จินีวรา มอลลี่ วิสลีย์ กับ ความรัก...ของเธอ

ลำดับตอนที่ #1 : บ้านโพรงกระต่าย

ตอนที่ 1: บ้านโพรงกระต่าย

          วันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งที่สดใสในบ้านโพรงกระต่าย แฮร์รี่กำลังพาดขาของเค้าไว้บนโซฟาตัวเก่า หม้อที่กำลังต้มซุปข้าวโพดและกระทะที่กำลังทอดเบคอน ทำงานโดยเวทย์มนต์ที่คุณนายวิสลีย์ร่ายไว้ 

           แฮร์รี่เริ่มโตเป็นหนุ่มแล้ว เค้าหล่อมากทีเดียว จนทำให้สาวๆกว่าครึ่งโรงเรียน รวมทั้งสาวๆบ้ายสลิธีริรบางส่วน และพาร์กินสันที่เปลี่ยนจากคลั่งไคล้ เดรโก ลูเซียส มัลฟอย ผู้เย่อหยิ่ง มาคลั่งแฮร์รี่แทน แต่ก็ยังคลั่งมัลฟอย อยู่ดี ถึงแม้จะน้อยกว่าก็เถอะ

          ส่วนรอน กระที่หน้าของเค้า เริ่มจะหายไปแล้ว เค้าจึงกลายเป็นหนุ่มหล่อ(แต่น้อยกว่าแฮร์รี่:รอน อย่าตอกยำได้มะ)เค้าก็ยังเป็นเหมือนเดิม ผมของเค้ายังสีแดงเพลิงเหมือนเดิม เพียงแต่เค้าสูงกว่าเก่ามาก

          เฮอร์ไมโอนี่ สาวน้อยที่เคยผมฟูในอดีต แต่ ณ บัดนี้ ผมของเธอกลายเป็นลอนสีนำตาลสวยงาม รูปร่างของเธอสวยงาม แต่นิสัยของเธอก็เหมือนเดิม คือ บ้าอ่านหนังสือ ที่ยังไม่เปลี่ยนเลย

          ถ้าพูดถึง น้องสาวคนเล็กของบ้านวิสลีย์ ก็ต้องนึกถึงเธอ จินนี่ เธอเป็นหญิงสาวที่สวยงามมาก ผมสีแดงเพลิงของเธอ ไม่ได้ลดรัศมีความงามของเธอได้เลย ความงามและน่ารักของเธอ ทำให้หนุ่มๆแถวนี้ ใจละลาย

       เมื่อถึงเวลารับประทานอาหาร รอนพยายามตักซุปที่เหลือใส่จานของเค้าให้หมด และพยายามเคี้ยวเบคอนที่อยู่ในปากเพื่อที่จะได้กินชิ้นต่อไป แต่เมื่อแฮร์รี่จะหยิบเบคอนชิ้นสุดท้ายที่เหลืออยู่ รอนก็เอามือของตนไปผลักออก เพื่อกันที่จะไม่ให้แฮร์รี่หยิบเบคอนชิ้นนี้ได้ 

          "อ้าเอาอ๊ะ อั้นออแอ้ว(อย่าเอานะ ฉันจองแล้ว)"รอนพูดอย่างตะกละ และแฮร์รี่พยักหน้าเชิงรู้ว่า เค้าไม่ให้ฉันกิน

          "รอน มันจะดีกว่านี้นะ ถ้านายเคี้ยวไอ้นั่นที่อยู่นายปากนายให้เสร็จก่อน"เฮอร์ไมโอนี่ปรามรอน

          "โธ๊!รอน "คุณนายวิสลีย์พูดอย่างถอนใจ

          "โอ้! หนูรอนนี่ ไปอดอยากจากที่ไหนมาเหรอจ๊ะ"เฟร็ดและจอร์จพูด และแกล้ง รอน เพราะว่ารอนทำให้เค้าอดเบคอน พวกเค้ายังไม่ได้กินเบคอนสักชิ้นเดียว รวมทั้งคนอื่นๆด้วย ยกเว้น เฮอร์ไมโอนี่ ที่ได้กินเพียงครึ่งชิ้น

          "เฮ้ สวัสดีทุกคน"นายวิสลีย์ที่เพิ่งกลับมาจากการทำงาน ร้องสวัสดีทุกคนอย่างเป็นกันเอง

          "เหนื่อยมากมั้ยคะคุณ"คุณนายวิสลีย์ร้องถามอย่างเป็นห่วง

          นายวิสลีย์ไม่ตอบ เพียงแต่ถอนหายใจยาวๆเพียงหนึ่งครั้งเท่านั้นเอง

          "คุณคะ ฉันรู้ว่าคุณเหนื่อย แต่ถ้าคุณมีปัญหาอะไร บอกพวกเราได้"คุณนายวิสลีย์บอก
          "ลูเซียส ฮึ่ม!เค้าดูถูกว่าเราเป็นพวกชั้นตำ"เค้าพูดอย่างเคียดแค้นเหลือเกิน คุณนายวิสลีย์ทำหน้าสลดใจ รอนทำเชิงว่า ฉันจะไปฆ่ามัน แฮร์รี่และเฮอร์ไมโอนี่เห็น จึงปรามไว้

***เราเอาเรื่องนี้มาลงใหม่น่ะค่ะ เพิ่มเนื้อหาบางส่วน แต่ก็เป็นฟิคที่เราแต่งเองทั้งเรื่อง แต่เนื่องจากเวปเก่าเค้าเป็นเว็ปร้างแล้ว เลยเอามาลงที่นี่แทน ดูอันเก่าได้ที่นี่ค่ะ http://www.yimwhan.com/board/show.php?user=smagicschool&topic=25&Cate=7