ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Chapter7 ไม่ต้องกลับ
Chapter7ไม่ต้องกลับ
:
Yug
ผมว่าผมบอกอิแบมไปล่ะน้ะว่ามันคือเกมส์ แต่ทำไมมันไม่ฟังผมเลยว้ะครับ ทำท่าทางดี๊ด๊าแล้ววิ่งไปกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับพี่มาร์คเต็มที่ นี่ถ้ากูไม่เห็นมึงเป็นเพื่อนน้ะ กูจะด่ามึงว่าแรด-*-
"สวัสดีครับคุณแฟน มานั่งทำอะไรตรงนี้ล่ะ ไม่ไปทานข้าวเที่ยงกับเพื่อนตรงนู้นหรอ?"
"ไอ้พี่นิชคุณ-*- แฟนบ้านป้าพี่เด่"
"ก็...."
"กะ...ก็อะไร!? เอาหน้าออกไปเลย!"ผมผลักหน้าไอ้พี่บ้าแล้วเดินไปช่วยพวกแบมทำบาร์บีคิว
"ยูค มึงเป็นไรว้ะหน้าแดง ไม่สบายเร้อ?"อิเนียร์ถามผมครับ นี่หน้ากูแดงหรอว้ะ? ผมเอามือจับหน้าตัวเองทันทีก็พบว่ามันร้อน...มากๆ
"อะ...เอ่อ....คือ...กู...กูหิวแล้วเว้ยๆ หน้าแดงเพราะเตาบาร์บีคิวมันร้อนไง"
"อียูค กูเป็นเพื่อนมึงมานานกี่ปีล่ะ?"อีแบมถามผมครับ
"อืม...5ปี"ผมตอบมันกลับไป ผมกับแบมเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ม.1แล้วครับ ส่วนเนียร์ก็เป็นเพื่อนกันตอนม.1แต่เนียร์มันก็ลาออกไปจากโรงเรียนตอนจบม.1 เหตุผลก็เห็นว่าอกหักเลยขอเวลาไปทำใจ แล้วมันก็กลับมาที่นี่ตอนม.3มันเปลี่ยนไปเยอะมากจริงๆครับ จากเด็กแว่นตัวหนาดำ เปลี่ยนเป็นคุณชายสุดหล่อขาวตี๋ ผมยังไม่ได้ถามหรอกครับว่าใครทำให้มันเปลี่ยนไปเป็นคนใหม่ได้ในระยะเวลาแค่ปีเดียว ถ้าจะถามว่าศัลยกรรมมั้ย? บอกได้เลยครับว่าไม่ศัลชัวร์ๆ พวกผมตรวจดูแล้วทุกระเบียบนิ้วเอาหล่ะ เข้าเรื่อง
"เออ 5ปีเพราะงั้นกูก็รู้สันดานและนิสัยมึงหมดแล้ว มึงเป็นคนแถเก่งน้ะยูค แต่มึงไม่รอดสายตากูหรอก"เหยด อีแบมใสใสไม่มีจริง
"เออๆ อยากรู้ว่ากูเป็นอะไรไปถามไอ้พี่นิชคุณนั่นละกัน"
"กูว่ากูรู้ล่ะว่ามึงเป็นอะไร ใช่มั้ยเนียร์?"
"อืม เรื่องบนรถอ่ะยูค กูได้ยินมึงคุยกับพี่นิชคุณน้ะ.....เหมือนที่มึงได้ยินกูคุยกับพี่มาร์คนั่นแหละ"......ไอเนียร์....รู้หรอ
:
Jackson
ตอนนี้ผมกำลังย่างบาร์บีคิวให้ไอ้ยองแจมัน ตั้งแต่มาที่นี่ก็บ่นว่าหิวๆๆๆ บ่นมากจริมๆ
"อ่ะ นี่ของมึงยองแจ"
"แต้งน้ะเฮียยยยยยยยย"แล้วจะลากเสียงยาวเพื่อ? "เฮียไม่แดกรึไง?"
"ไม่อ่ะ มึงแดกไปเถอะ เดี๋ยวกูค่อยกินตอนมึงกินเสร็จ" แว้กกกกก กูดูพระเอ้กกกกพระเอก แน่นอน กูหล่อ????
"เฮียอย่ามาทำตัวเท่หน่อยเลย ไว้ขายาวแล้วค่อยมาเท่น้ะ"นั่นนนนน ไอแตงดีกับผมได้ไม่ถึงนาทีจริงๆ
"แล้วไงว้ะ ขากูมันก็...งั่ม"ผมยังพูดไม่จบไอแตงมันก็เอาบาร์บีคิวมายัดปากผม ครับๆก็อันเดียวกับที่มันกินอยู่นั่นแหละ
"อร่อยดีว่ะเฮีย"มันพูด แต่ผมอยากกินอีกอ่ะ
"งั่ม"
"!!!!!!!"ไอ้แตงมันทำหน้าตกใจมากเมื่อผมกินบาร์บีคิวไม้เดียวกับที่มันกินอยู่ในปาก ผมก็ตกใจน้ะ กูทำไปได้ไงว้ะ ปากโดนกันด้วยอ่ะแอร๊ยส์แตงง่ะ><
"อืม อร่อยจริงๆด้วยว่ะ^^"
"0//0"ไอ้แตงมันไม่พูดอะไรแต่ยัดบาร์บีคิวเข้าไปจนเต็มปากแก้มอูมๆที่บวมอยู่แล้วตอนนี้มันบวมขึ้นกว่าเดิมเยอะมากเลยจริงๆ
"เป็นไรว้ะแตง? กินช้าๆดิเดี๋ยวก็ติดคอ"
"แค่กๆๆๆ"ว่าละพูดไม่ทันขาดคำจริมๆ
"อ่ะนี่น้ำ"ผมยื่นน้ำให้มัน มันรีบคว้าไปดื่มทันที ถ้าของมันตอนนี้มีน้ำตาซึมอยู่ หน้าและจมูกแดงไปหมด จะแปลกมั้ยถ้าผมมองว่ามัน...น่ารัก
ฮึ่ย!แจ๊ค!คิดไรว้ะ!นั่นน้องมึงน้ะเว้ย!น้องมึงๆๆๆๆ ท่องไว้ๆไม่ได้ๆๆ น้องๆๆ ผมเอามือทึ้งหัวตัวเอง แล้วเคาะหัวกับพื้นหญ้า ไอ้แตงมันเลยหันมาดูแล้วใช้ปากที่น่าตบ(ด้วยปาก)พูดกับผม
"เฮียเป็นบ้าอะไรอีกเนี้ย หลอกจูบผมไม่พอนี่จะไปจูบดินอีกแล้วเรอะ?"ไอ้แตงงงงง
แต่เดี๋ยวน้ะ.....หลอกจูบมัน?
"อะไรคือหลอกจูบมึง?"
"ก็เมื่อกี้อ่ะ...ปากเฮียโดนปากผมอ่ะ!! เฮียรู้อะไรบ้างว้ะ! ไม่เล่นด้วยแล้ว!ไอ้เฮียจอมซึน!"แล้วมันก็วิ่งหนีไปครับ สรุป?
:
กูจูบมันหรอ....
:
หลังจากที่ผมคิดทบทวนจนหายฟุ้งซ่านแล้วก็โทรหาพี่นิชคุณ พี่เขาเป็นรุ่นพี่ผมครับและเป็นลูกของผอ.โรงเรียนJYPไม่มีความเกี่ยวข้องกับโรงเรียนนี้ใดใดทั้งสิ้นเพราะพี่แกจบไปแล้วตอนนี้อยู่มหาลัยปี1 แต่อยากมาช่วย
(ฮัลโหลแจ๊ค)
"ครับพี่นิชคุณ"
(ช่วยไรพี่อย่างสิ)
:
Bambam
หลังจากกินบาร์บีคิวจนอิ่มแล้วเฮียแจ๊คก็เรียกพวกเราไปรวมตัวกันเพื่อนจะประกาศอะไรซักอย่าง
"เอาหล่ะคร้าบบบบน้องๆทุกคลลลลลล นี่คือเรื่องสำคัญน้ะครับ พวกเราจะต้องอยู่ที่นี่จนถึงวันพรุ่งนี้และวันถัดไป เนื่องจากผอ.โทรมาบอกว่าโรงเรียนจะหยุดในวันพักร้อนของผอ.ให้พวกเราเข้าแคมป์กันต่อได้เลย"
"เฮ้!!!!!"ไอ้พวกไม่อยากเรียนพร้อมใจกันส่งเสียงออกมา เฮ้อ~ผมจะได้อยู่ที่นี่อีกหรอเนี้ย หัวใจผมไม่ปลอดภัยซะแล้ว¥_¥
…………………………
ขอโทษน้ะค้าาา
ที่มาอัพช้าอ่ะ ช่วงนี่ใกล้จะสอบแล้วจริงๆ ไรท์หวังว่าตอนนี้จะมีคนมาเม้นบ้างเน้อะ อาจจะน่าเบื่อบ้างแต่นี่ก็เป็นฟิคเรื่องแรกจริงๆน้าา
ขอโทษอีกครั้งที่อัพช้าค่ะ¥_¥
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น