ปาฏิหาริย์ดาบเหล็กนำพี้-มหากาพย์ดาบศักสิทธิ์-

ลำดับตอนที่ #25 : บทส่งท้าย

 

บทส่งท้าย

เสียงประตูเปิดดังขึ้น อาคมเดินเข้ามาในโบสถ์แห่งหนึ่ง“อยู่ที่นี่คงไม่มีใครหาเจอ หรือแม้แต่ตัวของเจ้านั่นเองล่ะนะ”ในมือชายหนุ่มมีหีบที่ปิดผนึกอย่างแน่นหนาด้วยยันต์และโซ่ พระเจ้าขวานฟ้าเสด็จมาพร้อมกับทหารอีกสองคน“ท่านอาคมขอรับ ข้าว่าเราน่าจะทำลายมันมิดีกว่าหรือขอรับ?”อาคมหันกลับมาและยิ้มอย่างมั่นใจว่า“ไม่หรอก ข้าเชื่อว่าสักวันหนึ่ง จะต้องมีใครสักคนที่สามารถสยบเจ้านี่ได้แน่ๆ”ชายหนุ่มยิ้ม แล้ววางกล่องใบนั้นลงบนแท่นบูชา..

๓ปีต่อมา ณ โบสถ์แห่งเดิม กล่องใบนั้นยังคงวางอยู่ที่เดิม ยันต์และโซ่ยังผนึกกล่องใบนั้นไว้ สักพักก็มีคนกลุ่มหนึ่งเข้ามา“นี่สินะ เหล็กน้ำพี้ชิ้นที่สิบสอง”บุรุษคนหน้าสุดกล่าว แล้วยื่นมือเข้าไปหยิบกล่องใบนั้น..วิ้ว..กระแสลมลอยเข้ามาในโบสถ์“ชิ..เกลียดลมจริงๆเล้ย”..วู่ม..จู่ๆสายลมนั้นก็กลายเป็นพายุ ชายคนที่อยู่หลังสุดจึงตะโกนว่า“บอกแล้วไง!ไอ้ปากไม่เป็นมงคลเอ๊ย!”บุรุษคนแรกสุดไม่สนใจ เขามองไปยังที่ตั้งกล่อง มันหายไปแล้ว“บัดซบ!เกือบจะได้รองสุดท้ายแล้วแท้ๆ ต้องไปตามหามันอีก!!”บุรุษคนหลังสุดสบถอย่างโมโห บุรุษคนแรกสุดพูดขึ้น“ช่างมัน ถ้าอย่างนั้นเราไปตามหาไอ้ขุนอะไรนั่นก่อนก็ได้ แล้วเดี๋ยวเราจะตามไปจัดการหมายเลขสิบสองกันทีหลัง”ทั้งคณะพยักหน้า แล้วออกไปจากโบสถ์..

..“หึหึ”เด็กหนุ่มคนหนึ่งหัวเราะอยู่บนหลังคาโบสถ์ ในมือถือกล่องใบนั้นไว้..

~จบบทส่งท้าย~