RUNECHEER

ลำดับตอนที่ #19 : ตอนที่ 019 เสียงกรีดร้องภายใต้ไพ่โจ๊กเกอร์

ตอนที่ 019  เสียงกรีดร้องภายใต้ไพ่โจ๊กเกอร์





ต๊อก!!



ท่ามกลางความมืดที่มีแต่แสงไฟจากคบเพลิงที่แขวนไว้ตามฝาพนังนั้น ได้มีเสียงเล็กๆของการย่ำที่เต็มไปด้วยความกลัวของเด็กสาวคนหนึ่ง  แองจี้ซึ่งเดินอยู่ท่ามกลางความมืดอันปล่าวเปลี่ยวเดียวดาย เด็กสาวพลัดหลงกับรีเซ่เมื่อตอนสู้กับรีนีคัสเมื่อไม่นานมานี้  เด็กสาวได้แต่เดินไปตามเส้นทางที่คดเคี้ยวไปมาจนตัวเองรู้สึกว่าวนกลับมาที่เก่า



“โอยย.....ฉันอยู่ตรงไหนแล้วเนี่ย”เด็กสาวบ่นกับตัวเองไปตลอดทางที่เดินผ่านมา จนเมื่อรู้สึกตัวว่าตนเดินกลับมาที่เก่าซึ่งเป็นทางแยก



“กลับมาที่เก่าอีกจนได้”แองจี้เอ่ยออกมาอย่างท้อแท้ ก่อนที่จะฟุบตัวลงนั่งกับพื้นด้วยความเหนื่อยอ่อน  พลางคิดฟุ้งซ่านไปเรื่อยเปื่อย



“รีเซ่จะปลอดภัยไหมนะ”เด็กสาวเอ่ยออกมาโดยที่ไม่ได้รู้ตัวว่าพูดอะไรออกไป





..................รีเซ่.................





...............................................................................

อีกฟากหนึ่งของเขาวงกต





“เราเดินมาถึงไหนแล้วนี่”ซิเรียเอ่ยถามแซกซีรัสซึ่งตอนนี้ได้แต่รีบเดินไปข้างหน้าเพียงอย่างเดียว





“ไม่รู้สิครับ.....”เขาตอบอย่างเย็นชาแล้วก็ไม่พูดอะไรต่อ





ทั้งสองคนแทบที่จะไม่ได้พูดอะไรกันมากนักระหว่างทาง  พวกเขาทั้งสองเดินมาเรื่อยๆจนในที่สุดก็มาถึงประตูสีดำขนาดใหญ่ ทั้งคู่มองไปยังมันด้วยความแปลกใจแต่พวกเขาก็ไม่ได้แสดงท่าทางอะไรนอกจากเดินเข้าไปใกล้มัน



“ถึงแล้วสินะ......”ซิเรียถอนหายใจด้วยความโล่งอก



“เรายังคงไปไม่ได้หรอก ต้องรอเด็กพวกนั้นอีก”แซกซีรัสเอ่ยออกมาอย่างเย็นชาพลางมองไปที่ประตูบานใหญ่ที่ทำมาจากเหล็กกล้าสีดำ



“นายนี่เย็นชาจริงๆเลย”ซิเรียเอ่ยออกมาอย่างเป็นห่วง แต่แซกซีรัสกลับไม่มีปฏิกริยาใดๆแม้แต่น้อย ทำให้เธอได้แต่ถอนหายใจเบาๆ



...............................................







...............แสงสีขาว..............



................อีกแล้วรึ................





รีเซ่ลุกขึ้นมาอีกครั้งและพบว่าตน มาอยู่ในสถานที่สีขาวเหมือนกับในเหตุการณืที่บนเรือของเสวน  เด็กหนุ่มกวาดสายตาไปรอบๆ แต่ก็พบว่ามันว่างเปล่าไม่มีใคร หรืออะไรทั้งสิ้น มีแต่ตัวเขาที่ยืนอยู่ท่ามกลางความคว้งคว้างสีขาวนั่น



“มีใครอยู่มั๊ย!! นิวม่า!! ใครก็ได้ตอบที.....”เด็กหนุ่มตะโกนออกไปเสียงดังลั่นแต่กลับไม่มีใครตอบกลับมาเลยแม้แต่คนเดียว





ฟ้าว!!





ชั่วพริบตาเดียวภาพของสถานที่สีขาวเมื่อครู่ก็ถูกเปลี่ยนไปเป็นเขาวงกตดั่งเดิม รีเซ่รู้สึกตัวอีกครั้งและพบว่าตอนนี้ตัวเขาเต็มไปด้วยเลือดที่ไหลไม่หยุดจากบาดแผลที่จิงเกอร์ก่อขึ้น





“อุก.....เลือดไหลไม่หยุดเลย โธ่โว้ยเจ้าบ้านั่น..อุก”เด็กหนุ่มกดบาดแผลที่แขนของเขาเอาไว้เพราะเป็นจุดที่โดนเส้นเลือดใหญ่  เขาค่อยออกเดินอย่างช้าๆ แต่ใจจริงอยากออกวิ่งใจจะขาดคงเพราะบาดแผลฉกันจึงวิ่งไม่ได้



“..........ฉันจะไปช่วยเธอเดี่ยวนี้แหละ”เขาพูดก่อนที่จะเดินเข้าไปในความมืดของเขาวงกตและทิ้งลอยเลือดเป็นทางยาวไปตลอดเส้นทาง





.................................................





ทางตอนเหนือของหมู่บ้านอีสท์พีค (อดีต)อณาจักรโอเวอร์ฮิว ถานบัณชาการลับหน่วยซีซอนไวท์





ภายในห้องพักที่ปูพื้นด้วยไม้สน ฝาผนังถูกฉาบด้วยปูนทาสีน้ำตาลให้เข้ากับบรรยากาศห้องสไตล์ยุโรป แสงสว่างเพียงอย่างเดียวที่เล็ดลอดเข้ามาในห้องนี้มีเพียงแค่แดดจางๆที่ส่องผ่านหน้าต่างเข้ามา  ชายวัยกลางคนผมสีน้ำตาลเข้มคนหนึ่งกำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ภายในห้อง เขาเป็นชายร่างกายผอมสูง แต่ด้วยเงาของห้องได้บดบังหน้าตาของเขาเอาไว้





“อืม......เอสเปรสโซ่ แรงดี”เขาเอ่ยออกมาหลังจากที่จิบกาแฟเข้าไปอึกใหญ่ ก่อนที่จะก้มลงมองดูจดหมายที่ถูกเปิดผนึกแล้ว





“แกรนเทียร์.........ลูกของนายนี่ใช้ได้เลยแฮะ หึหึ”เขาเอ่ยออกมาลอยๆก่อนที่จะขว้างถ้วยกาแฟร์ทิ้งไปอย่างไม่ใยดี (เสียดาย - - <<ผู้เขียน)



“ซีรีทอสท์!!”ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินปึงปังเข้ามาในห้องด้วยความโมโหเป็นที่สุด เขาเป็นชายร่างกายสูงใหญ่จนต้องก้มหัวลอดประตูเข้ามา ผมสีเขียวสด ดวงตาสีน้ำเงินเป็นประกายเหมือนท้องทะเล



“นี่มันหมายความว่ายังไง!! ส่งหมายเลข 20ไปปฏิบัติงานแบบนั้นได้ยังไงกัน!!”เขายังตะคอกใส่ชายที่ชื่อว่าซีรีทอสท์ต่อไป



“หือ......อ๋อ เด็กใหม่ที่ชื่อ ลูน่า ซาริดีนน่ะหรอ อืมก็แค่ให้ไปทำงานง่ายๆเอง”ซีรีทอสท์ตอบกลับมาอย่างเย็นชา จนทำให้ชายผมสีเขียวฉุนขึ้นมาทันใด



“ง่ายกะผีเซ่!! นายส่งเธอไปที่ป่าทรีมอสท์เนี่ยนะ !! นายก็รู้นี่ว่าที่นั่นนะพวกมันยั้วเยี๊ยะ เต็มไปหมด!! แล้วอีกอย่างนายยังส่งเธอไปคนเดียวด้วย โธ่โว๊ย!!”เขายังโวยวายใส่ชายทีอยู่ตรงหน้าไม่หยุด จนซีรีทอสท์เริ่มหงุดหงิด



“นายสงบสติอารมณ์ก่อนได้ไหมฮาร์ดเนอร์  ภารกิจ ของหมายเลข 20 คือ การตามหาแคนรอส  และการ์เชียร์ที่หายสาปสูญไปในขณะปฏิบัติหน้าที่  และงานนี้เธอก็ไม่ได้ทำคนเดียวด้วย”ซีรีทอสท์กล่าวออกมาช้าๆด้วยความใจเย็นแต่ผิดกับคู่สนธนาตรงหน้าที่กำลังเดือดสุดๆ



“ใคร.....ใครที่นายส่งไปอีก”ฮาร์ดเนอร์ค่อยๆกล่าวออกมาช้าๆ แต่แฝงความโกรธเอาไว้



“หมายเลข 9 .......สตรีมฟอร์ด”ซีรีทอสท์ตอบอย่างใจเย็น แต่ชื่อนี้ก็ทำให้ฮาร์ดเนอร์เงียบไปได้พักหนึ่ง



“อืม......งั้นหรอ เจ้าเด็กนั่นงั้นรึ หึหึ เด็กกับเด็กหวังว่าคงจะเข้ากันได้ดีก็แล้วกัน สงสัยจะได้เป็นคู่หูกันแหงเลย ใช่มะซีรีทอสท์”ฮาร์ดเนอร์ซึ่งตอนนี้อารมณ์เย็นลงแล้วกล่าวอย่างอารมณ์ดีมาทางซีรีทอสท์



“คงงั้นมั๊ง......”เขาตอบแบบเย็นชาก่อนที่จะลุกออกจากเก้าอี้แล้วเดินไปยังประตู



“อีกอย่างฮาร์ดเนอร์ งานนี้นายอย่าเข้าไปแส่ ล่ะ”ซีรีทอสท์กล่าวเป็นคำสุดท้ายอย่างเย็นชาพร้อมกับเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้ฮาร์ดเนอร์ยืนงงอยู่อย่างั้น



“ได้.....ไม่แส่ก็ไม่แส่ ”





…………………………



เขาวงกต ภายในทางออกช่วงที่ 2



ตุบ!!



แองจี้สดุ้งเฮือกขึ้นมาทันที เพราะมีเสียงของบางอย่างดังมาจากเงามืดตรงหน้าเธอ เด็กสาวเรียกพลังเวทย์ออกมาสองลูกเตรียมตัวโจมตี แต่แล้วเธอก็หยุดลงเพราะภาพที่เห็นตรงหน้าคือร่างของเด็กหนุ่มที่ตัวโชกไปด้วยเลือด แองจี้ถึงกับน้ำตาเล็ดออกมาน้อยๆ ก่อนที่เธอจะวิ่งไปพยุงเขาขึ้นมา



“รีเซ่!! นายไม่เป็นไรนะ”เด็กสาวลนลานจนทำอะไรไม่ถูก เธอค่อยๆพยุงร่างของเด็กหนุ่มลงกับพื้น



“อึก.....”รีเซ่ร้องออกมาไม่ได้ศัพท์ เลือดที่ไหลออกมาจากบาดแผลนั้นเหมือนกับจะทะลักออกมาให้หมดตัว



“อยู่นิ่งๆสิตาบ้า!!”เธอลนมากจนทำอะไรไม่ถูก แต่แล้วเด็กสาวก็ตกใจอีกครั้งเมื่อรีเซ่ลุกขึ้นผลักเธอล้มลงกับพื้น ก่อนที่จะคร่อมร่างของเธอเอาไว้ เด็กสาวพยามดิ้นให้หลุดแต่เด็กหนุ่มล็อคแขนของเธอเอาไว้ เด็กสาวในตอนนี้ได้แต่ดิ้นไปมาอยู่กับพื้น



“เธอนี่.......น่ารักเหมือนกันแฮะ”รีเซ่เอ่ยออกมาก่อนที่จะค่อยๆก้มหน้าลงมาหาเด็กสาว



“ปล่อยนะอีตาบ้า!! นายจะทำอะไรฉันนะ!!”แองจี้ร้องออกมาด้วยความตกใจและพยามดิ้นให้หลุดแต่ยิ่งดิ้นรีเซ่ก็ล็อคเธอแน่นขึ้นเท่านั้น เธอพยามดิ้ให้หลุดจากพันธนาการนี้



“อย่านะ….รีเซ่”ในตอนนี้แองจี้ไม่เหลือเรี่ยวแรงในการขัดขืนอีกแล้ว เธอหลับตาและทำใจเป็นที่เรียบร้อย กับเรื่องที่จะเกิดขึ้นภายภาคหน้านี้ รีเซ่ค่อยๆก้มหน้ามาที่ริมฝีปากของเด็กสาว เธอพยามเบนหน้าหนีจากเด็กหนุ่ม



“นาย.....ไม่ใช่รีเซ่”เด็กสาวพยามพูดแต่เธอต้องสุดุ้งอีกครั้งเพราะรีเซ่กดเธอกับพื้นแรงขึ้น และริมฝีปากของเขาก็ใกล้มากจนเกือบจะแนบชิดกับริมฝีปาดของเธอ





ไอ้โรคจิต!!!





ป้าบบบบบบ!!





ร่างของรีเซ่ปลิวออกไปอีกทางเพราะถูกบางอย่างกระแทกเข้าที่หน้าอย่างจัง  แองจี้ลืมตาขึ้นอีกครั้งภาพเบื้องหน้าคือรีเซ่ที่เลือดโชกยืนอยู่พร้อมกับดาบSP ที่ถืออยู่ในมือของเขา  



“แกไอ้โรคจิต!! แกจะทำอะไรแองจี้!!”รีเซ่ตะโกนออกไปพร้อมกับฉุดพยุงร่างของแองจี้ขึ้น เด็กสาวตัวสั่นระริกด้วยความกลัว



“แหม......คุณผู้บุกรุกยังมีแรงเหลือที่จะลุกอีกครับ”ร่างของรีเซ่ที่ถูกเตะกระเด็นไปเมื่อครู่เกิดควันสีขาวขึ้นรอบตัว และกลายมาเป็นร่างของชายในชุดทักษิโด้สวมหน้ากากโจ๊กเกอร์แทน (เปลี่ยนเสื้อแล้ว - -)



“รีเซ่นี่มันเรื่องอะไรกัน!! แล้วทำไมมีนายสองคน!! แล้วทำไม...”แองจี้ตะโกนถามเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า แต่ก่อนที่เธอจะถามจบรีเซ่ก็เอาเอามือปิดปากเธอไว้



“แองจี้หลบไปก่อน ไอ้หมอนี่ฉันจะจัดการมันเอง!!”เด็กหนุ่มตะโกนบอกเด็กสาวแล้วพุ่งขึ้นไปยังจิงเกอร์ที่อยู่ข้างหน้า



“แต่ว่านายบาดเจ็บนะ!!”แองจี้ตะโกนบอกรีเซ่ แต่เด็กหนุ่มไม่ยอมฟัง เขากลับวิ่งเข้าใส่จิงเกอร์ซึ่งยืนอยู่ห่างออกไปแทน กล้าวเนื้อของเขาฉีกออกจากกันทำให้เลือดที่แผลและส่วยอื่นพุ่งออกมาอีก





เคร้ง!!





เสียงดาบSPปะทะเข้ากับคทาของจิงเกอร์ดังลั่นไปทั่ว จิงเกอร์ใช้คทาฟาดลงตรงๆ รีเซ่ใช้ดาบของเขารับเอาไว้ได้ แต่จิงเกอร์ยังไม่หยุดการโจมตีชายหนุ่มขว้างมีดเสียบเข้าที่ท้องของเด็กหนุ่ม  รีเซ่ทรุดตัวล้มลงกับพื้นเด็กหนุ่มดึงมีดที่เสียบออกก่อนที่จะหลบการโจมตีของจิงเกอร์ซึ่งมาด้วยการฟาดเท้าลง เด็กหนุ่มกลิ้งตัวหลบก่อนที่จะฟาดดาบเป็นแนวขวางเกิดคลื่นอากาศพุ่งเข้าใส่จิงเกอร์จนกระเด็นไปติดกับกำแพง ชายหนุ่มลุกขึ้นอีกครั้งก่อนที่จะปามีดจำนวนสามเล่มเข้าใส่รีเซ่ เด็กหนุ่มหลบได้ทั้งหมดก่อนที่จะพุ่งเข้าใส่จิงเกอร์



“แก!!”รีเซ่พุ่งตัวเข้าไปแล้วใช้ดาบเซเวนท์พาราไดซ์ของเขาเสียบทะลุท้องของจิงเกอร์โดยที่ชายหนุ่มมองไม่ทัน เลือดสีแดงสดไหลลงมาตามแผลของจิงเกอร์



“อึก....คุณผู้บุกรุก.....คุณทำให้ผมต้องเอาจริงแล้วนะครับ”ว่าเสร็จเขาก็วิ่งเข้าใส่รีเซ่ ทั้งๆที่ดาบยังติดอยู่ที่ท้องก่อนที่จะต่อยไปที่หน้าของรีเซ่จนเขากระเด็นออกไปติดกำแพงพร้อมกับดาบเซเวนท์พาราไดซ์ของเขา



“อ๊ากกกกก!!”รีเซ่ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเพราะตอนนี้เลือดของเขาไหลออกมาไม่หยุดจนเกือบที่จะหมดตัวอยู่แล้ว



“ตายซะเถอะครับ!!”จิงเกอร์พูดเสร็จพร้อมกับวิ่งเข้าใส่รีเซ่ซึ่งทรุดอยู่ที่กำแพง ในมือของจิงเกอร์กำคทาของเขาไว้แน่นและเล็งด้านที่เป็นมีดมาที่รีเซ่ เด็กหนุ่มพยามรวบรวมกำลังครั้งสุดท้ายก่อนที่จะ.......





ฉั่วะ!!





ร่างของจิงเกอร์ล้มพับลงกับพื้น เพราะในตอนนี้รีเซ่ใช้ดาบเซเวนท์พาราไดซ์ ผ่าจากหน้าจนมาถึงกลางลำตัวของชายหนุ่ม หน้ากากโจ๊กเกอร์ของเขาแตกละเอียด เผยให้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของชายหนุ่มที่อยู่ในชุดทักษิโด้ ดวงตาสีแดงกับใบหน้าที่มีแผลเป็นจากการโดนไฟเผาที่กินพื้นที่บริเวณใบหน้าไปเกือบครึ่ง



“รีเซ่.....แกรน.....เทียร์ คุณเป็ผู้ชนะ.......เพราะฉะนั้น.....ผู้แพ้อย่างผมต้องตาย”คำพูดของจิงเกอร์ที่หลุดออกมาจากปากนั้นสร้างความประหลาดใจให้กับรีเซ่เป็นอย่างมาก



“กรุณาช่วยทำให้มันจบที.....”จิงเกอร์ก้มหัวให้รีเซ่  แต่เด็กหนุ่มกลับฉุดร่างของจิงเกอร์ขึ้นก่อนที่จะชกเข้าไปเต็มๆหนึ่งที



“นายน่ะ.........ไม่ควรตายหรอกนะ ฉันอยากให้นายไปเริ่มชีวิตใหม่จะดีกว่า และอีกอย่างเลิกทำตัวโรคจิตด้วย....”ว่าเสร็จร่างของเด็กหนุ่มก็ล้มฟุบลงกับพื้น เลือดที่โชกไปทั้งตัวของเขานั้นหยุดไหลแล้ว แต่สติสัมปชัญญะของเขาเลือนลางจนแทบไม่เหลืออีกแล้ว



“รีเซ่!!”แองจี้รีบวิ่งไปดูอาการของเด็กหนุ่ม และเริ่มร่ายเวทย์รักษาเป็นการด่วน น้ำตาของเด็กสาวที่เอ่อล้นนั้นกำลังจะไหลออกมา





“รีเซ่.....แกรนเทียร์ ผมจะไม่ลืมคุณเลย”พูดเสร็จจิงเกอร์ก็สอดตัวเข้าไปในกำแพงและหายไป





ครืน!!





กำแพงเขาวงกตค่อยๆเลื่อนกลับเข้าไปในพื้น จนในที่สุดก็เผยให้เห็นห้องโล่งๆขนาดมหึมา แองจี้มองเห็นประตูขนาดใหญ่ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับเธอ เด็กสาวมองเห็นซิเรียซึ่งกำลังรีบวิ่งมาทางเด็กสาว



“แองจี้!! เป็นอะไรมั๊ย”ซิเรียตะโกนถามขณะที่วิ่งมาหาแองจี้



“ไม่ค่ะ!!  แต่รีเซ่อาการหนักมาก!!”เด็กสาวตะโกนกลับไป ร่างของรีเซ่ตอนนี้ชุ่มไปด้วยสีแดงสดของเลือดนั้นมีการกระตุกเล็กน้อยจนแองจี้ถึงกับสะดุ้งแต่เธอก็โอบร่างนั้นไว้บนตักของเธอ จนเมื่อซิเรียมาถึง



“อะ....หนักขนาดนี้เชียว..... แองจี้เธอร่ายเวทย์รักษาเบื้องต้นรึยัง”ซิเรียถามขณะที่จับที่ข้อมือเพื่อฟังชีพจรที่ติดช้าลงทุกที



“ทำแล้วค่ะ แล้วรีเซ่จะรอดมั๊ยคะ”เด็กสาวดูลุกลี้ลุกลนจนทำอะไรไม่ถูก



“ไม่รู้เหมือนกัน เดี๋ยวพี่จะทำให้สุดความสามารถนะ”ซิเรียตอบไปอย่างใจเย็น แต่เด็กสาวตรงหน้าเธอกลับอยู่ในอาการที่ตรงข้ามอย่างสิ้นเชิง





เหลือเวลาอีก 3 วัน 20 ชม.

..........................................................  





ป่าทรีมอสท์





แซก!! แซก!!







“โอยย......นี่เราเดินมาตั้งไกลแล้วนะ”เด็กสาวผมสีน้ำตาลลยาวประบ่าเอ่ยถามขึ้นกับเด็กหนุ่ผมสีเทาดำ



“เธอน่ะเงียบๆหน่อยได้มั๊ย......เรามาทำงานกันนะ ”เด็กหนุ่มสบถออกมา เด็กสาวซึ่งเดินตามหลังเขานั้นกลับมีน้ำโหขึ้นมาเล็กๆ



“นายนี่นะไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย”เด็กสาวบ่นพึมพำก่อนที่จะเชิดหน้าหนี เมื่อเด็กหนุ่มหันกลับมามอง



“นี่!! ลูน่าฉันขอบอกเธอก่อนนะฉันน่ะไม่มีเวลามาดูแลเธอหรอกนะ”เด็กหนุ่มผสีเทาดำหันกลับมาพูดกับเด็กสาวที่ชื่อว่าลูน่า



“ฉันก็ดูแลตัวเองได้ย่ะ!!”ลูน่าตอบแบบห้วนๆ ก่อนที่จะเดินแซงหน้าเด็กหนุ่มไป



“เฮ้อ......ให้ตายสิ ยัยบ๊องเอ๊ย”เด็กหนุ่มสถเบา แต่ลูน่ากลับหันมาหาเขาแล้วมองด้วยสายตาแปลกๆ



“ลอสท์ เมื่อกี๊นายพูดว่าไงนะ”ลูน่าถามเด็กหนุ่มที่มีนามว่าลอสท์  



“เปล่า.........ว่าแต่ว่าเถอะเราก็มาถึงจนได้นะ”ลอสท์มองไปยังสถานที่เบื้องหน้า ซึ่งเป็นหลุมขนาดมหึมาสีดำสนิท



“ระวังตัวล่ะ....”ลอสท์หันไปบอกลูน่า เด็กสาวพยักหน้าเป็นเชิงบอกว่าตกลง





ฟุบ!!







To Be Continued



……………………………………

Nakato



ขอโทษนะครับที่ลงตอนที่ 019 ช้ากว่ากำหนดเล็กน้อย คือว่าผมงานยุ่งอ่ะนะ ต้องขออภัยอย่างสูง



............................................................



Character Profile# Shailo



ชื่อ:ไชล์โล่ แกรนเทียร์

อายุ(ในอดีต):40

เกิด:18 มีนาคม 0445

ส่วนสูง/นำหนัก: 185 ซม. / 62 กก.

สิ่งที่ชอบ:ครอบครัว

สิ่งที่เกลียด: ข้อมูลในส่วนนี้ไม่สามารถเปิดเผยได้งับ - -

สิ่งที่แพ้ทาง: n/a

งานอดิเรก:ฝึกดาบ

อาวุธ:n/a

นิสัย:ใจดี เป็นคนที่มนุษยสัมพันธุ์ดี

สถานะปัจุบัน: ข้อมูลในส่วนนี้ไม่สามารถเปิดเผยได้งับ - -



...............................................................................