ปาฏิหาริย์ดาบเหล็กนำพี้-มหากาพย์ดาบศักสิทธิ์-

ลำดับตอนที่ #4 : โคลงที่๔[คู่แค้น=คู่อาฆาต]

 

โคลงที่๔[คู่แค้น=คู่อาฆาต]

..อสูรทั้งหลายพากันหวาดกลัวแสงนั้น แล้วพากันหลบหนีกันจ้าละหวั่น เจ้าพัฒน์ยังไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง โอรสหนุ่มเพิ่งเห็นอาคมอยู่ตรงนั้น แต่เพียงวูบเดียวอาคมก็ไปอยู่ตรงหลังทัพของพวกอสูร และเริ่มล้างบาง “ก๊าซซซซซ!?” “กี๊ซ!?” “กี๊..!?”เสียงของพวกอสูรดังระงมไปทั่ว อาคมเองก็ไม่อยากเชื่อว่าอสูรจะจัดการได้ง่ายดายแบบนี้ ชายหนุ่มจัดการจนไปถึงทัพหน้าแล้วมองร่างๆนั้นให้ชัดๆ อาคมสะบัดดาบเข้าหา ร่างๆนั้นโต้ตอบอย่างว่องไว ด้วยการเอาปืนมาป้องกัน!? ..หา!?ชายหนุ่มคิด เขาไม่เห็นจำได้ว่าคงฤทธ์เคยใช้ปืนสู้เลยสักครั้ง ไม่ทันจะหาคำถาม คำตอบก็มาอย่างรวดเร็ว เสียงกระบอกไฟคำรามเสียงดัง ทำให้อาคมไม่มีเวลาหาคำตอบ..

..ชายหนุ่มได้ยินเสียงเหมือนเหล็กปะทะกัน พอเห็นเศษลูกปืนตกอาคมจึงเข้าใจ “นี่ท่าน..มิเคยเห็นกระบอกเหล็กไฟมาก่อนรึไง”พออาคมเงยหน้าขึ้นมา ก็แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง เด็กหนุ่มที่เมื่อครู่นี้เข้าใจผิดว่าเขาเป็นพี่ชาย กำลังยืนถือขวานที่มีขนาดใหญ่กว่าตัวเขาถึงสองเท่า!?

“นั่นมัน..ตราไสยเวทย์!”เด็กหนุ่มหันมาทันที “ท่านก็รู้จักงั้นรึ ตราไสยเวทย์น่ะ”อาคมทำหน้างง

ตราไสยเวทย์!?เด็กขนาดน่ะรึ..อาคมครุ่นคิดจนลืมไปว่าตัวเองอยู่ในสนามรบ ชายหนุ่มหัวเราะ

“หึหึ..ข้าก็ไม่รู้หรอกนะว่าเจ้าเป็นใคร แต่ว่า..”อาคมลุกขึ้นยืน “..เราสองคนคงต้องลุยด้วยกันแล้วล่ะ”ทั้งสองลุยเข้าไปกลางวง แล้วฟาดฟันเหล่าอสูรจนเหลืออยู่ไม่ถึงครึ่งทัพ ระหว่างที่ตะลุยอยู่ อาคมจึงถามไปพลางฟันไปพลาง ฉัวะ“..ข้าอาคม”ฉัวะ“แล้วเจ้าล่ะ?”ฉัวะโอรสหนุ่มไม่รีรอ“ข้าชื่อพัฒน์”แล้วตะลุยเข้าไปหา มือปืนเมื่อครู่นี้ และ.. “ Hi!babyตากี้จ้าวทามด้ายแซ่บมากน้า”เสียงที่ดูจะพูดไม่ชัด เสียดเข้าหูของเจ้าพัฒน์ โอรสหนุ่มหันมาก็เห็นใบหน้าที่เขาอยากกำจัดมากเป็นอันดับต้นๆ“..แก..ไซคลอปส์!”มือปืนที่มีนามว่าไซคลอปส์ยิ้มอย่างมีเลศนัย ก่อนจะพูดว่า“Hello!my friend!จำกันด้ายบ่”ยิ่งเห็นยิ่งทวีความแค้น เจ้าพัฒน์โกรธจัดจนเลือดขึ้นหน้า อาคมเห็นก็ไม่อยากเชื่อ..ไอ้เด็กหนุ่มสุดสุภาพเนี่ยนะ จะมีอะไรที่มันโกรธแค้นได้..โอรสหนุ่มตะโกน“ไซคลอปส์!!?”แล้วพุ่งเข้าใส่ไซคลอปส์ “วิชาขวานปฐพี [ธรณีพิโรธ]!”โอรสหนุ่มสะบัดขวานลงพื้นเสียงดังสนั่น บังเกิดรอยแยกเป็นทางไปหาไซคลอปส์อย่างรวดเร็ว!ทว่า..

เพียงเคลื่อนไหวแค่วูบเดียว ไซคลอปส์ก็หลบจากวิถีการโจมตีอย่างง่ายดาย ชายหนุ่มชักกระสุนดินดำเพิ่ม และเตรียมสวนกลับทันที!อาคมเห็นท่าไม่ดีจึงจะเข้าไปช่วย แต่โดนพวกอสูรที่หลงเหลืออยู่จับตัวเอาไว้ “โธ่เว้ย!”ไซคลอปส์พึมพำอะไรบางอย่าง แล้วตั้งท่ายิง “[กาสุนมางกอนวายู้]!”ลูกกระสุนที่ถูกยิงออกไปพุ่งเข้าใส่เจ้าพัฒน์อย่างรวดเร็ว แม้โอรสหนุ่มจะคลั่งอยู่แต่ก็ยังเร็วพอที่จะหลบได้ กระสุนพุ่งผ่านเจ้าพัฒน์ไป โอรสหนุ่มได้ทีขี่แพะไล่“ฝีมือแค่นี้เองรึ ไซคลอปส์”ไซคลอปส์ไม่หลงกลเพียงแต่แสยะยิ้ม“ว้ายค่อยโหลบให้ด้ายก่อนค่อยคูย”โอรสหนุ่มสงสัย และแล้ว..

“..ปุ!?”เจ้าพัฒน์รู้สึกว่ามีอะไรอุ่นๆออกมาจากหลัง แล้วเขาก็ล้มลง..

จบโคลงที่๔