พ่ายเสน่หาสัญญาสวาท (รีอัพ)
เธอหลบหนีจากซาตานร้ายที่ต้องการจะพร่าพรหมจรรย์ของเธอ และเป็นเขา... พ่อเลี้ยงหนุ่มแห่งไร่ชาวนาภูมิเป็นคนช่วยให้เธอรอดพ้นจากคนเลว โดยหารู้ไม่ว่าสิ่งที่เขาต้องการก็คือความสาวของเธอเช่นกัน!
ผู้เข้าชมรวม
1,033
ผู้เข้าชมเดือนนี้
21
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
พ่ายเสน่หาสัญญาสวาท
***นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียนแบบ ดัดแปลง ทำซ้ำ หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปใช้โดยการเผยแพร่หรืออ้างอิงโดยไม่รับอนุญาติเป็นลายลักษณ์อักษร หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
วรรณนิศาหลบหนีจากซาตานร้ายที่ต้องการจะพร่าพรหมจรรย์
เพื่อลิ้มชิ้มรสชาติบริสุทธิ์อันแสนหวานล้ำของเธอ
และเป็นเขา... ศาสตราวุธ
พ่อเลี้ยงหนุ่มแห่งไร่ชา วนาภูมิ เป็นคนช่วยให้เธอรอดพ้นจากเงื้อมมือคนเลว
โดยที่สาวน้อยวัยใสอย่างวรรณนิศาไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าได้ไปทำข้อตกลงพิศวาสแลกเปลี่ยนกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาต้องการ
ซึ่งสิ่งที่เขาต้องการก็คือ... ความสาวของเธอเช่นกัน!
ไฟพิศวาสได้แผดเผาอย่างเร่าร้อนท่ามกลางบรรยากาศไร่ชาอันสงบเยือกเย็นแสนเป็นใจ
จนเธอต้องยอมจำนนพ่ายเสน่หาสัญญาสวาทให้กับเขาทั้งตัวและหัวใจ
คนขี้แกล้งก้มหน้าลงมาชิดจนเห็นผิวแก้มใสอมชมพูของคนร่างเล็ก กวาดสายตาซอกแซกสำรวจทั่วเรือนร่างอรชรตั้งแต่ใบหน้าหวาน ลำคอระหง ลาดไหล่ละมุน ทรวงอกอวบอิ่มที่ซ่อนสัดส่วนเย้ายวนใจไว้ใต้ชุดนอนแสนบางจนไปถึงเรียวขาขาวนวลเนียน
เธอไม่มีทางหนีในเมื่อเขาดันประตูค้างอยู่เช่นนี้ ถ้าเธอผ่อนแรงก็เท่ากับว่ายอมเข้ามาในห้องนอนได้ ซึ่งไม่ใช่แค่บานประตูห้องแต่อาจจะรวมไปถึงบานประตูของหัวใจที่ไม่เคยมีใครได้เข้าไปครอบครอง...
วรรณนิศาจึงทำได้แค่จำยอมอยู่แนบชิดกับร่างแข็งแกร่งจนได้กลิ่นหอมสดชื่นของสบู่อาบน้ำและจ้องมองแผงอกกว้างภายใต้เสื้อยืดคอวีอย่างทำอะไรไม่ถูก
“ฉันเอาของมาให้” นักฉวยโอกาสที่ชื่นชมความงามอย่างเพลินตาเพลินใจอยู่นั้นเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
วรรณนิศาช้อนดวงตากลมโตมองเขาเต็มไปด้วยคำถาม ความหวาดหวั่น อ้างว้างและเจ็บปวดรวดร้าว ซึ่งบาดแผลภายนอกอีกข้อที่มองเห็นได้ชัดคือดวงตาที่แดงก่ำและชอกช้ำ
ดวงตาคมกล้าที่เป็นประกายจ้าเมื่อครู่มองอย่างขุ่นขวางจนวรรณนิศานึกประหลาดใจ แต่ปลายนิ้วมือแกร่งช่วยเกลี่ยน้ำตาซึ่งเหือดแห้งไปแล้วบนแก้มนวลอย่างอ่อนโยนก็ทำให้เธอทำอะไรไม่ถูก
เหมือนมีกระแสอุ่นวาบบางอย่างรินรดลงบนหัวใจที่แสนแห้งผากและเหี่ยวเฉาจนหยาดน้ำตาเริ่มมาคลอเบ้าอีกครั้ง
“ชูว์! ไม่เอาไม่ร้อง” ร่างสูงคว้าร่างอรชรเช้าสู่อ้อมแขนพร้อมกับปลุกปลอบด้วยความอ่อนโยน
“ปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ขอเพียงเราเข้มแข็งและใช้สติในการฝ่าฟันปัญหา ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้เธอต้องสู้คนเดียวเพียงลำพัง เชื่อใจฉันไหมนิศา จะไม่ใครมาพรากเธอไปจากฉันได้...จะไม่มีใครทำอะไรเธอได้ ฉันสัญญา”
เหมือนอ้อมแขนแสนอบอุ่นช่วยขับไล่ความหนาวเหน็บใจใน ถ้อยคำปลอบประโลมแสนอ่อนหวานทว่าหนักแน่นจริงจังกระซิบแผ่วที่ริมหูช่วยปลุกปลอบและสร้างความเข้มแข็งขึ้นมาแทนความหวาดหวั่นจนเธออุ่นซ่านอย่างประหลาด
ฝากติดตามต่อในเล่ม
E-book ด้วยนะคะ
|
ผลงานอื่นๆ ของ ณลัลธิชา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ณลัลธิชา
ความคิดเห็น