ความจริงหลังหน้ากาก

นี่จะเป็นบทนำของผม

ขอแนะนำให้ผู้อ่านที่หาความสนุกปิดไปซะ เรื่องนี้ไม่ใช่นิยายหวานแหววหรือสนุดสนานเป็นแนวอัตชีวประวัติของผมเอาจริงๆคือก็เหมือนบันทึกประจำวะนนะแหละแต่เอาจริงๆกว่านั้นคือบันทึกความเก็บกด เข้าเนื้อหากันนิดหน่อยละกันมากกว่านี้จะป็นการสปอยส์

คุณรู้จักมนุษย์เงามั้ย ไม่รู้ว่าคุณรู้หรือเปล่าแต่ผมจะขออธิบายในแบบของผมนะครับมนุษย์เงายพูดง่ายๆคือคนที่ไม่มีตัวมีตัวตนแต่ไม่มีตัวตนเข้าใจกันมั้ยครับ ตัวอย่างเช่นคนที่เดินไปไหนทำอะไรแต่ไม่มีใครรู้นั้นแหละครับมนุษย์เงาถ้าถามว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องอะไรกันกับมนุษย์เงาอ่านไปก็รู้เองครับ

กะจะจบบทนำแค่นี้แล้วแต่ต้องเสริมครับรู้จักสังคมสวมหน้ากากกันสินะครับคิดว่าคงรู้ๆกันอยู่แล้วสังคมสวมหน้ากากคือการเข้าหากันโดยใข้สีหน้าจอมปลอมไม่แสดงความรู้สึกออกมาส่วนใหญ่สังคมแบบนี้จะมีเยอะในช่วงเรียนมหาลัยในช่วงมัธยมอาจมีบ้างแต่ไม่เยอะหรอกครับ

ผมเป็นคนสวมหน้ากากเข้าหาคนอื่นครับแต่ไม่ได้ใส่เข้าเพราะผลประโยชน์นะครับผมแค่เข้าสังคมไม่เป็นแล้วก็ค่อนข้างความรู้สึกช้าด้วย

เอาเป็นว่าจบบทนำเท่านี้ดีกว่านะครับ

ขอพูดอีกครั้งถ้าจะหาความสนุกก็ให้ปิดไปซะเรื่องนี้ออกแนวดราม่ามืดมนไม่มีความสนุกสนานแค่ความอัดอั้นในชีวิตของผมแค่นั้นครับ