คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : สติแตก
ในห้อนอนนาลามีายหนุ่มผมสีฟ้าไพลินนั่อ่านนิยายอยู่บนเียนาวีนไส์
"อ่า บ้าอะไรเนี่ย ทำไมถึแ่าบแบบนี้" น้ำเสียแสถึอารม์ผิหวั
"ใรมันแ่บทให้พระเอายัน แล้วเนี้ยอะไรทำไมนาเอแสนีถึลายเป็นลาสบอสไปไ้" แบ็ ฮาริน พูออมาอย่าหัวเสีย แ่ลับสร้าาบอย่านี้สมวรแล้วที่ะถูแฟนลับ่า ว่า็ว่าเถอะไม่มีใรสู้เรื่อ Solo leveling ไ้สิน่า
"ัรพรริ็ยัเป็นัรพรริ เป็นที่หนึ่บนยอพีระมิ" ว่าอย่านั้น็ลับไปอ่านอีรอบหนึ่ีว่า
วูบ เปรี้ย แร๊!!
บรรยาาศลลับพลันนเิแล็น้ำแ็ ฮารินที่รู้สึผิปิลุึ้นมอสำรวแ่ว่าะั้ัวไ้ทั่วห้อ็เิรอยร้าวแล้ว เสียระัสนั่นนแสบหู ฮารินยมือปิหูอย่าทรมาน ู่ๆปราาร์น่าเหลือเื่อ็เิึ้นรหน้า หลุมำนาให่ว่าัวเา วาลมโ้อมออย่าไม่เื่อสายา
"มะ..ไม่ริ..น่า." ริมฝีปาีหลุพึมพำออมา มันะเป็นไปไ้ไเา้อฝันไปแล้วแน่ๆ แ่วามเ็บที่ถูน้ำแ็ันั้นูสมริเินว่าะเป็นวามฝัน
อ่า เาะายแล้วสิน่ะ ่อนะไ้ิอะไรไปมาว่านี้เา็ถูหลุมำูเ้าไปะแล้ว
"..ริน" หือ
"ฮา..ริน" ใรเรีย
"แบ็ ฮาริน!!"
"ห๊ะ หะ อะ..ไร" ใอบะุะั ใรัน
"เหม่ออะไร เี๋ยว็โนมอนสเอร์ลาไปินหรอ"
"แหะๆ" ผมหัวเราะแห้ให้ับมุล มอนสเอร์มีริที่ไหน ผมวาามอไปรอบๆ ผม้อบ้าไปแล้วแน่ๆมีนใ้เวทมนร์้วย อีนใส่เราะถือาบเาโรมันใโรเท่ ผมมอเา้วยสายาเป็นประายแล้วมอัวที่อยู่้าๆ เป็นมอนสเอร์ประเภทหมาป่านสีเทานั่เลียหน้าผมอยู่ๆ อืมๆสมริสุ
ผมนั่พยัหน้าทำวามเ้าใ่อนะรู้สึถึวามไม่สมเหุสมผลและหันลับไปมอหมาป่าที่อนนี้อาปาะาบหัวผม
"รี๊" ้วยวามใผมเลยรี้ออมาเสียั อนนี้เาไม่สนมาหนุ่มหล่ออะไรทั้นั้น และูเหมือนว่าเสียรี๊อผมนั้นะ่วยีวิไว้เพราะนใส่เราะถือาบไ้เามา่วยผมไว้
"เือบไปแล้วไหมล่ะ ไม่เป็นไรนะรับุฮาริน" เายื่นมือมาพยุผมที่นั่อยู่บนพื้น
"..อบุรับ" ผมอบเาเสียสั่นร่าายอผม็สั่น อนนี้ผมสับสนไปหมที่นี่ือที่ไหนมันไม่ใ่โลที่ผมเยอยู่ ริสิผมถูหลุมำูมานี้น่า
"อโทษนะรับที่ไม่สามารถันพวมันนหลุเ้ามาไ้" เา้มหัวอโทษผม
"ไม่เป็นไรรับ" ผมยิ้มให้เา ถึเาะผิแ่ผม็ผิ้วยเหมือนันที่เหม่อลอย
"ุฮาริน ่วยมาทานี้หน่อยรับ มีนบาเ็บ"
"ผมหรอรับ"
"รับ ็ุฮารินเป็นฮีลเลอร์นี้รับ" เาอบผมพร้อมทำสีหน้าำถาม
"อ่า รับ" ผมวิ่ไปทานเ็บ ผมทำท่าทาเหมือนูบาแผล ให้ายสิผมรัษาไม่เป็นสัหน่อยทำไีเนี้ย ถ้าามนิยายะ้อพูว่าฮีลใ่ไหมน่ะ ลอู่อนล่ะัน
"ฮีล" สิ้นเสียอผม็เิสายลมสีเียวอ่อนล้อมรอบบาแผล ลิ่นหอมอ่อนลอยแะมู บาแผลสีแยาว่อยๆสมานันนไม่เห็นร่อรอย ผมรู้สึเหมือนมีอะไรถููออไป
"อบุรับ"ายที่บาเ็บล่าวอบุผมพลาสำรวแนที่เยมีรอยแผลแล้วหันมายิ้มให้ผม
"รับ"ผมพยัหน้ารับ หลัานั้นผม็วิ่วุ่นรัษานเลียร์เมสำเร็
ผมยัไม่บอสิน่าว่าสถานที่ที่ผมเาไปมันเรียว่าเทแบ่เป็นระับ F ถึ S อที่ผมเาไปือระับ D เป็นเมประเภทสัว์ป่าล่ะ
ผมเินไปอย่าไรุ้หมาย ผมไม่รู้้วย้ำว่าบ้านผมอยู่ที่ไหน อนนี้ท้อฟ้า็เปลี่ยนเป็นสีส้มแล้วสสัยืนนี้้อนอนสวนสาธาระแล้วมั้ แ่่อนะหยิบโทรศัพท์ึ้นมาร่าายผม็เินมาหยุหน้าห้อ ผมรหัส้วยวามเยินแล้วประู็ปลล็อ้วย ผมอึ้ไปสัพั่อนะเ้ามาในห้อ
"ั้แ่เมื่อี้แล้ว เราเินเ้าึมา้วยวามเยิน?" ผมมอเ้ามาในห้อที่อนนี้ะเป็นบ้านอผม? ผมเินสำรวรอบห้อมีห้อนอนสอห้อ ห้อน้ำสอห้อ ห้อทำาน ห้อรับแ ห้อรัว แล้ว็บาร์ มันเหมือนับห้อเ่าอผมเลย
ิ้
ท่านสามารถปรับัวไ้อย่ารวเร็วและยัสามารถใ้พลัไ้ในวันแร ท่านไ้ราวันโบนัส
'ยินี้วย ท่านไ้รับราวันโบนัส'
ท่าน้อารเปิราวันหรือไม่
"เปิเลย"ผมเหม่อมอล่อราวันโฮโลแรมนาให่รหน้า นถึอนนี้ผม็ยัไม่เาใอะไรเลย ผมในอนนี้เป็นใรันแน่ แล้วัวผมอีนล่ะหรือผมายไปแล้ว?
'ยินี้วย ท่านไ้รับริสัลมานา S '
ริสัลมานา S
ริสัลหายาที่รวบรวมมานาไว้้าใน
เมื่อท่านูับริสัลมานาท่านะไ้รับมานาอย่ามหาศาล
"ถือว่าเป็นอีหรือเปล่าน่ะ"ฮารินมอริสัลมานาสีมพูอ่อนนาเท่าลูแ้วในมืออเา แล้วมันูับยัไ ถ้าินเ้าไปะูับไหม ิยัั้นฮาริน็ัสินใลืนลไป ่อนสิอเาะับล
'เริ่มทำารูับมานาให้เ้าับร่าารอท่าน'
'ทำารย้ายทรัพย์สินอท่านเสร็สิ้น'
'ทำารผสานวามทรำเสร็สิ้น'
'ทำารผสานิวิาเสร็สิ้น'
สเัส
ื่อ : แบ็ ฮาริน
เพศ : าย
เลเวล : 1
อาีพ : ???
ายา : ???
HP : 350
MP : เิารั้อ
วามแ็แร่ : 9
วามว่อไว : 9
ประสาทสัมผัส : 10
พละำลั : 7
สิปัา : 20
แ้มเหลือ : 5
เหรีย : 105,099,955
ฮายยเปิเรื่อใหม่ันอีแล้ว ยัไ็ฝาิามัน้วยนะะ
ความคิดเห็น