{{{ห้องเก็บของ-*-,}}}

ลำดับตอนที่ #23 : {{{Izayoi Aoba}}}

Application

"ความจริงแล้ว...ฉันยิ้มเก่งนะ"

ชื่อ:: อิซาโยอิ อาโอบะ (Izayoi Aoba)

ชื่อเล่น:: อาโอบะ (Aoba)

อายุ:: 17 ปี

ลักษณะภายนอก:: 

สีผิว

เชื่อเลยว่าถ้าหล่อนไปแข่งประกวดคนผิวขาวประจำปี(?)นางได้โล่ทองไปเลยจ่ะ เพราะว่าเธอมีสีผิวสีเดียวกับพื้นของดวงจัทร์คือแบบขาว จนออร่าเปล่งสุดๆ โดนแดดออร่าก็จะยิ่งแผ่กว่าเดิม แต่ก็ไม่ถือขนาดขาวซีดราวกับซอมบี้นะ แค่ขาวเหมือนแสงจัทร์

สีตา

ดวงตาของนางเป็นประกายสีฟ้าใสราวกับอัญมณีสีฟ้าที่เพิ่งจะหยิบขึ้นจากน้ำแล้วกระทบเข้ากับแสงจันทร์ แม้ในยามมืดมิดตาของเธอก็จะส่องแสงเป็นประกายเหมือนอัญมณีที่หล่นอยู่ตามทาง

ใบหน้า

หล่อนมีใบหน้าเรียวสวยเหมือนพึ่งไปทำศัลยกรรมมา ริมฝีปากบางน่าจุ๊บสุดๆ คางเรียว คิ้วบางเหมือนสาวเกาหลี

สีผม

เธอมีเรือนผมสีขาวสนิททุกๆเส้นไม่เชื่อลองแหวกดูได้เลย(?) ไม่ได้ย้อมมาแต่อย่างใดเป็นพันธุกรรมตั้งแต่เกิดล้วนๆ ผมสั้นตัดตรง+ตัดหน้าม้าด้วยเพราะว่าเธอไม่ชอบไว้ผมยาวเพราะมันลำบากในการต่อสู้หรือฝึกซ้อมและจะมีที่คาดผมติดไว้เพื่อเป็นสัญลักษณ์เสมอๆ

การแต่งกาย

เธอมักจะแต่งกายด้วยชุดสบายๆเป็นแบบสั้นๆบ้างเพราะอากาศร้อน แต่สวนมากก็จะแต่งตัวตามภาพด้านบน แต่ในบางทีก็เป็นชุดยูกาตะสีฟ้าให้เข้ากับชื่อ

ลักษณะนิสัย::

เงียบขรึม(นิดหน่อย)

เธอเป็นพวกเงียบเวลามีปัญหาที่จะต้องหาทางแก้ไข...จะนิ่งไม่พูดกับใครทั้งนั้น

ยิ้มง่าย

เธอเป็นพวกยิ้มง่าย..ใครพูดชมนิดๆหน่อยๆก็ยิ้มซะหน้าบานเชียว(?) แถมเธอยังชอบเห็นเวลาคนอื่นยิ้มอีกด้วย

พูดจาตรงไปตรงมา

ถึงแม้จะมีมุมที่น่ารักไปแล้วแต่เวลาเธอเห็นพฤติกรรมใครที่มันไม่ควรน่ายกย่องและเมื่อมีคนมาถามเธอจะพูดอย่างตรงประเด็นไม่อ้อมค้อมไม่ตอแหลม(?) เธอจะไม่พูดอะไรที่มันเกินจริงเกินไปแต่จะพูดในสิ่งที่ตัวเองเห็นและได้ยิน

อ่อนโยน

เธอเป็นพวกใจอ่อนมากเวลาเห็นผู้ใดหรือแม้กระทั่งมด(?)เดือดร้อนเธอจะเข้าไปช่วยและพูดจาปลอบประโลมอย่างอ่อนโยนเหมือนเจ้าหญิงซินเดอเรลล่า(?)

ห่วงคนอื่นมากกว่าตัวเอง

หล่อนเป็นพวกห่วงคนนู้นคนนี้ปทั่วโดยไม่ดูสภาพตัวเองเลย...แม้ตัวเองจะเจ็บเจียนตายแต่ก็ยังไม่วายห่วงคนอื่นๆที่ร่วมทำศึกสงครามมาเป็นเพื่อนเธอตลอดเวลา

โกรธง่าย หายเร็ว

คนประเภทนี้มีจำพวกเยอะแยะไปแน่นอนนางก็เป็น1ในนั้น เวลาใครมาแกล้งหรือทำเธอโกรธจะโกรธแบบน่ารักสุดๆโดยการพองแก้มแล้วหันหน้าหนีไม่พูดจากับใครทั้งนั้น แต่ก็โกรธได้แค่1-2ชั่วโมงก็หายแล้ว แล้วหล่อนจะกลับมายิ้มดังเดิม

ประวัติ:: อาโอบะในตอนเด็กๆเป็นสาวน้อยน่ารักน่าชังของทุกๆคนแถมเธอยังเป็นเด็กที่เกิดในตระกูลที่สูงอีกด้วย เธอก็ถูกเลี้ยงดูมาอย่างดีคุณพ่อคุณแม่ก็รักเธอรวมทั้งเหล่าคนใช้ในบ้านด้วย เธอมีชีวิตที่เด็กๆทุกจะต้องอิจฉาตาลุกเป็นไฟเอามากๆ แต่แล้วในคืนนึง...คุณพ่อกับคุณแม่เธอกลับมีเหตุทะเลาะและแตกคอกันเกิดขึ้นซึ่งคุณพ่อของเธอคงจะสติแตกหรืออะไรสักอย่างจึงหยิบดาบคาตานะที่พกไว้ตลอดมาแทงคุณแม่ของเธอจนเสียชีวิต ซึ่งมันคอช่วงเวลาที่เธอเดินมาเจอะเข้าพอดีเป๊ะ...เธอโกรธคุณพ่อเอามากๆจนเส้นเลือดขึ้นทั้งตัวเลยหยิบดาบตัวเองมาฟันคุณพ่อจนเสียชีวิตตามคุณแม่ไปอีกคน...และเพื่อป้องกันไม่ให้ใครรู้เธอได้สังหารเหล่าคนใช้ทั้งบ้าน และผู้ที่อาศัยอยู่ใกล้เคียงกับบ้านของเธอ และสังหารเด็กน้อยที่หน้าตา ลักษณะ คล้ายคลึงกับเธอนึงคงเพื่อคนอื่นจะได้รู้ว่าตระกูลเธอนั้นถูกสังหารหมู่ แต่ความจริงแล้วเธอนั่นแหละคือ 'ฆาตรกร' หลังจากสังหารทุกคนเรียบร้อยแล้ว...เธอก็หลบหนีและระเหเร่ร่อนเพื่อตามหาหมู่บ้านอื่นๆเป็นเวลานาน...จนมาเจอหมู่บ้านนี้

จุดเด่น::

ลีลา(?)

ลีลา ในที่นี้หมายถึงแม่นางแกค่อนข้างจะเรื่องมากหน่อยสำหรับการต่อสู้ และ ลีลาค่อนข้างจะเยอะเฮียๆ-- จนอีกฝ่ายแทบจะเป็นลม(?) เพราะตาลายจัด(นางก็ค่อนข้างจะรวดเร็วด้วยพอสมควร)

ชอบ:: 

1.การเห็นคนอื่นยิ้ม เพราะ มองกี่ทีเธอเองก็มีความสุขเมื่อทุกๆคนยิ้ม..เป็นสัญญาณบ่งบอกได้ว่าตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่สงบสุขที่สุด อาการ:: เธอจะยิ้มตามดวงตาของเธอจะหรี่ลงเล็กน้อย และจะคลี่ยิ้มอย่างมีความสุข

2.การเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ เพราะ เธอนั้นเป็นผู้อ่อนแอที่สุดในกลุ่มจึงชอบที่จะเรียนรู้อะไรใหม่ๆอยู่เสมอๆ อาการ:: แววตาของเธอจะเปลี่ยนไปจะแลดูจริงจังอย่างมากที่สุด

3.แม่น้ำ/ทะเล เพราะ เมื่อเธอหลับตาและฟังเสียงคลื่นหรือน้ำที่ไหลไปตามกระแสแล้วจะรู้สึกสงบใจที่สุด อาการ:: เธอจะหลับตาลงแล้วยิ้มด้วยความพึงพอใจแล้วเอียงคอเล็กน้อย

ไม่ชอบ::

1.การที่คนอื่นดูถูกฝีมือของเธอ เพราะ ถ้าใครที่ชอบมาดูหมิ่นฝีมือของเธอล่ะก็เธอจะเอาถึงตายแน่นอน ถึงฝีมือเธอจะด้อยขนาดไหนแต่สักวันจะต้องเก่งกว่าพวกที่มาว่าแน่นอน เธอคิดแบบนั้น อาการ:: เมื่อได้ยินประโยคดูหมิ่นที่พูดออกมาเธอจะกำข้อมมือแน่น แต่ถ้ายังไม่ตอกยำมากเท่าไหร่เธอจะแค่ก้มหน้าแล้วกำมือไว้แน่น แต่ถ้าไม่ไหวจริงเธอพร้อมที่จะเปิดศึกกับคนคนนั้นแน่นอน

2.เรื่องเพ้อฝัน/เรื่องที่ไม่มีอยู่จริง เพราะ เรื่องผีสางหรือวิญญาณถ้าเธอยังไม่เห็นกับตาตัวเองเธอก็ไม่กลัวเช่นกัน หรือ แม้แต่พระเจ้า ถ้าเธอยังไม่เห็นตัวเป็นๆเธอก็ไม่ศรัทธาแต่ก็ไม่ได้ลบหลู่อะไร อาการ:: เมื่อใครมาพูดให้เธอฟังเธอจะไม่ตั้งใจฟัง หรือ ก็จะชิ่งนอนหลับไปก่อนเลย+เมินหนีด้วย

3.การเดินทางไกล เพราะ เธอนั้นเนื่องจากเป็นผู้ที่อ่อนแอพลังงานเลยน้อยไปหน่อย(ยกเว้นเรื่องกำลังกาย) เธอจะง่วงตลอด เดินไปสักพักก็แทบจะเป็นลมเลยล่ะ อาการ:: เวลาเธอเดินทางไกลได้สักประมาณ10-15นาทีก็ขอพักซะละ

กิจกรรมยามว่าง:: ฝึกฝนการใช้อาวุธ

อาวุธ:: ดาบซามูไร(รึเปล่า)ตามภาพ

วิธีใช้:: เธอค่อนข้างจะเป็นพวกรักษาของสูงเธอเลยเก็บดาบไว้ในฝักอย่างแน่นหนาแถมไม่พอยังต้องเอาเถาวัลย์หรืออะไรก็ได้มาพันเอาไว้กันคนมาดึงดาบเธอไป(อย่างนี้ก็ได้เหรอ) ซึ่งผู้ที่จะมาขโมยดาบหรือแอบใช้ดาบเธอ คุณคิดผิดแล้วล่ะ...ผู้ที่จะดึงดาบนี่ออกมาได้มีเพียงแค่เธอคนเดียวเท่านั้น และในบางทีถ้าเธอฟันคู่ต่อสู้โดนจริงๆ(แบบเบาๆนะ)ก็อาจจะตัวขาด หัวขาดได้ แทนที่จะสร้างรอยแผลไว้นิดๆหน่อยๆ เพราะสงสัยดูถ้าเธอจะอัดจิตวิญญาณเข้าไปในดาบอย่างเต็มที่เลยทีเดียว

ลักษณะคำพูด:: 'สวัสดีค่ะท่าน...' ใช้พูดเมื่อเจอผู้ที่มีชนชั้นสูงกว่าเธอ คนทั่วๆไป และ ผู้ที่สูงอายุ

'สวัสดีค่ะคุณ...' ใช้พูดกับเพื่อนๆ

'...เอ๋!!!' ใช้พูดเมื่อตกใจ แรกๆเธอจะนิ่งๆก่อนแล้วตกใจ

'ขอบพระคุณมากนะคะ' ใช้พูดเพื่อแสดงความขอบคุณแล้วเธอจะคลี่ยิ้มหวานให้

'สวัสดีจ๊ะ...' ใช้พูดกับผู้ที่มีอายุน้อยกว่าเธอ

'...ฉัน...เกลียด...คุณ' นั่นหมายความว่าเธอกำลังแสดงความเกลียดชังและโกรธอยู่เธอจะจิกตามองและใบหน้าของเธอนั้นจะไม่มีรอยยิ้มผุดขึ้นมาเลยสักนิดเดียว

เพิ่มเติม:: -

คู่:: ฮิจิคาตะ โทชิโซ

มุม ผปค.

สวัสดีค่ะ มาริค่ะ ชื่ออะไรคะ?

** เซย์คนเดิมฮะ0-0

ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้คะ?

** -^- กระผมอยากลองดูน่ะฮะ

ถ้าเกิดไม่ติดขึ้นมาสนใจร่วมวงกับพระเอก(?)เป็นสุดยอดวายร้ายมั้ยคะ(?)

** จัดไปครับ

แล้วคิดว่าเรื่องนี้ตอนจบกับในเนื้อเรื่องเป็นยังไงเอ่ย?

** เอ่อ...ไม่รู้ฮะ(?)//โดนถีบ

งั้นขอบพระคุณมากค่ะมาสมัครค่ะ~

** ฮะ^^

อันนี้ของตอนอยู่ในร่างผู้ชายนะคะ จะเพิ่มนิสัยเข้าไปหน่อย

จะอยู่ในด้านบนเนอะ

ใบนี้จะสำคัญในตอนที่ไปอยู่ในกองทัพของเหล่าผู้ชายค่ะเพราะงั้นกรอกกันดีๆนะ~

^

^

Application

"คำสั่งของผมถือเป็นเด็ดขาดนะครับ"

ชื่อ:: คุโรกาโนะ กินจิ (Kurogano Ginji)

ชื่อเล่น:: กิน/กินจิ (Gin/Ginji)

อายุ:: 23 ปี

ประวัติ:: คุโรกาโนะ กินจิ เป็นชื่อและนามสกุลที่ทั้งตรงและแกต่างกับตัวเขาอย่างสิ้นเชิง แถมทั้งนิสัยหน้าตาและลักษณะการพูดยังเปลี่ยนไปอีกด้วย เขาโกหกว่าตัวเขานั้นเป็นคนที่เพิ่งจะออกจากการเป็นแม่ทัพจากแคว้นอื่นมานานแล้วเดินเร่ร่อนจนมาเข้าร่วมกับทัพนี้ และก็ยังโกหกอะไรอีกต่างๆมากมายก่ายกอง[ที่เหลือแล้วแต่ไรท์555]

ลักษณะภายนอก:: 

สีผม

แน่นอนว่ายังเป็นสีขาวไม่เคยเปลี่ยนแปลงเขาไม่ต้องการที่จะเปลี่ยนสีผมให้เป็นสีอื่นแต่ก็ทดแทนโดยการตัดผมออกไปนิดหน่อยจนกลายเป็นทรงนี้(คาดว่าตอนเป็นหญิงก็น่าจะเป็นทรงนี้555) ผมยาวเล็กน้อยปัดไปทางขวานิดหน่อยเพื่อให้สมกับเป็นผู้ชาย

รูปร่าง-หน้าตา

ใบหน้าของพี่แจะเปลี่ยนไปเล็กน้อย ใบหน้ารูปไข่ราวกับเด็กผู้หญิงแต่ก็เรียวเล็กน้อยให้ดูเหมือนชาย

ดวงตาเรียวคม ลูกกะตาสีฟ้าน้ำทะเล ริมฝีปากหนา คิ้วบาง

สีผิว

ผิวของพี่แกพอกลายเป็นชายจะแอบเริ่มคล้ำนิดหน่อยแต่กยังคงขาวเนียนเหมือนผิวของผู้หญิงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

กล้ามเนื้อ

ตอนนี้อาจจะมองไม่เห็น...เพราะเสื้อผ้ามันบังอยู่แต่ถ้าคุณได้ลองอาบน้ำ(= [ ] =)กับเขาแล้วคุณจะเห็นว่าไม่เล็กเลยทีเดียว(?)หมายถึงกล้ามเนื้ออ่ะจ่ะ-^- เรือนร่างหรือกล้ามรับรองว่าแกมีแต่ก็ไม่เยอะมาก

โอเครเอาเป็นว่าแกดูเหมือนผูชายหมดเว้นแต่ว่าไอนั่นจะมีรึเปล่า[แล้วแต่ไรท์]

ลักษณะนิสัย:: 

เงียบขรึม

พอกลายเป็นชายแล้วเพื่อความแนบเนียนและสมจริงยิ่งขึ้น(?)พี่แกเลยปั้นหน้าให้นิ่งที่สุดเท่าที่ทำได้ นอกจากจะทำหน้าให้นิ่งแล้วแบบประมาณว่าเจ็บก็ไม่รู้สึกอะไร...บุคลิกของพี่แกยังนิ่งตามราวกับรีไวล์อีกด้วย

ยิ้มยาก

นิสัยตอนเป็นชายจะแตกต่างกับตอนเป็นหญิงอย่างสิ้นเชิง นานๆทีแกจะยิ้มบ้าง และเวลาที่แกยิ้มจะไม่ค่อยมีเหตุผลสักเท่าไหร่แบบว่าอยู่ดีๆอยากยิ้มก็ยิ้มแค่นั้น...

กล้าหาญ

เค้าเป็นคนประเภทกล้าหาญราวกับแม่ทัพถึงแม้ว่าฝีมือการต่อสู้จะไม่เก่งกาจมากมายแต่ก็พร้อมที่จะสู้เสมอต้นเสมอปลาย และจะไม่ยอมให้ใครมาแตะต้องสิ่งที่รักได้แม้แต่ปลายเล็บ

เคร่งครัด

เค้าจะนิสัยคล้ายรีไวล์(?)เคร่งครัดเรื่องกฎระเบียบ ความสะอาด และอื่นๆมากมาย เอาเป็นว่านิสัยนี่เป็นรีไวล์เลยหล่ะจ่ะ

หนอนหนังสือ

เป็นหนอนหนังสือเพราะกลายเป็นผู้ชายเพราะว่า...เวลาไม่มีอะไรทำก็มักจะหยิบหนังสือมาอ่านเสมอๆถึงแม้ว่าจะเป็นหนังสือเล่มเดิมก็เถอะเป็นหนอนหนังสือเหมือนกับเจ้าหญิงเบลล์เลยล่ะจ่ะ

ชอบ:: อ่านหนังสือ

ไม่ชอบ:: คนที่ไม่เคยสนใจเรื่องกฎระเบียบ

อาวุธ:: เป็นดาบซามูไรเช่นเคยนะฮะ...[โปรดเลื่อนขึ้นไปอ่านด้านบน...เนื่องจากขี้เกียจพิมพ์//โดนถีบ]

ลักษณะคำพูด:: '...ว่าไง' ใช้พูดกับผู้ที่มียศฐาน้อยกว่าตน

'สายัณสวัสดิ์ท่าน...' ไว้ใช้พูดกับผู้ที่มีฐานสูงกว่าตน+บอกอรุณสวัสดิ์ตอนเช้า

'ขอบใจนะ' ไว้ใช้พูดเพื่อแสดงความขอบคุณ+แกจะยิ้มอ่อนๆให้ด้วย

'...' ไม่พูดอะไรแต่ถ้าโกรธจะมีออร่ารังสีออกมารอบๆ(จะแลดูน่ากลัวอย่างมาก) แต่ถ้าเศร้าพี่แกจะไม่พูดกับใครจะอยู่คนเดียวเงียบๆจนกว่าจะมีคนเปิดประเด็นขึ้นมาซะเอง [ที่เหลือแล้วแต่เลยฮะ-^-]

TF:)