ปฎิบัติการรักร้ายเหนือจิตนาการ

ลำดับตอนที่ #3 : โรงเรียนใหม่กับใครคนหนึ่ง

“  อะ..เออ เชอรี่ แน่ใจหรอว่าไม่ต้องแต่งเครื่องแบบนักเรียน -O-^^ ” ฉันร้องขึ้นเมื่อมองดูตัวเองใน

 กระจก ฉันไม่รู้มาก่อนว่าโลกมนุษย์เนียมีโรงเรียนที่ไม่ต้องแต่งเครื่องแบบนักเรียนด้วย ถ้าเป็นที่

โรงเรียนเวทย์ละก็ไม่แต่งเครื่องแบบมาโดนอาจาร์ยฆ่าตายกันเรียบToT

“ใช้สิจ๊ะเดี๋ยวไปรายงานตัวกันได้แล้วรถมาแล้ว” แล้วรถสีดำคันหรูก็มาจอดหน้าบ้าน อันที่จริงแล้ว

 บ้านของเชอรี่ก็รวยไม่ใช่เล่นเลยน่ะเนีย มีคนขับรถส่วนตัวด้วย อันที่จริงปราสาทฉันก็มีน่ะแต่ท่าน

พ่อไม่ให้ใช้ออกไปไหนง่ะ T_T

ระหว่างทางฉันรู้สึกว่าเหมือนมีคนนั่งข้างเบาะคนขับ เพราะฉันและเชอรี่นั่งเบาะหลังด้วยกัน เบาะ

หน้าก็ไม่มีคนนั่ง แล้วความรู้สึกนี้มันอะไรกันน่ะ

“เอ็นเจ เธอเป็นอะไรหรอเห็นนั่งเหมอจ้องแต่เบาะหน้า” เชอรี่ถามด้วยความสงสัย แต่ทำไมเธอถึงดู  

 ท่าทางหน้าซีด เหงื่อตก อะไรเนียะฉันทำอะไรที่ไม่เหมือนมนุษย์อีก หรือว่าธรรมเนียมที่นี้เวลานั่ง

รถเขาต้องกระโดด -_-^^

“เปล่านี้”  ฉันตอบไป

“งั้นหรอ เธอไม่ได้.. หะ...อุบส์”  อยู่ดีๆเชอรี่ก็เอามือปิดปากตัวเอง แล้วทำหน้ายักษ์หันหน้าไปทางเบาะหน้า เขาเป็นอะไรฟ่ะ _*_^^

  ในที่สุดก็ถึงโรงเรียน โอ้แม่เจ้าทำไมถึงใหญ่โตและกว้างโคตรอย่างนี้น่ะ แถมดูท่าทางมีแต่คน

รวยๆเรียนทั้งงั้นเลยแล้วฉันจะมีปัญญาจ่ายไหมเนียแถบเงินมนุษย์ก็ไม่มีซะด้วยซิTTOTT

 “นี้เอ็นเจ ไม่ต้องห่วงเรื่องค่าเล่าเรียนน่ะจ๊ะ คือพ่อเราเป็นเจ้าของโรงเรียนนี้น่ะจ๊ะ”

“ O[ ]O^^^^” นี้คือสีหน้าของฉัน

“ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นก็ได้จ๊ะ ^ ^”  เป็นลูกเจ้าของโรงเรียนหรูขนาดนี้จะไม้ให้ตกใจได้ไง

“เออ.. ที่นี้มันมีไอ้ที่เรียกว่าห้องน้ำไหม”  ฉันถาม

“มีสิ เออเดี๋ยวฉันพาไป” แล้วเชอรี่ก็จูงมือฉันไปในที่ๆมันมี ห้องๆอยู่แล้วเชอรี่ก็ให้ฉันเข้าห้องที่มี

 สัญลักษณ์ ผู้หญิงใส่กระโปรง อืมห้องน้ำหญิง (นี้บ้ารึเปล่าแกไม่รู้จักห้องน้ำหญิงหรอย่ะ : คน

เขียน)

 เฮ้อ.... ฉันเข้าห้องน้ำ เชอรี่ไปทำเรื่องให้ฉันอยู่ อันที่จริงฉันไม่ได้ปวดอะไรนั้นหรอก แค่อยากอยู่

คนเดียวและขี้เกียจไปเจอมนุษย์คนอื่น ฉันยืนส่องกระจกอยู่ห้องน้ำไม่มีใครนอกจากฉันเลยแหะ

น่ากลัวเป็นบ้า ถ้ามีคนเรียกชื่อฉันตอนนี้น่ะ  บรือ ขนลุก

“ นี้ เธอเห็นฉันได้ยังไง”  อยู่ดีๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งมายืนด้านหลังฉันสดุ้งเต็มแรง มาตอนไหนเนียะ

ฮือ TOT เพิ่งจะคิดว่าถ้ามีคนเรียกตอนนี้... ผลักตุบ โอ๊ยๆๆๆๆๆ เออ.. จะว่าไปไอ้หมอนี่หล่อชะมัด

เลย (_ / / /_) ก็ดูเขาสิสูงโคตะระประมาณ 180 กว่าได้ และถึงจะมองหน้าไม่ค่อยชัด แต่ก็รู้ว่าเขา

หล่อ ผิวสีแทน ตาสีม่วงคู่สวย และผมสีดำสนิทถักเปียยาวสลวย แต่ตอนนี้ฉันกระหนำทุบหมอนั้น

ซะสุดแรงเลย >O<

“โอ๊ย!!! ยัยบ้าจะฆ่าฉันหรอ หรือว่าเธอ..” แล้วอยู้ดีๆ หมอนั้นก็กระโดดหลบด้วยความไวสูง แล้ว

อ้อมมาด้านหลังฉันแล้วกอดฉันฉันไว้แน่น แล้วค่อยๆโน้นหัวลงมา อะ..เออ ใกล้คอฉัน ฉันรู้สึกถึง

ลมหายใจอุ่นๆของเขา แต่จะทำอะไรฉันเนียะ

“เอ๋ สัญลักษณ์ก็ไม่มีนี้ ตกลงเธอเป็นใครกันแน่ ธะ.. เฮ้ยทำอะไรเนีย” หมอนั้นยังพูดไม่จบฉันก็ร่าย

คาถา และใช้มือจับที่แขนของเขา ทันใดนั้นก็มีน้ำแข็งเกาะไปทั้งแขนของเขา ฉันใช้โอกาสนี้ย่อตัว

ลงและวิ่งออกห่างเขาด้วยความรวดเร็ว

“เฮ้ย ยัยเฟอะฟ่ะ มานี้เลย” แล้วน้ำแข็งที่ฉันสร้างไว้ก็แตกกระจาย เฮ้ย! ทำไมหมอนั้นทำลายมนต์

ฉันอย่างง่ายดายเลยล่ะ พลังฉันมันลดลงขนาดนั้นเลยหรอ  ฉันมีพลังเวทย์สูงน่ะ ทำไมกัน?

แล้วเขาก็กางนิ้วทั้งห้าออกกางมาทางฉันแล้ว ฉันก็ขยับตัวไม่ได้ หมอนั้นเข้ามาใกล้ๆฉัน ฉันเลย

แหกปากหลับหูหลับตาด่าออกไป

“ ไอ้บ้า อยู่ดีๆก็มากอดฉัน แล้วมาทำอะไรก็ไม่รู้ (_ / / /_)  แล้วยังมาด่าฉันว่ายัยเฟอะฟ่ะ  อีกอย่างนี้

มันห้องน้ำหญิงน่ะย่ะ อุ้บส์ ”

หมอนั้นทนฟังไม่ได้ต้องวิ่งมาเอามือปิดปากไว้ ฉันพยายามดิ้น ทั้งแหกปากร้องเพลง เอ๊ยล้อเล่นค่ะ

แหะๆ ^.,^: (ไอ้บ้ายังมีอารมณ์ขันอีก : คนเขียน) เอาจริงแล้ว แหกปากร้องต่อต้าน

“ถ้าเธอไม่หยุดแหกปากฉันจะ... ฉันจะจูบเธอจริงๆด้วยเอาสิ” แล้วหมอนั้นก็ค่อยๆโน้มตัวลงมา เผย

ให้เห็นใบหน้าที่สวยได้รูป ตาเป็นประกายเฉียบคม ผิวเนียนเหมือนผิวเด็ก จมูกเป็นสันโด่งได้รูป

ปากเรียวสวยได้รูป ซึ่งขณะนี้มันกำลังเข้ามาใกล้ทุกทีๆ ฉันหน้าแดงเป็นรูปตำลึงสุก O///O ไอ้บ้า

ไอ้โรคจิตเอ้ย ทำบ้าอะไรก็ไม่รู้

“นิ่งแล้วล่ะสิ เธอนี้มันแรงเยอะชะมัดเลย”  ใช่สิฉันมีแรงเยอะนี้ โฮ่ น่าภูมิใจ(ตรงไหนฟ่ะ)

“แต่ฉันก็คงสู้โคตรแรงควายของนายไม่ได้หรอก แล้วเมื่อไรนายจะปล่อยฉันเนีย”   ฮะๆ “โคตรแรง

ควาย”   เชอรี่สอนฉันเองแหละ ^ ^

“อืมแล้วถ้าให้แลกอิสระของเธอกับรอยจูบล่ะ...หึๆๆ” แล้วเขาก็เริ่มเข้ามาใกล้ ฉันหลบหน้าหนี

อย่างรวดเร็ว หลับตาปี๋ ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยจูบกับใครเลยน่ะ แล้วนี้ต้องมาเสียความบริสุทธิ์ให้

หมอนี้หรอไม่ยอมมมมม >O<

“ เอาเถอะ.. ฉันไม่จูบเธอหรอก ว่าแต่….” ฉันอาศัยจังหวะนี้สะบัดเขาออก แล้วกำลังจะหนีแต่เขาก็

คว้าแขนฉันไว้ได้ทัน ToT

“เธอนี่ ฤทธิ์เยอะนักน่ะ อยู่เฉยๆสิ ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก ฉันแค่อยากจะถามเธอ”  ก็คนมันกลัวง่ะ

“นายจะถามอะไรฉัน”

“เธอเป็นใคร” เขาถามทั้งๆที่ยังจับมือฉันอยู่ แล้วมองหน้าฉัน เราสองคนจ้องหน้ากัน (ถ้าเป็นปลา

กัดคงท้องแล้วมั่งไหมเนียะ : คนเขียน)

“ฉัน..ฉันเอ็นเจ อย่างที่นายเห็นฉันไม่เหมือนมนุษย์ธรรมดา จบ..อุบส์” เมื่อฉันพูดจบหมอนั้นก็

ประคองแก้มทั้งสองข้างของฉันแล้วบรรจงนำริมฝีปากมาประกบที่ริมฝีปากของฉัน จูบ.....

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไอ้บ้ามาขโมยความบริสุทธิ์ฉันได้ไง กรี๊ดดดดด

หมอนั้นถอดจูบแล้วเลียริมฝีปากตนเองแผลบหนึ่งแล้วหันมาพูด

“ ในที่สุดก็จูบเธอได้ อืม รสจูบเธออร่อยมากเลยอืม .. มีรสสตอเบอรี่ด้วย” ฉันฟังด้วยหน้าถอดสี

แล้วกลับมาแดงเถือก

ก่อนที่ฉันจะพูดอะไร ก็ปรากฏแสงสีม่วง แล้วเขาก็ค่อยๆหายไป

“ นี้เธอวันหลังฉันจะมาจูบเธออีกน่ะจ๊ะ”

“ ไอ้บ้า ไอ้ลามก บังอาจมาก นายเป็นใครบอกฉันมาเดี๋ยวนี้เลยน่ะ” ฉันโพล่งออกไป เจ็บใจ และอับ

อายที่สุดเลย จูบในห้องน้ำหญิง ฮือ ฮือ ToT

“ไม่ต้องรู้หรอกเดี๋ยวก็เจอกันอีก แค่ใครคนหนึ่งน่ะ ไปล่ะ”

แค่ใครคนหนึ่ง……..

ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยหน้าที่แดงเถือก

“เอ็นเจเป็นอะไรรึเปล่าจ๊ะ เห็นหน้าแดงตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว” ตอนนี้เราอยู่บนรถกำลังกลับบ้าน

“เปล่าจ๊ะ ไม่เป็นไร”  ฉันตอบไป

“นี่ ยัยเฟอะฟ่ะ ” เอ๊ะ ใครเสียงคุ้นๆ อะ..ไอ้..ไอ้ใครคนหนึ่ง มันกำลังคุยกับฉันทางจิต ตกลงไอ้นี้มัน

เป็นชาวเวทย์จริงๆใช่ไหมเนียะ?

“ นี่นาย”

“เออ..ใช่ฉันบอกแล้วไงว่าจะมาจูบเธออีกหึๆ”

“โถ ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ว่าแต่ตลอดทางที่นั่งรถไปและกลับเนียะนายอยู่เบาะหน้าตลอดเลยรึไง”

“ใช่ ฉันถึงถามเธอว่าเห็นฉันได้ไงอุตส่าห์ใช้วิชาล่องหนแล้วเชียว”

“ตอนนี้นายก็ใช้”  ฉันโต้

“เอาเถอะแล้วค่อยคุยกัน”