ลำดับตอนที่ #21
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : Chapter17ความเจ็บที่มีผลต่ออนาคต
Chapter17ความเจ็บที่มีผมต่ออนาคต
:
Bambam
"หึ ผมว่าผมคงจำคนไม่ผิดหรอกมั้งครับ:)"หือ?เสียงใครว้ะผมลืมตาขึ้นมาด้วยความสะลึมสะลือแล้วพยายามลุกขึ้นนั่งหันไปดห็นเนียร์จ้องผมด้วยแววตาอาฆาตปานจะฆ่า กูทำอะไรผิด?
"อะไรว้ะเนียร์รรรรรร์ ทามมายมองกูแบบน้านนน หืมมม แล้วสองคนน้านครายย? เพื่อนอียูคเร๊อ? เออๆหวัดเดๆ เนียร์ๆๆกูปวดขี้ เข้าห้องน้ำแพ็พน้ะเหวยยย อยู่ด้ายช้ะ?"ผมเห็นใครสองคนที่นั่งตรงข้ามกับไอ้เนียร์ที่หันหลังอยู่ รู้สึกอยากเข้าห้องน้ำเลยบอกมันไป ผมกำลังจะลุกแต่ไอ้เนียร์จับแขนผมเอาไว้
"ไม่ๆ กู..กู..กูอยู่ไม่ได้ๆ กูอยากเข้าไปเป็นเพื่อน"
"เป็นรายว้า มึงนั่งงๆ กูเข้าโคนเดียวด้ายย แปปนึงงง เด่วกูวมา"แล้วผมก็ผละออกมาเข้าห้องน้ำ
เมื่อทำธุระส่วนตัวเสร็จ ล้างหน้าล้างตา ผมก็ออกมาจากห้องน้ำ ตอนนี้เริ่มสร่างเมานิดๆแล้ว ผมว่าคงจะรู้เรื่องกว่าเมื่อกี้ ผมเดินมาตามทางเรื่อยๆผมไม่รีบหรอก ยังไงเพื่อนไอ้ยูคก็อยู่เป็นเพื่อนเนียร์นี่เนอะ
"สวัสดีครับ น้องแบม"เดี๋ยวน้ะ เสียงนี้คุ้นๆ คุ้นมากๆ ผมหันหน้าไปตามเสียงเรียกก็ชัดเลย พี่มาร์ค...
"ดีฮะพี่"ผมทักทายกลับไปแล้วรีบเดินเลี่ยงออกมา
"เดี๋ยวสิแบม"
"ปล่อยผมเถอะฮะพี่ พี่ได้สิ่งที่ต้องการแล้ว ผมก็ไม่มีประโยชน์แล้ว เพราะงั้นก็ควรจะปล่อยผมไปได้แล้วน้ะฮะ"
"ไม่อยากทบทวนความทรงจำหน่อยหรอแบม"พี่มาร์คก้ามเข้ามาหาผม ใกล้เข้ามาจนปลายจมูกเฉียดกัน ผมหันหน้าหนีแล้วจะออกไปจากที่นี่แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ทันคนที่เร็วกว่า
__________________NC20+_____________________
ปล.มีเนื้อหาความรุนแรง
ปล.2 ไรท์ไม่ได้แต่งNCของตอนนี้น้ะค้ะ ยังมือใหม่อยู่ ขอโทษด้วยอีกครั้งค่ะ
"หึ นายมันยั่วฉันทุกเวลาจริงๆแบมแบม"พูดเสร็จพี่มาร์คก็เดินออกไปโดยทิ้งผมไว้ในห้องน้ำคนเดียว
ความรู้สึกเจ็บแปล็บที่ท้องน้อยพุ่งขึ้นมาทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ แต่มันก็แค่แป๊ปเดียวเท่านั้น เฮ้อ~บางทีผมควรจะออกห่างจากพี่มาร์คมากกว่านี้ ถ้าทำได้ ผมไม่ควรจะสนทนาด้วย
ขอบคุณทุกคอมเม้นและกำลังใจค่ะ
:D SHALUNLA THEME
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น