ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : อยากรู้เบอร์หมอมากกว่า
เวลานับานั้น็ผ่านมาราวๆ 2 ปี...
ป่านนี้รอบรัว้วนะมีทายาทัวน้อยให้ไ้เยม..หึ น่าสมเพ
ลอระยะเวลาที่ผ่านมาแบมแบมัารเปลี่ยนัวเอหม
าแมวน้อย...ลายเป็นนาเสือที่พร้อมะรุบเหยื่อ
"แพทย์หิัน์ภิมุ ภูวุลือแพทย์ที่เ่ที่สุในเาหลี่ะ" เสียนาพยาบาลแนะนำ
สุภาพสรีผิวสีน้ำผึ้ยิ้มเินเล็น้อย "ัน็ไม่ไ้เ่อะไรนัหรอ" แบมแบมอบ
อนนี้แบมแบมลายเป็นแพทย์ที่ึ้นื่อ ทั้สาว ทั้สวย อีทั้สิปัาแหลมม
ทำให้เธอมีนหมายปอมามาย
แบมแบมเป็นที่รู้ัอทุน วาเย้ายวน แ้มลม ริมฝีปาที่มัะถูแ่แ้ม้วยลิปสีเอรี่ส
เป็นที่เย้ายวนอเหล่าายหนุ่มที่ไ้มอมา
"แบมแบม เี้ยวะมีนไ้มาหาเธอหลัเลิเวร" เสียผอ.โรพยาบาลัผ่านมือถือในห้อ
"หืม มาอนนี้ไม่ไ้เหรอ่ะ?" แบมแบมเอ่ยถามหลัเลิเวรมันวระเป็นเวลาพัอเธอ
"มันเป็นวามลับ" "ใระมาัน่ะ?" "เี้ยวเธอ็รู้"
23.00 น.
รถเบน์ันหรูับมาถึหน้าโรพยาบาล แน่นอนนเป็นหมอ
อย่าเธอ้อออมา้อนรับ เพราะเธอไ้ื่อ "นไ้ VIP"
าร์ในุสูทเินลมาารถ่อนะเินอ้อมไปยั้านที่นายหิอระูลนั่อยู่
. "เิรับ ุนาย" เสียทุ้มเอ่ย่อน หิสาววัยเียวับแบมแบม้าวลออมาารถ
ใบหน้าทีู่บผอมวาทีาล้ำไม่สามารถบบัใบหน้าที่แท้ริอเธอไ้
"นายอน..." แบมแบมอุทานออมาเบาๆ
"เมื่อไหร่พี่มาร์ะมา..." เสียแหบพร่าที่ผ่านมาาารร้อไห้เอ่ยอย่าแผ่วเบา
ูเหมือนนายอนะำแบมไม่ไ้ แหละเธอสวยึ้นเยอะ
"ุายะามมาอีัพัรับ รถใล้ถึแล้ว" "ันะรอพี่มาร์.."
"อย่าเลย่ะ เ้าไปรอในห้อีว่า" แบมแบมเริ่มพูบ้า
ทำไมนายอน้อร้อไห้ ทั้ที่เธอวระมีวามสุ,.
ทำไมมาร์ับนายอนถึรถนละัน..
นี่ือำถามในใเธอ แ่เอาเถอะ หมอมีหน้าที่รัษา็ทำไป
รถเ็นอนายอนเลื่อนไปโยที่มีแบมแบมับันบัับอยู่ ในึ็สสารทำไม้อมาร้อไห้
อีในึ็สมเพเวทนา..
รถเ็นเลื่อนเ้าห้อที่ึ้นื่อว่าเป็นหัอสำหรับเ็บวามลับอนไ้ที่มีื่อเสีย
"ุนายอนนะะ?" แบมแบมเริ่มัประวัิ "่ะ.." เธออบ่อนะเหม่อมอไปที่ประู
"อันรวภายในหน่อยนะะ" แบมแบมพยุนไ้่อนะปิม่าน
เธอรู้ประวัิร่าวๆว่านายอนป่วยเี่ยวับระบบภายใน ึ้อรวให้ละเอีย
แอ๊
เสียประูเปิเ้ามาทำให้นายอนระหนนแบม้อห้ามปราม
"รุาอย่าพึ่เปิม่านนะะ" แบมเอ่ยอย่าหัวเสีย ทำไมไม่เาะประู่อน
หลัาเ็บผลรวเสร็แบมึเปิผ้าม่านออ
วาหมอสาวสบับใบหน้ามอายหนุ่มที่แสนหล่อเหลา ผู้ที่เป็นนรัเ่าอเธอ
หาเป็นเมื่อ่อนเินไปอให้หายิถึ...
"เอ่อ...ุมาร์้วนใ่ไหม่ะ"แบมเินเ้าไปนั่้าๆมาร์ าเนียนทั้2ไว่ันนระโปรรัรูปสีำถนเห็นาอ่อน ่าเรียวามสนใให้มาร์เป็นอย่าี
แบมแบมรู้ีว่าใร..ว่ามาร์อบไม่อบอะไร เธอะเอาืนมาร์...
ะทำให้รอบรัวมาร์้อย่อยยับ
"รับ..." มาร์อบ่อนะเอียอ้อมอไปยัแบมแบม
แน่นอน..เ้าำแบมแบมไม่ไ้เลย
็มาร์้วนผ่านผู้หิมาั้เยอะนี่นา...
"อยารู้อาารอภรรยาุเร็วๆไหมะ" แบมเอ่ยเสียเย้ายวน
"......" บรรยาาศรอบๆเียบัน
"อยารู้เบอร์หมอมาว่า.."มาร์แสยะยิ้ม
__________________
#ิรัMarkbam
รบ 20 เม้นะรีบมา่อให้ยาวว่านี้นะ้ะ รันะิบืึ
ปล.เม้น วน ไป ่ะ ถ้าอยาอ่าน มันทำให้ไร์ระุ่มระวย!
ปล.2 อเปลี่ยนื่อฟินะะ เพราะมัน้ำ พึ่รู้แฮ่ๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น