คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : intro
ห
เ้าวันเสาร์ที่สใสแทนที่ะไ้นอนเล่นเมส์สบายๆอยู่ที่ห้อแ่้อมานั่เป็นผัเน่าอยู่ที่โรพยาบาลเนื่อาทำานหัโหมมาเินไปเลยทำให้ป่วย
“ไหวใหมหย”
“ไหวสิ แ่นี้เอเพร หยไหวน่า แ่ แ่” ผมอบพี่สาวสุสวยไปเป็นร้อยรอบไ้แู่เหมือนพี่สาวผมะไม่หายัวลสัที
สาเหุที่้อมาโรพยาบาล็เพราะพี่สาวแท้ๆอผมเพรเป็นนลาผมมาเอ
เพราะเมื่อเ้าเธอไปหาผมที่ห้อแล้วเห็นผมไม่สบายเลยพามาหาหมอ
“วามริไม่เห็น้อพาหยมาเลยแ่ินยาพัผ่อนเี๋ยว็หาย”
“ไม่ไ้นะหย่วนี้อาาศเปลี่ยนแปลบ่อยเื่อโร็เยอะอันรายะายเป็นหวัเป็นไ้็วรมาหาหมอ…………”แล้วเธอ็สาธยายอียาวเหยียนหมอเรียผมเ้าห้อรวนั้นแหละรับ
ผมับเพรเราเป็นพี่น้อแท้ๆพ่อแม่เียวัน
พวเราโนเลี้ยูมาโยุย่าและุปู่ผู้แสนใี พ่อแม่อเราเลิราันเพราะเรื่อบาอย่าอนผมยัเ็อนนั้นผมเ็บปวมา
“หยๆ
ฟัที่พูอยู่รึป่าวนั่เหม่ออะไร”เพรเรียผมที่นั่เหม่อมาั้แ่ออมาาโรพยาบาล
อนนี้เราอยู่บนรถ็หมอบอว่าให้ับมาพัผ่อนที่บ้านเพราะผมเป็นแ่หวัธรรมา
“โทษที เมื่อี้ถามว่าอะไรนะ”
“เฮ้อ
ถามว่าทำานเสร็แล้วใ่ใหม”
“อ๋อ
อื้มเสร็แล้ว”เธอเหล่มอผมนินึทำหน้าเหมือนอยาพูอะไรสัอย่าแ่็ไม่พูอะไรออมาแล้วลับไปมอถนนอีรั้
เบียร์
ร้านเหล้าที่เปิเพลลอ้วยเพลสบายๆ
เหมาะับพวที่อยาผ่อนลายสมอ
“เบียร์ๆพี่เพรเรียให้มึไปเอที่ห้อทำาน”พี่ิวรุ่นพี่ที่ะเรียผม เาทำานอยู่ที่นี้และเป็นนแนะนำผมให้มาสมัรานที่นี่เพราะาบาร์เทนเอร์และอีอย่าผมเอ็อยาทำานหาเิน้วยนเอ
ผมเอ็อยู่ปีสอแล้ววรแบ่เบาภาระทาบ้านบ้า านะทาบ้านอผมเอ็ไม่ไ้ยานอะไร็แ่ปานลาแ่มันะีว่าถ้าผมเลี้ยูัวเอไ้โยไม่้ออพ่อแม่
ผมเินมาหยุอยู่หน้าห้อทำานอเ้าอร้าน
เาะประูามมารยาทเพื่อเป็นารออนุาิเ้าไปในห้อทำาน
“เ้ามาไ้”เมื่อไ้ยินำอนุาิผม็เปิประูเ้าไปภายในห้อเป็นห้อนาปานลาพวอแ่็ไม่่อยมีสัเท่าไหร่นอาเอสาร่าๆ็ูเป็นห้อที่แสนะธรรมาเหลือเินพี่เพรเ้าอร้านเธอเหลือบมอผมเล็น้อยแล้ว้มอ่านแฟ้มเอสารในมือ“นายใ่ใหมที่ิวบอว่าะมาเป็นบาร์เทนเอร์แทนนเ่า”
“ใ่รับ”
“ถ้าิวบอแบบนั้นัน็รับนายเ้าทำานเลยละัน”เธอพู้วยน้ำเสียปิแ่ผมับรู้สึถึแรันมหาศาลทับัวเออยู่“แล้วไม่สสัยนะว่าทำไมันถึรับนาบเ้าทำาน่ายๆเป็นเพราะันเื่อใิว
นายเอ็อย่าทำให้เาผิหวัละ”
“รับ”แ่นั้นแหละรับแล้วผม็โนเนรเทศออมาแบบโยพูแ่ำว่ารับอย่าเียวเลย
“เป็นไบ้าวะเบียร์”พี่ิวเ้ามาถามผมหลัาออมาาห้อทำานอเ้านาย
เาเห็นผมยัไม่หายเลยทัึ้น“ะมีแ่ำถามอยู่ในหัวมึละสิ ฮ่าฮ่าๆ”
“ปิเ้านายพวเราเานิสัยแปรปรวนแบบนี้บ่อยมั้ยวะพี่”
“ฮ่าฮ่าๆเี๋ยวมึ็ินเอแหละ”
“เ้าไปห้อนั้นแล้วเหมือนะายเลยวะ”ผมพูออมาามวามริ“นี่นาเ้าไปแป๊ปเียวเอนะพี่มึูรู้สึะายให้ไ้ถ้ามีใรอยู่ในห้อนั้นไ้นานเป็นวันผมนี่โรนับถือ”
“อ๋อ
นที่มึว่านั่นนะมีอยู่นะเว้ยแ่เมื่อี้ยัเห็นเินอยู่เลยวะหายไปใหนอมันแล้ว็ไม่รู้”พี่แว่าแบบนั้นแล้วมอหานที่ว่า“ไปพัผ่อนแล้วมั้เห็นบอว่าไม่สบาย”
“ใรหรอวะพี่”
“น้อายุเพรเป็นเพื่อนสนิทูเอแ่มึยัไม่เยเอเพราะมันเรียนอยู่ะอื่น”ไม่แปลใเลยเพราะเป็นพี่น้อนี่เอ
นิสัยเหมือนพี่สาวละมั้
ือเรื่อนี้เราแ่เป็นเรื่อแรหามีอะไรที่ผิพลา็สามารถิมันไ้นะ๊ะ
ปิ็เป็นนพูไม่่อยรู้เรื่ออยู่แล้ว
เพื่อน็อบบ่นว่าฟัเราพูไม่รู้เรื่อ555555 เพราะั้นเป็นำลัใให้เรา้วยนะ
ความคิดเห็น