รักเริ่มใหม่(จีรณา+วิคเตอร์)

        

     ความเสน่หาที่เกิดจากความพอใจคือจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ จากครั้งแรกที่มีความสัมพันธ์กันเขามอบของขวัษให้เธอคือเช็คเงินสดจำนวนสามล้านบาท เธอลังเลที่จะรับมัน แต่พอนึกถึงหนี้สินที่แม่สร้างไว้เธอจึงสลัดความลังเลนั้นทิ้ง และต่อมาเพียงไม่กี่วันเขารู้ว่าเธอนำเช็คไปขึ้นเงินเรียบร้อย ‘เธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่งที่เห็นแก่เงิน ไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่นที่เขามีความสัมพันธ์ด้วย’ ความสัมพันธ์ที่เกิดจากความพอใจตลอดระยะเวลาหกเดือนของเขา ‘วิคเตอร์’ และเธอ ‘จีรณา’ แต่ความสัมพันธ์มีอันต้องยุติ เขาบอกตัดขาดความสัมพันธ์กับเธอ เพราะต้องหมั้นหมายกับบุตรสาวเจ้าของธุรกิจสิ่งทอ เพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจ และความเชื่อของยายของเขาที่ว่า ‘เรื่อล่มในหนอง ทองจะไปไหน’ คราแรกที่ห่างกันไปชีวิตเขาเหมือนมีอะไรขาดหายไป โดยเขาพยายามไม่คิดว่าทั้งเขาและเธอเริ่มมีความผูกพันกันเกิดขึ้นจริงๆ เขาให้คนสนิทคอยแอบติดตามความเป็นไปของเธออย่างเงียบๆ แต่พอผ่านพ้นไปเพียงสองเดือน เขาก็ไม่ได้ข่าวคราวเธออีกเลย เธอลาออกจากการเป็นแอร์โฮสเตส เธอไม่อยู่ที่บ้านที่สามพราน คอนโดก็ขาย เธอหายไปไหน หายไปเหมือนคนไร้ตัวตน

          ความสัมพันธ์กับเขาครั้งล่าสุดเมื่อครั้งลาพักร้อนไปเที่ยวเขาใหญ่ ความสุขสามวันครั้งสุดท้ายก่อนเลิกรากันไปคือความสุขสำราญที่เธอลืมควบคุมตนเอง ทำให้ก่อกำเนิดชีวิตน้อยๆ ที่เธอไม่มีโอกาสได้บอกเขา มีแต่แม่ที่เธอบอกให้รับรู้ว่าพ่อของลูกคือใคร แม่ของเธอกล่าวโทษตัวเองว่าเป็นเพราะนางที่ทำให้บุตรสาวต้องมีชีวิตแบบบี้ จีรณาขอหยิ่งในศักดิ์ศรีอีกครั้ง ผู้หญิงที่เลี้ยงลูกด้วยตนเองโดยที่ไม่จำเป็นต้องมีพ่อของลูกมีถมเถไปและเธอก็ขอเป็นหนึ่งในนั้น ในเมื่อในสายตาของเขาเธอก็แค่คนเห็นแก่เงิน เห็นเรื่องเซ็กส์เป็นแค่ความพอใจ

          จากแอร์โฮสเตสสู่ครูสอนภาษาที่โรงเรียนสอนภาษาในเมืองภูเก็ต จากการชักชวนของเพื่อนนามว่า ‘กลม’ สาวประเภทสองที่เป็นเพื่อนสนิทตั้งแต่เรียนมัธยมที่สามพรานมาด้วยกัน และเปิดโรงเรียนสอนภาษาที่นี่ และเพื่อนของเธอคนนี้คือคนที่เซ็นต์รับรอง ‘น้องเดฟ เด็กชายณรักษ์ กริชระพงษ์’ เป็นบุตร เธอให้ลูกใช้นามสกุลตัวเอง และให้แม่กลมเป็นแม่ทูนหัวของลูก ส่วนเจ้าตัวอวบก็เรียก‘แม่กลม’ น้องเดฟเด็กชายตัวน้อยวัยสามขวบตัวอวบอ้วนผิวขาว ผมยาวหยักศกปะบ่า ดวงตาสีน้ำตาล มีใบหน้าที่ค่อนไปทางชาวตะวันตก เป็นที่รักใคร่ของคนแถวนี้ เด็กชายที่พูดเก่ง ยิ้มแย้ม เข้ากับคนง่าย ใครเห็นก็หลงรัก เจ้าตัวอวบมักตามมาดูแม่จีมาสอนภาษาญี่ปุ่นที่โรงเรียนสอนภาษาของแม่กลมทุกวัน

          ‘วิคเตอร์’ เดินเล่นแถวชายทะเลที่หาดกะตะ หน้าโรงแรมที่เขามาพัก เพื่อมารับรองและเจรจาธุรกิจกับลูกค้ารายใหญ่ของเขาที่นี่ เขาเจอแม่ลูกกำลังเล่นน้ำทะเล คนเป็นแม่กวักน้ำใส่เด็กชายตัวน้อยที่หัวเราะอย่างชอบอกชอบใจ เขายืนดูอย่างเพลิดเพลินกับภาพแห่งความสุขของสองแม่ลูก ที่อยู่ห่างออกไปราวสิบห้าเมตรจากจุดที่เขายืนดู แต่เขารู้สึกคุ้นตากับกิริยาท่าทางของผู้หญิงคนนั้น แต่สิ่งที่ไม่คุ้นคือทรงผม คนที่เขาคุ้นจะผมยาวหุ่นเพียว แต่คนนี้เธอผมสั้นปะบ่าหุ่นดูเจ้าเนื้อกว่า เขาเดินเข้าไปใกล้เรื่อยๆ จนกระทั่งมายื่นห่างกันเพียงสามเมตรเท่านั้น เด็กชายตัวน้อยที่เขาเห็นจริงๆแล้วตัวไม่น้อยเอาเสียเลย ดูอวบอ้วนน่ารักมากในสายตาเขา เด็กชายตัวน้อยหยุดเล่นน้ำมองคนที่จ้องตนอยู่อย่างใคร่รู้ จนคนเป็นแม่ที่ยืนหันหลังให้เขารู้สึกสงสัยในกิริยาของลูก เธอจึงค่อยๆหันมามองตามทิศทางที่ลูกชายมอง สองสายตาที่สบประสานกันต่างฝ่ายต่างตกตะลึง ด้วยไม่คาดคิดว่าจะเจอกันโดยบังเอิญอย่างนี้ จีรณาหันหน้าหนีเขาทันที

          “เดฟครับ จะมืดแล้วกลับบ้านกันนะ” เธอเอ่ยชวนลูกชายด้วยเสียงสั่นไหว

          “มามี้ เดฟยังเล่นน้ำสนุกอยู่เลย” เจ้าตัวอวบบอกกับแม่เสียงเจื้อยแจ้ว

          ‘มามี้’ อย่างงั้นเหรอเขาได้ยินไม่ผิดใช่ไหม เด็กคนนี้เรียกจีรณาว่า ‘มามี้’  ตลอดระยะเวลาสี่ปีที่ไม่ได้เจอกันเธอแต่งงานกับใคร ไอ้ฝรั่งคนไหนเป็นพ่อของเด็ก แต่เอ๊ะ!หน้าตาของเจ้าตัวอวบนี่หน้าตาเหมือนลูกครึ่งเลย

          “จีจี้” เขาเอ่ยปากเรียกชื่อเธอ

          “อย่ามาเรียกแบบนี้ ต่อหน้าลูกของฉัน” เธอรีบหันมาตวาดเขาเสียงดัง

          “มามี้ครับ ทำไมต้องเสียงดังด้วย” เจ้าตัวอวบสงสัยว่าแม่ของตนทำไมต้องเสียงดังใส่ผู้ชายฝรั่งตัวโตคนนี้ “ลุงเรียกใครว่าจีจี้ครับ แม่ของเดฟชื่อจีนะ ไม่ใช่จีจี้ ลุงจำผิดรึเปล่า” เด็กชายยังคงเจื้อยแจ้วบอกคนตัวโตที่ยืนอยู่ตรงหน้า โห...เขาแปลกใจเลยไอ้ตัวอวบนี่ท่าทางแสบใช่เล่น มีปกป้องแม่ด้วย...

 .................................

อยู่ๆก็มีพล็อตใหม่เข้ามาในหัว

ทั้งที่เรื่องแรกยังไม่จบ อย่าว่ากันนะคะ

แต่เรื่องแรกผ่านไปค่อนเรื่องแล้วนะ ไรท์คาดว่าเรื่องนี้แหละที่จะต่อจากเรื่องแรก เจิ่มเล็กๆไว้ก่อนเนาะ 5555

(ได้โปรดอย่าต่อว่ากันนะคะ ขอร้องงงงงงงง...)