ทะลุมิติมาเลี้ยงกระต่ายในโลกยุทธภพ - นิยาย ทะลุมิติมาเลี้ยงกระต่ายในโลกยุทธภพ : Dek-D.com - Writer
×

    ทะลุมิติมาเลี้ยงกระต่ายในโลกยุทธภพ

    "เจ้าตัวเล็ก มานี่เร็ว" หยางชุนเอ่ยเรียกกระต่ายตัวน้อยที่เขาได้ช่วยเอาไว้ เดิมทีเขาก็ไม่อยากผูกพัน แต่เพราะความน่ารักและสายตาที่ออดอ้อนนั้น ทำให้เขาทิ้งมันไม่ลง ...เจ้าตัวแสบแอบกินสมุนไพรอีกแล้ว!

    ผู้เข้าชมรวม

    165

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    165

    ผู้เข้าชมรวม


    165

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    40
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  8 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  25 พ.ย. 67 / 05:40 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของชายวัยกลางคนผู้หนึ่ง ที่เดิมทีก็ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไปวันๆ ด้วยการปรุงยาจากสมุนไพรที่ตนคลั่งไคล้มาตั้งแต่เด็ก แรกเริ่มก็รู้สึกดี ตื่นเต้นไปกับการค้นคว้าหาความรู้ใหม่ๆ จนกระทั่งประสบความสำเร็จตามที่ตั้งใจไว้

    แต่สุดท้ายแล้วปลายทางของมันคือการที่ไร้คนข้างกาย เช่นนั้นแล้วชีวิตนี้มีอยู่เพื่อจุดมุ่งหมายใดกัน หากจะกล่าวว่า การอยู่คนเดียวมันไม่ตายหรอก นั่นก็ไม่ใช่คำกล่าวที่ผิดนัก แต่ชีวิตนั้นจะอยู่เพียงแค่ไม่ตายเท่านั้นหรือ 

    การอยู่อย่างเหงาและโดดเดี่ยวก็ไม่ได้ทำให้ตาย แต่ก็ไม่สามารถทำให้มีความสุขได้เช่นกัน ชีวิตที่ไร้ความสุขและจุดหมายเช่นนี้ จะอยู่ไปเพื่ออะไรกัน เพื่อรอวันตายอย่างนั้นหรือ

    หากต้องมีชีวิตอยู่ร้อยปีอย่างไร้จุดหมายและโดดเดี่ยว เขาขอมีความสุขเพียงแค่วันเดียวแล้วจากไปเสียยังดีกว่า

    ราวกับสวรรค์เห็นใจ? เขาก็ได้มีชีวิตใหม่ในโลกใบใหม่ ได้ลองทำสิ่งต่าง ๆ มากมายจนเขาไม่เบื่ออีกต่อไปแล้ว เขาบังเอิญได้ไปช่วยชีวิตกระต่ายน้อยตัวหนึ่งเข้า ทั้งที่คิดว่าจะช่วยเหลือจนหายดีแล้วปล่อยไป ทั้งที่ไม่คิดอยากจะผูกพัน แต่มันกลับทำสิ่งที่ตรงข้ามกัน ทั้งทำตัวน่ารัก ทั้งออดอ้อนเขาจนทำให้หัวใจของเขาแทบละลาย 

    พอเขาจะปล่อยไปก็ทำตัวน่าสงสารจนเขาทิ้งไม่ลง สุดท้ายเขาก็เลยได้สัตว์เลี้ยงแสนน่ารักมาไว้ในครอบครองด้วยประการฉะนี้ ไม่คิดเลยว่าชีวิตนี้จะได้ทะลุมิติมาเลี้ยงกระต่ายในโลกยุทธภพ

    ชีวิตที่แสนธรรมดาในโลกที่ไม่ธรรมดา เขาจะเอาชีวิตรอดได้อย่างไรกันนะ 

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น