หนุ่มสุดเซอร์เจอนายสุดเนี้ยบ

ลำดับตอนที่ #1 : กำเนิดศัตรูหมายเลย 1

"กอล์ฟ…พ่อกับแม่ไปทำงานก่อนนะลูก กับข้าวแม่เก็บไว้ในตู้เย็นนะ หิวก็เอาอุ่นในเวฟนะ แม่ไปล่ะ" เสียงของหญิงวัยกลางคนตะโกนจากชั้นล่างขึ้นมาชั้นบนผ่านทะลุเข้าไปในห้องนอนของเด็กหนุ่มซึ่งกำลังนอนหลับอย่างสบายอารมณ์

กอล์ฟ…พ่อกับแม่ไปทำงานก่อนนะลูก กับข้าวแม่เก็บไว้ในตู้เย็นนะ หิวก็เอาอุ่นในเวฟนะ แม่ไปล่ะ" เสียงของหญิงวัยกลางคนตะโกนจากชั้นล่างขึ้นมาชั้นบนผ่านทะลุเข้าไปในห้องนอนของเด็กหนุ่มซึ่งกำลังนอนหลับอย่างสบายอารมณ์

"ค้าบบบ…" คำตอบง่าย ๆ สั้น ๆ จากปากของเขาแล้วหลับต่อ…

แปดโมงเช้าแล้วโว้ย ตื่นได้ยังว้า ไอ้กอล์ฟ แกจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหนว้าา

ตึก เสียงจากนาฬิกาปลุกดังขึ้นอย่างไม่เกรงใจเจ้าของที่กำลังนั่งมองมันด้วยสายตารำคาญ

ไอ้พวกนี้มันจะแกล้งเราไปถึงไหนเนี่ย น่ารำคาญจริง

เด็กหนุ่มนามว่า กอล์ฟคิดในใจ

"คนจะหลับจะนอนโว้ย" เขาตะโกนลั่นบ้าน

"หนวกหูเว้ย แหกปากอยู่ได้ ไอ้บ้า"เสียงจากข้างบ้านตะโกนด่าข้ามรั้วมาโดยที่เจ้าของห้องนอนที่ไม่ใช่ห้องนอนกำลังเปลี่ยนเสื่อผ้าเตรียมที่จะไปเรียนในเช้านี่ซึ่งจะสายไม่ได้

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หนวกหูเว้ย แหกปากอยู่ได้ ไอ้บ้า"เสียงจากข้างบ้านตะโกนด่าข้ามรั้วมาโดยที่เจ้าของห้องนอนที่ไม่ใช่ห้องนอนกำลังเปลี่ยนเสื่อผ้าเตรียมที่จะไปเรียนในเช้านี่ซึ่งจะสายไม่ได้

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

หนวกหูเว้ย แหกปากอยู่ได้ ไอ้บ้า"เสียงจากข้างบ้านตะโกนด่าข้ามรั้วมาโดยที่เจ้าของห้องนอนที่ไม่ใช่ห้องนอนกำลังเปลี่ยนเสื่อผ้าเตรียมที่จะไปเรียนในเช้านี่ซึ่งจะสายไม่ได้

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"ก็ไปเรียนไงวะ ใครจะยืนโง่ให้ไอ้พวกนั้นมองล่ะ" คำตอบจากกอล์ฟที่ทำให้เพื่อนของเขาสองคนฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า ตอนนี้เขายืนอยู่ ณ ใจกลางของมหา'ลัย ซึ่งมีผู้คนพลุกพล่านและทุกสายตาก็กำลังจับจ้องมาทางนี้ ทั้งสองคนมองหน้ากันอยู่ซักพักแล้วจึงเดินตามเพื่อนของตนไปอย่างเขินอาย

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ก็ไปเรียนไงวะ ใครจะยืนโง่ให้ไอ้พวกนั้นมองล่ะ" คำตอบจากกอล์ฟที่ทำให้เพื่อนของเขาสองคนฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า ตอนนี้เขายืนอยู่ ณ ใจกลางของมหา'ลัย ซึ่งมีผู้คนพลุกพล่านและทุกสายตาก็กำลังจับจ้องมาทางนี้ ทั้งสองคนมองหน้ากันอยู่ซักพักแล้วจึงเดินตามเพื่อนของตนไปอย่างเขินอาย

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ไอ้พวกนี้มันจะแกล้งเราไปถึงไหนเนี่ย น่ารำคาญจริง

เด็กหนุ่มนามว่า กอล์ฟคิดในใจ

"คนจะหลับจะนอนโว้ย" เขาตะโกนลั่นบ้าน

"หนวกหูเว้ย แหกปากอยู่ได้ ไอ้บ้า"เสียงจากข้างบ้านตะโกนด่าข้ามรั้วมาโดยที่เจ้าของห้องนอนที่ไม่ใช่ห้องนอนกำลังเปลี่ยนเสื่อผ้าเตรียมที่จะไปเรียนในเช้านี่ซึ่งจะสายไม่ได้

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หนวกหูเว้ย แหกปากอยู่ได้ ไอ้บ้า"เสียงจากข้างบ้านตะโกนด่าข้ามรั้วมาโดยที่เจ้าของห้องนอนที่ไม่ใช่ห้องนอนกำลังเปลี่ยนเสื่อผ้าเตรียมที่จะไปเรียนในเช้านี่ซึ่งจะสายไม่ได้

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

หนวกหูเว้ย แหกปากอยู่ได้ ไอ้บ้า"เสียงจากข้างบ้านตะโกนด่าข้ามรั้วมาโดยที่เจ้าของห้องนอนที่ไม่ใช่ห้องนอนกำลังเปลี่ยนเสื่อผ้าเตรียมที่จะไปเรียนในเช้านี่ซึ่งจะสายไม่ได้

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"ก็ไปเรียนไงวะ ใครจะยืนโง่ให้ไอ้พวกนั้นมองล่ะ" คำตอบจากกอล์ฟที่ทำให้เพื่อนของเขาสองคนฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า ตอนนี้เขายืนอยู่ ณ ใจกลางของมหา'ลัย ซึ่งมีผู้คนพลุกพล่านและทุกสายตาก็กำลังจับจ้องมาทางนี้ ทั้งสองคนมองหน้ากันอยู่ซักพักแล้วจึงเดินตามเพื่อนของตนไปอย่างเขินอาย

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ก็ไปเรียนไงวะ ใครจะยืนโง่ให้ไอ้พวกนั้นมองล่ะ" คำตอบจากกอล์ฟที่ทำให้เพื่อนของเขาสองคนฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า ตอนนี้เขายืนอยู่ ณ ใจกลางของมหา'ลัย ซึ่งมีผู้คนพลุกพล่านและทุกสายตาก็กำลังจับจ้องมาทางนี้ ทั้งสองคนมองหน้ากันอยู่ซักพักแล้วจึงเดินตามเพื่อนของตนไปอย่างเขินอาย

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ไอ้พวกนี้มันจะแกล้งเราไปถึงไหนเนี่ย น่ารำคาญจริง

เด็กหนุ่มนามว่า กอล์ฟคิดในใจ

"คนจะหลับจะนอนโว้ย" เขาตะโกนลั่นบ้าน

"หนวกหูเว้ย แหกปากอยู่ได้ ไอ้บ้า"เสียงจากข้างบ้านตะโกนด่าข้ามรั้วมาโดยที่เจ้าของห้องนอนที่ไม่ใช่ห้องนอนกำลังเปลี่ยนเสื่อผ้าเตรียมที่จะไปเรียนในเช้านี่ซึ่งจะสายไม่ได้

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หนวกหูเว้ย แหกปากอยู่ได้ ไอ้บ้า"เสียงจากข้างบ้านตะโกนด่าข้ามรั้วมาโดยที่เจ้าของห้องนอนที่ไม่ใช่ห้องนอนกำลังเปลี่ยนเสื่อผ้าเตรียมที่จะไปเรียนในเช้านี่ซึ่งจะสายไม่ได้

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

หนวกหูเว้ย แหกปากอยู่ได้ ไอ้บ้า"เสียงจากข้างบ้านตะโกนด่าข้ามรั้วมาโดยที่เจ้าของห้องนอนที่ไม่ใช่ห้องนอนกำลังเปลี่ยนเสื่อผ้าเตรียมที่จะไปเรียนในเช้านี่ซึ่งจะสายไม่ได้

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"ก็ไปเรียนไงวะ ใครจะยืนโง่ให้ไอ้พวกนั้นมองล่ะ" คำตอบจากกอล์ฟที่ทำให้เพื่อนของเขาสองคนฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า ตอนนี้เขายืนอยู่ ณ ใจกลางของมหา'ลัย ซึ่งมีผู้คนพลุกพล่านและทุกสายตาก็กำลังจับจ้องมาทางนี้ ทั้งสองคนมองหน้ากันอยู่ซักพักแล้วจึงเดินตามเพื่อนของตนไปอย่างเขินอาย

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ก็ไปเรียนไงวะ ใครจะยืนโง่ให้ไอ้พวกนั้นมองล่ะ" คำตอบจากกอล์ฟที่ทำให้เพื่อนของเขาสองคนฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า ตอนนี้เขายืนอยู่ ณ ใจกลางของมหา'ลัย ซึ่งมีผู้คนพลุกพล่านและทุกสายตาก็กำลังจับจ้องมาทางนี้ ทั้งสองคนมองหน้ากันอยู่ซักพักแล้วจึงเดินตามเพื่อนของตนไปอย่างเขินอาย

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ไอ้พวกนี้มันจะแกล้งเราไปถึงไหนเนี่ย น่ารำคาญจริง

เด็กหนุ่มนามว่า กอล์ฟคิดในใจ

"คนจะหลับจะนอนโว้ย" เขาตะโกนลั่นบ้าน

คนจะหลับจะนอนโว้ย" เขาตะโกนลั่นบ้าน

"หนวกหูเว้ย แหกปากอยู่ได้ ไอ้บ้า"เสียงจากข้างบ้านตะโกนด่าข้ามรั้วมาโดยที่เจ้าของห้องนอนที่ไม่ใช่ห้องนอนกำลังเปลี่ยนเสื่อผ้าเตรียมที่จะไปเรียนในเช้านี่ซึ่งจะสายไม่ได้

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

หนวกหูเว้ย แหกปากอยู่ได้ ไอ้บ้า"เสียงจากข้างบ้านตะโกนด่าข้ามรั้วมาโดยที่เจ้าของห้องนอนที่ไม่ใช่ห้องนอนกำลังเปลี่ยนเสื่อผ้าเตรียมที่จะไปเรียนในเช้านี่ซึ่งจะสายไม่ได้

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"ก็ไปเรียนไงวะ ใครจะยืนโง่ให้ไอ้พวกนั้นมองล่ะ" คำตอบจากกอล์ฟที่ทำให้เพื่อนของเขาสองคนฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า ตอนนี้เขายืนอยู่ ณ ใจกลางของมหา'ลัย ซึ่งมีผู้คนพลุกพล่านและทุกสายตาก็กำลังจับจ้องมาทางนี้ ทั้งสองคนมองหน้ากันอยู่ซักพักแล้วจึงเดินตามเพื่อนของตนไปอย่างเขินอาย

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ก็ไปเรียนไงวะ ใครจะยืนโง่ให้ไอ้พวกนั้นมองล่ะ" คำตอบจากกอล์ฟที่ทำให้เพื่อนของเขาสองคนฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า ตอนนี้เขายืนอยู่ ณ ใจกลางของมหา'ลัย ซึ่งมีผู้คนพลุกพล่านและทุกสายตาก็กำลังจับจ้องมาทางนี้ ทั้งสองคนมองหน้ากันอยู่ซักพักแล้วจึงเดินตามเพื่อนของตนไปอย่างเขินอาย

ขอโทษนะ มันยังไม่เรียบร้อยเลยอ่ะ ขอโทษอีกครั้งนะ
    

ตึก เสียงจากนาฬิกาปลุกดังขึ้นอย่างไม่เกรงใจเจ้าของที่กำลังนั่งมองมันด้วยสายตารำคาญ

ไอ้พวกนี้มันจะแกล้งเราไปถึงไหนเนี่ย น่ารำคาญจริง

เด็กหนุ่มนามว่า กอล์ฟคิดในใจ

"คนจะหลับจะนอนโว้ย" เขาตะโกนลั่นบ้าน

คนจะหลับจะนอนโว้ย" เขาตะโกนลั่นบ้าน

"หนวกหูเว้ย แหกปากอยู่ได้ ไอ้บ้า"เสียงจากข้างบ้านตะโกนด่าข้ามรั้วมาโดยที่เจ้าของห้องนอนที่ไม่ใช่ห้องนอนกำลังเปลี่ยนเสื่อผ้าเตรียมที่จะไปเรียนในเช้านี่ซึ่งจะสายไม่ได้

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

หนวกหูเว้ย แหกปากอยู่ได้ ไอ้บ้า"เสียงจากข้างบ้านตะโกนด่าข้ามรั้วมาโดยที่เจ้าของห้องนอนที่ไม่ใช่ห้องนอนกำลังเปลี่ยนเสื่อผ้าเตรียมที่จะไปเรียนในเช้านี่ซึ่งจะสายไม่ได้

"เป็นไงวะเพื่อน หลับสบายดีป่ะเมื่อคืนนี้" เสียงจากเด็กหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเจอหน้าเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางเขา

"หลับสบายบ้านแกดิ Iตรี ก็นาฬิกาเฮงซวยนั่นเล่นร้องซะลั่นห้องข้า ใครจะนอนหลับบ้านอีกวะ…พวกเอ็งนี่ก็กะจะให้ข้าหูหนวกไปเลยรึไงนะ เสียงปลุกแม่งโคตรหนวกหูฉิบหายเลยว่ะ คราวหน้าตั้งใหม่นะเว้ย ขอเปลี่ยนเป็นเสียงของน้องเชียร์ได้ป่าววะ Iเอก เอาแบบว่า พี่กอล์ฟขา ตื่นได้แล้วค่ะ แปดโมงเช้าแล้วนะคะ ยังเงี้ย" กอล์ฟหันไปถามเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขนาบข้างไปกับเขา

"เห็นทีจะยากว่ะเพื่อน เอ็งดูนั่น" เอกชี้ไปยังกลุ่มของรุ่นน้องผู้หญิงประมาณ 3-4 คนที่ถูกฮ้อมล้อมไปด้วยผู้ชายนับสิบ ในมือของแต่ละคนต่างมีดอกกุหลาบหลากสีสันถือไว้อยู่ในมือแทบทุกคน

"คงจะยากอย่างที่เอ็งว่าจริง ๆ ว่ะเพื่อน ช่างเหอะข้าไม่สนผู้หญิงฮ็อตแบบนี้แล้วล่ะว่ะ ขี้เกียจไปแย่งกับพวกผู้ชายพวกนั้น น่าเบื่อ" เด็กหนุ่มพูดด้วยใบหน้าที่เซ็งเต็มที

"เอ็งไม่สนหญิงแล้วเอ็งสนชายเหรอวะเพื่อน….เอ็งอย่าบอกข้านะเว้ยว่าเอ็ง เอ็ง ชอบไม้ป่าเดียวกันน่ะ" ตรีฉวยโอกาสพูดแทรกขึ้นเพื่อแกล้งอำกอล์ฟ

"ไม่แน่นะเว้ย บางทีผู้ชายมันอาจจะหน้าตาดีน่ารักกว่าผู้หญิงบางคนดีด้วยนา เอ็งก็ลองหาดูซักคนดิ" กอล์ฟพูดขึ้นอย่างจริงจัง ก่อนที่จะหัวเราร่วนกับเพื่อนของเขาดีสองคนอย่างสนุกสนาน

"โอ๊ย!…เจ็บนะเว้ยไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย คนยิ่งรีบๆ อยู่ น่าโมโหจริง"

ร่างอันบอบบางของเด็กหนุ่มลงไปนั่งกองบนพื้นพร้อมกับม้วนกระดาษจำนวนมาก เขาพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับคำด่าอีกหนึ่งชุดใหญ่

"นี่พวกนาย…เดินกันยังไงหาถึงได้มาชนคนอื่นเค้าเนี่ย ไม่มีตารึไง เจ็บก็เจ็บแถมไม่ขอโทษซักคำ คนอะไรไร้มารยาทสิ้นดี นี่หยุดเลยนะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำผิดก็ไม่ยอมรับผิด นี่ฉันขอถามอะไรนายหน่อยนะ ตอนเด็ก ๆ เนี่ยนายไม่ได้เรียนเรื่องมารยาทไทยเหรอ หรือว่าสอบตกวิชานี้ หา"

เขาหยุดพูดหลังจากที่ก้มลงเก็บม้วนกระดาษขึ้นมาจนหมดแล้วเดินจากไปด้วยความโมโหสุดขีด ทิ้งให้คนผิดยืนอ้าปากค้างอยู่กับที่

"อะไรของมันวะ ไอ้หมอนี่ เดินไม่ดีโทษปี่โทษกลอง"

"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองเว้ย" คนข้าง ๆ พูดตัดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"มันก็เหมือนกันนั่นแหละวะ" กอล็ฟพูดแก้ตัวบ้าง

"ไม่เหมือน" คราวนี้ดังขึ้นมาอีก

"เออ ๆ เดินหกล้มก้นจั้มเบ้า แล้วก็มาว่าคนอื่นเค้าปาว ปาว ปาว สติไม่สมประกอบรึไงนะ ซวยจริงเช้านี้ เจอแต่เรื่องน่าปวด head"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"

"หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

หัว"

ดูเหมือนคราวนี้จะถูกไม่ใช่เหรอ

"ก็ถูกแล้วไง"

"ก็รู้แล้วไง" ครั้งนี้ทั้งสองโพล่งขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

"แล้วพูดทำไม" กอล์ฟควันเริ่มออกหู

"ไม่รู้"

คำตอบที่ไม่มีเหตุผล

"เอ็งสองคนท่าจะบ้าขึ้นทุกวันนะเนี่ย เฮ้อ" ถอนหายสจแล้วเดินจากไปอย่างเบื่อหน่าย

"เอ็งจะไปไหน Iกอล์ฟ" เสียงของเด็กหนุ่มทั้งสองดังตามหลังขึ้นอีกครั้ง

"ก็ไปเรียนไงวะ ใครจะยืนโง่ให้ไอ้พวกนั้นมองล่ะ" คำตอบจากกอล์ฟที่ทำให้เพื่อนของเขาสองคนฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า ตอนนี้เขายืนอยู่ ณ ใจกลางของมหา'ลัย ซึ่งมีผู้คนพลุกพล่านและทุกสายตาก็กำลังจับจ้องมาทางนี้ ทั้งสองคนมองหน้ากันอยู่ซักพักแล้วจึงเดินตามเพื่อนของตนไปอย่างเขินอาย

"เฮ้ยไมค์ เป็นไร ทำไมหน้าบูดแบบเนี้ย" พันเงยหน้าขึ้นมาถามไมค์แล้วก้มหน้าก้มตาเขียนแบบบ้านของตนต่อไป
"ก็เมื่อกี้นี้ไมค์เดินของไมค์อยู่ดี ๆ ไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้เดินมาชนไมค์หกล้ม ขอโทษก็ไม่ขอโทษซักคำ นิสัยไม่ดีเลย ช่วยเก็บของซักนิดก็ไม่มี ยืนมองอยู่ได้ น่าเบื่อจริงๆ ผู้ชายสมัยนี้ ไมค์ก็เลยด่าพวกนั้นไปชุดนึง สะใจจริง" พูดเสร็จก็หัวเราะร่วนอย่างสะใจอยู่คนเดียว จนทำให้คนรอบข้างต่างหันมามองเขาเป็นตาเดียว

"อ๋อ….ด่าเขาเสร็จก็เลยชิ่งเดินหนีมาเลยงั้นสิ" เด็กหนุ่มเอ่ยขึ้นบ้างหลังจากที่นั่งฟังเพื่อนตนเองพล่ามอยู่ตั้งนาน

"อ๊ะ อ๊ะ….พันอย่าว่าไมค์แบบนั้นสิ เค้าไม่ได้เรียกว่าชิ่งหนี เค้าเรียกว่าเดินหนีมาโดยไม่รู้ตัวต่างหากล่ะ แบบนี้สิมันถึงจะถูกน่ะ พันนี่ตกภาษาไทยจริง ๆ นะเนี่ย ศัพท์แค่นี้ก็พูดไม่ถูก ม่ายหวาย ม่ายหวาย" พูดเสร็จก็หัวเราะอีกอย่างชอบใจ

"ความหมายมันก็เหมือนกันนั่นแหละน่า" พันเถียงขึ้นบ้าง

"ไมค์บอกว่าไม่เหมือนก็ต้องไม่เหมือนสิ พันอย่าเถียงไมค์ดีกว่าน่า…….ว่าแต่ว่านะพันมารอไมค์นานยังอ่ะ ไมค์ต้องขอโทษพันด้วยนะที่ทำให้พันต้องมานั่งรอไมค์แบบเนี้ย ไมค์ขอโทษพันนะ" เด็กหนุ่มผู้ท่าทางเค่งขรึมในสายตาคนทั่วไป แต่ลึก ๆ แล้วเขาคือเด็กหนุ่มที่ขี้อ้อนสุดฤทธิ์เนื่องด้วย เขาอาจจะเติบโตมากับสังคมที่มีผู้หญิงราบล้อมว่ากันง่ายๆ ก็คือ ทั้งบ้านมีแต่เขาที่เป็นผู้ชายแถมยังเป็นน้องเล็กอีกต่างหาก นิสัยของเขาออกจะคล้ายผู้หญิงบ้างในบางมุม

"เออ เออ….รู้แล้ว รู้แล้ว ว่าแต่ไมค์กินไรมายัง ไปหาไรกินกันมั้ย หิวจะแย่อยู่แล้ว นี่ก็ใกล้เที่ยงแล้วด้วยเนี่ย นัดเรามาตั้งแต่ 9 โมงเช้าตัวเองดันมาเที่ยงพอดี อะไรกัน" ถึงตาที่พันจะบ่นบ้างหลังจากที่อัดอั้นมานาน

"ยังเลยพัน ไปหาอะไรกินกันนะ เอาใกล้ ๆ นี่แหละเนอะ จะได้กลับมาส่งงานทัน เพื่อเป็นการขอโทษพันนะ เดี๋ยวมื้อนี้ไมค์เลี้ยงพันเอง โอเชนะ" เจ้าตัวกระโดดพรวดขึ้นยืนพร้อมกับทำสัญลักษณ์มืออย่างขี้เล่น

"ว่าเค้าแล้วตัวเองก็เป็นซะเอง เฮ้อ…..ได้งั้นมื้อนี้นายเลี้ยงฉัน นายนำไปเลย" ทั้งสองเดินออกจากมหา'ลัยตรงดิ่งไปยังร้านอาหารยอดฮิตซึ่งเป็นแหล่งรวมวัยรุ่นในย่านนี้

ว่าเค้าแล้วตัวเองก็เป็นซะเอง เฮ้อ…..ได้งั้นมื้อนี้นายเลี้ยงฉัน นายนำไปเลย" ทั้งสองเดินออกจากมหา'ลัยตรงดิ่งไปยังร้านอาหารยอดฮิตซึ่งเป็นแหล่งรวมวัยรุ่นในย่านนี้

"อ๋อ….ด่าเขาเสร็จก็เลยชิ่งเดินหนีมาเลยงั้นสิ" เด็กหนุ่มเอ่ยขึ้นบ้างหลังจากที่นั่งฟังเพื่อนตนเองพล่ามอยู่ตั้งนาน

"อ๊ะ อ๊ะ….พันอย่าว่าไมค์แบบนั้นสิ เค้าไม่ได้เรียกว่าชิ่งหนี เค้าเรียกว่าเดินหนีมาโดยไม่รู้ตัวต่างหากล่ะ แบบนี้สิมันถึงจะถูกน่ะ พันนี่ตกภาษาไทยจริง ๆ นะเนี่ย ศัพท์แค่นี้ก็พูดไม่ถูก ม่ายหวาย ม่ายหวาย" พูดเสร็จก็หัวเราะอีกอย่างชอบใจ

"ความหมายมันก็เหมือนกันนั่นแหละน่า" พันเถียงขึ้นบ้าง

"ไมค์บอกว่าไม่เหมือนก็ต้องไม่เหมือนสิ พันอย่าเถียงไมค์ดีกว่าน่า…….ว่าแต่ว่านะพันมารอไมค์นานยังอ่ะ ไมค์ต้องขอโทษพันด้วยนะที่ทำให้พันต้องมานั่งรอไมค์แบบเนี้ย ไมค์ขอโทษพันนะ" เด็กหนุ่มผู้ท่าทางเค่งขรึมในสายตาคนทั่วไป แต่ลึก ๆ แล้วเขาคือเด็กหนุ่มที่ขี้อ้อนสุดฤทธิ์เนื่องด้วย เขาอาจจะเติบโตมากับสังคมที่มีผู้หญิงราบล้อมว่ากันง่ายๆ ก็คือ ทั้งบ้านมีแต่เขาที่เป็นผู้ชายแถมยังเป็นน้องเล็กอีกต่างหาก นิสัยของเขาออกจะคล้ายผู้หญิงบ้างในบางมุม

"เออ เออ….รู้แล้ว รู้แล้ว ว่าแต่ไมค์กินไรมายัง ไปหาไรกินกันมั้ย หิวจะแย่อยู่แล้ว นี่ก็ใกล้เที่ยงแล้วด้วยเนี่ย นัดเรามาตั้งแต่ 9 โมงเช้าตัวเองดันมาเที่ยงพอดี อะไรกัน" ถึงตาที่พันจะบ่นบ้างหลังจากที่อัดอั้นมานาน

"ยังเลยพัน ไปหาอะไรกินกันนะ เอาใกล้ ๆ นี่แหละเนอะ จะได้กลับมาส่งงานทัน เพื่อเป็นการขอโทษพันนะ เดี๋ยวมื้อนี้ไมค์เลี้ยงพันเอง โอเชนะ" เจ้าตัวกระโดดพรวดขึ้นยืนพร้อมกับทำสัญลักษณ์มืออย่างขี้เล่น

"ว่าเค้าแล้วตัวเองก็เป็นซะเอง เฮ้อ…..ได้งั้นมื้อนี้นายเลี้ยงฉัน นายนำไปเลย" ทั้งสองเดินออกจากมหา'ลัยตรงดิ่งไปยังร้านอาหารยอดฮิตซึ่งเป็นแหล่งรวมวัยรุ่นในย่านนี้

ว่าเค้าแล้วตัวเองก็เป็นซะเอง เฮ้อ…..ได้งั้นมื้อนี้นายเลี้ยงฉัน นายนำไปเลย" ทั้งสองเดินออกจากมหา'ลัยตรงดิ่งไปยังร้านอาหารยอดฮิตซึ่งเป็นแหล่งรวมวัยรุ่นในย่านนี้

"อ๋อ….ด่าเขาเสร็จก็เลยชิ่งเดินหนีมาเลยงั้นสิ" เด็กหนุ่มเอ่ยขึ้นบ้างหลังจากที่นั่งฟังเพื่อนตนเองพล่ามอยู่ตั้งนาน

"อ๊ะ อ๊ะ….พันอย่าว่าไมค์แบบนั้นสิ เค้าไม่ได้เรียกว่าชิ่งหนี เค้าเรียกว่าเดินหนีมาโดยไม่รู้ตัวต่างหากล่ะ แบบนี้สิมันถึงจะถูกน่ะ พันนี่ตกภาษาไทยจริง ๆ นะเนี่ย ศัพท์แค่นี้ก็พูดไม่ถูก ม่ายหวาย ม่ายหวาย" พูดเสร็จก็หัวเราะอีกอย่างชอบใจ

"ความหมายมันก็เหมือนกันนั่นแหละน่า" พันเถียงขึ้นบ้าง

"ไมค์บอกว่าไม่เหมือนก็ต้องไม่เหมือนสิ พันอย่าเถียงไมค์ดีกว่าน่า…….ว่าแต่ว่านะพันมารอไมค์นานยังอ่ะ ไมค์ต้องขอโทษพันด้วยนะที่ทำให้พันต้องมานั่งรอไมค์แบบเนี้ย ไมค์ขอโทษพันนะ" เด็กหนุ่มผู้ท่าทางเค่งขรึมในสายตาคนทั่วไป แต่ลึก ๆ แล้วเขาคือเด็กหนุ่มที่ขี้อ้อนสุดฤทธิ์เนื่องด้วย เขาอาจจะเติบโตมากับสังคมที่มีผู้หญิงราบล้อมว่ากันง่ายๆ ก็คือ ทั้งบ้านมีแต่เขาที่เป็นผู้ชายแถมยังเป็นน้องเล็กอีกต่างหาก นิสัยของเขาออกจะคล้ายผู้หญิงบ้างในบางมุม

"เออ เออ….รู้แล้ว รู้แล้ว ว่าแต่ไมค์กินไรมายัง ไปหาไรกินกันมั้ย หิวจะแย่อยู่แล้ว นี่ก็ใกล้เที่ยงแล้วด้วยเนี่ย นัดเรามาตั้งแต่ 9 โมงเช้าตัวเองดันมาเที่ยงพอดี อะไรกัน" ถึงตาที่พันจะบ่นบ้างหลังจากที่อัดอั้นมานาน

"ยังเลยพัน ไปหาอะไรกินกันนะ เอาใกล้ ๆ นี่แหละเนอะ จะได้กลับมาส่งงานทัน เพื่อเป็นการขอโทษพันนะ เดี๋ยวมื้อนี้ไมค์เลี้ยงพันเอง โอเชนะ" เจ้าตัวกระโดดพรวดขึ้นยืนพร้อมกับทำสัญลักษณ์มืออย่างขี้เล่น

"ว่าเค้าแล้วตัวเองก็เป็นซะเอง เฮ้อ…..ได้งั้นมื้อนี้นายเลี้ยงฉัน นายนำไปเลย" ทั้งสองเดินออกจากมหา'ลัยตรงดิ่งไปยังร้านอาหารยอดฮิตซึ่งเป็นแหล่งรวมวัยรุ่นในย่านนี้

ว่าเค้าแล้วตัวเองก็เป็นซะเอง เฮ้อ…..ได้งั้นมื้อนี้นายเลี้ยงฉัน นายนำไปเลย" ทั้งสองเดินออกจากมหา'ลัยตรงดิ่งไปยังร้านอาหารยอดฮิตซึ่งเป็นแหล่งรวมวัยรุ่นในย่านนี้

"เฮ้ยไมค์ เป็นไร ทำไมหน้าบูดแบบเนี้ย" พันเงยหน้าขึ้นมาถามไมค์แล้วก้มหน้าก้มตาเขียนแบบบ้านของตนต่อไป
"ก็เมื่อกี้นี้ไมค์เดินของไมค์อยู่ดี ๆ ไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้เดินมาชนไมค์หกล้ม ขอโทษก็ไม่ขอโทษซักคำ นิสัยไม่ดีเลย ช่วยเก็บของซักนิดก็ไม่มี ยืนมองอยู่ได้ น่าเบื่อจริงๆ ผู้ชายสมัยนี้ ไมค์ก็เลยด่าพวกนั้นไปชุดนึง สะใจจริง" พูดเสร็จก็หัวเราะร่วนอย่างสะใจอยู่คนเดียว จนทำให้คนรอบข้างต่างหันมามองเขาเป็นตาเดียว

"อ๋อ….ด่าเขาเสร็จก็เลยชิ่งเดินหนีมาเลยงั้นสิ" เด็กหนุ่มเอ่ยขึ้นบ้างหลังจากที่นั่งฟังเพื่อนตนเองพล่ามอยู่ตั้งนาน

"อ๊ะ อ๊ะ….พันอย่าว่าไมค์แบบนั้นสิ เค้าไม่ได้เรียกว่าชิ่งหนี เค้าเรียกว่าเดินหนีมาโดยไม่รู้ตัวต่างหากล่ะ แบบนี้สิมันถึงจะถูกน่ะ พันนี่ตกภาษาไทยจริง ๆ นะเนี่ย ศัพท์แค่นี้ก็พูดไม่ถูก ม่ายหวาย ม่ายหวาย" พูดเสร็จก็หัวเราะอีกอย่างชอบใจ

"ความหมายมันก็เหมือนกันนั่นแหละน่า" พันเถียงขึ้นบ้าง

"ไมค์บอกว่าไม่เหมือนก็ต้องไม่เหมือนสิ พันอย่าเถียงไมค์ดีกว่าน่า…….ว่าแต่ว่านะพันมารอไมค์นานยังอ่ะ ไมค์ต้องขอโทษพันด้วยนะที่ทำให้พันต้องมานั่งรอไมค์แบบเนี้ย ไมค์ขอโทษพันนะ" เด็กหนุ่มผู้ท่าทางเค่งขรึมในสายตาคนทั่วไป แต่ลึก ๆ แล้วเขาคือเด็กหนุ่มที่ขี้อ้อนสุดฤทธิ์เนื่องด้วย เขาอาจจะเติบโตมากับสังคมที่มีผู้หญิงราบล้อมว่ากันง่ายๆ ก็คือ ทั้งบ้านมีแต่เขาที่เป็นผู้ชายแถมยังเป็นน้องเล็กอีกต่างหาก นิสัยของเขาออกจะคล้ายผู้หญิงบ้างในบางมุม

"เออ เออ….รู้แล้ว รู้แล้ว ว่าแต่ไมค์กินไรมายัง ไปหาไรกินกันมั้ย หิวจะแย่อยู่แล้ว นี่ก็ใกล้เที่ยงแล้วด้วยเนี่ย นัดเรามาตั้งแต่ 9 โมงเช้าตัวเองดันมาเที่ยงพอดี อะไรกัน" ถึงตาที่พันจะบ่นบ้างหลังจากที่อัดอั้นมานาน

"ยังเลยพัน ไปหาอะไรกินกันนะ เอาใกล้ ๆ นี่แหละเนอะ จะได้กลับมาส่งงานทัน เพื่อเป็นการขอโทษพันนะ เดี๋ยวมื้อนี้ไมค์เลี้ยงพันเอง โอเชนะ" เจ้าตัวกระโดดพรวดขึ้นยืนพร้อมกับทำสัญลักษณ์มืออย่างขี้เล่น

"ว่าเค้าแล้วตัวเองก็เป็นซะเอง เฮ้อ…..ได้งั้นมื้อนี้นายเลี้ยงฉัน นายนำไปเลย" ทั้งสองเดินออกจากมหา'ลัยตรงดิ่งไปยังร้านอาหารยอดฮิตซึ่งเป็นแหล่งรวมวัยรุ่นในย่านนี้

ว่าเค้าแล้วตัวเองก็เป็นซะเอง เฮ้อ…..ได้งั้นมื้อนี้นายเลี้ยงฉัน นายนำไปเลย" ทั้งสองเดินออกจากมหา'ลัยตรงดิ่งไปยังร้านอาหารยอดฮิตซึ่งเป็นแหล่งรวมวัยรุ่นในย่านนี้

“เฮ้ย!…เสร็จยังว้า รอนานแล้วนะเว้ย ทำมันข้างนอกนี่ไม่ได้เหรอไง” เท่านั้นแหละ เสียงปลดล็อกกุญแจก็ดังขึ้น แล้วประตูเจ้ากรรมก็ถูกถีบออกมาจนสุดแรงเกิด

“ไรวะ รออีกหน่อยไม่ได้เหรอไว คนเค้ากำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็ม แหกปากอยู่ได้ น่ารำคาญจริง” เด็กศิลป์ผู้ที่บัดนี้มีสีหน้าเคร่งเครียดเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมเสื้อเชิ้ตนักศึกษา ร่างกายท่อนบนเปลือยเปล่าเผยให้เห็นกล้ามเนื้อหน้ท้องและกล้ามเนื้อแขนที่นูนขึ้นมาเหมาะกับสรีระของเจ้าตัว ด้วยความสูง178ซม.นี้ ทำให้เจ้าตัวดูเซ็กซี่เมื่อถอดเสื้อ

“บ่นหน่อยก็ไม่ได้ แล้วนี่ยังไม่เรียบร้อยอีกเหรอวะ” ตรีพูดขึ้นด้วยสีหน้าเซ็งเต็มทน

“เราสองคนนึกว่าแกทำเสร็จแล้วนี่หว่า ไหนได้ยังไม่เสร็จ ทำไม่เป็นเหรอไง” ว่าแล้วก็เดินไปดูผลงานที่กอล์ฟทำทิ้งไว้ในห้องน้ำอย่างสงสัย ก่อนจะพูดขึ้นอีก”นี่แกทำไม่เป็นจริงเหรอวะไอ้กอล์ฟ ทำไม่เป็นก็ไม่บอกข้า ข้าจะได้สอนเอ็งไง แล้วเสือกเอาไปทำข้างใน ใครจะสอนได้วะ”

“เออ เออ ฉันขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว ใครจะไปรู้วะก็นึกว่ามันจะง่าย ทำไปทำมา ขาดหมดเลยเนี่ย” พูดจบก็ชูผลงานของตนให้เพื่อนดูแล้วส่งยิ้มแหย ๆ ให้

ใครจะรู้วะเดินดี ๆ ไม่ชอบ ดันเอาเสื้อไปเกี่ยวกับตะปูขาดหมดเลย นี่ดีนะที่ขาดตรงชายเสื้อเนี่ย ถ้าขาดที่อื่นล่ะแย่แน่ ๆ เวรกรรมไรวะวันนี้ เจอแต่เรื่องซวย ๆ สงสัยต้องเข้าวัดล้างซวยแล้วมั้งเนี่ย

“เฮ้ย…หิวแล้วว่ะ ไปหาไรกินกัน” เสียงจากตรีดังขึ้นทำลายความเงียบภายในห้องน้ำ – เอกกลายเป็นครูสอนวิชางานบ้านว่าด้วยการเย็บผ้าด้วยมือให้กอล์ฟซึ่งบัดนี้กำลังตั้งใจเรียนอย่างขมักเขม้น

“เอ้า เสร็จแล้ว ทีหน้าทีหลังหัดถามคนอื่นซะบ้างนะ ไม่ใช่ว่าทำมั่ว ดีนะที่ฉันทำเป็นน่ะ ไม่งั้นล่ะก็ หึหึ….”

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดพรายขึ้นมาบนดวงหน้าที่ขาวเกลี้ยง ก่อนจะตีสีหน้าเคร่งขรึมเหมือนเดิม

“เออ เออ รู้แล้วน่า บ่นอยู่ได้น่ารำคาญ….เอ้า..แล้วรอใครล่ะเนี่ย ทำไมไม่ไปล่ะเอ้อ ยืนโง่อยู่ได้” พูดไปใส่เสื้อไป หารู้ไม่ว่า รอเค้าอยู่คนเดียว

เฮ้ย!…เสร็จยังว้า รอนานแล้วนะเว้ย ทำมันข้างนอกนี่ไม่ได้เหรอไง” เท่านั้นแหละ เสียงปลดล็อกกุญแจก็ดังขึ้น แล้วประตูเจ้ากรรมก็ถูกถีบออกมาจนสุดแรงเกิด

“ไรวะ รออีกหน่อยไม่ได้เหรอไว คนเค้ากำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็ม แหกปากอยู่ได้ น่ารำคาญจริง” เด็กศิลป์ผู้ที่บัดนี้มีสีหน้าเคร่งเครียดเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมเสื้อเชิ้ตนักศึกษา ร่างกายท่อนบนเปลือยเปล่าเผยให้เห็นกล้ามเนื้อหน้ท้องและกล้ามเนื้อแขนที่นูนขึ้นมาเหมาะกับสรีระของเจ้าตัว ด้วยความสูง178ซม.นี้ ทำให้เจ้าตัวดูเซ็กซี่เมื่อถอดเสื้อ

“บ่นหน่อยก็ไม่ได้ แล้วนี่ยังไม่เรียบร้อยอีกเหรอวะ” ตรีพูดขึ้นด้วยสีหน้าเซ็งเต็มทน

“เราสองคนนึกว่าแกทำเสร็จแล้วนี่หว่า ไหนได้ยังไม่เสร็จ ทำไม่เป็นเหรอไง” ว่าแล้วก็เดินไปดูผลงานที่กอล์ฟทำทิ้งไว้ในห้องน้ำอย่างสงสัย ก่อนจะพูดขึ้นอีก”นี่แกทำไม่เป็นจริงเหรอวะไอ้กอล์ฟ ทำไม่เป็นก็ไม่บอกข้า ข้าจะได้สอนเอ็งไง แล้วเสือกเอาไปทำข้างใน ใครจะสอนได้วะ”

“เออ เออ ฉันขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว ใครจะไปรู้วะก็นึกว่ามันจะง่าย ทำไปทำมา ขาดหมดเลยเนี่ย” พูดจบก็ชูผลงานของตนให้เพื่อนดูแล้วส่งยิ้มแหย ๆ ให้

ใครจะรู้วะเดินดี ๆ ไม่ชอบ ดันเอาเสื้อไปเกี่ยวกับตะปูขาดหมดเลย นี่ดีนะที่ขาดตรงชายเสื้อเนี่ย ถ้าขาดที่อื่นล่ะแย่แน่ ๆ เวรกรรมไรวะวันนี้ เจอแต่เรื่องซวย ๆ สงสัยต้องเข้าวัดล้างซวยแล้วมั้งเนี่ย

“เฮ้ย…หิวแล้วว่ะ ไปหาไรกินกัน” เสียงจากตรีดังขึ้นทำลายความเงียบภายในห้องน้ำ – เอกกลายเป็นครูสอนวิชางานบ้านว่าด้วยการเย็บผ้าด้วยมือให้กอล์ฟซึ่งบัดนี้กำลังตั้งใจเรียนอย่างขมักเขม้น

“เอ้า เสร็จแล้ว ทีหน้าทีหลังหัดถามคนอื่นซะบ้างนะ ไม่ใช่ว่าทำมั่ว ดีนะที่ฉันทำเป็นน่ะ ไม่งั้นล่ะก็ หึหึ….”

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดพรายขึ้นมาบนดวงหน้าที่ขาวเกลี้ยง ก่อนจะตีสีหน้าเคร่งขรึมเหมือนเดิม

“เออ เออ รู้แล้วน่า บ่นอยู่ได้น่ารำคาญ….เอ้า..แล้วรอใครล่ะเนี่ย ทำไมไม่ไปล่ะเอ้อ ยืนโง่อยู่ได้” พูดไปใส่เสื้อไป หารู้ไม่ว่า รอเค้าอยู่คนเดียว

“ก็รอแกนั่นแหละไอ้บ้า” ทั้งสองพูดประสานเสียงพร้อมกันแล้วเดินนำออกไป ปล่อยให้คนบ้ายืนเกาหัวแกรก ๆ อย่างงงๆ ก่อนจะเดินตามออกไป

ก็รอแกนั่นแหละไอ้บ้า” ทั้งสองพูดประสานเสียงพร้อมกันแล้วเดินนำออกไป ปล่อยให้คนบ้ายืนเกาหัวแกรก ๆ อย่างงงๆ ก่อนจะเดินตามออกไป