ลำดับตอนที่ #19
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : Chapter15(เหมือน)เข้มแข็ง
Chapter15(เหมือน)เข้มแข็ง
:
วันเปิดเรียน
ร่างบางเดินเข้ามาในโรงเรียนด้วยอาการปกติ...จนหน้าแปลกใจ ทั้งสองเดินผ่านผู้คนมากมายมายังห้องม.6/2 จะมาทำไมน่ะหรอ มาเคลียร์อะไรบางอย่างยังไงล่ะ
"สวัสดีฮะทุกคน"แบมแบมเอ่ยทักรุ่นพี่ในห้องแต่สายตากลับจดจ่ออยู่กับลูกพี่ลูกน้องรุ่นพี่
"แบม..."เหมือนจะเป็นสายตาตกใจในตอนแรกแต่ก็เปลี่ยนมาเป็นนิ่งเฉยได้โดยรวดเร็ว
"พวกผมจะมาถามเรื่องพนันของพี่กับพี่มาร์คน่ะ คงสนุกน่าดูเลยสิ ใครชนะล่ะ"ร่างบางถามออกไปโดยไม่เกรงกลัวสายตานิ่งที่จ้องมาของเจบีเลยสักนิด
"แหม่ เนียร์ มึงก็ถามตรงไปน้ะ ไม่มีการสวัสดีก่อนเลย"ร่างเล็กหันมาพูดกับเพื่อนสนิทขำๆก่อนจะไปคาดคั้นอีกคนตรงหน้า"ตกลงว่าไงหรอพี่ ใครชนะ?"
"ก็ต้องเป็นพี่อยู่แล้วสิ มาร์คมันช้า"
"ดีใจด้วยน้ะครับพี่ อิม แจบอม นี่ของขวัญแสดงความยินดี"ร่างบางจัดการยื่นของขวัญสุดพิเศษมาให้แล้วเดินจับมือแบมแบมออกไปโดยไม่ยืมทิ้งยิ้มเยาะเอาไว้
แต่เมื่อพ้นอนาเขตห้องนั้นร่างบางกลับทรุดลงนั่งโดยไม่สนใจสายตาของคนที่เดินผ่านมา น้ำตาหลายหยดไหลลงราวกับสายน้ำ ครั้งแล้วครั้งเล่าที่จูเนียร์เป็นแบบนี้ เหมือนจะเข้มแข็ง แต่อ่อนแอ สุดท้ายก็ห้ามน้ำตาไว้ไม่ไหว
"เฮ้อ~ไหวมั้ยเนียร์ มึงจะกลับมั้ย"ร่างเล็กถามด้วยความเป็นห่วงและสงสารจับใจเมื่อเห็นเพื่อนรักทรุดนั่งลงกับพื้น
"ฮึก! กูไหว ไหวแบม กูไหว ไปต่อเถอะ"แต่ร่างบางกลับลุกขึ้นแล้วบอกว่าไม่เป็นไรทั้งๆที่ตาบวมช้ำจากการร้องไห้ทุกคืน
"ของขวัญนั่นน่ะ คืออะไรหรอเนียร์?"
"ก็แค่ของที่ไม่ได้ใช้แล้วน่ะ"และคำตอบก็ยังคงไม่ใช่คำตอบจนแบมอดทำหน้าตาสงสัยไม่ได้
"ของที่ไม่ได้ใช้แล้ว...??"
"เออน่า ฮึก กูโอเคแล้ว มึงจะไปเคลียร์ของมึงใช่มั้ย"
"งั้นไปห้องพี่มาร์คต่อเถอะ"แบมแบมตัดสินใจจับมือเพื่อนแล้วดึงเบาๆเพื่อบอกว่าจะไปแล้ว
"อืม"แต่สายตาทั้งสองกลับไปเห็นบอร์ดหน้าห้องม.6/3
"นี่มัน..."แบมแบมตาค้างกับสิ่งที่เห็น ไวเท่าความคิด ร่างเล็กจัดการดึงสิ่งที่ติดอยู่ออกไปจากบอร์ดนั้นทันที"เหี้ย"คำสบถที่ออกมาจากปากทำให้ร่างสูงที่อยู่ในห้องหันมามองแล้วยิ้มเยาะ
"อ้าว สวัสดีครับน้องแบม เห็นฝีมือการถ่ายรูปของพี่แล้วหรอ มีวีดีโอด้วยน้ะ คลิปเสียงก็มีน้ะครับ"มาร์คเดินออกมาจากหน้าเพื่อนสนทนากับแบมแบมด้วยประโยคเรียบๆแต่แฝงความเจ้าเล่ห์
"พี่แม่งเหี้ย เฮ้อ!เหนื่อยแล้วเนียร์ กูจะกลับห้องแล้ว!"ร่างเล็กเดินออกมาโดยไม่สนใจสักนิดว่าเพื่อนสนิทจะเดินตามมาหรือไม่ แต่ในหัวของเขาคอนนี้มีแต่ประโยคด่าทอร่างสูงเต็มไปหมด เรื่องรูปนั่น ก็คือรูปตอนพวกเขาสองคน มีอะไรกันในเต๊น...
"เอ่อ...นี่น้องแบมรึเปล่าครับ พี่ชื่อฟลุ๊กน้ะ คืนนี้คิวว่างมั้ย"แต่มีรุ่นพี่คนนึงเดินมาดักทาง...อะไรว่าง
"พี่หมายถึงเรื่องอะไรครับ?"แบมถามกลับด้วยความงุนงง
"ก็ไอ้มาร์คมันบอกว่าน้องแบมชอบเล่นสนุกไม่ใช่หรือครับ หรือวันนี้มีคิวแล้ว ว้า~เสียดาย ไอ้มาร์คมันบอกว่าน้องแบมลีลาเด็ดสะด้วย งั้นไว้วันหลังเรามาสนุกกันน้ะครับ^^"พูดเสร็จก็ยิ้มเจ้าชู้แล้วเดินไปทันที
เล่นสนุกอะไรกัน...
"แบม มึงโอเคน้ะ"จูเนียร์ที่วิ่งตามมาทีหลังถามขึ้น แต่ดูเหมือนตอนนี้แบมจะเข้าใจคำว่า 'เล่นสนุก' เสียแล้วสิ
"ไม่ กูไม่โอเค"ร่างเล็กพูด ก่อนจะจับมือจูเนียร์เดินออกนอกตึกจนไปถึงถนนใหญ่
"แบมอย่าบอกน้ะ"
"เออ กูจะโดดเรียน โดดเป็นเพื่อนกูป้ะ"
"แล้วจะโดดไปไหน?นี่จะสอบแล้วน้ะเห้ยยย"
"ร้านพี่คุณ"ร่างเล็กไม่สนใจเรื่องสอบ พูดจบพร้อมกับรถสองแถวที่แล่นมาจอดตรงหน้าพอดี
16:30
ปัง!!!!!!!
"แรงไปแล้วน้ะเห้ย!"เสียงของคนตัวเตี้ยดังออกมาจากในร้านกาแฟแห่งหนึ่ง
"ใจเย็นๆน้ะแบคฮยอน"แฟนหนุ่มด้านข้างพยายามจะห้ามแต่เมื่อโดนสายตาของคนตัวเล็กจ้องเข้าไปถึงกับหงอย
"หยอยจะให้แบคใจเย็นได้ไงห้ะ!พี่คุณเชื่อแบคเหอะ ทำตามที่แบคบอก"แบคฮยอนหันไปพูดคุยกับนิชคุณแกมขอร้อง
"เราจะทำอะไรน่ะปรึกษาเจ้าของปัญหารึยัง?"นิชคุณถามกลับด้วยความเป็นห่วง
"ทำไมต้องปรึกษาด้วยอ่ะพี่ นี่ผมจะช่วยแบมกับเนียร์น้ะ ใช่ป้ะหยอย-_+?"
"จะ...จ่ะ ใช่จ่ะใช่^^;;;"
"เฮ้อ~งั้นจะทำอะไรก็วางแผนให้ดีๆล่ะ"
"เชื่อใจผมได้เลยฮะพี่ชาย^^ เราเชื่อใจได้ใช่มั้ยหยอย-_+?"
"จ้าาใช่^_^;;;;;;;"แต่ดูเหมือนงานนี้คนที่โดนสายตาอาฆาตมากที่สุดคงจะหนีไม่พ้นปาร์คชานยอลสิน้ะ
ไรท์อยากจะขอบคุณรีดทุกคนน้ะค้ะ ทุกกำลังใจเลย บางทีไรท์มานั่งอ่านคอมเม้นแล้วดีใจแบบสุดๆ ไรท์รู้สึกว่าแค่คอมเม้นเดียวก็มีความหมาย บางทีไรท์เปิดมาแล้วเจอคอมเม้นที่เพิ่มขึ้นมา แม้จะแค่คอมเม้นเดียวแต่มันทำให้ไรท์รู้สึกว่าอยากแต่งต่อ ไรท์สามารถแต่งมาได้ถึงตอนนี้ อยากขอบคุณรีดทุกคนจริงๆค่ะ รักรีดทุกคนเลย ขอบคุณน้ะค้ะ❤❤
:D CHALUNLA THEME
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น