ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Chapter8แผนพิสูจน์...ที่ไม่ต้องพิสูจน์
chapter8แผนพิสูจน์...ที่ไม่ต้องพิสูจน์
:
Bambam
หลังจากที่เฮียแจ๊คสันประกาศไปเมื่อกี้น้ะผมว่ามันชักจะเริ่มแปลกๆแล้ว โรงเรียนจะปิดอะไรเนื่องจากว่าลาพักร้อนของผอ. เป็นไปได้ด้วยหรอ?
"เฮ้!แบม ทำหน้างงอะไรตรงนี้?"ไอ้เนียร์เดินเข้ามาตบบ่าผมที่กำลังคิดไปมาเรื่องหยุดเรียนถึงกับสะดุ้งเลยทีเดียว
"เหอะ กูว่าแปลกหว่ะเนียร์ จู่ๆก็หยุดกะทันหันแบบนี้ กูว่าต้องมีเงี่ยนงำ"
"เงื่อนป้ะ-*-? เออ กูก็ว่างั้นล่ะ แถมยังมีเรื่องที่อียูคดูสนิทกับรุ่นพี่นิชคุณเพื่อนเฮียแจ๊คไปหน่อย(ไม่หน่อยแล้ว) แปลกจริงๆ"นั่นสิ ผมว่าผมต้องแก้ไขปริศนาแล้วล่ะ
"ทำหน้าแบบนั้นคิดแผนอะไรอยู่ละสิมึง? กูช่วยคิดมั้ย หึ"แหมมมม วิญญาณเจ้าแม่แผนชั่วเข้าสิงป้ะ?
"เออ ดี"
:
yug
ผมกำลังคิดน้ะ คิดหนักด้วย ว่าทำไมตอนนี้ไอ้พี่นิชคุณมันถึงไม่ยอมออกไปจากชีวิตผมซะทีว้ะ-*-
"เอ้า!ยูคคิดไรอยู่ เห็นนั่งเหม่ออยู่นานล่ะ"
"เงียบไปเลยไอ้'เซฮุน' ไอ้พี่นิชคุณอยู่ไหนว้ะ ทำไมไม่เอาน้ำมาให้ซักที ร้อนแล้วด้วยเนี้ยะ!"
"อารมณ์แปรปรวนจริงๆเลยคุณแฟน พี่ก็ให้เซฮุนมาอยู่เป็นเพื่อนก่อนไง จะได้ไม่เหงา แล้วนี่คิดถึงพี่ใช่ป้ะ?"ไอ้พี่นิชคุณมันมาล่ะครับ ตายยากจริมๆ
"ใครจะบ้าไปคิดถึงพี่ว้ะ แค่หิวน้ำ"
"อ่าวหรอ ฮะๆ เซฮุน นายติดต่อ'ลู่หาน' ได้รึยัง?ให้พี่ช่วยมั้ย?"ตอนที่ไอ้พี่นิชคุณหันมาผมเห็นสายตาแว๊บนึงที่ไหววูบแต่แค่แว๊บเดียวเท่านั้นก่อนจะหันไปพูดกับเซฮุนด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง ฮึ่ย!ทำไมต้องเป็นห่วงมันด้วยเล่า!
"ไม่ได้เลยพี่ แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมค่อยไปตามที่ร้าน"
"แต่ลู่ไม่ได้เข้าร้านมานานแล้วน้ะ"เซฮุนพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ
"หน่า ให้เวลาหน่อยลู่คงไม่โอเคจริงๆนั่นแหละ"หืม!?อะไรกันว้ะครับ ยูคผู้หยั่งรู้พลาดมิได้อ่ะ!มีฉายาว่ายูคผู้หยั่งรู้กูต้องรู้ทุกอย่างสิ
"ลู่หาน...ชื่อนี้คุ้นๆน้ะพี่"ผมหันไปหาพี่นิชคุณ
"ก็เด็กเสิร์ฟวันนั้นไง วันที่เราไปกินอาหารร้านพี่อ่ะ"พี่นิชคุณตอบกลับมา อ้อออ จำได้ละ
"แล้วเขาเป็นอะไรกับไอ้เซฮุนอ่ะพี่"
"เสือก!"อื้อหือ!น้ำลายมาเต็มหน้าครับผม อะไรว้ะเรื่องแค่นี้บอกไม่ได้ไง๊?
"ช่างมันเหอะยูค แค่งอนกันนิดหน่อยแหละ(อยากรู้รออ่านกันในspecial Hunhanละกันน้าา)"
"เออ!จำไว้เลยไอ้ซึน"ผมคาดโทษมันไป 555เห็นเพื่อนมันชอบเรียกแบบนี้นี่ครับ เลยเรียกตาม รีแอ๊คชั่นมันส่งมาเต็มมากอ่ะ555กูฮา
"ซึนพ่องส์ กูไปล่ะเสียอารมณ์หมดอยู่กับมึง"เอ้า ไอ้ห่านี่-*- จู่ๆก็ลุกขึ้นสะบัดตูดไปเลย ทีนี้กูก็ต้องอยู่กับไอ้พี่นิชคุณ2คนอ่ะดิ
"เออยูค ถามจริงเหอะ ไม่คุ้นหน้าพี่เลยหรอ?"ถามไม่พอเอาหน้ามาใกล้กูอีก อย่าคิดว่ากูจะหวั่นไหว ไม่มี๊!ไม่มีใครหวั่นไหวเล้ย!จริ๊งจริงน้ะ!
"กะ..ก็เจอพี่ที่ร้านอาหารนั่นครั้งแรกอ่ะ"ผมตอบออกไปตามความจริง กูเคยเจอก่อนหน้านี้ด้วยหรอว้ะ?ก็ไม่นิ--?
"เฮ้อ~กำไลข้อมือที่เราใส่อ่ะ สลักว่าอะไร?"ผมก้มมองกำไลข้อมือของตัวเอง มันก็สลักชื่อกูนี่หว่า
"มันสลักว่าYG ชื่อผมไง Yugyeom"ผมตอบออกไปเพราะผมไปสลักมันเป็นชื่อผมนานล่ะ พี่นิชคุณทำหน้ามองบนเหมือนเอือมระอาเต็มที อะไรอ่ะ เอือมทัมไม!ก็กูบอกตามที่กูเห็นอ้ะ!
"ใครให้?"อ่า....กำไลนี่อ่ะหรอ จำได้ว่า....ว่าอะไรว้ะ-*- กูจำไม่เห็นได้ว่าใครให้
"อืมมม จำไม่ได้อ่ะ"พี่นิชคุณเริ่มทำหน้าประมาณว่า 'มึงโง่มาก แค่นี้ก็จำไม่ได้' ประมาณนี้แหละ
"แล้วนอกจากYGมีตัวอักษรอื่นป้ะ?"ไม่น่ามีมั้ง แต่เอ๊ะ!..ผมว่าผมเคยเห็นน้ะ
"ก็มีน้ะพี่ มันสลักไว้ตรงข้างในอ่ะ"ผมถอดกำไลออกมาแล้วพลิกให้พี่นิชคุณดูด้านในกำไล"มันเขียนว่าอะไรไม่รู้ผมอ่านไม่ออก ภาษาไรว้ะพี่?"
"ภาษาไทย"พี่นิชคุณตอบกลับมา เอ๋ ผมว่าผมนึกอะไรออกน้ะ
"ต้องเป็นพี่คนนั้นแน่เลยอ่ะพี่ ตอนปิดเทอม ม.2ผมไปเยี่ยมบ้านไอ้แบมที่ไทย แล้วเจอพี่ผู้ชายคนนึง พี่เขาให้กำไลนี่มา บอกว่าชดเชยที่ทำกำไลผมพังเพราะขับรถเหยียบอ่ะ"ผมเล่าไปเท่าที่จำได้ มันเป็นเหตุการณ์ตอน ม.2
"นี่ยูค พี่ก็คนไทยน้ะ"พี่นิชคุณทำให้ผมนึกอะไรออกแล้ว!
"งั้นพี่บอกผมได้ป้ะว่ามันอ่านว่าอะไรอ่ะ"
"มันอ่านว่า....."
".........."
:
:
".....นิชคุณ"
".........."นาทีนี้ผมบอกเลยว่าผมพูดอะไรไม่ออก ไม่จริงใช่มั้ย พี่เขาโกหกผมแน่ๆ ผมว่าผมจะไปถามแบมแบมล่ะ แต่ผมคงได้ถามหลังจากนี้.....หลังจากที่ผมหลับตาเมื่อพี่นิชคุณยื่นหน้าเข้ามาใกล้.....
:
Bambam
ตอนนี้ผมกับจินยองกำลังประมวลแผนที่ได้มาว่าพอใช้ได้รึยัง และแล้วหลังจากวางแผนมากกว่า10แผน ก็ได้แผนที่เวิร์คที่สุด และแผนนั่นก็คือแผนแรกที่วาง-*-.....หึหึ มึงไม่รอดแน่ยูค
"อีแบม หยุดทำหน้าเหมือนอาฆาตมาดปางร้ายซะทีสิ มันเหมือนนางอิจฉาในละครน้ะ"
"เป็นห่วงกูหรอ*-*"ผมถามกลับไป โอยยยซาบซึ้งมากกกเพื่อนรักกูอยากกราบตีนมึงงามๆToT
"ป่าว กูอยากตบมึงอ่ะ หมันไส้!" กูขอถอนคำพูดเมื่อกี้!อีเพื่อนเลว!รักกูจังเลยน้ะ!-*-
"อีเลว อย่ามัวแต่อ่อยผู้ชายสิ รีบไปทำตามแผนได้ล่ะมึง"ผมพูดเมื่อเห็นอิเนียร์ส่งสายตาไปให้กลุ่มรุ่นพี่ที่เล่นกีตาร์ อีแรด!
"อุ้ย! กูอ่อยหรอ ตรงไหนอร่า*-*"มึงถามกูชิปร้า?ถามกูแต่สายตายังมองผู้ชายอยู่เลย!
"พอๆๆรีบไปหาอียูคกันเถอะ ป่านนี้มะ.....เหี้ย!"ผมอุทานขึ้น นั่นมัน...
"หืมๆๆ อะไรหรอ?"อีเนียร์ที่เลิกอ่อยผู้ชายหันมามองทางเดียวที่ผมกำลังมอง "ขุ่นพระ!งานนี้กูว่าไม่ต้องสืบล่ะอีแบม"
"นั่นสิ กูก็ว่างั้น"ก็ไอ้ที่พวกผมเห็นคือยูคกำลังจูบกับรุ่นพี่นิชคุณตรงซอกต้นไม้(?) ไม่ปล้ำอียูคเลยล่ะพี่คุณ นัวเนียชิปหาย ไม่ใช่อะไร!กูอิจฉา!
ไรท์บอกทุกคนรึยังน้ะว่าเรื่องนี้มีตอนพิเศษของ ฮุนฮาน ชานแบค อะไรน้ะ!ยังหรอ? ไรท์ว่าไรท์บอกแล้วน่าาา โอเคๆจะเชื่อก็ได้ว่ายังไม่บอกน่ะ
แต่ที่ไรท์ทำเป็นตอนพิเศษเพราะไม่อยากเอามารวมกับเนื้อเรื่องไง บางคนติ่งกัซแต่ไม่ติ่งเอ็กโซ ถ้าไม่อ่านก็ข้ามๆไปน้า
สปอยตอนหน้านิสนึง
"เฮ้!พี่จะทำอะไร!?"ผมหันไปเจอกับพี่มาร์คตรงข้างๆเนียร์
"ป่าวซักหน่อย"พี่มาร์คตอบกลับมาแล้วยักไหล่
:
"ถ้านายยังพูดถึงคนอื่นอีกฉันจะไม่หยุดแค่จูบน้ะ"
"ก็ไม่เห็นจำเป็นต้องหยุดแค่จูบเลยนี่"
"งั้นคงต้อง...หยุดมากกว่าแค่จูบสิน้ะ"
"อะ...อื้อ!"
:
ขอบคุณทุกคอมเม้นและกำลังใจน้ะค้ะ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น