ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : -03- นางบำเรอสวมรอย
-03- นาบำเรอสวมรอย
มารยาหิมีหลายร้อยเล่มเวียนไม่ใ่ำล่าวอ้าแ่อย่าใ ่ำืนนี้พระเ้าเ็มใประทานน้ำเื้อุภาพมาให้เธอ เหลีบัเอิ๊บัเอิเ้าห้อน้ำพร้อมับนาแบบสาวที่ำลัุยโม้โอ้อวับเพื่อนผ่านโทรศัพท์มือถือว่าไ้รับสิทธิ์ในารเ้าปรนเปรอผู้ายนนั้น ...เม่อน เมิลีน
วิธีสัาวรุ่อเหลี่า่ายายไม่่าาละรหลั่าวที่นาร้ายมัรัแนาเอ เมื่อเธอเผลอระแทร่าอวบอั๋นอหิสาวนโทรศัพท์มือถือร่วหล่นนหน้าอับ แม้ะไ้รับวามไม่พอใและัสีหน้าึัาเ้าอ แ่เหลีสามารถัารไ้้วยำอโทษอโพยพร้อมเินปึให่ในารแ้ปัหา หลัานั้นแม่สาวผมทอ็เินนวยนาไปทำธุระส่วนัวในห้อน้ำ่อ อนนี้ือัหวะที่ีและสวยามสำหรับเหลี เธอใ้วามสวยามุนาในวรรีสั่ให้หนุ่มหล่อที่เป็นาร์อลับ่วยหาป้ายห้อน้ำะรุมาิไว้ เนื่อาเธอเผลอเปิประูห้อน้ำแรนลอนประูหลุพั แน่นอนว่าเาไม่ทันเลียวใึหาป้ายมาิไว้ามำบอเล่าอลู้าสาวสวยที่ทำหน้าสำนึผิอย่ารวเร็ว เหลีไม่ใ่ผู้หิร้ายา แ่หาทำเพื่อผลประโยน์อันสูสุอัวเอเธอย่อมทำไ้ 'นอนเล่นในห้อน้ำสัสอั่วโม่อนนะ' เหลีปลายามอหิสาวที่ถูัในห้อน้ำแล้วเินอย่ามั่นไปยัห้อรับรอที่ถูัเรียมไว้รอนาบำเรอสวมรอยนนี้
แร็~
"าร์ฟบอ้อลแล้วใ่ไหม" ประูห้อถูเปิออโยฝีมืออเม่อน ายหนุ่มในลุุายมาเนี๊ยบถามนาแบบสาวที่ถู้าให้มาปรนเปรอวามใร่้วยน้ำเสียราบเรียบ
"บะ...บอแล้ว่ะ" เหลีอบ้วยน้ำเสียประหม่า่อนะเิหน้าปรับใหู้แนบเนียน
"ถอเสื้อผ้าออ เรียมพร้อมัวเอให้เรียบร้อย" เม่อนออำสั่แล้วุบุหรี่สูบนวันละลุ้
"ถะ...ถอเลยหรอะ เอ่อ ันะถอเี๋ยวนี้่ะ" เหลีรับำสั่แล้ว่อยๆรูิปุเรส้วยมืออันสั่นเทา ...รั้แรเียวนะ ใระไม่สั่นบ้าละ!
เม่อนปลายามอหิสาวอย่าัใ่อนะเินไประาบราเียร์และแพนี้ออาเรือนร่าาวผ่ออย่าแร
"โอ๊ยย! ันเ็บนะ" เหลีหนีบาปปิสิ่สวนอย่าเินอาย
"...หึ่!" เม่อนเ้นหัวเราะในลำอแล้วัารับาเยีนส์แบรน์หรูออนเห็นเ้าโลัวเื่อที่ำลัพอัวภายใ้าเั้นในยี่ห้อัที่ำลัถูถอออ
"...." เหลีลืนน้ำลายเหนียวๆลออึให่ เธอมาไลเินว่าะถอยหลั ใบหน้าสวยแระเรื่อ้อมอวามให่โไม่วาา
"ใส่มัน" ...อ่า เธอลืมิถึเรื่อนี้ไปไ้ยัไันนะ เหลีรับอสีเทาที่บรรุเรื่อป้อันามือายหนุ่มอย่าประหม่า ลูๆอเธอะแหวว่ายผ่านเ้าถุยานี้มาไ้ไหมหนอ (?) แหวนวเล็ทำาทอำาวประับ้วยเพ็รเม็เล็บนนิ้วนา้าวาถูใ้มารีเนื้อถุยาอนายหนุ่มเผลอ อให้า!
"เสียเวลาะมั" เม่อนึถุยาอนามัยามือหิสาวแล้วัารสวมมันอย่าำนิำนา เาไม่เยเสียเวลาับารเล้าโลมู่นอนนไหนมา่อน และเธอนนี้็เ่นัน
"ะ...ะทำเลยหรอะ" เหลีถามเสียสั่น
"หุบปาะ เธอทำันเสียเวลา" เม่อนระานบนเียในท่วท่าที่เหมาะสมแล้ว่อลำเอ็นพร้อมรบไปที่ร่อสวาท่อนะออแรระแทอย่าแรนมิลำ
"รี๊!!!" เสียร้ออย่าเ็บปวอเหลีทำเอาร่าสูะัเล็น้อย ไม่ิว่ายัิ หึ่!
"น่ารำา" วามเป็นายที่มิ่ไปับร่ออุ่นนุ่มถูึออมาอีรั้่อนะอัระแทเ้าไปอย่าสุแร เสียร้อสะอึสะอื้นอนใ้ร่าไม่ไ้รับวามเห็นใาเา ผู้หิายัวแลเิน ไมู่่วรับวามเห็นใ
ปึ่! ปึ่! ปึ่! ปึ่!
"...อ๊ะ...อ๊ะ ...บะ...เบาๆหน่อย ...ี๊!!!" เยื่อพรหมรรย์ที่ถูทำลายสร้าวามเ็บปวให้เหลีไม่น้อย แ่เพื่อผลประโยน์อันยิ่ให่ทำให้เหลีฮึสู้อีรั้ มือบาลูบไล้แนแร่อเม่อนอย่ายั่วยวนแ่ถูสายาู่มปลายามออย่าไม่ใยี สะโพหนายัะบี้ะบันเป็นัหวะหนัหน่ว แม้ะัใับท่าทาไม่ประสีประสาอหิสาวแ่ไม่อยาพูให้มาวาม เ็ส์สำหรับเม่อนือารปลปล่อย เาไม่เยเมาหรือใหุ้่าับนเหล่านั้น้วยเ่นัน
________________________
มารยาหิมีหลายร้อยเล่มเวียนไม่ใ่ำล่าวอ้าแ่อย่าใ ่ำืนนี้พระเ้าเ็มใประทานน้ำเื้อุภาพมาให้เธอ เหลีบัเอิ๊บัเอิเ้าห้อน้ำพร้อมับนาแบบสาวที่ำลัุยโม้โอ้อวับเพื่อนผ่านโทรศัพท์มือถือว่าไ้รับสิทธิ์ในารเ้าปรนเปรอผู้ายนนั้น ...เม่อน เมิลีน
วิธีสัาวรุ่อเหลี่า่ายายไม่่าาละรหลั่าวที่นาร้ายมัรัแนาเอ เมื่อเธอเผลอระแทร่าอวบอั๋นอหิสาวนโทรศัพท์มือถือร่วหล่นนหน้าอับ แม้ะไ้รับวามไม่พอใและัสีหน้าึัาเ้าอ แ่เหลีสามารถัารไ้้วยำอโทษอโพยพร้อมเินปึให่ในารแ้ปัหา หลัานั้นแม่สาวผมทอ็เินนวยนาไปทำธุระส่วนัวในห้อน้ำ่อ อนนี้ือัหวะที่ีและสวยามสำหรับเหลี เธอใ้วามสวยามุนาในวรรีสั่ให้หนุ่มหล่อที่เป็นาร์อลับ่วยหาป้ายห้อน้ำะรุมาิไว้ เนื่อาเธอเผลอเปิประูห้อน้ำแรนลอนประูหลุพั แน่นอนว่าเาไม่ทันเลียวใึหาป้ายมาิไว้ามำบอเล่าอลู้าสาวสวยที่ทำหน้าสำนึผิอย่ารวเร็ว เหลีไม่ใ่ผู้หิร้ายา แ่หาทำเพื่อผลประโยน์อันสูสุอัวเอเธอย่อมทำไ้ 'นอนเล่นในห้อน้ำสัสอั่วโม่อนนะ' เหลีปลายามอหิสาวที่ถูัในห้อน้ำแล้วเินอย่ามั่นไปยัห้อรับรอที่ถูัเรียมไว้รอนาบำเรอสวมรอยนนี้
แร็~
"าร์ฟบอ้อลแล้วใ่ไหม" ประูห้อถูเปิออโยฝีมืออเม่อน ายหนุ่มในลุุายมาเนี๊ยบถามนาแบบสาวที่ถู้าให้มาปรนเปรอวามใร่้วยน้ำเสียราบเรียบ
"บะ...บอแล้ว่ะ" เหลีอบ้วยน้ำเสียประหม่า่อนะเิหน้าปรับใหู้แนบเนียน
"ถอเสื้อผ้าออ เรียมพร้อมัวเอให้เรียบร้อย" เม่อนออำสั่แล้วุบุหรี่สูบนวันละลุ้
"ถะ...ถอเลยหรอะ เอ่อ ันะถอเี๋ยวนี้่ะ" เหลีรับำสั่แล้ว่อยๆรูิปุเรส้วยมืออันสั่นเทา ...รั้แรเียวนะ ใระไม่สั่นบ้าละ!
เม่อนปลายามอหิสาวอย่าัใ่อนะเินไประาบราเียร์และแพนี้ออาเรือนร่าาวผ่ออย่าแร
"โอ๊ยย! ันเ็บนะ" เหลีหนีบาปปิสิ่สวนอย่าเินอาย
"...หึ่!" เม่อนเ้นหัวเราะในลำอแล้วัารับาเยีนส์แบรน์หรูออนเห็นเ้าโลัวเื่อที่ำลัพอัวภายใ้าเั้นในยี่ห้อัที่ำลัถูถอออ
"...." เหลีลืนน้ำลายเหนียวๆลออึให่ เธอมาไลเินว่าะถอยหลั ใบหน้าสวยแระเรื่อ้อมอวามให่โไม่วาา
"ใส่มัน" ...อ่า เธอลืมิถึเรื่อนี้ไปไ้ยัไันนะ เหลีรับอสีเทาที่บรรุเรื่อป้อันามือายหนุ่มอย่าประหม่า ลูๆอเธอะแหวว่ายผ่านเ้าถุยานี้มาไ้ไหมหนอ (?) แหวนวเล็ทำาทอำาวประับ้วยเพ็รเม็เล็บนนิ้วนา้าวาถูใ้มารีเนื้อถุยาอนายหนุ่มเผลอ อให้า!
"เสียเวลาะมั" เม่อนึถุยาอนามัยามือหิสาวแล้วัารสวมมันอย่าำนิำนา เาไม่เยเสียเวลาับารเล้าโลมู่นอนนไหนมา่อน และเธอนนี้็เ่นัน
"ะ...ะทำเลยหรอะ" เหลีถามเสียสั่น
"หุบปาะ เธอทำันเสียเวลา" เม่อนระานบนเียในท่วท่าที่เหมาะสมแล้ว่อลำเอ็นพร้อมรบไปที่ร่อสวาท่อนะออแรระแทอย่าแรนมิลำ
"รี๊!!!" เสียร้ออย่าเ็บปวอเหลีทำเอาร่าสูะัเล็น้อย ไม่ิว่ายัิ หึ่!
"น่ารำา" วามเป็นายที่มิ่ไปับร่ออุ่นนุ่มถูึออมาอีรั้่อนะอัระแทเ้าไปอย่าสุแร เสียร้อสะอึสะอื้นอนใ้ร่าไม่ไ้รับวามเห็นใาเา ผู้หิายัวแลเิน ไมู่่วรับวามเห็นใ
ปึ่! ปึ่! ปึ่! ปึ่!
"...อ๊ะ...อ๊ะ ...บะ...เบาๆหน่อย ...ี๊!!!" เยื่อพรหมรรย์ที่ถูทำลายสร้าวามเ็บปวให้เหลีไม่น้อย แ่เพื่อผลประโยน์อันยิ่ให่ทำให้เหลีฮึสู้อีรั้ มือบาลูบไล้แนแร่อเม่อนอย่ายั่วยวนแ่ถูสายาู่มปลายามออย่าไม่ใยี สะโพหนายัะบี้ะบันเป็นัหวะหนัหน่ว แม้ะัใับท่าทาไม่ประสีประสาอหิสาวแ่ไม่อยาพูให้มาวาม เ็ส์สำหรับเม่อนือารปลปล่อย เาไม่เยเมาหรือใหุ้่าับนเหล่านั้น้วยเ่นัน
________________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น