ลำดับตอนที่ #155
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #155 : แย่งชิง
"เอ้า2หนุ่ม ะเลิเล่นันยัะ? ที่นอนเละไปหมแล้ว " หิสาวุึ้น
"ว่าอาเลยรับหมอแ้ม เนี่ยแล้ผม! เอาหมอน้ามาีผม" เมลิฟ้อๆๆๆๆ
หิสาวึ่หันสายาไปุสามีทันที "ัน!!!"
"แ้ม ุอย่าเื่อเมลินะ เมลิเริ่ม่อน..." ายันอธิบายแ่หิสาวไม่ยอมฟั เ้าเลยหันไปเห้นเมลิแล้แลบลิ้น ทำาบนใส่อย่าเป้นผู้นะ
"แล้วสรุปะให้หมอแ้มนอนรไหนรับ?" หิสาวถามึ้น
"รนี้ / รนี้ " ายหนุ่มและเ็น้อยพูึ้นพร้อมัน
"ไม่...หมอแ้ม้อนอนใล้ผม!" เมลิ้อหน้าายันอิย่าเอาเรื่อ
"ไม่ไ้....หมอแ้ม้อนอนับอา! เมลิ็น้อน้าๆสิ" ายัน้้อหลานไม่หยุ
"ไม่ไ้....."
"อา็ไม่ให้!....." ทั้สอยัเถียันไปมาไม่หยุ ่าน่าไม่ยอม
"นี่ทั้สอ พอ่ะ " หิสาวเริ่มมึนหัว
"เ่วหมอแ้มนอนรลา เมลินอน้านวาหมอแ้ม ส่วนุรนอน้าน้าย โอเไหม?" หิสาวถามสอหนุ่มที่อนนี้้อันแทบะินเลือินเนื้อ
"ไ้รับ/ไ้" เ็น้อยแลละายหนุ่มอบ พอหมอแ้มำลัะล้มัวนอนรลา วามเร้วอายสอน็เ้ามาทับทันที แ่เมลิเร้วว่าเลยึ้นไปนอนอบนัวหมอแ้ม ส่วนายันทับไปอีที
"โอ้ยยย....หนันะ!" หิสาวบอายันที่ำลัทับเ้าและหลานายอยู่
ายันึ้อเป้นฝ่ายพ่ายแพ้ให้ับหลานายัวแสบ ที่อนนี้นอนอยู่บนัวหมอแ้ม อย่าอบอุ่น
"แบร่ๆๆๆๆ" หลานายสุแสบแลบลิ้นให้ หิสาวึำับอาารอทัู้่ ที่แย่ิอะไรบ้าๆบอๆ
"หมอแ้มหหนัไหมรับ?" เมลิถามึ้น
"หนัสิ...ลไปเลย!" เสียายันัึ้นทันที
"อาๅ!! ผมถามหมอแ้มไม่ไ้ถามอา" เมลิเสียแ็
"แหม่...ไอนี่.... นับวันนับวันแสบริๆๆ " ายันเริ่มสบัหน้า
"แ้มว่าเหมือนุเลยอ่ะ พอๆัน " หิสาวแล้แวะายหนุ่ม
ผ่านไป10 นาที เมลิหลับไปโยไม่พูไม่า บนัวอหิสาว หิสาวึ่อยๆะแเพื่อให้นอน้าๆและหอม่อนนอน อย่าน่าเอ้นู "หมแรแล้วมั้เนี่ย" หิสาวยิ้มให้เมลิะนอนหลับ หิสาวึเอามือสิายหนุ่ม ให้มาูหลานอนนอน ายหนุ่มึ่อยๆเยหน้ามามอ โยที่ใ้าอยู่ที่ัวหิสาว แล้วมอหลานาย แสบึ้นทุวันริๆ "เมลิเ้ารัุมานะ"
"อืมผมรู้ ผม้รัเ้า " ายันและหิสาวึมอหน้าหลานัวแสบ่อนะหันไปนอนอัน่อ
"เห้นเมลิแล้วอยามีเ้าัวเล็ั!" หิสาวเอ่ยให้ายหนุ่มฟั
"ไม่เอาสิ...อย่าันัวเอสิ ผมรอไ้ ให้นานผม้ะรอ มีแ้มนเียวผม้มีวามสุแล้ว" ายหนุ่มหอมหน้าผาหิสาวไปเบาๆ และ่อยๆถัมาที่ปา
"อื้อมม...ที่ไม่ใ่ปา นี่มูเ้า!" หิสาว้านึ้น ผมปิไฟมืไม่เห้น
"อ่าๆๆๆ....ิิ ปิไม่พลานะเนี่ย" ายหนุ่มพูแล้เิน
"นอนเถอะ แ้ม่วแล้ว" หิสาวรีบิบอ
"อะไรอ่ะ...่วแล้วเหรอ.. " ายหนุ่มทำเสียเสียาย
"อย่าบ่อย....เ่วแ้มโทรม!" หิสาวุึ้นอีรั้
"3วันแล้วนะ!!!" ายหนุ่มทำเสียเน้น
"อืมมมมม....... วันนี้นอน หลานอยู่เห้นไหม เ่วหลานื่น" หิสาวอ้าอย่ามีเหุผล
"ั้นันอ..."
"อไรอีอ่ะ??"
"อุนิ่มนะนะนะนะนะนะ" ายหนุ่มอออ้อน
"เฮ้ออ....อืม ...ามใ !" หิสาวำเป้น้อยอม เพราะสายาที่อออ้อนทำให้เ้าแพ้ทุที
"นี่....หลานนอนไม่เห็น้อปลระุมเลย " หิสาวับมือปลาหมึึ้น
"้นั่นหลาน....นี่ผม ัน นภัทธ" ายหนุ่มแนะนำัวอย่าทาาร
"ไอแสบ...แสบที่สุ " หิสาวสบัหน้าหนี เพราะสามีอมี้อ้อนนี่สุๆริๆ
"อ่ะส! ที่รัเบาหน่อย " หิสาวร้อึ้นเมื่อโนสามีเม้มไปเ็มๆ
"้นมันิถึอ่ะ...."
"อ่ะส!! ้ำหมแล้วมั้... " หิสาวแว แ่เหมือนไม่มีสัาใๆอบรับเิึ้น ายันไ้สลบาอไปเป้นที่เรียบร้อย ามหลานายไปิๆ หิสาวึ่อยๆ ถอนัวออ เพื่อให้ายหนุ่มนอนลาใ้หลานาย ส่วนเ้าะนอนอยู่้าๆนเียวๆสบายๆ
"แสบทัู้่ แ่ไอัวโแสบว่า!" หิสาวเอ่ยยิ้มๆ ่อนะหันหลันอนให้สอหนุ่มที่ำลันอนอันอย่ามีวามสุ เมลิ็ิว่าำลัอหิสาว ายหนุ่ม้ิว่าำลัอหิสาวเหมือนัน
ท้ัสามไ้หลับไปอย่ามีวามสุ ฝันหวานบ้า ฝันร้ายบ้า เมื่อพระอาทิย์ระทบา หิสาวรู้ัวเลยลุ่อน และหันมามอสอสุที่รั นอนอลมเลียวเียว ่อนะไปอาบน้ำและ่วยวรราทำับ้าว
"แม่ะ แ้ม่วย่ะ!" หิสาวทัทายแม่สามีอนเ้า
"2หนุ่มอ่ะหนูแ้ม?"
"นอนอันลมเลย่ะ" หิสาวยิ้มๆ
"ริเหรอ เห็นเมื่อืนแย่ิันอยู่นิ!"
"5555 แ้มปราบเรียบร้อย่ะแม่ แม่สบายใไ้ เรามาทำับ้าวีว่า!"
ผ่านไปเือบั่วโม เมลิึ่ื่นแล้วโวยวาย "อา!!!!!!! มาหอมผมทำไม!!"
"เฮ้ยยยย.....ไม่ใ่แ้ม" ายหนุ่มแทบะลึ เพราะเ้าหอมแ้มเมลิเหมือนอนที่เวลาื่นนอน้อหอมแ้มหิสาว
"ผมะฟ้อย่า อาลวนลาม " เมลิ้อหน้าเอาเรื่อ
"แหม๋ ไอแสบ ะ่อนเ็ๆให้อาหอมไ้ พอโแล้ว หอมไม่ไ้เลยนะ!" ายันแวะ
"แน่นอน แ้มผมะ้อให้ย่าะหมอแ้มแ่นั้นที่ให้หอม แบร่ๆ"
แล้วเมลิ็รีบวิ่ลมา้าล่า ะโนแหปา โวเวเสียัไปทั่ว "ย่ารับๆๆๆๆ!!!!! อาะปล้ำผม!!!!" เมลิวิ่ลมา ายันึ่วิ่ามเพื่อับหลานัวแสบ
"ย่า!!!! "
"รับ...ย่าอยู่นี่ มีไรลู?"
"อาะปล้ำผม!!!!"
"ห๊ะ!!!!" วรรา แม่นม และหิสาวออเสียพร้อมัน
ายันที่วิ่หอบมาอย่าแร "อย่าเื่อเมลิ!!! ผมไม่ไ้ะปล้ำ!!! " ายันออัว "ไอหลานัวีมานี่เลยนะ!!!! " ายันับเมลิวิ่เล่นรอบบ้านในอนเ้าเ่นเย
พอทุนพร้อมหน้า รับประทานอาหารเ้า ำนา็เลยเอ่ยึ้น "เมื่อเ้าหมาวิ่เล่นเหรอ? เสียัไปถึบนห้อ" ำนาถามำๆ
"หมาสอ2ัว ัวเล็1ัวให่1" วรราร่วม้วย
หิสาวับแม่นม หันมามอหน้าแล้วอมยิ้ม
"แล้วเิอะไรึ้น ทำไม้อเสียััน?" ำนาเอ่ยถาม
"็...... (ออมอะโอนนอสอัน""&฿(;:)฿&@&(;:(฿&@&(;)" (เมลิโนายันเอามือปิปาไม่ให้พู)
"ไม่มีไรรับพ่อ เล่นามประสาเ็ๆ"
"โอ้ยยยยย...ัไมเนี่ย ??" ายันร้อึ้นเมื่อเมลิันิ้ว
"อาไม่้อมาปิปาผม ผมะเล่า!!!"
"เล่ามาเลยหลานรั ปู่รอฟั!"
"็ือว่าผมนอนๆอยู่ ผม็ว่าทำไมมันั๊ี้หูั ผม็เลยลืมาึ้น" เมลิเล่าไม่ทันบ
"พอแล้วม้า...."เสียายันแทรึ้น
"ยัไม่บ...ผม็เลยลืมา อาำลัหอมหูผมอ่ะ แล้ว็หอมแ้มไปมา้ายวา ้ายวา" เมลิพูพร้อมทำท่าทาประอบ
"ฮ่าๆๆๆ ท่าทาอาอหลานะิน!" ำนาแวายันแ่ลืมไปหิสาวนั่เิลอายอยู่รนั้น
"พอแล้วเมลิๆๆ " วรราเอ่ย
"ไม่สสารอา ็สสารหมอแ้มหน่อย เิลหน้าแหมแล้ว ..". ที่หมอแ้มเิลไม่มีไรหรอ ็เพราะที่เมลิเล่า มันือวามริในอนเ้า ที่ายันื่นมา แล้ว้อทำแบบนั้นับเธอ
"เมินี่ลอ...ับหลาย้ไม่เว้น!" ำนาแว
"แหม๋..พ่อ ผม็นึว่าแ้ม เห็นัวนิ่มๆเหมือนัน!" ายันทำหน้ายิ้มไม่สำนึ
หิสาวเลยีไป >>>เพี้ยยย<<< "ุนี่นะ! "
ทุนเลยำันารระทำเิึ้น ทุสิ่ทุอย่าล้วนือวามสุและเิาวามรัที่อุมสมบูร์
พอทานอาหารเ้าเสร็ แ่ละน็แยย้ายหน้าที่ เมลิ็ไปหาแม่นมให้แ่ัวเพื่อเรียมไปโรเรียน หิสาว็ึ้นไปบนห้อ เพื่อเรียมอาบน้ำและไปทำาน ส่วนายันอ่าเหรอ ็เินามภรรยา้อยๆๆ
หิสาวึ้นมาบนห้อ ็เ้าไปที่ห้อแ่ัว เพื่อเรียมุและะเ้าไปอาบน้ำ พอปิู้เสื้อผ้า
"เฮ้ย!!! ใหม" ายันยืนยิ้มหวานให้หิสาว
"ะไปไหน???? " ายหนุ่มทำเสียหล่อ
"ทำานสิ! ะไปไหนหล่ะ? " หิสาวอบวนๆ เพราะรูุ้ประส์แล้ว ะเ้ามาทำอะไร
>>>วับ...... <<< (เสียอา้าหลั)
>>>ฟอ..... <<< "หอมัเลย..."เสียโรแมนิสุสยิวเริ่มเ้ามา
"ปล่อย!! แ้มะอาบน้ำ เ่วไปทำานสาย" หิสาวเริ่มุ
"อฟั่อนไปทำานไ้ไหม??" ายหนุ่มอไม่ปล่อย
"ไม่ไ้! เ่วืนนี้่อยว่าัน... " หิสาวเอ่ยบอ
"ให้แล้วนะ ืนนี้อ่ะ! " ายหนุ่ม้อหน้าหิสาว
"อืม..."
>>>ฟอ.....<< "อบุรับ!"
ายหนุ่มระโโลเ้นอย่าีใ ส่วนหิสาวไ้แ่ส่ายหน้า เอือมวามเอาแ่ใอายหนุ่มเหลือเิน!
------------------------------
ฮ่าๆๆๆ ำ น้านึว่าเมลิเป็นหมอแ้ม!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น