ไม่เอาน่า ผมไม่เชื่อหรอก

ลำดับตอนที่ #2 : ชมรม....แน่ใจรึเปล่าเรียกว่าชมรมน่ะ?

            เอ่อ.....ผมได้เข้ามาอยู่ในโรงเรียนแห่งใหม่...อืม.... 1 วันกับอีก...6 ช.ม.ได้ล่ะมั้ง...แล้วก็ ได้พบผู้หญิงสุดสวย...และต๊อง สุดๆ

           เจ๊แก ทำให้ผมค้นพบสัจธรรมของชีวิตเลยนะเนี่ย เพราะหลังจากที่ผม เสนอความคิดเห็น....ที่แม้มันจะเป็นความคิดเห็นที่ชั่ววูบก็ตาม แต่เจ๊แก ก็เริ่ม ปฏิบัติการ ทันที โดยการ เริ่มคิดว่า ถ้าเราจะค้นหาเรื่องเกี่ยวกับเวทย์มนตร์ เนี่ยก็ต้องทำกันเป็นกลุ่ม ก็เลยจะหาผู้ร่วอุดมการณ์..........

            แล้วผมก็เลยอธิบายให้ พี่แก เข้าใจว่า เรื่องแบบนี้ไม่ควรที่จะ เดินป่าวประกาศ ไปเฉยๆ......แล้วก็อ่ะนะ เธอ ไม่ได้ป่าวประกาศเฉยๆ จริงๆ ด้วย เธอ เข้าไปหาห้องปกครอง โดยลากผมเข้าไปด้วย - -" แล้วก็บอกกับ ครูฝ่าย วิชาการว่า

     "ถ้าหนูจะตั้งชมรมใหม่สักชมรมนึง.....จะต้องทำยังไงบ้างคะ?"

             แล้วเธอก็ดำเนินการทันที พระเจ้า!!!! โรงเรียนนี้มันเป็นอะไรกันนี่ ปกติ การตั้งชมรม ใหม่มันต้องหาอาจารย์ ที่ปรึกษา หรือ เอ่อ....คนคุมหรืออะไรสักอย่างไม่ใช่เรอะ แต่โรงเรียนนี้ บอกว่า ถ้าเธอหาห้องที่อยู่ ชมรมได้แล้วล่ะก็ไม่มีปัญหา สมาชิกกี่คนก็ได้......

               แล้วมันก็เหมือนพระเจ้าเล่นตลก อ้ากกกกก โรงเรียนที่แคบๆ อย่างนี้กลับมีห้องว่างมากมายอย่างไม่น่าเชื่อ.......แล้วก็ไม่มีอะไรจะหยุดยั้ง กาน ได้ เธอเริ่มที่จะหาห้องเหมาะๆ ทำเลดีๆ แล้วก็ ทำความสะอาดซะ......แล้วผมก็เผอิญ เป็นสุภาพบุรุษ อ่านะ เลยจะทำเป็นไม่เห็นไม่ช่วยเขาเลยก็ไม่ได้ ชิ

                 หลังจากทำความสะอาดเสร็จแล้ว........ผมก็เสียเวลานอนกลางวันไปทั้งวันเลย!!!!! บ้าจริง เพราะยัยนี่แท้ๆ

                อ่า...แล้วตอนนี้ผมก็อยู่ใน ห้องชมรม.....ของกานอ่ะนะ ตอนนี้เป็นเวลาเลิกเรียน....กานบอกให้ผมมารอที่นี่ก่นแล้วเธอจะไปสมาชิกมาเพิ่ม ผมก็ได้แต่นั่งมอง....บรรยากาศ ภายในห้องไปเรื่อยๆ จะว่าไปแล้วที่นี่ ก็ลมเย็นดีชะมัดเลย แล้วทันใดนั้นตอนที่ผมยังไม่ค่อยรู้ตัว ผมก็ได้เข้าสู่โหลดล่องลอยไปแล้ว.......อาการเหม่อเข้ามาแทนที่เล็กน้อยก่อนที่ เปลือกตาจะบรือๆ ลงมา แล้วแรงดึงดูดของโลกก็กลับมีมากอย่างไม่น่าเชื่อ.....หัวของผมกำลังจะทิ้งดิ่งลงที่โต๊ะยาวที่อยู่กลางห้องแล้วทันใดนั้น!!!

                 ปัง!!!!!

       "นัทๆๆๆๆ!!" อ่า.....นี่เจ๊แกมาปลุกผมเป็นรอบที่เท่าไหร่ของวันแล้วเนี่ย

       "อะไร...." ผมงัวเงียพยายามดันตัวเองให้เงยหน้าขึ้นต้านกับแรงดึงดูดของโลกที่มีมากอย่างไม่น่าเชื่อ แล้วก็มาพบกับใบหน้าอันยิ้มแย้มของ กาน

       "นี่ๆ รู้รึเปล่าฉันแค่ไปบอกว่าฉันจะตั้งชมรมใหม่ และ กำลังหาสมาชิกอยู่เท่านั้นแหละ ก็มีคนมาสมัครกันเต็มไปหมดเลยนะ"
 
                  อ่า.......ก็ไม่แปลกนี่นา และถ้าให้ผมเดาคนที่มาสมัครส่วนใหญ่จะเป็น.....ผู้ชาย

       "เอ่อ แล้วนี่เธอบอกกับเขาไปรึเปล่าวว่า ชมรม นี้ตั้งมาเพื่อ....เอ่อ....ค้นหาเรื่องเวทย์มนตร์?"

       "เอ้อ...ยังไม่ได้บอกเลยนี่นา"

       .........- -"

       "นี่ๆ ถามจริงๆ เถอะ กาน คิดว่าจะมีใครอยากจะมาหาเรื่องเกี่ยวกับเวทย์มนตร์ จริงๆ น่ะเหรอ? เขาอาจจะเข้ามาแล้วก็ออกไปเลยก็ได้ อาจจะไม่มีใครอยู่ยั่งยืนเลยก็ได้นี่นา" และผมก็กล้าพนันเสียด้วย

       "อืมๆ.....เข้าใจแล้วล่ะ"......- -" เข้าใจอะไรของเธออีกอ่ะ

       "เราก็ต้องทดสอบว่ามีใครสนใจเรื่องนี้จริงๆ ก่อนใช่ไหมล่ะ แล้วค่อยรับมาเป็น สมาชิก"

       "แล้ว กาน คิดว่า......จะทดสอบยังไง?"

       "อืมๆ......เดี๋ยวดูเอาเองแล้วกันน่า เออๆ วันนี้กลับบ้านได้เลยนะ คนของเรายังน้อยอยู่อ่ะ เลยคิดว่ายังทำอะไรไม่ได้ กลับบ้านดีๆ นะ" พูดจบ กานก็ วิ่งออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว.......

                 อ่า........ผม กำลังจะบอกว่า ยกเลิกชมรม นี้ซะแล้วก็ ทำตัวเหมือนเด็กผู้หญิงน่ารักๆ ธรรมดาๆ จะดีกว่านี้ 10000000 เท่า แต่.........พี่แก ก็ออกไปจากห้องก่อนที่ผมจะได้เอ่ยปากลาด้วยซ้ำ...ช่างมันเถอะ

.......................................................................

       วันต่อมา ก่อนเข้าเรียน

        "นี่ๆ นัท นายทำยังไงให้กานมาสนใจแกวะ"

        .......

        "เอ่อ อะไรของแกนะ?"

        "เอาน่าบอกกันหน่อยไม่ได้เหรอวะ?" อ่า..... คนที่ผมกำลังสนทนา อยู่นี่เป็นเพื่อนเก่าของผม ที่ชื่อ พง และผมก็เพิ่งรู้ว่ามันมีตัวตนเมื่อตอนเย็น กำลังจะกลับบ้าน มันมาบอกว่า เราอยู่ห้องเดียวกัน ผมเลยถามมันไปว่า ทำไมไม่มาทัก มันเลยบอกว่า.....กำลังคุยกับสาวอยู่.....

        "เดี๋ยวๆ นะ แกบอกว่า กาน สนใจฉัน?"

        "เออ ดิ โหยๆ อะไรวะ กาน น่ะเป็นถึงดาวของ ม.4 เลยนะโว้ย มึงจะเก็บไว้คนเดียวเหรอวะ?"

       "เอ่อ.....แล้วแกก็ถามฉันว่าทำยังไงให้กานสนใจ?"

       "ใช่"

                 เอ่อ........แล้วผมจะตอบว่าอะไรดีล่ะ.....

       "เออๆ เรื่องของมึงเหอะ ไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไร เอาเป็นว่า ดูวันนี้ตอนเย็นก็แล้วกัน เพราะ กาน เขารับ สมัครสมาชิก ในชมรมใหม่ของเขาโว้ย แล้วคราวนี้แหละ กุจะได้ใกล้ชิดกับเขาสักที"

                   เออ.....เรื่องของมึงเหอะ

       แล้วขณะที่ผมกำลังจะฟุบตัวลงไปนอน อีกสักนิดเพราะเมื่อคืนดูบอลดึกไปหน่อย พง มันก็บ่นไปเรื่อยแต่มันก็ไม่รบกวนการนอนของ ผมเท่าไหร่หรอกแล้วผมก็.....

       "นัทๆๆๆ!!!"

               ง่ะ - - เอาอีกแล้วเหรอเนี่ย

      "นี่ๆ ฉันเตรียมแผนการของวันนี้ไว้แล้วนะ"

               แผนการอะไรของ คุณเธอ อีกล่ะเนี่ย

      "แผนการอะไรเหรอ?"
  
      "โห่ยๆ ก็ที่เมื่อวันก่อนเราตกลงกันไงว่าจะทำแบบทดสอบ ขึ้นมาเพื่อ คัดสมาชิกน่ะ แล้วเราก้ทำเสร็จแล้วนะ ตอนเย็นจะได้เริ่มทดสอบเสียที"

              เอ่อ....นี่คุณเธอเอาจริงเรอะเนี่ย ......ว่าแต่ กาน เอาอะไรเป็นเกณฑ์ในการทดสอบ หว่า....แต่ก็ช่างเถอะ ผมคิดไว้แล้วว่า ปีนี้ใจะสมัคร ชมรม อืมๆ....ที่มันไม่ต้องทำอะไร มากมาย อ่ะนะ แล้วก็ เป็นชมรมที่...

       "นายก็ต้องไปช่วยฉันด้วยนะ"

       "ห๊ะ....ทำไมอ่ะ"

       "อ้าว ก็นายเป็น สมาชิก ของชมรมของฉันแล้วน่ะสิ"

        0_o เอ่อ....บางทีผมอาจจะ งัวเงียๆ อยู่ก้ได้นะ ได้ยินไม่ค่อยชัดแฮะ

       "เอ่อ เมื่อกี้ เธอว่าอะไรนะ"

       "ฉันพูดว่า นัทนายต้องไปช่วยฉัน เพราะนัทเป็น 1 ใน สมาชิก ชมรมนี้แล้วน่ะสิ"

       ........ผมเหมือนถูกบังคับนิดๆ นะ แอ๊ะๆ เดี๋ยวก่อน ผมบอกไปเมื่อไหร่ว่าผมจะอยู่ชมรมนี้น่ะ?

       "เฮ้ๆๆ ฉันไม่ได้บอกเลยนะว่า ฉันจะอยู่ชมรมนี่น่ะ"

       "อ้าวเหรอ...แต่ฉันเขียนรายชื่อส่งอาจารย์ไปแล้วนี่นาเป็น 1 ในผู้ก่อตั้งด้วยนะ ถ้าเธอออก ชมรม ก็จะถูกยุบนะ" กาน ทำเสียงเศร้าๆ......เอ่อ พูดตรงๆ ไม่เห้นใจเลยสักกะนิด แต่ถ้าผมยืนยันจะออกล่ะก็......เฮ้อเอาก็เอาวะ ไหนๆ ก็ไหนๆ ล่ะอย่างน้อยก็ไม่ต้องวิ่งไปหาชมรม นู้น ชมรม นี้ล่ะนะ

       "อ่ะๆ แล้วฉันต้องทำอะไรบ้างล่ะ......"

       "ก้ไปช่วยฉันตอน พักเที่ยงกันก่อนนะ ไปช่วยจัดห้องหน่อยนะ วันนี้ฉัน บอกให้พ่อเอาของที่จำเป็นมาให้น่ะ"

                เอ่อ....เดี๋ยวนะๆ  ของที่จำเป็น? พ่อ? - -" เฮ้ๆๆๆ นี่มันชักจะไปกันใหญ่แล้วนะเฮ้ย

       "นัทต้องไปช่วยเราจัด ตอนพักเที่ยงนะ"

       "...แล้วอาจารย์ ใหญ่ไม่ว่าอะไรเหรอ? เรื่องที่เอาของจากข้างนอกเข้ามาในโรงเรียนอ่ะ"

       "ไม่เห็นว่าอะไรเลยนี่นา ทำไมเหรอ?"

                 อ่า.....ผมเริ่มจะสงสัยเกี่ยวกับโรงเรียนนี้นิดๆ แล้วอ่ะนะ ลองคิดดูถ้านักเรียน ขนการ์ตูนโป๊ หรือ สื่อลามก เข้ามานี่มันจะไม่มีการห้ามเลยใช่ไหม

       "แล้วเธอบอกอาจารย์ ใหญ่ว่าอะไรล่ะ"

       "ก็บอกว่า.....ชมรมหนูต้องการของใช้ที่จำเป็นน่ะค่ะ ให้พ่อของหนูเอามาให้ได้ไหมคะ? อย่างนี้อ่ะ"

       .........ช่างมันเถอะ ปล่อยมันไปสักเรื่องเหอะ

       "เอ่อ....ช่างมันเถอะ โอเคๆ พักกลางวันก็พักกลางวัน"......แต่...เดี๋ยวก่อนนะ...พักกลางวันนี้มันเวลานอนของเราไม่ใช่เรอะ?!

..........................................................

                  ตุบ....

                  เสียงของ กล่องกาต้มน้ำร้อน กล่องสุดท้ายได้ถูกวางลง....ที่ห้องชมรม เอ่อ.....ดูท่าว่าการยกของในครั้งนี้ผมจะเหนื่อยอยู่คนเดียวนะเนี่ย!!! บ้าจริง ทั้งๆ ที่มันต้องเป็นเวลานอนของผมแท้ๆ แต่ช่างเถอะเห็นแก่ความดีของกาน ที่ คุณเธอ รวยจัด ยกตู้เย็น กับ แอร์ มาไว้ในห้องด้วย!!! พระเจ้า!!!

                  ก็แค่มีคนงานมาติดตั้งให้แล้วก็ไป ที่เหลือผมก็ต้องยกมาเองเฮ้อๆ เอาน่า ที่มี คอมพิวเตอร์ เอ่อ...แอร์...ตูเย็น..แล้วก็ เครื่องใช้หลายๆ อย่าง.....เฮ้ย!!! นี่ คุณเธอคิดจะย้ายมาอยู่ที่นี่เลยเรอะ

                 ก็เขาว่ากันว่า โรงเรียนเป็นบ้านหลังที่ 2...แล้วยายนี่ ก็แค่พยายาม ทำให้เป็นอย่างนั้น เท่านั้นเอง  แต่ก็เอาเถอะ การขนของก็เสร็จเร็ว มากๆ ตอนนี้เลยเหลืออีก  30 นาทีก่อนจะเข้าเรียน

                 ฮันเน่!! คุณคิดว่าผมจะนอนอ่ะสิ หึหึ ก็ผมบอกไปแล้วนี่นาว่า ที่จริงแล้ว ผมก็ไม่ได้ชอบที่จะนอนเท่าไหร่นักหรอก อืมๆ ว่าแล้วก็ ทดสอบ แอร์ ตัวใหม่ก่อนดีกว่า อ่า....รีโมตๆๆๆ

                 ปิ๊ด~....ฟืดๆๆๆๆ

                 อ๋าๆๆ เย็นชื่นใจดีชะมัดเลย โอ้ๆ กานนี่ก็ดี แฮะ เอา แอร์ มาติดด้วย นี่ถ้ามีหมอนอีกสักใบนะ อืมๆ แต่
ก็.....ZZZzzz

       "นัทๆๆๆ!!!"

                  ง่ะ เฮ้ย.....ผมหลับไปตอนไหนล่ะเนี่ย...แล้วทำไม กาน ต้องมาปลุกทุกทีฟระ!!!

        "อ้าว? หลับอยู่เหรอ ทำไม นัท ชอบนอนทุกทีเลยอ่ะ"

                    แล้วทำไมกานต้องปลุกทุกทีเลยอ่ะ

        "ช่างเถอะๆ สรุปว่านี่นัท ยกของเข้ามาเสร็จแล้วใช่ไหม?"

        "อืม"

        "แหะๆ ดีจังเลยนัท เราก็เตรียมการทดสอบเย็นนี้ไว้แล้วล่ะ"

         ........เรื่องที่จะมาปลุก ฉันมีแค่นี้ใช่ไหมเนี่ย!!!

        "เอ่อ....แล้วนี่จะไปทดสอบที่ไหนอ่ะ แล้ว เรื่องอะไร"

        "ก็ ข้อเขียนไง ^ ^"

                   แล้วทันใดนั้น เซลล์ ในประสาทของผมก็ทำงานพิดพลาดนิดหน่อย...นี่คุณเธอเอาการทดสอบเข้าชมรมเป็นข้อเขียนเนี่ยนะ!!! ผมกำลังนึกอยู่ว่าจะเอาข้อเขียนมา ผสม กับ เรื่องของเวทย์มนตร์ ได้อย่างไร.....

        "เอ้อ นัท อย่าลืมมาเย็นนี้นะ เราจะมาคุมสอบด้วยกัน ^ ^"

                   แล้วผมก็ต้องเป็นอาจารย์ไปโดยปริยาย

......................................................................