คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : อย่าเกร็ง
ุเาะอสีแถูถอทิ้อลพื้น ามมา้วยเสื้อผ้าอายหนุ่มที่ถูถออใล้ัน สอร่าเปลือยเปล่า่อยๆ เอนัวลนอนทาบทับันบนที่นอนนุ่ม ที่ไม่เยมีผู้หินไหนไ้นอนมา่อน
ร่าให่ร่อมทับร่าเย้ายวนาวผ่อ ใ้มือทั้สอ้ายันที่นอนเอาไว้แล้วแทรายท่อนล่าเ้าไปอยู่ระหว่าาอเธอ วาลมโมอสบาับเา้วยแววาสับสน และเารู้ีว่าเธอรู้สึอย่าไร แ่ถ้าะให้เาปล่อยเธอลาเียไปในอนนี้..ไม่มีทา
เา้มหน้าลแะปาอเาลบนลีบปานุ่มนิ่มเบาๆ ราวับำลัออนุาเ้าอ นเมื่อเธอเผยอปาน้อยๆ เาึูบเล้าลึบเบียริมฝีปานุ่มนิ่มราวพุิ้นั้นในัหวะเื่อ้าแ่หนัเน้นามแรอารม์ที่ำลัมาึ้นทุที
เสียราแผ่วเบาแว่วหวานหลุออมาาลำออเธอ ทำให้นที่ำลับเบียริมฝีปาอยู่นั้นลอบยิ้มอย่าพอใ ลิ้นสาอนไเ้าวา้อนวามหวานในโพรปาอุ่นๆ ่อนะไล่้อนลิ้นน้อยๆ อเธอ แล้วันำให้เธอแลบลิ้นออมาให้เาไล้เลียูึเนิบนาบเร้าอารม์
นัวบาสะุ้โหยเมื่อมือให่อเาเลื่อนมาบีบยำหน้าออวบให่เินัว สัมผัสนุ่มหยุ่นเ้ึ๋ทำให้นัวโราฮือในลำอ้วยวามพึพอใ ทั้ๆที่ปาับลิ้นร้ายยับูบแลลิ้นับเธอไม่หยุ
เมื่อูบนพอใ ็เลื่อนใบหน้าไปูบุไ้ที่ออหอม เสียราแว่วหวานในลำอระหัออมาอีหน ึ่เธอ็ทำไ้เพียเอียหน้าเปิเปลือยลำอให้เาปรนเปรอเธอไ้ถนัึ้น
มูโ่ลาไล้มาามแนวรามโ้มนอเธอแล้วเลื่อนลมาที่ไหปลาร้าและูบนัวเนียอยู่ที่ลาไหล่บอบบานเธอนลุู่ หเร็ไหล่้วยวามเสียว่าน เาึเลื่อนใบหน้าลมาที่เนินออวบอิ่มเินัว ที่ไม่ิว่าถอเสื้อผ้าออมาแล้วยัั้เ้าูมเป็นทรสวยเบียิันนานี้
“อืออออ”
ลิ้นร้อนวัเบาๆ ที่ปลายยอสีมพูสที่ัับผิวาวๆ สะท้อนแสอเธอ ่อนที่ปาร้ายะาบยออที่แ็ั้เป็นไเอาไว้ แล้วเหลือบามอปิิริยาอสาวสวยใ้ร่า เาอยารู้ว่าทุารระทำอเา ทำให้เธอรู้สึอย่าไร และแสสีหน้าท่าทาอบสนอแบบไหน
เมื่อเาเห็นใบหน้าสวยที่หลับาพริ้ม มวิ้วมุ่น ปาอวบอิ่มเผยอเล็ๆ ราเบาๆ แ่เพียในลำอนั้น เาึวัลิ้นแรึ้นสลับับูึมันอย่าหิวระหาย นนัวบาบิเร่าร้อราเสียัึ้นว่าเิม
เาปรนเปรอหน้าอเธอสอ้า้วยลิ้นและมือสลับันไปนพอใ ึูบลมาามเรือนร่าบอบบาาวผ่อ ผ่านหน้าท้อแบนราบไร้ไมัน ่อนะมาหยุอยู่ที่เนินเนื้ออวบอูมไร้เส้นนแบบที่เาอบ มันน่ารันเาอใไม่ไหว ูบลไปที่เนินนั้นแรๆ หนึ่รั้
าเรียวเล็ถูเาับอ้าออนว้า ทำให้อุหลาบามที่ถูเ็บ่อนไม่เยให้ายใไ้เยมปราแ่สายาอเา วามริบ้อเม็ไปที่อุหลาบอโสีมพูสที่มีลีบอเล็ๆ น่ารัน่าทะนุถนอม เา้มสูลิ่นเพาะัวอเธอนสุปอ มันหอมหวานนุ่มนวลอย่าบอไม่ถูและเาอบลิ่นอเธอมา
เาใ้นิ้วลูบไล้ที่ลีบอไม้่ำน้ำอเธอ็้อยยิ้ม้วยวามอบใ ที่เาทำมาทั้หมทำให้เธอมีอารม์มานับน้ำหวานออมาเลือบลออไม้นมันวาววับ่ำเยิ้มเหลือเิน ลิ้นสาปาเลียที่ลีบอสีสนั้นทันทีเพราะอใไม่ไหวอี่อไปแล้ว
“อื้อออ อ๊ะ”
สาวสวยอเาลืมามามอารระทำอนัวโที่แสนอุอา เธอส่เสียร้อออมา้วยวามใับสัมผัสแสนรัวนใรั้แรในีวิ ลิ้นสาวัระรัวที่ิ่เสรสาวที่แสนี้อายอเธอ สลับับูึมันนเิเสียั่ำแะลาม
“โอยยย โอยยย”
ระหว่าที่เาวัลิ้นระรัวสลับับูเม้มลีบอไม้อเธอนั้น เา็มอสบาสาวสวยอเาลอเวลา เธอส่ายหน้าไปมานผมเผ้าระายเ็มหมอน าเรียวสั่นระริ สะโพผายแอ่นึ้นสู้ลิ้นอเา มือเล็ำิที่ผ้าปูที่นอนสีาวสะอานถลยับย่นเพื่อหาที่ระบาย ไม่นานร่าบา็เร็ระุแรๆหลายรั้ รีร้อเสียหล ถึุสุยอรั้แรในีวิ
“อ๊ายยยย อื้มมมมม”
น้ำหวานอเธอไหลทะลัออมานเปรอะเปื้อนปาอเา มันหอมหวานนเาอใไม่ไหวปาเลียเ็บินหยาน้ำทิพย์อเธอนหมทุหยาหย
เาหยััวึ้นนัุ่เ่า ใ้้นาันาอเธอให้แบอ้าว้าึ้น มือให่ำรูท่อนร้อนนาให่โอัวเอ่อหน้า่อาเธอ เาสัเเห็นวาลมโเบิว้า แววาื่นระหนเพราะนาที่ไม่ธรรมาอเา แ่นัวบา็สู้ไม่ถอย เธอยมือเล็ๆ อันสั่นเทานั้นมาลูบไล้ที่ิแพอเา
นิ้วหัวแม่มืออเาลูบไล้วนเวียนอยู่ที่ิ่เสรสาวอเธอเบาๆ เา้อมออุหลาบามสีสอเธอไม่วาา รูเล็ที่ปิสนิทแน่นราวับไม่เยมีภมรหนุ่มัวใไ้้นพบมา่อนทำเอาเาละมือาอถุยาอนามัยที่วาอยู่้าาย เาอยาสัมผัสเธอในแบบที่ไม่มีอะไรมาวาั้น เพราะรู้สึว่าเธอพิเศษว่านอื่น
สัมผัสลูบวนเบาๆ นั้น ทำให้อไม้อโับน้ำหวานออมาอีรั้พร้อมสำหรับารรอรับัวนให่โอเาแล้ว ึแทรท่อนเอ็นร้อน่าแ็เม็ลในร่อรัที่รูปิสนิทแน่นอเธออย่า้าๆ
วามับแน่นอเธอทำเอาเา้อนิ่วหน้า ไม่่าาเธอนัที่นอนัวเร็ ิเล็บลบนสะโพอเา ึลัวลทาบทับเธอแล้วัฟัน แทรท่อนร้อนลในร่อรัอเธอทีเียวนสุโน
“โอ๊ยยยยย เ็บ”
เธอผวาอรัเาทันที เล็บที่แ่อย่าสวยามิลบนแผ่นหลัว้านเาเ็บแสบไปหมแ่็แทบไม่ทำให้เารู้สึอะไรเพราะเามัวแ่ใับวามรู้สึที่ท่อนเอ็นอเาเหมือนฝ่าม่านบาๆ ออะไรสัอย่า และแรอรัระรัวแบบที่เาไม่เยสัมผัสมา่อน นท่อนร้อนอเาปวหนึบไปหม
ายหนุ่มเบิาว้า ยับัวมอุเื่อม่ออเธอับเา็พบว่ามันมีเลือสๆ ไหลย้อยลเปื้อนที่นอน ึหันลับมามอหน้าเธออย่าเห็นเป็นอประหลา
นัวบาที่หลับหูหลับารีร้อและนอนัวเร็เพราะวามเ็บปวนน่าสสารทำเอาเาใอ่อนยวบ เาูบเธอ้วยวามอ่อนโยนในทันที ึ่เธอ็เอาแ่นอนเร็ไม่ไ้มีอารม์ร่วมับเาอีแล้ว
“ุ อย่าเร็ ูบผมหน่อยรับ”
“ันเ็บ”
“ผมรู้ ุรัผมแน่นมา ผม็เ็บ เื่อผมนะ อย่าเร็ ูบผม่อน”
พูบ็้มหน้าลมอบูบอันูื่มลึึ้ว่ารั้ไหนๆ ให้เธอทันที ลิ้นร้อนอนไเ้าวา้อนลิ้นน้อยแล้วูึเธอเบาๆ นเธอเลิบเลิ้มูบเาอบอีรั้
เายับใบหน้าไปุไู้บับวามหอมที่อออเธอ พร้อมๆ ับารบเบียสะโพเนิบนาบให้เธอไ้ปรับัว นสาวสวยส่เสียราเบาๆ อีรั้หนึ่ เาึยับัสาวท่อนร้อนเ้าออเื่อ้าแ่หนัเน้นหลายรั้
“ีึ้นไหม หื้มมม”
“อื้อออ ี่ะ”
“ผมยับนะ โอววว”
วามอทนอเาหมลแล้วับวามับแน่นสใหม่อเธอ ึเร็สะโพสะบัเอวระแทระทั้นร่อรัอเธอในัหวะร้อนแรนร่าบายับโยึ้นล สอร่าราระเส่า ลมหายใอทัู้่หอบระั้นึ้นเรื่อยๆ ามแรอารม์ที่พุ่ทะยานสูึ้น
ผนับอบบาอเธออรัเาแน่นหนึบถี่รัวเป็นสัาบ่บอว่าเธอำลัะแะอบสวรร์ เาึเร่ัหวะอระแทเธอรุนแรถี่ยิบ เสียเนื้อระทบันัลั่น ผสานับเสียอเหลวระทบันัเอะแะลาม เียนอนราาแพระแทผนัห้อามัหวะยับโยอนัวโ
นัวบาใ้ร่าหยัเร็ึ้นเรื่อยๆ ในะที่เาเร็สะโพระแทสุแรหลายรั้ ่อนที่ทัู้่ะผวาอรัันแน่น เร็ระุแระายน้ำรัาวุ่นอุ่นร้อนในผนับอบบาอเธอนลึสุโน เสร็สมถึสวรร์แสนรัวนพร้อมัน
ร่าให่ทิ้น้ำหนัลทับเธอทั้ร่าอย่าหมเรี่ยวแร ลมหายใหอบระั้นรินรอออันและัน้วยวามเหน็เหนื่อย นานหลายนาทีว่าที่เาะยัวึ้นมามอใบหน้าสวยหวานอนใ้ร่า ที่บันี้วาลมโเ็มไป้วยวามสับสน
“ผมไม่รู้ว่าุไม่เย เลยไม่ไ้เบามือ”
“มะ ไม่เป็นไร่ะ ะ ันลับ่อนนะ”
เธอพยายามผลัเาออาัว ให้เานำส่วนแ็ร้อนที่ยัสอประสานในัวเธอออไปเสียที เพราะส่วนนั้นอเธอมันเ็บแสบร้าวรานไปหมแล้ว
“ะรีบไปไหน อนนีุ้ยัลุไม่ไหวหรอ นอนนิ่ๆ ่อนเถอะ”
“ันะลับบ้านแล้ว พรุ่นี้ันมีธุระ”
เธอหลบามริบมีเสน่ห์อเาวูบ ไม่ล้ามอสบาอเาอี หัวใวน้อยที่เ้นในัหวะปิแล้วลับระหน่ำรัวรุนแรอีรั้
“พั่อนเถอะ เี๋ยวพรุ่นี้เ้าผมไปส่”
“ไม่เป็นไร ันอยาลับแล้ว”
“ถ้าุยืนยันะไปอนนี้ ผมะทำุอีรั้นะ เพราะผมยัไม่อิ่ม เมื่อี้เป็นรั้แรอุ ุเลยเ็บมา ผมเลยเร่ให้”
“บะ บ้าหรอ ันไม่ไหวนะ”
“ั้น็อย่าื้อสิ พรุ่นี้เ้าผมะไปส่ โอเไหม”
“ั้นุเอาออไปะทีสิ ันเ็บ”
“อโทษรับ”
เาถอถอนัวนให่โออมาาร่อรัที่บวมแึ้นเล็น้อยอเธอ ทำให้น้ำรัาวุ่นอเาที่ผสมับน้ำหวานและเลือสาวบริสุทธิ์ไหลออมาอบนผ้าปูที่นอนสีาวทันที
วามรู้สึที่เหมือนมีอะไรร้อนๆ ไหลออมาาร่าายอัวเอผ่านร่อ้นลไป ทำให้เธอมีสิรู้ัว ว่าเาไม่ไ้ป้อันับเธอ แล้วอถุยา้าๆ ัวเธอล่ะ มีั้หลายิ้น เาไม่ไ้หยิบึ้นมาใ้หรอหรอ
“ุไม่ไ้ป้อันหรอ”
ความคิดเห็น