ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ถ้าประเทศไทยถูกย้ายไปต่างโลก summoning Thailand Restory

    ลำดับตอนที่ #2 : การติดต่อ I

    • อัปเดตล่าสุด 15 ม.ค. 66


     

    หหหก

    กองเรือหลวงราชอาณาจักร ฟอเทีย

    “ท่านครับเราพบเห็นเรือปริศนาอยู๋ปริเวณเส้นขอบฟ้าของทางด้านตะวันออกครับตอนนี้มันเริ่มเข้ามาใกล้เรื่อยๆแล้ว” ทหารรายหนึ่งได้รายงานต่อผู้บัญชาการ

    ขณะนั้นเองก็มีเสียงปริศนาปรากฏขึ้น “นี่คือกองเรือย่อยประจำกองเรือที่ 11 ของไทยเรามีความประสงค์ที่จะติดต่อด้วยขอให้พวกท่านจอดเรือด้วย”

    หลังจากกองเรือหลวงราชอาณาจักรฟอเทียได้ค่อยๆจอดลงได้เห็นเรือเหล็กลำเล็กๆค่อยแล่นมาหาพวกเขาอย่างรวมเร็วและจอดอย่างนิ่มนวลข้างๆเรือหลังจากนั้นมีคนใส่ชุดสูทสีดำเดินเข้ามาหาพร้อมกับวรรทยาหัตท์ให้ ข้างๆตัวของเขามีทหารสองคนใส่ชุดสีดำสนิทถือปืนสีดำเกราะเต็มยศตรงกลางมีตราของ ไก่ที่ปีกคล้ายนกอยู่

    ไก่ สัญลักษณ์ และอำนาจนำ ของ จอมพล ป. พิบูลสงคราม

    "สวัสดีครับ ผม พันตรี กอบอง ไชยเสรี เป็นทูตจาก มหาอาณาจักรไทย ครับ พวกท่านจงบอกชื่ออาณาจักร หรือประเทศของพวกท่านมา" กอบองกล่าว

    “พวกเราคือกองเรือแห่งราชอาณาจักร ฟอเทีย พวกท่านได้รุกล้ำเข้ามาในอาณาเขตน่านน้ำของเราพวกท่านต้องการอะไรจากเรา” จอร์นถาม

    “พวกเราออกสำรวจเพื่อที่จะหาประเทศที่มีพื้นที่สำหรับผลิตพืชผลทางการเกษตรมากมายมากพอสำหรับประเทศของเรา” กอบองถาม

    “หมายความว่าท่านจะบังคับให้พวกเรายอมจำนนแด่ท่านหรอพวกเราไม่มีทางเด็ดขาด” จอร์นรีบสวนทันควัน

    “งั้นท่านลองมาเยี่อมชมเมืองของเราก่อนเพื่อพวกท่านจะเปลี่ยนใจในการตัดสินใจของท่าเองดูละกันนะ” กอบองตอบพร้อมเชิญจอร์นให้ขึ้นเรือของเขาทันที

    หลังจากจอร์นได้ถูกพาตัวขึ้นไปยังเรือรบโดยทหารสองคนเดินพาเขาขึ้นไปแม้เขาไม่ค่อยจะเต็มใจแต่ว่าหากเขาขัดขืนอาจจะทำให้เกิดอันตรายต่อตัวเขาเองและตัวของลูกเรือของเขาก็เป็นไปได้ หลังจากจอร์นได้ขึ้นมาถึงบริเวณสะพานเดินเรือของเรือลำนี้ทำให้เขาได้ตกใจมากกับสิ่งแปลกตามากมายในเรือนี้ไม่ต้องมีคำพูดอธิบาย จอร์นได้รีบกล่าวว่า “เรื่องการที่พวกท่านจะบังคับให้เรายอมจำนนนั้นข้าจะนำไปเสนอองค์ราชาเอง”เขารีบกล่าวด้วยความกลัว 

    “หึๆ สำหรับเรื่องการยึดเราไม่ได้จะมายึดประเทศของท่านพวกเรานั้นมาเพื่อที่จะเจริญสัมพันธไมตรีกับประเทศในโลกนี้เฉยๆเอาละตามผมมายังห้องประชุมได้เลย” กอบองได้เชื้อเชิญ

    ห้องประชุม เรือบรรทุกเฮลิคอบเตอร์พระตะบอง

    นี่คือประเทศไทยของเราครับเขาได้เปิดรูปแผนที่ที่คนอ่านน่าจะรู้จักในชื่อของแผ่นที่อาเซียนให้ดู 

    ประเทศไทยของเราในโลกที่แล้วถือว่าเป็นมหาอำนาจอำดับที่ 4 ของ โลก มีประชากรทั้งหมด 390,000,540 คน และพื้นที่ใหญ่เป็นอัมดับต้นๆของโลก ปกครองโดยระบบ “ฟาสซิสต์กึ่งประชาธิปไตย”

    //ระบอบการปกครอง ฟาสซิสต์กึ่งประชาธิิปไตย เป็นระบอบการปกครองที่ถูกคิดขึ้นมาใหม่เพื่อที่จะรองรับแนวคิดของประเทศละแวกนี้ที่การปกครองจะเป็นรัฐสภา โดยที่สภาไท ล่างจะมีหน้าที่เหมือสมาชิกสภาผู้แทนราษฐร ในโลกจริงโดยจะแต่งตั้งมาจาก สมาชิกสภา พิบูลสงคราม ซึ่งเป็นสภาที่กำกับดูแล ประเทศสูงสุดเหมือนเผด็จการ ซึ่งนโยบายจะมาจากสภาไท โหวตรับร่างกฏหมายหลังจากนั้นจะส่งมายัง สภา พิบูลสงคราม เพื่อที่จะนำไปพิจารนาในการออกกฏหมาย โดยสภาไท นั้นจะประกอบด้วยสมาชิกที่แต่งตั้งจาก สภาพิบูลสงคราม 240 คน และเลือกตั้งมาอีก 260 คน แต่ถึงอย่างนั้นต่อให้กฏหมายสามารถผ่านสภานี้ได้แต่ส่วนใหญ่แม้นโยบายจะผ่าน สภานี้แล้วแต่ต้องผ่าน สภา พิบูลสงครามอีกทีหนึ่งจึงจะบังคับได้ 

    //สภา พิบูลสงคราม เป็นสภาที่ทำหน้าที่เป็นดั่งสภาสูงสุดของประเทศมีอำนาจสูงสุดเป็นรองแค่ท่านผู้นำ โดยสภานี้มีหน้าที่แต่งตั้ง ผู้นำสูงสุดมาจาก สายเลือด พิบูลสงคราม เท่านั้น

    //มาต่อเนื้อเรื่องๆ

    “เป็นไปได้ถ้าเปรียบเทียบการเป็นมหาอำนาจลำดับที่สี่แล้ว เสมือนดั่งบริทาเนียอันยิ่งใหญ่เลยนี่นาถ้าเราได้พวกเขามาเป็นพวกน่าจะถ่วงดุลอำนาจให้แด่ประเทศเรากับ จักวรรดิ คอเรีย ได้”จอร์นคิด เมื่อคิดได้ดัังนั้นเขาจึงรีบตอบคณะทูตไป ว่า “สำหรับเรื่องนี้ถือว่าเป็นสิ่งน่าสนใจเป็นอย่างมากข้าขอกลับไปปรึกษาองค์ราชาก่อนนะท่าน” เขากล่าว

    หลังจากการพูดคุยได้จบลงไป จอร์นได้รีบเดินทางเข้าฝั่งพร้อมขี่ม้าเพื่อรีบไปเมืองหลวงเพื่อรายงานสถาณการณ์อันน่าตื่นเต้นนี้

    To be continued

    เป็นอย่างไรกันบ้างครับถ้าอ่านจบแล้วอย่าลืมคอมเม้นท์ติชมแนะนำเนื้อเรื่องและกดหัวใจให้ด้วยนะครับ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×