คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Despair is Happy
ผมเลิใส่อนแทเลนส์สีนี่็ผ่านมาเือบสอสัปาห์แล้วแ่็ยัมีเสียุยเรื่อสีาอผมานในห้อและนห้ออื่นรวมถึพวลุ่มอาารย์
ผมเินิเรื่อยเปื่อยะเินอยู่บนทาเินอึเพื่อลับไปึเรียนหลัาโนไล่ออาห้อสมุเนื่อาอาารย์ที่อบูแลอยู่ะไปทำธุระ
ผมเินรเพื่อไปเอาระเป๋าที่ทิ้ไว้ที่ห้อผมเ้าไปในห้ออนนั้นไม่มีใรอยู่เลยผมเินไปหยิบระเป๋าที่โ๊ะแล้วหันหลัเินออ
“เออออัววววแล้วววว”
มีใรบานพุ่มาอผมา้านหลันลมเไป้านหน้า
“รำารับ”ผม้มัวลใ้าวาะเสยนที่เ้ามาอา้านหลั
“เหวอ”
“ทำอะไรอนายฮารุ”
“นั้นั้น้อพูสิเือบโนาเลยนะ”
“ิ
ไม่โนหรอเหรอ”
“นีุ่ะเะเสยใส่าผมริๆเหรอ”
“แล้วมีอะไร”
“อะ
ใ่ริ้วยมานี่สิ”
เาับ้อมือผมแล้วออวิ่ไปทันทันที
“ะ
เี๋ยวสินายวิ่เร็วไปแล้ว”
“นายาสั้นเอนี่นา”
“ว่าไนะ-*-“
“555
ให้ั้นอุ้มไปมั้ยละ”
“มะ
ไม่เอาหรอ”
ผมเร่วามเร็วึ้นนวิ่ีู่ับเาไ้ที่ๆเาพาผมมาือ
าฟ้า
ที่ๆผมอยู่เป็นประำเาหยุที่หน้าประูาฟ้า
“หลับาหน่อยสิ”
“ทำไม”
“หลับา่อนเถอะ”
ผมยอมหลับาแ่โยีเาับมืออผมแล้ว่อยๆเิน่อ
“้าหน้านี่่าระับนะระวัหน่อย”
ผมใ้เท้าแะูแล้ว่อยึ้นไป
“นั่ลสิผม่อยๆนั่ล”
เานั้ับผมอยู่้าผม
“ลืมาูสิ”
ผมเปิาึ้นและสิ่ที่ผมเห็นือ
ท้อฟ้ายามเย็นแสอาทิย์สีส้มและลีบอาุระที่ลอยามลม
“สวยไหม”
“อืม”
“ั้นอยาให้นายเห็นแ่วันนี้นายไม่ึ้นมาสัทีเลยไปหานะ”
“พอีไปห้อสมุนะ”
“อบไหม”
“อืม”ผมหันหน้าไปยิ้มให้เา
“เรย์
าอนาย”
“ทำไมเหรอ”
“นายไม่รู้เหรอ”
“รู้อะไร”
“เวลามันโนแสแนะมันะลายเป็นสีฟ้าใสเปล่ประายมาเลยละ”
“ะ
ริเหรอ”ผมหยิบโทรศัพธ์มาเปิล้อหน้าเพื่อรวู
“ริๆ้วย”
“มันสวยมาเลยละ”
“ฮารุ”
ใบหน้าอเาเริ่มใล้เ้ามา
"ฮะ
ฮารุ"เสียผมนั้นรู้สึสั่นเล็น้อยรู้สึไ้ถึวามร้อนบนใบหน้าวาอเามอรมาที่ผมผมไม่อา้านทานอะไรไ้เลย
ริมฝีปาอเาเามาที่ปาออผม
"เวลาูบนะไม่้อเม้มปานะ"
"อะ อืม"ผมรู้สึไ้ว่าหน้าอผมะแหัวใอผมเ้นอย่ารุนแร
แล้วริมฝีปาอเราประอบันอีรั้อย่านุ่มนวลแผ่วเบาลิ้นอเาสอเามาพัวพันภายในปาอผมมัน่ารุนแรแ่อ่อนโยนริมฝีปาอฮารุลุ่มละมุนมาแ่ทำให้ผมระเิระเิไปหมผมในอนนั้นิอะไรไม่ไ้เลยทุอย่ามันระเิระเิไปหม
"อึ
อือ"เสียอผมที่เล็ลอออมาอย่าแผ่วเบาถูลืนหายไปับสายลมที่ว่าปล่าว
ผมวบุมัวเอไม่ไ้มืออผมำเสื้อเาไว้แน่น
เมื่อเาถอนปาออผมไ้แ่หายใหอบใ้หน้าผาบที่ออเามือยัำเสื้อเาไว้เ่นนั้น
"รั้แรสินะ"
"อืม"
"แ่แู่บถึับสั่นเียวเหรอ"
"ะ ็"ผมเอาหน้าออาหน้าออเาเพื่อมอหน้าเารๆ
"็เพราะเป็นนาย...่าหา"
"..."เาทำสีหน้าใเล็น้อย่อนะยิ้มมือทั้สอ้าอยื่นมือับที่ใบหน้า้าน้าทั้สออผม
"ั้นรันายเรย์"
"ั้น ั้น็..."
"ไม่ไ้ยินเลย"
ผมเยหน้าึ้นใ้มือวาอผมับที่มือึ่สัมผัสใบหน้าอผม
"เ่นันรับ"ผมอบลับไปพร้อมรอยยิ้มรอยยิ้มที่ห่าหายาใบหน้าอผมไปนานแสนนาน
"เรย์"เายิ้ม้วยสีหน้าีใสุีระโเ้าอผมนล้มลไปนอนับพื้น
"เรย์ เรย์ เรย์"เาเรียื่อผม้ำไปมา
"มะ มันหนันะ นายหนัเินไป ลุออไปนะ ะ เี๋ยวแล้วนายับอะไรนะปล่อยนะเสื้อั้นหลุหมแล้วปล่อยยยยยยยยย"
ในวันนี้รอยยิ้มอผมไ้ลับมาพร้อมับวามสุเล็ๆอผม
แ่หลัานั้นไม่นานสิ่ที่เลวร้ายที่สุ็เิึ้น
ความคิดเห็น