ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : DR. MAFIA. VI
06.25 น. หมอ้นาล่อยๆ ลืมาื่นึ้นมา แล้วหันไปที่้าๆ ที่มี ่ านะ ่ นอนอยู่้วย แ่ปราว่า ่ านะ ่ หายไปแล้ว แ่หมอ้ลาลไม่ิอะไร
เพราะลไปทำาน้าล้านะเเหละมั้?
( นึในใ )
หมอ้นาลถอุนอนออ แล้วเอาผ้าลุมอาบน้ำมาใส่ับัวเพื่อที่ะอาบน้ำแล้วะลไปทานอาหาร้าล้า หลัอาบน้ำเสร็ แ่ในัหวะที่หมอ้นาลำลัะเปิประูเ้าไป ็ไ้เห็นว่ามีเสียนอาบน้ำอยู่ พร้อมทั้ใ้สบู่เหลวอาบน้ำสุหวอหมอ้นาล เพราะลิ่นหอมอุหลาบออมาาห้อน้ำแรมา เรียไ้ว่าอบอวบไปทั้ห้อนอนอหมอ้นาลแล้ว
หมอ้นาลเลยไม่รอ้ารีบเ้าไปในห้อน้ำ เพื่อไปูว่าใรเ่าไปในห้อน้ำ และ่อนสบู่อรัอหวะหมสะ่อน
"ปั!
" ว๊าย! "
" นั้นใรนะ ออมาเี๋ยวนี้นะ "
พอหมอ้ลาลเ่าไปใล้อ่าอาบน้ำมาึ้น็รู้ว่านที่นอนเเ่น้ำอยู่ในอ่า็ือ
่ านะ! ่ นั้นเอ
" ว๊าย! " ไอ้บ้า ไอ้โริ ออไปเี๋ยวนี้นะ "
" านะ! เธอหรอ แล้วเธอเ้ามาทำอะไรในห้อน้ำอัน ! "
หมอ้นาลยืนุ ่ านะ ่ อยู่โยที่ลืมัวไปว่าัวเอนั้นไม่ไ้ใส่อะไรเลย โยที่มี ่ านะ ่ นอนอยู่ในอ่าอาบน้ำ้าหน้าัวเออยู่ โยที่ ่านะ ่ เอ็ะลึ็สิ่ที่ัวเอไม่เยเห็นมา่อน นั้น็ือ หมอ้นาลที่ไม่มีอะไรปปิร่าายแม้แ่น้อย รวมถึไ้เห็นสิ้ที่ไม่เยเห็นมา่อนในีวิเลย็ือออออออออ....... อหมอ้นาลที่ ให่ ยาว าว อมมพู และมีเส้นเลืออยู่เ็มไอ้รนั้น
" นาาา นะๆๆๆ นายท่าน าาาา มันสุยอเลย มันๆ ืออะไรอะ า! ๆๆๆ นะ ไม่เยเห็นมันมา่อนเลย มันทั้ให่ และ ยาว าวอมมพูมา านะรู้สึๆๆ
" นี่เธอมออะไรอเธอนะ "
หมอ้นาลไ้้มหน้าลไปูทีุ่ๆ เียวับ
่ านะ ่ มออยู่ โยที่ลืมัวไปว่าัเอแ้ผ้าอยู่
" เห้ย! นี่ ่ านะ ่ หยุมอเี๋ยวนี้นะ "
" ทำไมหรอ ? นายท่านนน "
'' ็ผมเป็นผู้ายนะ ส่วนเธอนะ เป็นผู้หินะสิ "
" แล้วยัไหรอะ? นายท่าน "
" ยัะถามอี อนนี้ผมโป๊ อยู่นะ และเธอไม่วรมามอนะ! "
' านะ ' พึ่นึึ้นไ้ ว่าัวเอนั้นไม่วรทำอย่านี้เลย
" เออ... ว๊าย! านะ อโทษะ ือานะลืมัวไปหน่อยนะะ "
หมอ้นาลเลยถอยเินออมา้านอห้อน้ำ พร้อมับหยิบผ้าลุมัวที่หลุอนรีบเินเ่าไปในห้อน้ำ พร้อมับนั้ลบนเียนอนอัวเอ เพราะใับเหุารที่เิึ้น แถม ทั้หน้าแ ทั้อาย นหมอ้นาลไม่ล้าทำอะไรเลย
น ' านะ ' เินย่อออมาาห้อน้ำ พร้อมบอับหมอ้นาลว่า
" ูเหลือม เอ้ย นายท่านะ ' านะ ' อาบน้ำเสร็แล้วะ เินายท่านไปอาบ่อไ้เลยนะะ "
หมอ้นาลไม่ล้ามอ ' านะ ' แม้แ่น้อย เพราะอับอายมาับสิ่ที่นเอไ้พลาไป เาเลย่อยๆ ลุเินไปเ้าห้อน้ำ พร้อมับ้มหน้าผ่าน " านะ " ไปอย่าเินๆ อายๆ
แล้ว ' านะ ' ็ทัถามแวหมอ้นาล
" นายท่านะ ให้านะ่วยัหลัให้ไหมะ "
" นิ! เธออย่ามาทลึนะ ท่าเิอะไรไม่ีึ้นมาะทำยัไหละ "
" แล้วมันะเิอะไระ ? "
" นี่เธอแล้โหรือไม่รู้ริเนี่ย "
" เอ๋า็านะไม่รู้นิ ะให้ทำวามเ่าใยัไอะ แ่พูภาษาไทยไ้็เ่แล้วนะ "
" โอเ! ่าเถอะ เอาเป็นว่าเธอนะ ออไป่อนเถอะรับ ผมะอาบน้ำรับ "
" โอเะนายท่าน านะไป่อนนะะ "
หลัานั้นานะไ้เินลไป้าล่า เพื่อไปแุ่เพื่อที่ะทำานในอนเ้า และะ้อทำอาหาร่อน 07.30 น. ให้หมอาล
" โอ๊ย! ปวหัวับลูน้อแ่ละนริๆ "
หมอ้นาลเินเ้าไปในห้อน้ำ แล้วถอผ้าลุมอาบน้ำออ แล้ว่อยลไปแ่ในอ่าอาบน้ำที่ ' านะ ' ไ้บรรสบู่แล้วไว้เ็มอ่า แถมยัเล่นไปรึ่วอี
แล้วสัพัหมอาล็ิถึเหุาร์เมื่อสัรู่ ที่เห็น ' านะ ' อยู่ในอ่าอาบน้ำ ในสภาพที่ร่าายเปลือยเปล่า ที่เ็มไป้วยฟอสบู่ ปิบัเล็น้อย มัน่าเ็ี่ริๆ แถมยั าวอมมพู ในแบบบับสาวี่ปุ่น แถมยัอึ๋มอีาหา พร้อมับริมฝีปา สีมพู ปาเล็ บา หน้าลม าโ า แน าวเนียนมาๆ
" บ้าเอ้ย! นี้เราิอะไรอยู่เนี่ย ! นี้สมาิแ๊นะ นี้ลูน้อนะ นี้แม่บ้านนะ ั้สิเว้ยาล ั้สิๆ "
หมอาลไ้หยิบสบู่อาบน้ำที่ านะ ใ้ มาูและพร้อมับพูบ่นออมาเบาๆ
" เห่อ! เปลือเป็นบ้า ใยนั้นเล่นอะไรเนี่ย เสียอมา ผู้หินี่ ใ้อเปลือนานี้เลยหรอ "
" ็มันหอมนิ! "
ู่ๆ ็มีเสียมาา้าหลัอหมอ้นาล เสียนั้นไม่ใ่ใรอื่นเลย ็ือ ' านะ ' นั้นเอ
ึ่ทำให้หมอาลใอีรั้ เพราะมีผู้หิมาอยู่ในห้อน้ำอนอาบน้ำอีแล้ว
" เห้ย! นิเธอเ้ามาอีทำไมเนี่ย "
" โห่! นายท่านอะ ไล่านะอีแล้วนะ านะแ่มาเอาเสื้อผ้าที่ถอไว้เอ "
านะเินไปหยิบเสื้อผ้าที่ถอไว้ าไว้ับที่ห้อยผ้าใล้ อ่าอาบน้ำ แล้วเินออไปพร้อมับทำหน้าอนใส่หมอ้นาล
" เห่อ! อะไรเนี่ย เอเรื่อวยแ่เ้าเลยเรา "
" ให้านะถูหลัให้ไหมะนายท่าน "
" นิ! านะ เธออย่ามาทะลึ่ับผมนะ ออไ้แล้ว "
" เอะ! ไป็ไ้ "
" โอ๊ยยย ทำไมใยนี่ถึไ้ แสบนานี้นะ "
หลัหมอาลอาบน้ำเสร็แล้ว ็แ่ัวใส่สูทสีแ ประำแ๊ แล้วลไป้าล่าเพื่อไปท่านอาหารเ้า
หมอ้นาลเินรไปทีู่้เย็นเพื่อื่มน้ำเปล่า่อนทานอาหาร เพื่อเป็นารล้าลำใส้
และ ทำให้สมอปลอโปร่ ่วยย่อยอาหาร ระุ้นารับถ่าย สร้าภูมิุ้มัน ลอาารปวศีรษะ
( ื่มน้ำในอนเ้าัน้วนนะรับ )
แล้วหมอาล็มานั่อ่านหนัสือ นิยายสุโปรที่นเอไ้แ่เอาไว้ เพื่อรอให้ถึเวลา 5 นาที เพื่อให้น้ำและระบบในร่าายื่นัว แล้วยเป็นารรอ่าเวลาเพื่อให้ลูน้ออนนั้น ทาน้าวันให้เสร็่อน แล้วึ่อยไปทานทีหลั
เพราะุหมอไม่อบ ที่ที่ มีนเเยอะๆ ือมันเป็นโรส่วนัวไปแล้ว โยะมี ฮัน-พุ หรือ ( ิม ฮันพุ ) ึ่ะนั้ทาน้วย ะมี ' านะ ' เป็นนทำอาหาร และ ฮันพุ่วยันทำ แ่ทั้สอนนี้ ะทะเลาะันประำเวลาใล้ัน หรือทำานร่วมัน โยเพาะเวลามีหมอ้นาลอยู่้วย เพราะเเ็ันเอาใหมอ้นาลอยู่ โยเพาะ านะ ที่แอบอบ หมอ้นาลอยู่
" นิ! ใยปลาิบ เธอทำปลาไหม้แล้วนะ "
" หนอยนาย็ เล่นอะไรนะ ปั้นินเหนียวหรือไ "
" โอยย นี้เธอสอนนะ เลิทะเลาะไ้ไหม "
" ะ/รับ นายท่าน "
รอประมา 20 นาที ทัู้่็ทำอาหารมาให้หมอ้นาลทาน โยเสิร์ฟไว้รหน้าหมอ้นาลเลย โยทั้สอน็ไ้แนะนำเมนูให้หมอ้นาล
" ิม-ฮันพุ "
นี้รับนายท่าน าัมย็อน (jjajangmyeon)
ถุน้ำะมีสีำ ูแล้วไม่น่ารับประทาน แ่บอเลยว่าถ้าหาใรไ้มาลิ้มิมรส าัมย็อนแบบรสาิ้นำรับะ้อถูใ และหลรัาัมย็อนนี้อย่าแน่นอน รับนายท่าน
" านะ "
"เอะ! อแบบนั้นะไปมีประโยน์อะไร นี้ะนายท่านท่าน อิิูันไ (Ichiju Sansai)
อาหารเ้าแบบี่ปุ่นมีประโยน์่อสุภาพ เพราะเมนู่าๆ มีสารอาหารที่ำเป็น่อร่าาย้วยนะนายท่าน ในอาหารหนึ่มื้อะมี้าว ับ้าว 3 อย่า เ่น ปลาอาิย่า ทามาโะยาิ (ไ่ม้วน) ผัอ วัถุิบอื่นๆ ที่มันำมาอ ไ้แ่ แวา หัวไเท้า แรอท และ ิ นัโะ (ถั่วหมั) ที่อุมไป้วยเส้นใยและุ่าทาโภนาารเป็นอาหารเ้ายอนิยม และุปมิโะ ับ้าวะปรุโยใ้ปลา เนื้อ ไ่ และผั ะนายท่าน "
" ว่าวน่าินมา อบในะ ' านะ ' "
" อุ๊ย ไม่เป็นไระนายท่าน อให้นายท่านินอที่ อร่อยและมีประโยน์านะ็ายาหลับละะ ีว่าไปินอาหารเาหลีอะไรนั้น ประโยน์็ไม่มี แถมสะอาหรือป่าว็ไม่รู้ "
ิม-ฮันพุ
" หนอย! อันนะอร่อยว่าอเธออี นายท่านรับลอินอผม่อนนะรับ "
หมอ้นาลไ้ลอิมอาหารที่ ' ฮันพุ ' ลูน้อมือวาทำให้
" อะไ้ๆ ไหนลอสิ โห! อร่อยเฮะ! "
" เห็นมั้ยละ ใยปลาิบ "
" หนอย! ไ้ไอะนายท่านแล้วอานะละ "
" เๆ ใเย็นๆ นะ ผมะินอทัู้่เอนะ "
" เย้! ( านะ , ฮันพุ )
" พวเธอมีานอะไร็ไปทำนะ "
" รับ/ะ นายท่าน
เพราะลไปทำาน้าล้านะเเหละมั้?
( นึในใ )
หมอ้นาลถอุนอนออ แล้วเอาผ้าลุมอาบน้ำมาใส่ับัวเพื่อที่ะอาบน้ำแล้วะลไปทานอาหาร้าล้า หลัอาบน้ำเสร็ แ่ในัหวะที่หมอ้นาลำลัะเปิประูเ้าไป ็ไ้เห็นว่ามีเสียนอาบน้ำอยู่ พร้อมทั้ใ้สบู่เหลวอาบน้ำสุหวอหมอ้นาล เพราะลิ่นหอมอุหลาบออมาาห้อน้ำแรมา เรียไ้ว่าอบอวบไปทั้ห้อนอนอหมอ้นาลแล้ว
หมอ้นาลเลยไม่รอ้ารีบเ้าไปในห้อน้ำ เพื่อไปูว่าใรเ่าไปในห้อน้ำ และ่อนสบู่อรัอหวะหมสะ่อน
"ปั!
" ว๊าย! "
" นั้นใรนะ ออมาเี๋ยวนี้นะ "
พอหมอ้ลาลเ่าไปใล้อ่าอาบน้ำมาึ้น็รู้ว่านที่นอนเเ่น้ำอยู่ในอ่า็ือ
่ านะ! ่ นั้นเอ
" ว๊าย! " ไอ้บ้า ไอ้โริ ออไปเี๋ยวนี้นะ "
" านะ! เธอหรอ แล้วเธอเ้ามาทำอะไรในห้อน้ำอัน ! "
หมอ้นาลยืนุ ่ านะ ่ อยู่โยที่ลืมัวไปว่าัวเอนั้นไม่ไ้ใส่อะไรเลย โยที่มี ่ านะ ่ นอนอยู่ในอ่าอาบน้ำ้าหน้าัวเออยู่ โยที่ ่านะ ่ เอ็ะลึ็สิ่ที่ัวเอไม่เยเห็นมา่อน นั้น็ือ หมอ้นาลที่ไม่มีอะไรปปิร่าายแม้แ่น้อย รวมถึไ้เห็นสิ้ที่ไม่เยเห็นมา่อนในีวิเลย็ือออออออออ....... อหมอ้นาลที่ ให่ ยาว าว อมมพู และมีเส้นเลืออยู่เ็มไอ้รนั้น
" นาาา นะๆๆๆ นายท่าน าาาา มันสุยอเลย มันๆ ืออะไรอะ า! ๆๆๆ นะ ไม่เยเห็นมันมา่อนเลย มันทั้ให่ และ ยาว าวอมมพูมา านะรู้สึๆๆ
" นี่เธอมออะไรอเธอนะ "
หมอ้นาลไ้้มหน้าลไปูทีุ่ๆ เียวับ
่ านะ ่ มออยู่ โยที่ลืมัวไปว่าัเอแ้ผ้าอยู่
" เห้ย! นี่ ่ านะ ่ หยุมอเี๋ยวนี้นะ "
" ทำไมหรอ ? นายท่านนน "
'' ็ผมเป็นผู้ายนะ ส่วนเธอนะ เป็นผู้หินะสิ "
" แล้วยัไหรอะ? นายท่าน "
" ยัะถามอี อนนี้ผมโป๊ อยู่นะ และเธอไม่วรมามอนะ! "
' านะ ' พึ่นึึ้นไ้ ว่าัวเอนั้นไม่วรทำอย่านี้เลย
" เออ... ว๊าย! านะ อโทษะ ือานะลืมัวไปหน่อยนะะ "
หมอ้นาลเลยถอยเินออมา้านอห้อน้ำ พร้อมับหยิบผ้าลุมัวที่หลุอนรีบเินเ่าไปในห้อน้ำ พร้อมับนั้ลบนเียนอนอัวเอ เพราะใับเหุารที่เิึ้น แถม ทั้หน้าแ ทั้อาย นหมอ้นาลไม่ล้าทำอะไรเลย
น ' านะ ' เินย่อออมาาห้อน้ำ พร้อมบอับหมอ้นาลว่า
" ูเหลือม เอ้ย นายท่านะ ' านะ ' อาบน้ำเสร็แล้วะ เินายท่านไปอาบ่อไ้เลยนะะ "
หมอ้นาลไม่ล้ามอ ' านะ ' แม้แ่น้อย เพราะอับอายมาับสิ่ที่นเอไ้พลาไป เาเลย่อยๆ ลุเินไปเ้าห้อน้ำ พร้อมับ้มหน้าผ่าน " านะ " ไปอย่าเินๆ อายๆ
แล้ว ' านะ ' ็ทัถามแวหมอ้นาล
" นายท่านะ ให้านะ่วยัหลัให้ไหมะ "
" นิ! เธออย่ามาทลึนะ ท่าเิอะไรไม่ีึ้นมาะทำยัไหละ "
" แล้วมันะเิอะไระ ? "
" นี่เธอแล้โหรือไม่รู้ริเนี่ย "
" เอ๋า็านะไม่รู้นิ ะให้ทำวามเ่าใยัไอะ แ่พูภาษาไทยไ้็เ่แล้วนะ "
" โอเ! ่าเถอะ เอาเป็นว่าเธอนะ ออไป่อนเถอะรับ ผมะอาบน้ำรับ "
" โอเะนายท่าน านะไป่อนนะะ "
หลัานั้นานะไ้เินลไป้าล่า เพื่อไปแุ่เพื่อที่ะทำานในอนเ้า และะ้อทำอาหาร่อน 07.30 น. ให้หมอาล
" โอ๊ย! ปวหัวับลูน้อแ่ละนริๆ "
หมอ้นาลเินเ้าไปในห้อน้ำ แล้วถอผ้าลุมอาบน้ำออ แล้ว่อยลไปแ่ในอ่าอาบน้ำที่ ' านะ ' ไ้บรรสบู่แล้วไว้เ็มอ่า แถมยัเล่นไปรึ่วอี
แล้วสัพัหมอาล็ิถึเหุาร์เมื่อสัรู่ ที่เห็น ' านะ ' อยู่ในอ่าอาบน้ำ ในสภาพที่ร่าายเปลือยเปล่า ที่เ็มไป้วยฟอสบู่ ปิบัเล็น้อย มัน่าเ็ี่ริๆ แถมยั าวอมมพู ในแบบบับสาวี่ปุ่น แถมยัอึ๋มอีาหา พร้อมับริมฝีปา สีมพู ปาเล็ บา หน้าลม าโ า แน าวเนียนมาๆ
" บ้าเอ้ย! นี้เราิอะไรอยู่เนี่ย ! นี้สมาิแ๊นะ นี้ลูน้อนะ นี้แม่บ้านนะ ั้สิเว้ยาล ั้สิๆ "
หมอาลไ้หยิบสบู่อาบน้ำที่ านะ ใ้ มาูและพร้อมับพูบ่นออมาเบาๆ
" เห่อ! เปลือเป็นบ้า ใยนั้นเล่นอะไรเนี่ย เสียอมา ผู้หินี่ ใ้อเปลือนานี้เลยหรอ "
" ็มันหอมนิ! "
ู่ๆ ็มีเสียมาา้าหลัอหมอ้นาล เสียนั้นไม่ใ่ใรอื่นเลย ็ือ ' านะ ' นั้นเอ
ึ่ทำให้หมอาลใอีรั้ เพราะมีผู้หิมาอยู่ในห้อน้ำอนอาบน้ำอีแล้ว
" เห้ย! นิเธอเ้ามาอีทำไมเนี่ย "
" โห่! นายท่านอะ ไล่านะอีแล้วนะ านะแ่มาเอาเสื้อผ้าที่ถอไว้เอ "
านะเินไปหยิบเสื้อผ้าที่ถอไว้ าไว้ับที่ห้อยผ้าใล้ อ่าอาบน้ำ แล้วเินออไปพร้อมับทำหน้าอนใส่หมอ้นาล
" เห่อ! อะไรเนี่ย เอเรื่อวยแ่เ้าเลยเรา "
" ให้านะถูหลัให้ไหมะนายท่าน "
" นิ! านะ เธออย่ามาทะลึ่ับผมนะ ออไ้แล้ว "
" เอะ! ไป็ไ้ "
" โอ๊ยยย ทำไมใยนี่ถึไ้ แสบนานี้นะ "
หลัหมอาลอาบน้ำเสร็แล้ว ็แ่ัวใส่สูทสีแ ประำแ๊ แล้วลไป้าล่าเพื่อไปท่านอาหารเ้า
หมอ้นาลเินรไปทีู่้เย็นเพื่อื่มน้ำเปล่า่อนทานอาหาร เพื่อเป็นารล้าลำใส้
และ ทำให้สมอปลอโปร่ ่วยย่อยอาหาร ระุ้นารับถ่าย สร้าภูมิุ้มัน ลอาารปวศีรษะ
( ื่มน้ำในอนเ้าัน้วนนะรับ )
แล้วหมอาล็มานั่อ่านหนัสือ นิยายสุโปรที่นเอไ้แ่เอาไว้ เพื่อรอให้ถึเวลา 5 นาที เพื่อให้น้ำและระบบในร่าายื่นัว แล้วยเป็นารรอ่าเวลาเพื่อให้ลูน้ออนนั้น ทาน้าวันให้เสร็่อน แล้วึ่อยไปทานทีหลั
เพราะุหมอไม่อบ ที่ที่ มีนเเยอะๆ ือมันเป็นโรส่วนัวไปแล้ว โยะมี ฮัน-พุ หรือ ( ิม ฮันพุ ) ึ่ะนั้ทาน้วย ะมี ' านะ ' เป็นนทำอาหาร และ ฮันพุ่วยันทำ แ่ทั้สอนนี้ ะทะเลาะันประำเวลาใล้ัน หรือทำานร่วมัน โยเพาะเวลามีหมอ้นาลอยู่้วย เพราะเเ็ันเอาใหมอ้นาลอยู่ โยเพาะ านะ ที่แอบอบ หมอ้นาลอยู่
" นิ! ใยปลาิบ เธอทำปลาไหม้แล้วนะ "
" หนอยนาย็ เล่นอะไรนะ ปั้นินเหนียวหรือไ "
" โอยย นี้เธอสอนนะ เลิทะเลาะไ้ไหม "
" ะ/รับ นายท่าน "
รอประมา 20 นาที ทัู้่็ทำอาหารมาให้หมอ้นาลทาน โยเสิร์ฟไว้รหน้าหมอ้นาลเลย โยทั้สอน็ไ้แนะนำเมนูให้หมอ้นาล
" ิม-ฮันพุ "
นี้รับนายท่าน าัมย็อน (jjajangmyeon)
ถุน้ำะมีสีำ ูแล้วไม่น่ารับประทาน แ่บอเลยว่าถ้าหาใรไ้มาลิ้มิมรส าัมย็อนแบบรสาิ้นำรับะ้อถูใ และหลรัาัมย็อนนี้อย่าแน่นอน รับนายท่าน
" านะ "
"เอะ! อแบบนั้นะไปมีประโยน์อะไร นี้ะนายท่านท่าน อิิูันไ (Ichiju Sansai)
อาหารเ้าแบบี่ปุ่นมีประโยน์่อสุภาพ เพราะเมนู่าๆ มีสารอาหารที่ำเป็น่อร่าาย้วยนะนายท่าน ในอาหารหนึ่มื้อะมี้าว ับ้าว 3 อย่า เ่น ปลาอาิย่า ทามาโะยาิ (ไ่ม้วน) ผัอ วัถุิบอื่นๆ ที่มันำมาอ ไ้แ่ แวา หัวไเท้า แรอท และ ิ นัโะ (ถั่วหมั) ที่อุมไป้วยเส้นใยและุ่าทาโภนาารเป็นอาหารเ้ายอนิยม และุปมิโะ ับ้าวะปรุโยใ้ปลา เนื้อ ไ่ และผั ะนายท่าน "
" ว่าวน่าินมา อบในะ ' านะ ' "
" อุ๊ย ไม่เป็นไระนายท่าน อให้นายท่านินอที่ อร่อยและมีประโยน์านะ็ายาหลับละะ ีว่าไปินอาหารเาหลีอะไรนั้น ประโยน์็ไม่มี แถมสะอาหรือป่าว็ไม่รู้ "
ิม-ฮันพุ
" หนอย! อันนะอร่อยว่าอเธออี นายท่านรับลอินอผม่อนนะรับ "
หมอ้นาลไ้ลอิมอาหารที่ ' ฮันพุ ' ลูน้อมือวาทำให้
" อะไ้ๆ ไหนลอสิ โห! อร่อยเฮะ! "
" เห็นมั้ยละ ใยปลาิบ "
" หนอย! ไ้ไอะนายท่านแล้วอานะละ "
" เๆ ใเย็นๆ นะ ผมะินอทัู้่เอนะ "
" เย้! ( านะ , ฮันพุ )
" พวเธอมีานอะไร็ไปทำนะ "
" รับ/ะ นายท่าน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น