RUNECHEER

ลำดับตอนที่ #14 : ตอนที่ 014 เส้นทางที่ถูกขีดไว้

ตอนที่ 014  เส้นทางที่ถูกขีดไว้





แสงแดดยามเช้าส่องกระทบกับใบหน้าของเด็กหนุ่มที่หลับอยู่บนเตียงนอนทำให้เขาตื่นจากนิทรา  แต่แทนที่เขาจะลุกออกจากเตียง เด็กหนุ่มกลับนั่งอยู่อย่างนั้นไม่ยอมไปไหน



“ปิดผนึก.....อย่างงั้นน่ะหรอ”รีเซ่ได้แต่พึมพำกับตัวเอง ก่อนที่เขาจะตัวดสินใจลุกออกจากที่นอน แล้วไปเข้าห้องน้ำเพื่อนปฏิบัติภารกิจส่วนตัว





พอช่วงเวลา เก้าโมงเช้า แดดก็เริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ  กระรอกบางตัววิ่งกันวุ่นเพื่อหาที่หลบแดดอยู่บนต้นไม้ใหญ่   แต่เบื้อวล่างกลับมีสิ่งมีชีวิตบางอย่างที่หน้าตาคล้ายกับอูฐ เพียงแต่มันไม่มีโหนกที่หลัง และมีขนสีแดงตามตัวปลกคลุมอยู่ พวกมันมีสิบกว่าตัว และถูกล่ามเอาไว้กับตอไม้ที่ถูกตอกลงบนพื้น ทำให้หนีไปไหนไม่ได้



“อืม.....ขอบคุณมากนะที่เตรียมเครรามอสให้นะการ์ด”ซิเรียบอกกับการ์ด ที่ยืนอยู่ใต้ล่มไม้ขนาดใหญ่กับเจ้าสัตว์ประหลาดที่หน้าตาเหมือนอูฐ

“ด้วยความยินดีครับ”การ์ดตอบเรียบๆ พร้อมกับโค้งให้หญิงสาว ซึ่งอยู่ตรงหน้าเขา  

“เดี่ยวชั้นจะไปปลุกแองจี้นะ ฝากดูแลเรื่องเสบียงด้วย”ซิเรียออกคำสั่งกับชายวัยกลางคน แล้วก็เดินจากไป





....................................................





ก๊อกๆ!!



เสียงเคาะประตูดังขึ้นที่หน้าบ้านพักที่แองจี้อาศัยอยู่ชั่วคราว



“แองจี้....ได้เวลาไปแล้วนะ”ซิเรียร้องเรียกให้แองจี้ออกมาพบเธอ แต่ไม่มีเสียงใดตอบกลับมาทำให้ซิเรียถึงกับฉงน เธอลองเคาะดูอีกสองสามครั้งจนแน่ใจว่าเด็กสาวไม่ได้อยู่ในบ้าน เธอจึงตัดสินใจเดินกลับไป



“เฮ้อ.......ไปไหนอีกแล้วเนี่ย ต้องตามหากันให้วุ่นอีกแล้ว”ซิเรียได้แต่ทอดถอนใจก่อนจะเดินไปตามทางเนินที่ทอดสู่หน้าผา





สายลมพัดเอ่ยๆ พัดผ่านเส้นผมสีแดงอ่อนๆของเด็กสาว ซึ่งกำลังมองไปยังหุบเหวเบื้องล่าง น้ำหยดใสๆหยาดรินไปตามสายลมที่พัดผ่าน   แองจี้ได้แต่เฝ้ามองไปยังหลุมขนาดใหญ่ที่ทำลายอณาจักรของเธอและบิดาผู้เป็นที่รัก



“เฮ้อ........มาร้องไห้คนเดียวอีกแล้วสิ”เสียงของซิเรียดังขึ้นพร้อมกับแตะที่บ่าของเด็กสาว ทำให้เธอตกใจเล็กน้อย

“พ...พี่คะ....ซิก...ซิก”เด็กสาวหันมาหาเธอ

“น่าๆ ไม่เป็นไรหรอก ท่านพ่อน่ะนะ ท่านรู้ว่ากำลังทำอะไร ถึงท่านจะไม่อยู่กับเราบนโลกนี้อีกแล้ว แต่ท่าน.....ก็ยังอยู่กับเราตลอดเวลานะ”หญิงสาวพูดปลอบแองจี้พร้อมกับลูบที่หัวเด็กสาวเบาๆ

“ย...อยู่ตรงไหนล่ะค่ะ”แองจี้ยังถามต่อ

“ก็....อยู่ตรงนี้ไง”ซิเรียตอบเธอพร้อมกับแตะไปที่ตำแหน่งของหัวใจของเธอ

“นั่นสินะคะ”แองจี้ตอบเบาๆก่อนจะปาดน้ำตาออก แล้วออกเดินกลับไปยังทางเดินที่จะกลับเข้าสู่หมู่บ้าน  โดยมีซิเรียผู้เป็นพี่สาวเดินตามมาข้างหลัง  แต่หยาดน้ำเล็กๆได้ลอยไปตามสายลมจากใบหน้าของหญิงสาวโดยที่แองจี้ไม่ได้รู้ตัว







...............................







“นี่มัน............ตัวอารายยยเนี่ย!!”รีเซ่ร้องออกมาด้วยแปลกใจกับสัตว์ประหลาดที่อยู่ตรงหน้าเขา

“มันก็คือ เครรามอสไงครับ เป็นพาหนะที่ใช้ในการเดินทางครั้งนี้”การ์ดตอบเด็กหนุ่มซึ่งกำลังตะลึงกับสิ่งที่เขาได้เห็น

“ยัง...มีตัวแบบนี้อีกหรอเนี่ย นอกจากเจ้าคิโอ กับไคโอ เนี่ย”รีเซ่ซึ่งมองดูเจ้าสัตว์ที่คล้ายอูฐพร้อมกับหยิบเจ้าไคโอมาเปรียบเทียบ

“คุณพ่อ...วางผมลงนะ!!”ไคโอซึ่งโดนหิ้วอยู่ร้องด้วยความเจ็บปวด

“ใครเป็นพ่อแกฟระ!!”รีเซ่ตะคอกใส่เจ้าสัตว์ประหลาดตัวน้อยที่มีเขาด้วยความหัวเสีย  กายซึ่งยืนฟังห่างๆอยู่ได้แต่ทอดถอนใจด้วยความเบื่อหน่าย







………………………







เทือกเขาหิมะ สโนว์ฟรีซ





ภายในห้องโถงขนาดใหญ่ ที่มืดสลัวๆ ปรากฏร่างที่เป็นเงาจางๆ ของบุคคลลึกลับหลายสิบคน  พวกเขาทั้งหลายยืนเรียงกันเป็นรูปวงกลม  



“จ้าวแห่งโลกที่สองเริ่มไม่พอใจ กับเหตการณ์ ที่เกิดขึ้นในการเปิดประตูบานที่สองนะ”เสียงของชายแก่คนหนึ่งเอ่ยขึ้น

“ใช่ และเราจำเป็นที่จะต้องรีบค้นหาประตูบานที่สามโดยด่วนมิเช่นนั้น ผู้ถูกเลือกจะพบกับมันซะก่อน”สียงของชายอีกคนดังขึ้น

“ไม่ต้องห่วงเราส่งคนไปจัดการการผู้ถูกเลือกแล้ว”เสียงของชายแก่อีกคนดังขึ้น

“ แล้วถ้าแผนการครั้งนี้เกิดล้มเหลวขึ้นมาจะเป็นยังไงล่ะคะ ท่านดราโนม่า”เสียงของหญิงสาวดังขึ้น เกิดความเงียบขึ้นชั่วครู่

“แผนการครั้งนี้ไม่มีทางล้มเหลว......เพราะยังไงสงครามก็ต้องเกิด”เสียงของชายที่อยู่ภายใต้ผ้าคลุมตอบกลับ เผยให้เห็นแววตาสีฟ้าที่ดูน่ากลัว







.......................................









เทือกเขาโครโน กลางพายุหิมะ





ฟี้ว !! ฟี้ว!!



เสียงลมโหยหวนที่พัดกระหน่ำไปทั่วภูเขาโครโน ท่ามกลางเสียงลมที่โหยหวนที่มาพร้อมกับหิมะจำนวนมหาสาร  ปรากฏร่างๆหนึ่งซึ่งกำลังเดินแหวกหิมะที่หนาเตอะ ชายในผ้าคลุมสีน้ำตาลที่ขาดวิ่น สายตาที่ถูกซ่อนเอาไว้ภายใต้ผ้าคลุมทำให้เขาดูเป็นคนลึกลับ  



ฟ้าวววว!!



เสียงของบางอย่างพุ่งผ่านสายลมที่โหมกระหน่ำ ทำให้ชายคนนั้นหยุดเดิน เขาค่อยๆเอื้อมไปยังตำแหน่งของดาบคู่ที่อยู่ภายในฝัก  บางอย่างยังเคลื่อนไหวอยู่ภายในพายุหิมะ



ฟ้าว!!



สิ่งนั้นพุ่งเข้าใส่ชายในผ้าคลุม  ชายคนนั้นตั้งท่ารับ แต่ดาบยังคงอยู่ในฝัก





ชิ้ง!!



ชายปริศนาฟาดดาบคู่ลงเป็นกากบาท ผ่าร่างของสัตว์ร้ายที่มาจากโลกที่สอง  ร่างสีดำสนิทของมันถูกผ่าออกเป็นสี่ส่วนก่อนที่จะกลายเป็นไอสีดำหายไปในอากาศอย่างรวดเร็ว ชายคนนั้นเก็บดาบเข้าฝัก



“ออกมาสิ”ชายคนนั้นพูดเสียงที่เบา แต่ดูหนักแน่น





และทันใดนั้นควันสีดำจำนวนมากก็พุ่งออกมาจากผืนหิมะ ร้อมรอบชายปริศนาในชุดผ้าคลุมขาดวิ่นเอาไว้   ในเวลาต่อมาควันพวกนั้นก็รวมตัวกันกลายเป็นสัตว์ร้ายร่างกายสีดำ  จำนวนร้อยกว่าตัวพวกมันกางเล็บที่ยาวเกือบๆ สองเมตรออกมา  พร้อมกับปีกที่สยายขึ้น





“เข้ามาสิ...ไอ้พวกสวะ”ชายคนนั้นเอ่ยเบาๆ ก่อนที่ร่างของเขาจะพุ่งไปยังปีศาจสีดำทมิฬที่อยู่ใกล้ที่สุด ดาบคู่ที่อยู่ภายในฝัก ถูกชักออกมาอย่างรวดเร็วตัดร่างนั้นขาดเป็นสองท่อน ก่อนที่เขาจะหันกลับไปยังตัวที่อยู่ข้างหลังแล้วใช้ดาบที่อยู่ข้างซ้ายตัดหัวของปีศาจสีทมิฬ แล้วตามด้วยการเสียบดาบที่อยู่ฝั่งขวาเข้าที่หน้าท้องของตัวที่อยู่ทางขวา  ปีศาจร้ายสีดำอีกตัวฟาดกรงเล็บลงใส่ชายในผ้าคลุมสีน้ำตาล เขาใช้ดาบกันเอาไว้ทำให้เล็บของมันขาดออกเป็นชิ้นๆ  ชายปริศนากระโดดขึ้นไปบนอากาศพร้อมกับหมุนตัวหลายรอบก่อนจะทิ้งตัวลงมาหมุนตัวเองเป็นควงสว่านตัดร่างของสัตว์ร้ายที่อยู่รอบตัวเขาไปเป็นจำนวนมาก   ปีศาจจากโลกที่สองหลายสิบตัวกระโดดขึ้นไปเหนือหัวของเขา  ชายปริศนาเงยหน้าขึ้นมองพวกมัน ก่อนที่จะใช้ดาบคู่ทั้งสองเสียบรัวเข้าที่ร่างของปีศาจที่อยู่เบื้องบน   ร่างของพวกมันสลายกลายเป็นไอหายไปอย่างรวดเร็ว   ชายในผ้าคลุมสีน้ำตาลหมอบหลบการโจมตีจากเบื้องหลังและสวนคืนด้วยดาบซ้าย  ก่อนที่จะกระโดดเหยียบหน้าของปีศาจสีดำทมิฬ พร้อมกับเสียบดาบปักเข้าที่หัวของมัน ก่อนจะชักออกมา ก่อนที่จะกระโดดขึ้นฟ้าอีกครั้ง พร้อมกับดิ่งลงพื้นอย่างนิ่มนวญ ก่อนที่เขาจะผ่าร่างของปีศาตสีดำอีกหนึ่งตัวเป็นแนวเฉียง  ตามด้วยการเสียบทะลุหัวของอีกตัว ก่อนจะพลิกดาบกับเป็นแนวดิ่งแล้วผ่าลง กรงเล็บจำนวนนับสิบทั้งพุ่งทั้งฟาดใส่ชายปริศนา แต่เขาก็ใช้จังหวะในช่วงเสี้ยววินาที กระโดดขึ้นเหนือนพวกมัน ทำให้พวกต่างเสียบร่างของกันเอง เขาทิ้งดิ่งลงพื้นอีกครั้งพร้อมทั้งเสียบร่างของปีศาจสีดำที่อยู่เบื้องล่างแล้วใช้ดาบซ้ายอีกข้างเสียบผ่านช่องว่างระหว่างแขนกับลำตัวของเขาทะลุโดนสัตว์ร้ายจากโลกที่สอง  กรงเล็บที่ยาวเกือบๆสองเมตรพุ่งเขามาทางเขาอีกคครั้ง ชายปริศนาตวัดดาบใส่สัตว์ร้ายที่หมายปลิดชีพของเขา ทำให้ร่างของมันขาดออกจากกัน ในช่วงเสี้ยวนาทีเกิดช่องว่างที่ห่างจากปีศาจร้ายเกือบๆ 2 เมตร ชายปริศนาใช้จังหวะนี้เสียบดาบทั้งสองเล่มลงพื้นก่อนจะท่องคาถาบางอย่าง







................ข้าแด่ เทพแห่งสายลม...................



.............จงดลบัญดาลคำขอของข้า................



.........................ทำลาย................................

.

.....................สิ่งคุกคาม..............................



.........................ฟราน.................................





ฟ้าว!!



เกิดพายุหมุนขนาดมหึมาพัดโหมกระหน่ำใส่สัตว์ร้ายทั้งร้อยตัว พวกมัต่างพยามบินหนีแต่ก็ถูกดูดเข้าไปในพายุทอนาโดขนาดยัก  พวกมันบางตัวพยามๆ ตะเกียกตะกายหนีแต่ก็ถูกดูดกลับมาเหมือนเดิมร่างของพวกมันถูกบดแหลกละเอียดเมื่ออยู่ภายในพายุขนาดยักต์  





ฟี้ว!!



แรงลงเริ่มจะเบาบางลง ก่อนที่จะหายไปทิ้งไว้แต่ร่างของชายในผ้าคลุมสีดน้ำตาล ที่นั่งคุกเข่าจับดาบทั้งสองเล่มที่ปักอยู่ในพื้น  ก่อนที่จะชักออกมา เก็บเข้าฝักทั้งสอง  ตอนนี้พายุหิมะสงบลงเป็นที่เรียบร้อย  ชายคนนั้นเงยหน้าขึ้นมองบนท้องฟ้า ก่อนที่จะเอ่ยเบาๆ





“ใกล้จะพบกันแล้วสินะ............รีเซ่แกรนเทียร์ เส้นทางได้ถูกกำหนดไว้แล้ว”ชายคนนั้นเอ่ยขึ้นพร้อมกับยิ้มมุมปาก ก่อนที่จะออกเดินไปตามเส้นทางที่ทอดสู่ตีนเขา













To Be Continued





……………………………………….



Nakato



แง้วๆ ตอนนี้ก็บู้แบบสะจายบเลยนะครับ แหะๆ ก็ขอบคุณทุกท่านที่มาอ่านนิยายผมนะครับ ฮือๆ ซึ้งใจมากกกก!!



แงแง ตอนนี้ผมต้องทำงานอยู่คนเดียวอ่าครับ ผู้ช่วยหนีหายหมด เลย(แล้วครายจะช่วยนู๋ผลอตตอนต่อไปล่ะ ฮือๆๆ)   แถมช่วงนี้ก็เปิดเรียนแล้ว ผมก็มีเวลาน้อยลงไปอีก แต่ก็จะพยามลงให้ครบทุกอาทิตย์ (ยกเว้นไม่ว่างจิงๆ)





..............................................................



Profilles Character #3  Resa Grandtear





ชื่อ:รีซ่า แกรนเทียร์

อายุ:14

หมู่เลือด: B

เกิด:12 มีนาคม 0483

ส่วนสูง/น้ำหนัก:155 ซม. / 45 กก.

สิ่งที่ชอบ:หนังสือ  เวทมนต์

งานอดิเรก:อ่านหนังสือ

สิ่งที่เกลียด:พี่ชาย (ตอนมาแกล้ง) คนลามก

สิ่งที่แพ้ทาง:ความสูง

อาวุธ: คทาเวทย์ซิมเพิล (Simple Wand)

นิสัย: ออกห้าวๆ นิดๆ  ออกทอมๆหน่อยๆ แต่เป็นคนน่ารัก(ล่ะมั๊ง(ฮา))

หน้าตา:ผิวขาวนวญ ผมยาวสีทอง(ไม่ชอบรวบผม)





รีซ่า!! พูดถึงตัวละครตัวนี้นะครับ จะว่าไงดีล่ะ หุหุ ตอนแรกๆ กะให้เธอมาเป็นแค่น้องสาวของรีเซ่เฉยๆ แต่ผู้ช่วยบอกว่า “ทำงี้ได้ไง ให้มีบทบาทมากกว่านี้หน่อยสิ เป็นถึงน้องสาวเชียวนะ” ผมก็เลยนั่งขบคิดกับผู้ช่วยทั้งสองว่าจะให้เธอได้รับบทยังไงดี ก็เลยจะให้ติดตามรีเซ่ไป และ.....ไม่บอกต่อหรอก เหอะๆ    



............................................................................

Thank for ~Arsako~



ขอบคุณเธอมากที่คอยให้กำลังใจ (หรือ ขู่กันแน่หว่าไม่แน่ใจเหมือนกัน 555+)  

และให้ยืมเป็นต้นแบบตัวละคร (ฮา)



..............................................................