คลังเก็บตัวละคร ของ ไรต์

ลำดับตอนที่ #8 : สมัคร knb ของ NPHWB

APPLICATION

"สู้ๆ อย่าท้อนะคะ ถึงคุณจะไม่มีคนเคียงข้าง แต่ก็มีฉันอยู่ข้างๆคุณนะคะ"

บทบาท :: สมัครเป็นนางเอกจ้า [ 6 ] Panic Disorder - โรคแพนิค

ชื่อ-นามสกุล :: นานามิ โฮชิคามิ ( NANAMI HOSHIKAMI)

ชื่อเล่น :: นามิ , มี้จัง

ความหมาย :: นานามิ แปลว่า ท้องทะเลทั้งเจ็ด โฮชิคามิ แปลว่าเทพแห่งดวงดาว แปลรวม เทพแห่งดวงดาวของท้องทะเลทั้งเจ็ด

เชื้อชาติ | สัญชาติ :: ญี่ปุ่น

อายุ :: 21 ปี

รูปร่างลักษณะ :: ผมสีขาวยาวถึงกลางหลัง ตาสีแดงสดเหมือนเลือด ชอบใส่เสื้อที่มีฮูด สีหน้าไม่ค่อยแสดงอารมณ์เวลาปกติ เพราะว่าอยู่คนเดียว ไม่ค่อยอยู่ในสายตาของคนอื่น

น้ำหนัก | ส่วนสูง :: 159 cm. / 57 Kg.

ลักษณะนิสัย :: เป็นคนที่จริงจังมากๆ เป็นคนที่ขี้กลัวและขี้ตกใจนิดหน่อยกลางๆ ถ้ากลัวหรือตกใจมากๆจะสลบไปเลย มักจะกังวลเรื่องของคนอื่นๆมากกว่าของตัวเอง ไม่กล้าทำอะไรด้วยตัวคนเดียวเพราะกลัวว่าจะทำพลาด แต่ไม่ใช่ว่าไม่ทำเพียงแต่ต้องมีคนอยู่ข้างๆ เป็นคนที่ไม่กล้าแสดงความคิดเห็นเพราะกลัวว่าความคิดของตัวเองจะทำให้คนอื่นเดือดร้อนหรืองานอาจจะเสียหาย แต่ในอีกมุมหนึ่งนามิก็เป็นคนที่ยิ้มง่ายและเป็นคนที่ทำให้บทสนทนาสนุกเพราะเธอมักหัวเราะอยู่เสมอเห็นแบบนี้นามิเป็นคนใส่ใจเรื่องของคนอื่นๆมากกว่าตนเองเสียอีกถึงจะโดนแกล้งก็ตาม นานามิชอบทำอะไรที่แปลกใหม่เสมอ และนามิเองก็เป็นแม่ศรีเรือนมากๆ เธอนั้นเป็นที่รักของทุกคนเพราะว่าเป็นที่เข้ากับคนอื่นได้ง่าย เฟรนลี่พอสมควร ดูมีความเป็นผู้ใหญ่และความเป็นผู้นำคอยให้คำแนะนำกับคนอื่นๆเสมอ เปรียบเสมือนแม่พระดีๆนี้เอง อ่อนโยนน่ารัก จนพวกผู้ใหญ่เอ็นดูมากๆ นานามิเป็นพวกที่อยากปรับตัวเข้ากับคนอื่นๆเพื่อที่จะได้เป็นเพื่อนกัน เช่น ถ้ามีผู้หญิงคนหนึ่งเป็นพวกเกเร(11รด ปากแดง ชอบแต่งหน้า ผิดระเบียบเอาง่ายๆ) นานามิก็จะคอยช่วยแบบว่า 'ที่สีนี้สิ ถึงจะสีอ่อนเหมือนไม่ได้ทาลิบแต่มันก็สวยมากๆเลยนะน่าจะเหมาะกับเธอดี^^'

ชีวประวัติ :: นานามิ เป็นลูกคนสุดท้องของตระกูลโฮชิคามิ จึงเลี้ยงมาอย่างตามใจแต่นานามิเองก็เป็นเด็กดี น่ารัก จริงใจต่อผู้อื่นเสมอจึงทำให้พวกผู้ใหญ่เอ็นดูมาก ตระกูลนานามินั้นเป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงพอสมควร เอย์จิและ สึมิเระ หรือก็คือพ่อกับแม่ของ นานามิ พ่อของนานามิ ทำงานเป็นเชฟที่มีชื่อเสียงมากในเรื่องการทำอาหารที่แปลกใหม่ ส่วนแม่ของนานามิทำงานเป็น ดีไซย์เนอร์ที่ออกแบบเสื้อผ้าแปลกตาแต่ดูดีมีสไตล์ พ่อและแม่ของนานามิ มีนิสัยที่เหมือนกันจนส่งต่อไปถึงลูกๆ คือ ชอบทำอะไรที่แปลกใหม่และนิสัยที่เรียบง่ายไม่เรื่องมาก พ่อของนานามิมีผมสีขาวตาสีม่วงอ่อนมากๆเหมือนสีขาว(คุ้นๆไหมคะไรท์) แม่ของนานามมีผมสีชมพูตาสีแดง นานามิมีพี่ชายอยู่สองคน คนแรกพี่คนโตชื่อ จิเสะ ผมสีชมพูตาสีม่วงไว้ผมยาวเหมือนผูหญิงตอนนี้ทำงานเป็น นักทำขนมที่มีชื่อเสียงในปารีส มีนิสัยที่เหมือนพ่ออย่างมากคือ ห่วง หวง น้องมาก(ยำ้ว่ามาก) ตามใจน้องคอยเตือนน้องเมื่อรู้ว่าสิ่งที่น้องทำนั่นไม่ดี พี่ชายคนที่สองชื่อ ฮาจิเมะ ผมสีขาวตาสีม่วงเหมือนพ่อแต่นิสัยได้จากแม่ นิสัยคือ เป็นคนที่ห่วง หวง น้องมากแต่เป็นคนที่ขี้เล่นมากๆเป็นคนที่ทำให้บรรยากาศในบ้านสดใสขึ้น ตอนนี้ทำงานเป็นไอดอลที่มีท่าเต้นและเนื้อเพลงที่แปลกใหม่ นานามิตอนนี้กำลังจะทำงานเป็นเชฟและนักทำขนมที่แปลกใหม่ตามพ่อและพี่ชายไป แต่เมื่อเหตุการ์ณตอนมหาลัยปี 1 นานามิอายุ 19 ปี เธอโดนเพื่อนๆผู้หญิงในห้องทำร้ายและกลั่นแกล้งให้ตกใจกลัวบ่อยๆในการแกล้งให้ตกใจกลัวแต่ละครั้งก็แตกต่างกันออกไป เช่น ใส่แมลงสาบในชามข้าว ขว้างของใส่ให้เกิดเสียงดังๆ(โดนแบบเฉียดๆ)เนื่องจากนานามิเป็นผู้หญิงที่เก่งรอบด้าน(เช่น ด้านกีฬาทุกชนิดนามิคว้าเหรียญทอง ด้านการเรียนนามิก็ได้ที่หนึ่งเนื่องจากที่บ้านเขาเก่งกันทุกคน ด้านการร้องเพลงเต้นก็ได้ให้พี่ชายคนรองช่วยสอนจึงไม่อายเพื่อนๆในการเต้น การทำขนมและอาหารก็เป็นเลิศเพราะว่าอนาคตอยากเปิดร้านอาหารของตัวเอง เย็บปักทักร้อยก็เป็น ซ่อมของในบ้านก็ได้(นางถึก//โดนลูกสาวตัวเองตบ) ทำงานบ้านก็เป็น )แล้วนานามิยังเป็นดาวของมหาลัยอีกด้วย ต่อมาเธอเโดนพวกผู้ชายในชั้นเดียวกันแกล้งให้ตกใจกลัวโดยนำสัตว์เลื่อยคลายมาใส่ใต้โต๊ะบ้าง ในล็อกเกอร์บ้าง ตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมาจึงทำให้เธอเป็นโรคแพนิค นานามิจากเด็กที่สดใสร่าเริงกลายเป็นคนที่ขี้กลัวและขี้ตกใจอย่างรุนแรง แต่ถ้าเป็นคนในบ้านก็จะไม่ขี้กลัวหรือขี้ตกใจมากเท่าไหร่แต่ก็กลัวนิดๆ เพราะว่านานามิเป็นโรคแพนิคจึงทำให้คนในครอบครัวต้องดูแลเธอจึงไม่เป็นอันทำงานกันเลยทีเดียวจึงทำให้ในเวลาต่อมา แม่ของนามิก็เสียชีวิตลงเนื่องจากพานามิไปคลายเครียดตอนนั้นกำลังข้ามถนนแล้วอยู่ๆหม้อแปลงไฟที่อยู่แถวๆนั้นระเบิดแม่ของนามิจึงพลักนามิให้พ้นรัศมีของระเบิด แม่ของนามิเสียชีวิตลงเพราะว่าการระเบิดของหม้อแปลงไฟ นามิที่อยู่ในเหตุการ์ณตกใจกลัวอย่างรุนแรงขาไม่ขยับหน้าซีดเผือก ในเวลาต่อมาเธอจึงโทษตัวเองที่ทำให้แม่ของตนต้องตาย แต่พ่อของนามิก็บอกว่าไม่เป็นไรยังไงแม่เขาก็เป็นห่วงนามิมากที่สุดแต่นั้นไม่ได้ทำให้นามิเลิกโทษตัวเอง พ่อของนามิจึงบอกว่า 'ถ้านามิหายจากโรคแพนิคแล้วแม่จะหายโกรธ' นานามิเลยบอกว่า 'ทุกคนไม่ต้องห่วงนะคะ หนูจะทำให้ตัวเองกลับมาเป็นแบบเมื่อก่อนให้ได้ค่ะ เพื่อแม่และทุกๆคนค่ะ^^'

เหตุผลที่เข้าร่วมโปรแกรมจำลอง :: อยากทำให้ตัวเองกลับมาร่าเริง ยิ้มง่าน และสดใสอีกครั้ง

สิ่งที่ชอบ :: ปิ่นปักผม เพราะว่าพ่อ แม่ และพี่ชายทั้งสองคน เป็นคนทำขึ้นมาให้เป็นของขวัญวันเกิดอายุ 18 ปี

สิ่งที่ไม่ชอบ :: ตะขาบ และ แมลงสาบ เพราะว่าเจอตอนที่ทำความสะอาดห้องเก็บของแล้วมันมาเกาะที่หน้าของเธอ

สิ่งที่เกลียด ::  การกลั่นแกล้ง และ การอยู่คนเดียว เพราะว่าไม่อยากทำให้อาการของตัวเองมันเพิ่มขึ้นและไม่อยากให้ทุกคนเป็นห่วง

สิ่งที่กลัว :: คนทีอายุเท่ากันหรือไล่เลี่ยกัน เพราะว่าเมื่อก่อนโดนเพื่อนๆและคนอื่นๆที่อยู่ชั้นเดียวกันกลั่นแกล้งเสมอ

ระเบิด เพราะว่าทำให้นึกถึงเหตุการ์ณที่แม่ตาย

สิ่งที่แพ้ :: เนื้อวัว เมื่อเจอกลิ่นหรือกินเข้าไปแล้วจะทำให้ไอออกมา แต่ถ้าหนักมากๆจะอาเจียนออกมาเป็นเลือด

งานอดิเรก :: ออกแบบเสื้อผ้า เล่นกีต้าร์

ลักษณะการพูด :: มี คะ/ค่ะ ลงท้าย ถ้าเวลาพูดปกติจะเสียงตะกุกตะกัก เขินๆ เช่น " สะ...สวัส...ดีค่ะ"

เวลาโกรธจะไม่พูดเพราะคิดว่าโตแล้วควรคิดได้เอง

เวลาเสียใจหรือกลัวมากๆ จะพูดไม่ได้ใจความเสียงจะสั่นๆสะอึกสะอื้น(ร้องไห้นั้นแหละ) เช่น "ฮึก...อ....ยาก.....ขะ"

เวลาที่กังวลมากๆ จะพูดรัวๆเสียงดูกังวล " เอ๋!! คุณไม่เป็นอะไรนะคะ คุณๆๆๆบลาๆ"

จะแทนตัวเองว่า 'หนู' เสมอ แล้วจะเรียกคนอื่นหรือคนอายุมากกว่า 'คุณ' ถ้าเด็กว่าก็จะเรียกว่า 'เด็กน้อย'

พฤติกรรมที่ทำเป็นประจำ :: ร้องเพลงขณะเดิน

เพิ่มเติม :: รูปคุณพ่อ รูปคุณแม่

พี่ชายทั้งสองคน

For Characters

(คำตอบมีผลต่อการเลือกค่ะ บทสนทนาธรรมดาหรือบรรยายก็ได้ค่ะ)

“อะไรทำให้คุณมาสมัครเข้าร่วมโปรแกรมกับเรา”

ANS :: เอ่อ...คือหนูอยากทำให้ตัวเองกลับ....มาสดใสและไม่ขี้กลัวหรือขี้กังวลเกินไปอีกครั้งค่ะ....ขอโทษนะคะที่พูดมากเกินไป!//สั่นทั้งตัวเนื่องจากกลัวคนตรงหน้าจะแกล้ง

“คุณไม่กลัวที่จะติดอยู่ในจิตใต้สำนึกตลอดไปหรือคะ? กล้าเสี่ยงกับมันมากน้อยแค่ไหนกัน”

ANS :: กลัวค่ะ...ตะ แต่ว่าหนูก็ขอเสี่ยงกับมันดูค่ะ.....//เริ่มกังวลนิดหน่อย

“หากเกิดเรื่องจำเป็นที่คุณต้องหนี ไม่ต้องถามค่ะว่าหนีจากอะไร… รู้แค่ว่าหนีตายก็พอ แต่ของสำคัญที่สุดในชีวิตคุณหล่นระหว่าง คุณเลือกที่จะเก็บมันหรือไม่คะ ของสำคัญในที่นี้ก็หมายถึงคนด้วยค่ะ”

ANS :: เก็บสิคะ...เพราะว่ามันสำคัญมากๆจนไม่อยากให้หายไป//ยิ้มนิดๆ

“ถ้ามีอเมทิสต์และมรกตวางอยู่ตรงหน้าคุณ คุณจะเลือกหยิบสิ่งใด”

ANS :: อเมทิสต์ค่ะ...เอ่อ...คงเพราะว่าสีของมันนั้นน่าค้นหามากๆ มันดูลึกลับด้วย....

“คำถามสุดท้าย อาจจะฟังดูแปลกสำหรับคำถามนี้ แต่ขอทราบเพลงที่คุณชอบสักสองเพลงค่ะ”

ANS :: เพลง smile for you ของ kanda sayaka และ เพลงGiraffe Blue ของ Walkure / Freya Wion / Mikumo

“คุณอยากรู้ว่าถามไปทำไมหรอคะ? ...เพื่อสร้างโลกให้ตรงกับความต้องการของคุณค่ะ ขอบคุณที่ไว้ใจพวกเราค่ะ :)”

For Parents

(คำถามส่วนนี้ไม่มีผลต่อการเลือกค่ะ ตอบอะไรก็ได้ตามใจ)

ไฮค่า เราชื่อฮันนี่นะคะ หรืออยากจะเรียกอะไรก็ได้ค่ะ คนสวยก็ได้ไม่เกี่ยง----

ANS :: ค่ะ....ฮันนี่ซัง

เหตุผลที่เลือกบทนี้คืออะไรคะ?

ANS :: .....คงเพราะว่าฉันสวย^^

ทางเรามีความดองค่ะ ดองแล้วดองอีก รอได้มั้ยคะ ;w;

ANS :: ได้ค่ะ เพราะว่าเขาก็ชอบดอง....owo (//หลบรี้ดเดอร์คนอื่นๆที่ตามให้ไปแต่งฟิคต่อ)

เรื่องนี้ไม่ได้บอกคู่ไป เราจะเลือกทำตามใจคนอ่านค่ะ อยากให้ลูกสาวมีโมเม้นท์กับใครเป็นพิเศษมั้ย?

ANS :: คงอยากให้คู่กับ อาโอมิเนะซังค่ะ เพราะว่าเขาน่าจะปกป้องลูกสาวของดิฉันได้...ละมั้งคะ?

ขอคำนิยามลูกสาวหน่อยค่ะ!

ANS ::  สวยเลือกได้ ไม่แคร์สายตาชนีค่ะ ^^

ทุกตัวละครที่ส่งมามีโอกาสบาดเจ็บสาหัสแต่เปอร์เซ็นต์ในการตายไม่สูงเท่าไหร่ รับได้มั้ยคะ?

ANS :: รับได้ค่ะ เพราะว่าอยากให้ลูกสาวได้ประสบการ์ณเรื่องนี้บ้าง

อาจจะมีแบดเอ็นค่ะ ไม่ใช่ทุกคนจะได้แฮปปี้เอ็น เตรียมใจเผื่อไว้ด้วยนะคะ

ANS :: แน่นอนค่ะ

สุดท้ายนี้ขอให้โชคดีนะคะ <3