Fantasy in my world

Fantasy in my world

อะไรคือการที่...ผมตื่นเช้ามาแล้วต้องมาเจอกับผีพ่อบ้านปรุงอาหารอยู่ เดินไปเรียนก็เห็นยานUFO ลอยมาจอดส่งลูกเข้าโรงเรียน...โลกนี้แม่งจะแฟนตาซีเกินไปแล้วนะเฮ้ย!!!

................................................................

สวัสดีรีดเด๋อทุกท่านที่หลงเข้ามาอ่านด้วยความสงสัย หรือประหลาดใจ... นิยายที่ท่านกำลังจะได้รับในต่อไปนี้ บอกเลยว่า “ไม่มีสาระ” อะไรทิ้งสิ้นแต่งขึ้นมาเพื่อสนองความเหงาของตัวไรท์เท่านั้น เป็นเรื่องแรกที่ลองแต่งลงเว็บ อาจจะยังเรียบเรียงคำและภาษาไม่สวย จัดหน้าไม่ถูกต้องก็ต้องขออภัยไว้ด้วยนะฮะ...วิจารณ์ได้ ติชมได้ แต่อย่าด่าแบบไร้สาระ ก็พอ...เสียเวลาเยอะละไปดูตัวละครกับเกริ่นเถอะ

 .................................................................

ตัวละครมีดังต่อไปนี้!! (ที่สำคัญๆเลยนะ)

คิง อายุ 16 ปี ได้รับหน้าที่เป็นพระเอกของเรื่องนี้ (เต็มใจมาก...//คิง) เป็นคนเงียบๆ ที่ใช้สายตากวนตีนได้เก่งมาก มีน้องสาว1คน ชื่อจริง “นายรัตติกาล มัณฑนา” (ไม่ต้อง...มาจำคนอย่างฉันหรอก //คิง) เรียนอยู่โรงเรียนสหศึกษา (ชื่อโรงเรียนมันเป็นแบบนี้นะ //คิง)

นัทโตะ อายุ 6 ปี เป็นน้องสาวแท้ๆของคิง ชอบอยู่คนเดียว รักการเข้าไปนอนในตู้เย็นในวันที่อากาศร้อนจัดๆ (อย่าเผากันสิ //นัทโตะ) โรงเรียนเดียวกัน ชื่อจริง “ด.ญ.กรรณิกา มัณฑนา”

ยิมโน ชื่อจริง “นางสาวลักขณา มัณฑนา” อายุ 36 ปี เป็นคุณแม่ของเด็กๆทั้งสองคน ปัจจุบันเป็นอาจารย์วิชาคาราเต้ ชอบให้ลูกๆตัวเองผจญภัยกับความยากลำบาก เช่น! ปีนหน้าผา เย็บผ้าเอง ไป-กลับเอง ซัก-เก็บผ้าเอง เอาง่ายๆก็อยากให้ลูกตัวเองหัดทำด้วยตัวเองนั่นแหละ^^

โยไค อายุ 2 ขวบ เป็นเต่าของคิงเองจ้า>w< (พระเอกชอบเต่าเอาไรมาก)

มิน อายุ 16 ปี ชื่อจริง “นายสุริยัน พัฒนา” เป็นนายเอกเจ้าค่ะ!!! (โคตรจะเต็มใจเลย!!!! .กัดฟันพูด.//มิน) มีน้องสาว1คน มักจะพูดและเล่นมุกในเวลาที่ไม่ควร เป็นคนขี้รำคาญ เบื่อง่าย ไร้ซึ่งคุณสมบัติในการเป็นนายเอก!! ...แต่ก็เป็นนายเอกอยู่ดีนั่นแหละนะ ต่อเถอะ!

งา อายุ 6 ปี ชื่อจริง “ด.ญ.ยศริน พัฒนา” (ชื่อแมนมาก//งา) เป็นน้องสาวแท้ๆของ นายเอก เป็นเด็กสาวหน้าตายผู้รักความทันสมัย ไม่ค่อยชอบธรรมชาติสักเท่าไหร่ ของที่ชอบคือ “มอส” มอสก็เป็นหนึ่งในธรรมชาติเหมือนกันนะ...แต่เหตุผลที่ชอบ เดี๋ยวก็รู้เองแหละ^^

ทอร์นาโด อายุ 1600 ปี ชื่อจริง “นายทอร์ นาโด” เป็นเพื่อนร่วมห้องกับพระเอกและนายเอก เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากดาวศุกร์มาเรียนที่โลก (อายุของเอเลี่ยนดาวศุกร์จะนับเป็นปีละร้อยนาจา)

เซย์ ฮายด์ พี่น้องแฝดชายหญิงที่หน้าตาไม่แฝด อายุ 16 ปี เท่ากันจริงแต่เกิดห่างกัน12วินาที เป็นเพื่อนไอพระเอกกับนายเอกเหมือนกัน

กัส บัตเลอร์(พิมพ์ถูกมะ?)ประจำบ้านของตระกูลพระเอก เกิดในรุ่น5ตอนปลาย แต่ก็ต้องตายเพราะช่วยชีวิตสุนัขของเจ้าของบ้านรุ่น7 (หมาชื่อ เซบัสเตียน)

...............................................

......................................

..............................

               (เกริ่นไง) นี่นะหรือ เพื่อนร่วมห้องที่แท้ทรู!!! (มินพากย์)

มิน : อือ...นี่ต้องพูดตามบทนี่หมดเลยใช่มะ?

ไรท์เอง : ใช่ๆช่วยพากย์ให้หน่อยละกัน^^

มิน : ก็ได้ๆ...แต่อย่าลืมค่าจ้างละ

ไรท์เอง : จ้าๆ-..-

ช่างเป็นเช้าที่สดใสสำหรับนักเรียนหน้าใหม่ทุกคน...อากาศ25องศา แสงแดดที่ไม่ส่องจนแสบหน้าและลมพัดโชยมาอ่อนๆ เด็กต่างอายุต่างวัยแต่งกายด้วยชุดนักเรียนสะพายเป้ไว้บนหลังเดินทางมา โรงเรียนด้วยหน้าตายิ้มแย้ม แจ่มใส ช่างเป็นโลกที่สวยสดใสจริงๆ... แต่ชื่อเรื่องมันก็บ่งบอกอยู่แล้วนี่นาว่า “แฟนตาซี” เพราะฉะนั้น...ตัดภาพมาที่บ้านผมเลยครับ เหตุการณ์มันเริ่มขึ้นตั้งแต่ตรงนี้เลยครับ! ตัดภาพมา!!!

ย้อนไปเมื่อเที่ยงคืนกว่าๆที่ห้องนอนของผม ...ตอนนั้นผมกับกำลังนั่งคุยกับเพื่อนๆในแชทกลุ่มซึ่งตอนนั้นน้องสาวของผมก็อยู่ในห้องด้วย

จีจี่ จี้จี๊จี๋(จี) : เฮ้ย ไอมินจำไอเด็กมาใหม่ที่ชื่อคิงได้ป่าววะ

มินไง อะไรวะ(มิน) : จำได้ดิสรัส หน้าตาแม่งหยิ่งสรัสๆเลยนะ

หมุด แหลม เฉียบ(หมุด) : เห็นได้ยินข่าวจากนักเรียนหญิงว่าหล่อนิ

มิก เซ่อ(มิก) : หล่อสู้กูไม่ได้หรอกกก 555

เฮ้ย กบมันร้องไงวะ(กบ) : ไอสรัสมิก ตังกู350มึงยังไม่คืนนะครับสรัส

เบล กะรุ้ง กรุ๊งกริ๊ง(เบล): วันนี้กูก็เห็นไอคนที่ชื่คิงอยู่นะ...บ้านอยู่ใกล้มึงเลยว่ะไอมิน

มินไง อะไรวะ(มิน): ฮะ? มึงพูดจริงหรา

        “จริงสิพี่มิน...บ้านอยู่ตรงข้ามกับเราเลยนะ” น้องสาวพูดแทรกขึ้นมา

        “ฮะ? งารู้ด้วยหรอว่าพี่พูดถึงใคร” ผมหันกลับมาถาม

        “เด็กนักเรียนใหม่หน้าตาหยิ่ง แต่ความจริงโคตรกวนตรีน! ชื่อของเขาก็คือ!!      'พี่คิง' ไงจะใครล่ะ!!” แอ็คท่าเหมือนโ*นันตอนเฉลยคนร้าย

        “ตื่นเต้นสุดๆไปเลย” ปรบมือให้

        “แต่ว่าความจริงพี่คิงเค้าไม่ใช่คนหยิ่งแบบที่พี่คิดหรอก”

        “แล้วมันเป็นยังไง? เธอรู้เหรอ”

        “ใช่สิ...ก็พี่เค้าเป็นคนดีมากเลยนะ เมื่อตอนเช้าก็พาคนแก่ข้ามถนน ตอนเที่ยงก็ซื้อของกินไปให้พวกหมาจรจัดในโรงเรียน ตอนเลิกเรียนก็เดินไปรดน้ำต้นไม้ คนดีป่ะล่ะ?”

        “เหยดดด พ่อพระสรั-...กริ๊งงงง!!เออๆแปปนึงไอจีโทรมา” ทันทีที่ผมจะแซวน้อง   เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ก็ดังขึ้นพร้อมโชว์ชื่อไอจี...ผมจึงคว้าโทรศัพท์แล้วออกไปคุยที่หน้าระเบียง

จี : เฮ้ยไอมินโทษเว้ยสรัสที่โทรมาตอนดึกๆดื่นๆ

มิน : เออๆมีอะไรก็พูดมา...

จี : คือ...กูว่ากูเจอเฟสไอคิงแล้วว่ะ แม่งโคตร...(พูดต่อไป...)

มิน : เออ-... //ชะงัก

จี : แม่งแบบโหไอสรัส ขนาดปกเฟสยังทำหน้าหยิ่งอะไอเหยดแม—ติ๊ด!

        ผมที่กำลังจะพูดตอบเพื่อนที่ปากมากพูดไม่หยุด...กลับต้องมาชะงักกับสิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าของตน!

        “...หวัดดีเพื่อนใหม่ กู ‘คิง’ ไง”

       ร่างโปร่งกระโดดจากหลังคาบ้านที่อยู่ตรงข้ามผมประมาณ10กว่าหลัง มาถึงหน้าระเบียงชั้น3ของบ้านผมครับ!!! ด้วยความตกใจจนถึงขั้นสุดขีดเลยเผลอหลุดปาก...

        “ต่อจากนี้ฝากตัวด้วยนะเพื่อนใหม่(อยู่ห้องเดียวกันไง)” คิงส่งยิ้มอย่างเป็นมิตรก่อนจะยื่นมือมา Check Hand

        “กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!”

        ครับ...กูเผลอหลุดปากกรี๊ด...        

        ผมรีบวิ่งเข้าไปในห้องของตัวเองแล้วผิดประตูใส่หน้ามัน หอบหายใจแฮ่กๆ         อยู่พักหนึ่งก่อนที่จู่ๆจะมีแสงสีขาววาร์ปผ่านไป...ทันทีที่ผมเห็นแสงบ้านั่นรู้ตัวอีกที...ไอคิงมันก็หายไปแล้ว

        “เฮ้ยกระดาษไรวะ” เปิดประตูแล้วเดินไปหยิบ

        ‘ถึงเพื่อนร่วมห้องคนใหม่

        สวัสดีเพื่อนใหม่ กูชื่อ ‘คิง’ ถ้าเมื่อกี้ทำให้ตกใจต้องขอโทษด้วย แต่ว่าตอนนี้กำลังลองฝึกใช้ลูกแก้วเปิดวาร์ปกับรองเท้ายุค2000อยู่ เผอิญเห็นเห็นเพื่อนเลยลองโดดมาหาดู...หวังว่าเราคงจะเป็นเพื่อนกันได้^^

จาก คิงผู้เมพด้านการเปิดประตูสวรรค์และการใช้จัพม์บูสเตอร์’

..................................................

ตัวละครสมทบและรายละเอียดจะอยู่ในเนื้อเรื่องนะฮะ จะค่อยๆทยอยกันออกมาเรื่อยๆ ไม่ต้องจำรายละเอียดแบบรวดเดียวหมด  เดี๋ยวมันจะงง เอาเป็นว่า...แค่นี้ก่อนเดี๋ยวจะมาต่อเนื้อเรื่องให้นะฮะ ขอบคุณมากนะฮะ^^