ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ยัยหนู
ใบหน้าหวานมอนรหน้าอย่าไม่เื่อสายา...
เ้านนั้นือ อิม แบอม..
รัแรอแบมสมัยมัธยม้น...
"พะ..พี่เบี?" หิสาวพูาะุะั ายหนุ่มส่ยิ้มให้่อนะประอัวแบมึ้นมา
"รีบไปไหน ไมู่ทาเลย?" เบีิเียนแบม ่อนะ้อมอรุ่นน้อที่เยรู้ั หน้าท้อที่เยผอมเพรียวลับนูนอย่าเห็นไ้ั นิสัยอยารู้อยาเห็นอเบี็แล่นมาทันที
"ท้อเหรอ?" พุอย่าไม่เื่อสายาัวเอ
"่ะ" อบสั้นๆ่อนะส่ยิ้มให้
"แบมแ่านอนไหนพี่ไม่เห็นรู้?"
ำถามอเบีทำให้หัวใวน้อยอแบมสั่นไหวเหลือเิน ใบหน้าหวาน้มหน้านิ่มือบาแะที่สร้อยอเบาๆ มืออี้าิแน่นนเลือแทบิบ
"ไม่ไ้แ่่ะ แล้ว็ไม่รู้ว่าท้อับใร ฮะๆ" แบมหัวเราะเล็น้อย เธอไม่ไ้ใที่ะโห
พ่อมันเลวะนานี้..ะให้ทำยัไ
เลือเนื้อเื้อไัวเอยัปิเสธไ้ลอ..
ูเหมือนเบีะเ้าใแบมเ้าเลือที่ะไม่ถามอะไร่อ
"แล้วนี้ะไปไหน?"
"ไปเินห้า่ะ พี่เบีละ?"
"พี่็ะไปเหมือนัน ไป้วยันไหม?"
แบมไม่อบอะไร เธอพยัหน้าเบาๆ
ไม่นานนั็มาถึร้านนมที่แบมโปรปรานในห้าหรู แบมเลือที่นั่ในมุมมี่สามารถมอเห็นบรรยาาศโยรอบ นัวเล็้อมอเมนูในมืออย่าใใ่อ
"เอาเรปเ้่ะ" เอ่ยสั่เมนูโปร่อนะส่ยิ้มให้พนัาน
"อบทานนมหวานสสัยะไ้ลูสาวนะแบม" เบีพูิลเมื่อเห็นนัวเล็เลียปาแผลบๆ
แบมน่ะอบเ็ผู้หิ...
แ่มาร์อบเ็ผู้าย..
บ้าริ ิถึเ้าอีแล้ว...แบมส่ายหัวไล่วามิ่อนะว้าโทรศัพท์เรื่อหรูึ้นมาเ็้อวาม
M.Tuan : ส่รูปภาพถึุ
แบมเ้าไปู็พบภาพอันราาวน์อนายอน..
นี่ส่มาันนานี้เียวหรือ...้อารอะไรนะมาร์้วน...นาย้อารทำลายันริๆเหรอ..
นายเลียันมาเลยใ่ไหม...?
_______
Mark past
ผมยยิ้มอย่าพอใเมื่อเห็น'อี'ภรรยาอ่าน้อวามที่ผมอย้ำ นายอนเธอมีลูให้ผม ผม็ไม่้อารอะไรแล้ว แ่น่าเสียายที่นายอนมีเ์ลอ่อนำหน..นั้นถือเป็น่าวร้ายทีเียว
"พี่มาร์ิื่อให้ลูรึยัะ?" นายอนพูาอออ้อนเมื่อเธอพึ่ไ้ลิปสิสีใหม่มา ผมออภรรยาสาวไว้่อนะหอมที่แ้มอวบเบาๆ
"พี่ิไว้ว่าะให้ื่อ แม๊ไม่็เมย์น่ะ เธอิว่าไ?" มาร์ถามวามิเห็นนายอน ใบหน้ามยิ้มออมา
"แล้วแ่เลย่ะ ยัไ็เป็นลูพี่มาร์"
_______
เวลาผ่านไปเือบ 4 เือน ท้ออแบมให่ึ้นเรื่อยๆ อนนี้พี่ียแบเบีสลับันมาูแลแบมเมื่อไ้่าวว่านายอนลอแล้ว
"นายอนลอ่อนำหน เป็นเ็ผู้ายาี้แหลมเียว หน้าเหมือนนายอนมา แ่ไม่รู้าับาไ้มาาใร" ุนาย้วนอบ เธอเอไม่ีใเท่าไหร่ เพราะหลานไม่ไ้หน้าเหมือนลูายัวเอเลย นในสายัพ้อับแบมนหิสาวเป็นห่ว
"พี่มาร์เป็นไบ้า่ะ?"
"เห่อลูมาเลย้ะ"
แหละ...ลูนแรนี่นา...
แบมวาสายาุนาย้วน่อนะนั่ลับโฟาัวให่ ใบหน้าหวาน้อมอนัวเล็ที่ยืนทำอะไรุ๊ิ๊ที่เาท์เอร์รัว แบฮยอนำลัทำอาหารเย็นอยู่ แบมันร่าอุ้ยอ้ายอนให้เินไปูเพื่อนรัอนที่ำลัทำอาหารอยู่
"ัวะทำอะไร?" แบมแบมถามพลาลูบท้อนูนอน แบฮยอนหันมามอแบม่อนะโนสุเสีย
"ายแล้ว!!!!ัวมายืนทำไม!!! ไปนั่!" แบฮยอนผละาารหั่นปลาแลมอนไปพยุนัวเล็ไปนั่ที่โฟาัเิม อนนี้แบมแทบะเป็น่อยไม่มีใรให้เธอทำอะไรเลย
"เ้าะเป็น่อยอยู่แล้ว" แบมพอแ้ม่อนะอออย่าไม่พอใ ปล่อยให้แบฮยอนเินไปทำอาหารนเียว
แบม้อมอร่าอแบฮยอนที่เินาไป นัวเล็มอบรรยาาศรอบๆห้อเธออยู่แ่ในห้อนเบื่อไปหมแล้ว
"ัวไปเที่ยวันไหม?" แบมะโนถาม
"ไว้หลานลอเ้าอยาไปเาหลี" แบฮยอนอบลับ เ้าไม่ไ้ไปเาหลีนานแล้ว
แบมหวนิถึประเทศที่าพา...เธอสัาับลูไว้ว่าะทวสิ่ที่ลู้อไ้..
แปล๊บ...
วามเ็บราวับอะไรีาแล่นเ้ามา...แบมรู้สึเ็บอย่าบอไม่ถู... ใบหน้าหวานนิ่วหน้า่อนะลูบท้ออย่าแผ่วเบา
"ัว...ี่ราเหรอ?" แบฮยอนถือานปลาแลม่อน่อนะ้อมอน้ำใสที่ไหลออมาาใ้ระโปรแบม
แบม้มมอามที่แบฮยอนบอ วามปวถาโถมเ้ามาใส่เธอทันที..เ็บอย่าบอไม่ถู..เ็บนลัว
"ัวเ้าปวท้อ..." แบมพูเสียสั่น เธอไม่เยปวนานี้มา่อนปวราวับร่าายะหัเป็น2ท่อน
"แบม! ะลอเหรอ เ้าๆๆๆ เ้าโทรหาพี่ีย่อนนะ!!" แบฮยอนลุลี้ลุลนมือเล็เบอร์โทรผิๆถูๆ
"พี่ีๆๆๆๆๆพี่ี แบมะลออะมา่วนๆๆๆ" แบฮยอนพูใส่ปลายสายเสียสั่น
"เี้ยวพี่ึ้นไป นี่พี่ถึอนโพอี!!" ียพู่อนะัสายไป
__
"ัวใเย็นๆน้าาา ใเย็นๆ" แบฮยอนปลอบใแบมที่นอนหน้านิ่วบนเีย อนนี้เธอลัวไปหม..
ิถึอ้อมออมาร์
รสูบอมาร์...
แบมิถึมาร์เสมอ...
"ยัลอไม่ไ้ ปามลูยัเปิแ่ 3 ม." านยอลยืนเถียับีย ียทนไม่ไ้ที่เห็นน้อสาวอเา้อทนปว
"มึเห็นไหม น้อูปวอยู่!! " ียพู่อนะระาอเสื้อหมอานยอลมาหมายะ่อยที่ใบหน้าม แ่เ้า็โนน้อายุรั้ไว้
"่วยแบม่อนสิ! อย่าทะเลาะัน!" นัวเล็เบะปาพลาุแนพี่ายอนไว้
"อย่าั้น้อผ่า.."
"มะ..ฮึ..ไม่เป็นไร..แบม...แบมไหว" นัวเล็สะอื้นเบาๆนีย้ออปลอบ วามเ็บปวนี้มันแผ่ไปทั่วร่าเล็ เห็นไ้ัาารที่แบมับมือียไว้แน่นมา
ทำไม้อมาเออะไรแบบนี้หนอ....
ทำไม้อมารับภาระนานี้...
_____
MARK Past
ผม้อมอไปยับรรยาาศ้านนอ ยามที่ฟ้าผ่าลมาใยทำให้ผมื่นเ้นอย่าบอไม่ถูราวับะเิเรื่อีๆึ้นมา
"แอะ...แอะ" เสียเ็น้อยในอ้อมอผมร้อทัท้วราวับอน ผมเยาเล็ๆึ้นมา่อนะูบไปที่มูโ่
"แม๊์ อนพ่อเหรอ?" ผมยิ้มให้เ้าลูาย ม๊าบอว่าแม๊์หน้าไม่เหมือนผมเลย เ็ที่พึ่ลอ็หน้าาเหมือนันหมนั้นแหละ
เ้าลูายยิ้มนเห็นเหือเล็ๆ ผม็สสัยว่าไ้รอยยิ้มแบบนี้มาาใร ไม่เหมือนผมเลย เอาเถอะไม่ว่าลูะเป็นยัไผม็ะูแลให้ีที่สุ ผมเลี่ยแ้มใสอลูเบาๆ่อนะส่่อให้แม่นมพาไปนอน
_____________
"มันอาะเ็บหน่อยแ่ว่า..แบม้อทนนะ" านยอลพู่อนะประรอร่าเล็มาที่เีย อนนี้แบมูะทนไม่ไหวแล้ว เ้าึ้อให้ยาเร่ลอ
"พี่าน...ถ้าเิอะไรึ้น..เอาลูไว้นะ...เอาลูอแบมไว้นะ" ราวับำร้ออสุท้าย...านยอล้อมอใบหน้าหวานที่ีเียว..เ้าพยัหน้าเบาๆ
.
.
.
"อึ๊บ....บบบบ!"เสียเบ่อแบม่าเบาบาเหลือเิน เหื่ออเธอไหลรินทั่วใบหน้าหวาน อนนี้เธอแทบะาใายอยู่แล้ว
"อีนินะแบม อีนิ" านยอลออแร่วย นัวเล็ออแรเบ่เฮือสุท้าย
"02.12 14/02 แบมไ้ลูสาวนะ" านยอลพู่อนะบัวเ็เพื่อระุ้นารทำานอระบบหายใ
"อุแว้ อุแว้"
เพราะยิ่ว่าเสียใๆ....
เสียร้ออเ้าัวน้อยัอยู่ในโสประสาทอแบม....
_______
ยัยหนูออมาแล้วววววว มหรรมั้ื่อมาา ไรท์ิไว้หลายื่อเลย
เมย์บี , ีแอน , มาร์ี้ ื่อไทย็แปลๆะ เ็มหอม , ยาหยี , มาหยา ทุนมีื่อที่อยาไ้ไหมมมม อมเม้นเลยย ึึ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น