Fic markbam (ft.bnior jackjae)ตกหลุมรัก

ลำดับตอนที่ #5 : Chapter3เด็กขี้อ่อย

chapter3เด็กขี้อ่อย

bambam

     สวัสดีครับ ผมแบมแบมกำลังเดินมาหาอะไรแดกกับสิ่งมีชีวิตที่ชื่อว่ายูคยอม พวกเรา2คนเดินหาร้านอยู่เป็นเวลานานจนมาหยุดอยู่ร้านนึงเป็นเวลา5โมงครึ่ง

     "สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับครับ"ผมเดินเข้ามาก็มีพี่พนักงงานคนนึงเดินเข้ามาต้อนรับ พวกผมจึงสั่งอาหาร ผมเป็นคนชอบกินอะไรบ้านๆอ่ะ ของแพงไม่ค่อยโอเค

     "อืมมมมมม เอามักโรนีชีส ครับ"ยูคยอมสั่งอาหาร หืมมักโรนี?หรูไป๊!

     "ผมเอา ข้าวไข่เจียว" นี่หล่ะอาหารบ้านๆของกู

     "เอ่อ....ครับๆ"พี่เขาจดเสร็จก็เดินออกไปหลังร้านก่อนจะเดินกลับออกมา"เอ่อ...ขอโทษน้ะครับมักโรนีหมดครับ"

     "ห้ะ?หมดได้ไงว้ะพี่!"

     "เอ่อ...ลองสั่งอย่างอื่นดูมั้ยครับ"

     "ไม่เอา ผมจะกินมักโรนี และผมต้องได้กิน!"ไอ้ยูคพูดเสียงดังจนคนทั้งร้านหันมามองกันหมด

     กริ๊ง

     เสียงประตูร้านดังขึ้นบ่งบอกว่ามีคนกำลังเดินเข้ามาในร้านแห่งนี้

     "มีปัญหาอะไรรึเปล่าลู่หาน?"

     "คือ...มักโรนีทางร้านเราหมดน่ะฮะพี่นิชคุณ แล้วลูกค้าท่านนี้ก็ไม่ยอม..."

     "อ๋อ น้องครับ คือทางร้านเรามักโรนีหมดน่ะครับผม ถ้าน้องลองสั่งเมนูอื่นดูม้ะ?"

     "ไม่เอาเว้ย!"

     "ถ้าอย่างนั้น^^..........ไปแดกที่อื่นเลย-*-"

     "เรื่องมากจิงวุ้ย!เอาข้าวผัดอเมริกัน!"

     "เอ่อ....ครับผม"ผมว่าพี่นิชคัน(?) นิชคุณอะไรนั่นก็โอเคดีน้ะ ปกติไอ้ยูคมันยอมง่ายๆที่ไหนล่ะ

     "อียูคๆ พี่นิชคุณนั่นหน่ะ ทำไมถึงยอมว้ะ ปกติมึงอยากได้อะไรก็ต้องได้ดิ"

     "ป่าวเว้ย กูขี้เกียจเดินไปร้านอื่น แค่นั้น"

2ชั่วโมงผ่านไป

ถามว่าทำไมถึงแดกข้าวกันนาน จริงๆแล้วกินเสร็จตั้งแต่10นาทีแรก แต่ด้วยความที่ไอ้ยูคหมันไส้พี่นิชคุณ ก็เลยนั่งทำรายงานต่อด้วยความไม่เกรงใจซักนิด จนร้านปิดพวกผมเลยได้ออกมา

รุ่งขึ้น

     ผมเดินมาจนถึงโรงเรียนJYP ก็รีบเดินเข้าไปในห้องเรียนทันที เห็นเพื่อนผมที่มาจากห้อง2คนนึงและห้อง4คนนึง อ่า...เนียร์กับยูคอ่ะแหละฮะ

ปัง!!!

     "แบม!กูรู้แล้ว!!!"เนียร์เดินมาตบโต๊ะผมเสียงดังก่อนจะพูดขึ้นมา

     "รู้ไรมึง?"

     "ก็กูกับยูคช่วยกันคิดว่าทำไงให้พี่มาร์คเขาสนใจมึงดี"

     "แล้วพวกกูก็ได้คำตอบเว้ยมึง!"อียูคเสริม

     "อ่าห้ะ-*-"

     "พวกกูว่าถ้ามึงอยากได้พี่มาร์คทำผัว มึงต้อง อ่อย!"

     "ไม่ใช่สิ่งที่กูทำได้ซักนิด"

     "หน่าาา แบมมึงต้องลองเว้ย กูเคยช่วยให้มึงกับพี่มาร์คอยู่ด้วยกันหลายครั้งล่ะ แต่แม่งก็ไม่เคยจะอ่อยพี่เขาซักที มึงต้องลองดูน้ะแบม"

     "อืมๆเอาที่พวกมึงสบายใจ"

     "โอเคเลยมึง!!รอโอกาส อยู่กับพี่มาร์ค2คนเมื่อไหร่ อย่าลืมอ่อย!"

     "กูเข้าใจแล้วเนียร์~~~ว่าแต่พวกมึงจะกลับห้องกันไปได้ยัง?กูจะเรียน"

     "เออๆ/เจอกันมึง"

4โมงเย็น

ณ สนามบาส

     ผมเดินมาทางสนามบาสแบบที่เนียร์กับยูคบอกแล้วก็มานั่งรอพวกมัน

     "แฮกๆมาแล้วแบมแฮกๆไอ้ยูคกำลังมาอ่ะโน้นนน"

     "มาแล้วๆแฮก เริ่มแผนกันเหอะ"

     "แผนไรของพวกมึง?"

     "ก็แบบนี้อ่ะ"แล้วมันก็เดินไม่หาพี่มาร์คครับผม เห้ย!พี่มาร์คอยู่ตรงนั้นตอนไหนว้ะ?"พี่มาร์ค คือวันนี้เนียร์กับยูคต้องไปเรียนพิเศษถึงตอน2ทุ่มกว่าๆแล้วแบมมันรถเสีย คนขับรถบ้านมันก็ลางาน พี่ช่วยไปส่งมันหน่อยดิ"เนียร์ร์ร์ร์ร์ร์ร์~~มึ๊งงงงปรึกษากูก๊อนนนนนนนนน

     "อืม....พี่ไม่น่าจะติดธุระ คงไปส่งได้"

     "โอเคเลยเว้ยพี่!นี่แผนที่บ้านไอ้แบม ผมไปน้ะพี่ บาย ไปกันเหอะยูค"

     "เอ่อ...อะ..ไอ้ยูค มะ..มึงอย่าพึ่งไป"

     "มึง!ท่องไว้ๆอ่อย อ่อย อ่อย"

     "ไปเร็วดิว้ะไอ้ยูค เดี๋ยวแม่งก็โดนที่เรียนพิเศษด่ากันพอดี"ไอ้เนียร์ตะโกนออกมาด้วยความตอแหลขั้นเทพ และเป็นการตอแหลได้เนียนระดับprofessional นี่ถ้ากูไม่ได้เป็นเพื่อนพวกมันกูเชื่อเลยเหอะ

     "เออๆกูไปน้ะแบม"อียู้คคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคเพื่อนกันเขาต้องช่วยเหลือกานเซ่! โอเค โอเค ท่องไว้ อ่อย อ่อย อ่อย

     "งั้น'เรา'ไปกันเหอะพี่มาร์ค"อ่อยเท่านั้นที่โครงโลก

     "อืม งั้นไปกินข้าวกันก่อนเหอะ พี่ยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้าล่ะ"อื้อหือออ energyพี่แกเหลือล้นมากบอกเลย ไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เช้าแต่แม่งยังเดินได้ กู'ยอม'

     "โอเคพี่ แต่พี่ต้องให้'เค้า'เลือกร้านน้ะ"

     "อืม แบมใช้สรรพนามแบบนี้เวลาอยู่กับรุ่นพี่หรอ?"

     "เค้าใช้สรรพนามแบบนี้ปกติน้ะ"พูดเสียงอ่อยๆและกัดปากซี้ดๆแม่งเลย

     "เสียงน้องแปลกๆน้ะ ไม่สบายหรอครับ?"อีพี่มาร์คแม่งตายด้านหว่ะ-*- นี่กูอ่อยล่ะน้ะเว้ยสนใจกูหน่อยดิ หรือต้องมากกว่านี้ว้ะ?

     "ปล๊าว เสียงเค้าแปลกตรงไหนอ่ะเตง?"

     "ห้ะ?น้องแบมแปลกๆน้ะวันนี้อ่ะ"

     "ไม่น้ะ เค้าปกติ"

     "โอเค ปกติก็ปกติ ขึ้นรถกันเถอะ"ผมเดินขึ้นไปบนรถมอ'ไซของพี่มาร์ค ก็คงอ่อยอะไรไม่ได้มากนอกจากเอานมกูไปชนหลังพี่เขา แต่เข้าใจกูป้ะ!กูไม่มีนมไง!!

     "น้องแบมโอเคแน่น้ะ?ชนหลังพี่บ่อยจังเลย"

     "เอ่อ....อ๋อ เค้ากลัวตกอ่ะ"ผมเอามือไปกอดเอวพี่เขาแม่งเลย พึ่งรู้เว้ยเห้ย!!พี่มาร์คแม่งไม่ได้ติดกระดุมเสื้อนักเรียน แต่พี่แกแม่งใส่เสื้อกล้าม ใส่ทำไมเล่าเสื้อกล้ามเนี้ยะ-.,-

     "เอ่อ...น้องแบมครับ ทำอะไร?"

     "เอ้า!เค้าก็กอดเอวเตงไง ปกติขึ้นมอ'ไซก็ต้องกอดเอวอ่ะ เค้ากลัวตก เตงขับรถเร็ว-3-"ดร๊อกกกกเร็วบ้านเตี่ยไรหล่ะ พี่มาร์คแม่งขับ30

     "งั้นพี่ลดความเร็วลงอีกป้ะ?"

     "ถ้าเตงลดความเร็ววันนี้ไม่น่าจะถึงร้านอาหารน้ะ"

     "โอเค งั้นอย่ามาบ่นมาพี่ขับเร็วน้ะ เพราะตอนนี้ก็20ล่ะ"แหงะ พี่มาร์คแม่ง!

     "เตง อีกนานป้ะ กว่าจะถึงอ่ะ"

     "ลืมตาดิแล้วก็ถึงเลย"โอเค กูยอมรับ กูหลับเองหล่ะ ก็แม่งง่วงนี่หว่า!

     ผมลืมตาขึ้นมาก็เห็นพี่มาร์คหันหน้ามาหาผมทำให้หน้าเราอยู่ใกล้กันมากๆในเวลาแบบนี้ ผมรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างอยู่ในตาคู่นั้น มันน่าหลงใหล ใบหน้าที่ผมรู้สึกได้ทุกครั้งที่มองว่ามันมีเสน่ห์และเพอร์เฟกต์อย่างประหลาด ผมเคยคิดน้ะ ว่าบางทีการที่เราแอบชอบใครซักคน มันยากมากเนื่องจากจะต้องใช้เวลา แต่ตอนนี้...ผมว่าผมตกหลุ่มรักอีกครั้งแล้ว หลุมรักที่คนขุด...ชื่อมาร์คต้วน

----------------------------------------
สวัสดีทุกๆคนน้ะค้ะ วันนี้ไรต์มาลงให้อีก1ตอน555ไม่อยากจะบอกว่าไรต์แต่งฉากสวีต ฉากจูบ ฉากบลาๆที่เกี่ยวกับการใช้ความรู้สึกไม่ค่อยเป็น เพราะไรต์ไม่ค่อยจะมีโมเม้นแบบนี้เท่าไหร่ ไม่แน่ใจว่าแต่งออกมาแล้วจะพอใจกันรึเปล่า แต่ฉากอ่อยที่เพื่อนไรต์บอกว่ามันต้องมี ไรต์ก็พยายามแล้วน้ะแต่สมองมันไม่สั่งการอ่ะว่าควรเขียนยังไง ถ้าห่วยก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
ไรต์ไปล่ะน้า บ้ายบายค่ะ^^