คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : Chapter14
3อาทิย์ผ่านมา...
ร่าเล็อเ็ทารัวน้อยิ้นไปิ้นมาในอ้อมออุ่นอผู้เป็นพ่อ...วาใส้อมอไปยัใบหน้าอนเป็นพ่ออย่าอออ้อน…
“มออะไรรับนะโม…”นะโมที่แปลว่า วามนอบน้อม ึ่เ็ายรุานั้นไ้รับื่อนี้มาโยท้านมหาเทพุสที่สรรหาำมาั้ื่อให้หลานายนโปร…
“แอะ”เ้าัวน้อยออเสียออมาเบาๆ่อนะุใบหน้าเ้าไปในหน้าออุ่นอพระบิาอเา…
ผิวายเนียนละเอีย ใบหน้าิ้มลิ้ม...ิ้วโ่หนาสวย วาสีม่วที่ไ้าสีฟ้าและสีแสอุพ่อและุแม่มาผสมัน ริมฝีปาิ้มลิ้มน่าุ๊บ...แ้มเนียนาวๆอมมพูน่าเอ็นู
ูรวมๆแล้วไุ้พ่อเป็นเสียส่วนมา…
“หิวหรอรับ”แนเรียวยาวอุ้มทารัวน้อยอย่าเ้ๆัๆ่อนะโยัวไปมาเพื่อล่อมเ็ายในอ้อมออเา…
“เอม...เอม๋าา”ร่าสูเินเ้าไปประิ้านหลัอภรรยานสวย่อนะสอมือเ้าไปเี่ยวเอวบาๆเ้ามาอไว้…
“ว่ายัไะ?”ร่าบาที่ำลันั่เี้ยวน้ำุประูหมูแสนโปรปรานอพระสวามีอยู่พลิัวมาหานร่าสู่อนะเยหน้ึ้นมอเา…
ูสูและหล่อึ้นเยอะเลยนะนีอเมีย…
“เ้าหิว…”น้ำเสียอออ้อนราวับเ็ถูเปล่ออมา...นัยย์าสีแสเปล่ประายราวับมีวาววน้อยๆอยู่้าในนั้น…สรระนามที่เปลี่ยนไปโยารทลอออศรีสามีภรรยาทลอมาใ้สรรพนามที่พวมนุษย์นั้นใ้ันบ้า…
“รอแปปนึไม่ไ้หรอะ?”ร่าบาเอ่ยถามออมาพร้อมับพลิัวไปเี่ยวน้ำุปในหม้อ่อ…
“็เ้าหิวว เ้าหิวๆๆ”ท่านเทพหมีผู้น่าเรามร้ออแออมาเหมือนเ็ัวน้อยๆอแอยาะไ้อเล่น ฝ่าเท้าอเาระทืบพื้นบ้านอย่าเอาแ่ใ
“นี่...อย่าอแ เอมเยบอแล้วนะ…”ร่าบาหันมาเอ็พระสวามีเบาๆ่อนะหันไปมอลูายัวน้อยที่นอนเปลมอเ้าอเล่นบนหัวอเาาแป๋ว…
“ทีลูอแเอมยัปลอบเลยอ่ะทำไมไม่ปลอบน้ำบ้า”นร่าสูยัอแไม่เลิ...แ่เพิ่มเิมเพียวามน้อยใและอิาลูายัวน้อยที่ไ้วามรั เวลาทั้หมอพระายาอเาไปนหม…
เอา่ายๆือสนใแ่ลู! ไม่สนใเาเลย!!
น้อยในะ!
“็นั่นเ็นะน้ำ...้อารวามใส่ใ เรา้อให้เวลา วามรั อะไร่าๆที่เรามีให้เา…”
“แล้วผัวนนี้ไม่้อารหรอ? ไม่อยาไ้เวลาและวามรัาุแม่หรอ…?”นร่าสูเอ่ยออมา้วยวามน้อยใ ใบหน้าิ้มลิ้ท้มลมอปลายเท้าอัวเอ…
“น้ำ...อย่าี่เ่าสิ”นร่าบายัเอ็พระสวามีไม่เลิ...แล้วเธอ็ยัเี่ยวุปในหม้อ่อ…
...ฮึ…
เสียสะอื้นอเาเรียวามสนใใหุ้แม่มือใหม่สุโหไ้หันหน้ามา...ใบหน้าิ้มลิ้ทอเา้มลทำ่ำ...น้ำาที่มันลออยู่ที่อบาเรียวนั้นมันูเหมือนำลัะไหลออมาเสียแล้ว…
“น้ำ...ร้อไห้ทำไม…?”ร่าบาปิเาแ๊สลเมื่อน้ำุปนั้นเี้ยวไ้ที่และพลิัวหันไปหาพระสวามีี้แย
“ฮึ...เอม เอมอ่ะ...เอมว่าเ้า ฮึ...เอมใร้าย!”แนเรียวยาวยึ้นมาเี่ยววัเอาเอวบาอพระายาและึเ้ามาประิลำัวอเา...ใบหน้าิ้มลิ้มที่เปื้อนน้ำา้มลบบ่าบาๆอภรรยานสวย
“...พ่อเ็ี้แย ไม่ร้อนะะ”มือบาถูยึ้นมาอเาอบ...ส่วนมืออี้าลูบเบาๆไปที่เส้มผมนุ่มสีน้ำาบเ้มแพระสวามี
“ฮึ...รู้มั้ย...เ้าอิาลูมาแ่ไหน ที่เอมอ่ะเอาเวลาทั้หมที่เยให้น้ำไปให้ลูหมเลย...ไม่แบ่เวลาเลยอ่ะ...นอน็นอนห้อลู สนใแ่ลู อะไร็ลู…”นร่าสูเอ่ยออมาอย่านึน้อยใ แนเรียวอรัเอวบาอภรรยานสวยไว้แน่น…
“โอ๋ๆ ไม่เอาสิ ไม่ร้อนะะนเ่อเอม”ร่าบาผละัวออีนออาเธอ มือบายึ้นมาเลี่ยน้ำาหยใสที่มันไหลพรั่พรู่ออมา้วยอารม์น้อยใอเา…
“ฮึ...ไม่เอานะ...ไม่เอาแล้ว...สนใเ้าบ้านะ ฮึ…”เทพหมีี้แยเอ่ยออมาพร้อมๆับ้อนสะอื้น...ส่วนเ็น้ยที่นอยมออยู่ยิ้มริ่มเนื่อาเห็นพระบิาและพระมาราอัน…
…..
“นะโมลู...ไปอาบน้ำับนะรับ”เป็นุพ่อลูอ่อน้อัารเรื่อารอาบน้ำให้เ้าลูายัวน้อย...เนื่อาพระายาอเานั้นไ้ึ้นไปบนสวรร์เรื่อา้อไปูในส่วนอท้อฟ้าที่อนนี้มันำลัแปรปรวนอย่าหนั…
“แ้!!”เ้าัวเล็ร้อออมาเสีย้าทำให้แผ่นินอเมือนรสั่นสะเทือนอย่าน่าใ...ร่าายนุ่มนิ่มอเ็น้อยิ้นไปิ้นมาในอ่าอาบน้ำสีเหลือ
“นะโม...นะโมไม่เอา…”ร่าสูเอ่ยออมาอย่าแผ่วเบา มือเรียว้อนัวลูายเ้ามาไว้ในอ้อมอ่อนะเอ่ยปลอบโยนเบาๆเนื่อาลูายอเาน่าะื่นวามเย็นอน้ำในอ่า
เ็ทารเมื่อสัมผัสไ้ถึวามอบอุ่นาร่าายอพระบิา็หยุนิ่ลและหลับาพริ้ม้วยวามเลิ้ม…
มือเรียว่อยๆประอร่าน้อยๆอเ็ทารัวเล็ๆลในอ่าน้ำอุ่นๆที่เาไ้ปรับอุหภูมิแล้ว...ร่าเล็สะุ้เล็น้อยเมื่อเอน้ำแ่็านอนหลับาพริ้ม้วยวามเบามือและมือนุ่มๆอพระบิาอเา…
มือเรียววัน้ำใสๆพรมลไปัวนิ่มๆอเ็ัวน้อยในอุ้มืออเา มืออี้าอยประอศีรษะเล็ไม่ระแทับอบอ่าอาบน้ำ
“แอ่~”นะโมร้อออมาเสียแผ่ว่อนะยมือป้อมาวๆึ้นมาูี้ฟ้าและโบไปมา มือเล็ำไปำมา
“ิถึแม่มั้ยลู?? ึ้นไปหาแม่มั้ยรับ?”เ็ายนะโมหันหน้ามามอใบหน้าอพระบิา...วาใสแ๋วเปล่ประายึ้นเมื่อรับรู้ไ้ว่าพระบิาอนนั้นะพาไปหาพระมาราที่เาแสนนนะิถึ…
“ั้นเราอาบน้ำแ่ัวหล่อๆึ้นไปหาุแม่ันนะรับ^^”ร่าสูรีบโลมแมพูบนร่าายอเ็น้อยหน้าใสและัารล้ามันอออยู่ใ้เวลาเพียแปปเียวเนื่อาเ็ในอ่านั้นให้วามร่วมมืออย่าีเพียเพราะิถึุแม่นสวยอเา…
อสามี้วยนะ^^
…..
“มนุษย์ผู้นั้นำลัทำระไรหรือ?”นิ้วเรียวอนร่าสูี้ไปยัมนุษย์2ผัวเมียที่ำลัอันร้อไห้ันอยู่…
“มนุษย์ู่นั้นำลัโนพราาัน...พวเาึรู้สึเสียใเพะ”ร่าบาเอ่ยออมาเบาๆ่อนะ้ทลไปับปาเล็อเ็น้อยให้รอบลที่ปลายออเธอที่มันเ่ึเนื่อาน้ำนม้าในอเธอมันแทบปริออมา…
ใบหน้าิ้มลิ้มถูหันมาสนใภรรยาที่ำลัให้นมลูอยู่...วาเรียวเปล่ประายึ้นมาทันทีเมื่อเานั้นนึถึรสาิอน้ำนมอภรรยานสวย…
ะหวานน่าู…
“มออะไรหรือเพะ?”ร่าบาเอ่ยถามออมาอย่าแผ่วเบาในเมื่อบุรายในอ้อมออเธอำลัะเ้าสู่ห้วนิทราแล้ว...มือบา้าที่ไม่ไ้ประอัวลูายถูยื่นออมาและเสให้พื้นห้อที่มันเป็นระใสระหว่าโลสวรร์และโลมนุษย์ให้ลายเป็นพื้นห้อธรรมา
“้า...้าอยาะลอิมูบ้า…”
พ่อเทพหมีหมีี้อิา!! อิาลูเานไ้!
ลับมาพบันอีแล้วนะะ^^
ั้นย้านไปพบันอนหน้าละัน่ะ^^
ความคิดเห็น