอ เินทาสูุ่หมายปลายทา
ความคิดเห็น