คลังเก็บตัวละคร ของ ไรต์

ลำดับตอนที่ #2 : สมัคร fic knb ของ Kertheroa แก้ไขอีกแล้ว

“ส่วนผสมในเหล้าหรือเบียร์ที่ฉันชงก็คือเลือดของฉัน ฉันจึงเปิดร้านหลายที่^^”

แม่มด

เด็กที่รับมาเลี้ยง: มุราซากิบาระ อัตสึชิ

ชื่อจริง: เฟรย์ย่า / Freya

ชื่อกลาง: ฮันนิบาล / hannibal

นามสกุล: อเล็กแซนเดอร์ / alexander

ชื่อเต็ม: เฟรย์ย่า  ฮันนิบาล  อเล็กแซนเดอร์ / Freya Hannibal Alexander

ชื่อเล่น: เฟรย์ / Frey

ฉายา: แองเจอล่า  แม่มดแห่งการลงทัณฑ์

อายุ: ภายนอก 16-19  ปี  อายุจริง 30 ปี

รูปร่างลักษณะ: ตัวเล็กสูง 165 ซม. ผมสีขาวยาวถึงขาอ่อน ตาสีเทาออกขาวตาเหมือนงู สีผิวออก ขาวอมชมพู  มีตำราส่วนตัวเล่มใหญ่ถือไปไหนตลอด มีงูเผือกตาสีแดง ยาว 3 เมตร แต่หดตัวได้เหมือนงูปกติ ชื่อ โมลล์ (Moll)จะพ่าดอยู่ที่คอ จะขยายตัวก็ต่อเมื่อ เฟรย์สั่งเท่านั้นและมีพัดขนาใหญ่อยู่ด้านหลัง จะมีกลิ่นตัวเป็นเหล้าออกหวานๆ (กลิ่นเลือดนาง) เมื่อเจอของที่ชอบแววตาจะลุกวาวและมีหูและหางหมาป่าสีขาวออกมาและนำ้เสียงดีใจ แต่ถ้าเจอสิ่งที่เกลียดหรือขัดอารมณ์ จะมองค้อนอย่างแรง และพูดกระแทกกระทั่น เวลาปกติหน้าจะนิ่งๆ ชอบอ่านตำราและเขียนสูตรยาที่คิดได้ลงในตำราเล่มใหญ่ของตัวเองเสมอ เวลาคุยงานหรือประชุม จะจดจ่อกับงาน

บุคลิกภาพ: เรียบร้อย สุภาพ แม่ศรีเรือน ถึงหน้าจะนิ่งๆ แต่ก็ยิ้มนิดๆทุกครั้ง(ยิ้มตามมารยาท) ไม่ชอบคนขัดอารมณ์ถ้าถูกขัดโดยคนที่ไม่รู้จักหรือคนที่ตัวเองสนใจ จะจับคนนั้นมาทรมานที่ห้องทดลองยา เวลาหัวเราะแบบบ้าคลั่งเฉพาะตอนที่ฆ่าหรือทรมานเท่านั้น อ่อนโยน ชอบอ่านหนังสือทุกแนว ชอบต่อสู้มือเปล่าและอาวุธทุกชนิด ชอบวางแผนการรบและสังหาร

ประวัติ: เธออคือ ลูกสาวเพียงคนเดียวของตระกูล อเล็กแซนเอดร์ ตระกูลที่เก่งทางด้านวางแผนและออกสู้รบ และชำนาญในการต่อสู้มือเปล่าและอาวุธทุกแขนง พ่อของเธอ มัลโก้ อเล็กแซนเดอร์ ที่เป็นหัวหน้าของตระกูลเก่งเรื่องด้านออกรบ ส่วนแม่ของเธอ โคลอี้ อเล็กแซนเดอร์ เก่งทางด้านการวางแผนและการปรุงยา เพราะฉะนั้น เฟรย์จึงได้รับการสอนทุกอย่างของครอบครัว มันทำให้ใครๆหลายคนต่างหวาดกลัวเธอ แต่ก็ต้องโชคร้ายเมื่อครอบครัวของเธอถูกแม่มดบางกลุ่มใส่ร้ายว่า มัลโก้และโคลอี้ พ่อและแม่ของเธอนั้น คลอดเธอที่เป็นบุตรของปีศาจร้าย ปีศาจหมาป่างู ในตอนที่เธอวัย 3 ขวบ เพราะฉะนั้น เธอคือผู้เหลือรอดของตระกูล อเล็กแซนเดอร์ ตอนนี้เธออยู่ที่คฤหาสน์อเล็กแซนเดอร์ที่ป่าต้องห้ามของเหล่าพ่อมดแม่มด ป่าต้องห้ามจะเข้ามาได้ต้องเป็นคนในตระกูลเท่านั้น เพราะที่ป่าต้องห้ามมีสัตว์ที่เป็นของ

ตระกูลอเล็กแซนเดอร์เฝ้าอยู่ประมาณ 100 ตัว ปัจจุบันยังมีคนต้องการข้าตระกูลอเล็กแซนเดอร์ เพราะคิดว่าตระกูลนี้จะนำความหายนะมาได้

เหตุผลในการรับเลี้ยง: เพราะ มุราซากิบาระ อัตสึชิ นั้น                                                                               ต้องการ อยู่รอดเหมือนกับเฟรย์ย่า

สิ่งที่ชอบ: -ขนม เพราะว่ากินแล้วทำให้เรื่องเครียดๆหายไป

                 - การทรมาน เพราะว่ามีความสุขเหมือนเห็นคนอืนกรีดร้องขอความเมตตา

                 - ปรุงยา เพราะอยากรู้อยากเห็นแล้วไปทดลองกับคนอื่น(พวกชั่-ๆ)

สิ่งที่รัก: -หนังสือตำราของตัวเอง เพราะเป็นของขวัญวันเกิดที่พ่อกับแม่ซื้อให้หนังสือนี้                                                 จะเขียนเท่าไหรก็ได้ไม่มีวันหมด ได้ตอนอายุ 2 ขวบ

              - ไม้คถา เพราะเป็นของพ่อที่ให้ในวันเกิด 3 ขวบ

              - พัดขนาดใหญ่ เพราะแม่ทำให้เป็นของขวัญที่ปรุงยาพิษได้

สิ่งที่ไม่ชอบ:- ที่ๆมีฝุ่นเยอะๆ เพราะจะจามไม่หยุด

                    - ของขมๆ เพราะมันไม่อร่อย

สิ่งที่เกลียด: -คนทรยศ เพราะพ่อกับแม่ของตัวเองถูกใส่ร้าย

                    -คนโกหก เพราะไม่ชอบที่ต้องมานั่งเข้นความจริง มันเหนื่อย

สิ่งที่กลัว: แมลงสาป เพราะมันเคยตกมาอยู่ในชามข้าวแล้วเผลอกินเข้าไป เมื่อเจอแล้วจะใช้เวทย์สายฟ้าฟ้าดไม่ยั้งมือ และ กรีดร้องบ้านแตก

ข้อดี: สุภาพ เพราะมันดูดีมีมารยาทไม่เสื่อมเสียชื่อเสียงของตระกูล

          แม่ศรีเรือน เพราะ เป็นที่ต้องการของชายหลายคน

ข้อเสีย: แสดงความรู้สึกทางสีหน้ามากเกินไป อาจทำให้ศัตรูรู้ได้แล้วใช้แผนหลอกล่อได้

ความสามารถพิเศษ: ทำขนม/อาหาร ปรุงยา ทำความสะอาด ร้องเพลง

เพิ่มเติม:     พัดอันใหญ่ไว้ทีหลัง   ตำราเวทย์

  ไม้คฑา แล้วพอดีมือ

ʕ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʔ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʕ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʔ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʔ

Character’s Part

ตอนโกรธ - นำ้เสียงจะนิ่งเรียบแต่ด่าหรือโต้กลับด้วยคำพูดเสียดแทงใจ

เช่น "อย่างนั้นหรอ....แต่ก็ดีกว่าพวกที่พูดมากจนเหมือนผีมาขอส่วนบุญ"

ตอนดีใจ - นำ้เสียงจะร่าเริ่งทันที เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เช่น " จริงๆหรอ!! เจ้าจะให้ยานี้กับข้าหรอ ว้าว~!!"

ตอนเสียใจ หรือ เศร้าใจ - นำ้เสียงจะนิ่งเรียบเหมือนคนที่เพิ่งรู้จักกันครั้งแรก แต่จะไปแอบร้องไห้คนเดียว

เช่น " งั้น...หรอกหรอ เจ้าไปเถอะข้าอยากอยู่คนเดียว"

ʕ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʔ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʕ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʔ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʔ

ทำไมเจ้าถึงอยากรับ มุราซากิบาระ อัตสึชิ มาเลี้ยงกันเล่า ท่านไม่รู้หรือว่าเด็กคนนั้นอาจนำหายนะมาหาตัวท่านได้ ท่านไม่รู้ตัวหรือว่าท่านได้กระทำผิดสัญญากับเราเสียแล้ว

: แล้วมันจะทำไมกัน ในเมื่อพวกท่านเองก็กระทำผิดต่อเราเหมือนกันมิใช่รึ แค่ข้าจะเลี้ยงเด็กสักคนจะเป็นไรไป

นั่นหรือเหตุผลของท่าน… ท่านเฟรย์ย่า มิใช่เป็นเพราะท่านเห็นเด็กคนนั้นเป็นเพียงเบี้ยล่างที่กำจัดทิ้งเมื่อใดก็ได้งั้นหรือ?

: ไม่หรอก เด็กคนนั้นเป็นเด็กที่ข้าจะรับเลี้ยงไม่ใช่เบื้องล่างข้าไม่ต้องการกำจัดทิ้ง ตัวของเด็กคนนั้นก็เหมือนกับข้า ต้องการที่จะมีชีวิตรอดต่อไป

ข้าขอย้ำอีกครา… ท่านแน่ใจหรือไม่

: ข้าแน่ใจ และ ไตร่ตรองแล้ว

เฮ้อ… ในเมื่อมันก็เป็นเสียอย่างนั้นแล้ว ข้าก็คงเกลี้ยกล่อมท่านต่อไปไม่ได้จริงๆ เอาล่ะ ผู้ต้องสาปแห่งอาณาจักรโนเซลเดเรียเอ๋ย เอ่ยคำสาบานของท่านกับข้าเสียเถิด

: ข้า อเล็กแซนเดอร์ ฮันนิบาล เฟรย์ย่า ข้าจะคอยเคียงข้างและปกป้องคนที่ข้ารักเมื่อเกิดอันตราย ด้วยชีวิตของข้า

พันธะสัญญาเลือดเสร็จสิ้น ข้าหวังว่าท่านจักไม่ผิดคำสาบานนี้ มิเช่นนั้น… หึหึหึ ท่านก็น่าจะทราบอยู่แก่ใจดีว่าจะเกิดอะไรขึ้น

: ข้าทราบดี

ลาก่อน หวังว่าจะไม่มีเหตุจำเป็นใดๆ ที่ทำให้เราต้องได้พบกันอีกนะ ท่านเฟรย์ย่า

ʕ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʔ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʕ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʔ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʔ

สายัญสวัสดิ์ ท่านเฟรย์ย่า รู้สึกอย่างไรบ้างกับการที่ท่านต้องอยู่อย่างหลบๆ ซ่อนๆ จากสายตาพวกมนุษย์แสนโสมมเหล่านั้น

: รู้สึกเฉยๆ สงสัยเพราะข้าชินกับพวกมนุษย์แล้วก็เป็นได้

หืม… ท่านรู้ตัวไหมว่าด้วยความสามารถของท่านแล้วน่ะ ท่านสามารถกำจัดมนุษย์พวกนั้นทิ้งได้โดยง่ายเลยนะ?

: แล้วไงรึ?

โอ้ งั้นหรอกหรือ? ฮะฮะฮะ ท่านนี่กระทำตัวได้สมชื่อ ‘ปีศาจ’ อย่างที่มนุษย์ล่ำลือกันเลยจริงๆ

: คงจะเป็นเช่นนั้น

เอาเถอะ ท่านผู้ต้องสาปแห่งดินแดนโนเซลเดเรีย ท่านอยากทำอะไรกับพลังแสนวิเศษนี้ของท่าน?

: เอาไว้ทรมานพวกเจ้าละมั่ง...ฮิๆๆๆ

เฮ้อ… เวลาของข้าใกล้หมดลงแล้ว… ท่านเฟรย์ย่า ข้าหวังว่าเส้นทางของเราจะได้สวนกันอีกครา แต่ตอนนี้ ลาก่อน

ʕ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʔ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʕ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʔ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʔ

Kerheroa’s Part

เฮลโอ ไรต์ชื่อ เคอร์ นะ คุณชื่ออะไรล่ะ?

: นามิโกะ เมย์โกะ จ้า~~

...อนุญาตให้ไรต์ดองได้นานแค่ไหน— แค่ก!! //โดนใครที่ไหนไม่รู้เอากระทะมาฟาด

: แล้วแต่เคอร์จังเลยจ้า~~~~~0v0

เข้าเรื่องๆ แนวความรักที่อยากได้เป็นยังไง? (พ่อมดก็สามารถตอบได้ เผื่ออยากได้คู่)

: รักเดียวใจเดียวมีปวดตับนิดๆหน่อยๆ แต่รุนแรง(?)

ถ้าติด ไรต์แก้อะไรได้บ้าง?

: ได้หมดถ้าสดชื่น(?)คะเคอร์จัง

ถ้าไม่ติดจะรับกลับหรือจะฝากเอาไว้เป็นตัวประกอบ?

: ฝากๆๆๆจ้า....

อยากถามอะไรเพิ่มไหม?

: เคอร์จัง เป็นเพศไรหรอ? กลัวเรียกผิดovo แล้วๆ อายุเท่าไหร>< ขอให้อายุเท่ากันนะ

ʕ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʔ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʕ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʔ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʔ

Comment’s Part

(ระหว่าง เอล กับ แอล คุณจะเลือกใครมาคอมเมนท์ตัวละครให้)

(เอล (EL) จะนุ่มนิ่มๆ ซอฟต์ๆ มุ้งมิ้งๆ ตะมุตะมิน่ารักน่ากอด มีความสุภาพกับจิตใจดีงามมากจนไม่น่าเชื่อว่าเป็นฝาแฝดกับแอลได้ ถึงเขาจะไม่ดุดันเท่าแอล— ไม่สิ ไม่ดุดันเลยต่างหากแต่ก็ตรงไปตรงมาและตรงจุด)

(แอล (AL) จะดิบๆ เถื่อนๆ ปากร้าย ชอบจิกชอบกัดชอบจวกชอบพูดเสียดสี มีเกณฑ์ความดิบแค่ปานกลางกับมากของมากที่สุดเท่านั้น ไม่มีกึ่งกลางสำหรับเขา และโอ้ ให้ตายเถอะ พระเจ้า อย่าหวังเลยว่าเขาจะยอมพูดเพราะให้ได้ยิน)

เลือก  เอล(EL)

....................ปล. สาธุขอให้ติด

แก้ไขแล้วเจ้าค่ะ!!!!!!!!!!!!!!!