ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : DR. MAFIA. IV
หมอ้นาลับรถไปยับ้านอน ที่เป็นฤหาสน์สุหรู มูล่าว่า 250 ล้านบาท พร้อมับบอี้าร์สุหล่อ ฮัน- พุ ( ึ่แปลว่า ลมหนาว ) เป็นเ็หนุ่มาเาหลีใ้ ึ้บาโรเรียนนายร้อยเาหลีใ้มา แ่ทำไมมาทำานให้หมอาลไ้ละเนี่ย
แล้วยัเป็นลูน้อนสนิทอหมอ้นาล เรียไ้ว่า เป็นมือวาอหมอ้นาลเลย็ว่าไ้ แ่หมอ้นาละเรียนว่า อมยิ้ม เพราะนาอบินอมยิ้มมา ทำอาหารไ้แทบะทุอย่าเลย ไม่ว่าะไทย - เาหลี ีน ที่สำั ฮัน - พุ พูไทยไ้นะ
่าเถอะเ่าเรื่อีว่า 555
หมอาลไ้ับรถอเ้าัวมาอในโรรถ แล้ว็มี ' อมยิ้ม ' มาเปิประูรถให้
" เิรับท่าน ระวัล้มนะรับ "
" เห้ย! ันยัไม่แ่นะ "
" ฮาๆๆ ผมล้อเล่นนะรับ วันนี้ท่านทำานเผ็นไบ่ารับ "
" ็ีรับ มีเบื่อๆ เๆ บ่า "
" โถ่... นายอ ฮัน เบื่ออาีพหมอไ้ไเนี่ย ทั้ๆที่มี เหล่าพยาบาล สาวๆ สวยๆ อยู่เ็มโรพยาบาลไปหม "
" เห่อ! ฟันะ อมยิ้ม ันเป็นหมอเพราะ ันอยา่วยน ่วยเพื่อนมนุษย์้วยันาหา ไม่ไ้ะหวัสาวๆ สะหน่อย แ่็มีบ่า 555 "
" แหม่ๆๆ ไม่ธรรมานะ ุหมอ "
" ว่าแ่ อมยิ้ม "
" วันนร้มีอะไรินมี้อะ หิวแย้ว "
" วันนี้มี ิมั ับ ้าวหอมมะลิร้อนๆ รับผม "
" ว่าว! อาหารเาหลี แล้วนมอะ มีอะไรบ่า "
" ถ้าเป็นอหวาน ็ะเป็น นมถ้วยรับ "
" อ่อ โอเ แล้วอมยิ้มินอะไรมายั ถ้ายั็มาิน้วยันนะ เรียนอื่นๆ ับ แม่บ้านมา้วยนะ "
" ือ.... นอื่นๆ ไปินหมูระทะันหมเเล้วรับ
" เี๋ยว! อะไรนะ! ไปินหมูระทะเนี่ยนะ "
" ใ่รับผม "
" ทุน! เลยหรอ "
" รับผม ทั้แ๊เลยรับ "
" ให้มันไ้ยัี้สิ! แล้วไปินันเรื่ออะไร ? "
" ือ... พี่แม่บ้านเธอถูหวยรับ 30 ล้านบาท "
" อะไรนะ! 30 ล้าน เลยหรอ "
" อาหะ ใ่รับ "
" แล้วนายไม่ไปับพวนั้นหรอ ? "
" ไม่หลอรับ ผมอยาอยู่ับท่านมาว่ารับ
" โอ๊ย! ฟัแล้วน้ำาะไหล 555 "
หมอาลับ ฮัน-พุ ( อมยิ้ม ) เินุยันไป นถึประูหน้าบ้าน หมอาลเปิประูบ้านเพื่อเ่าไปในบ้านเพื่อท่านอาหาร
" ๊ะเอ๋! สวัสีะนายท่าน "
านะ ึ่ แปลว่า วามสวยาม ในภาษาี่ปุ่น
ึ่แน่นอน นที่ำลัหยอล้อุหมอ้นาลอีน็ือ ' านะ ' เธอเป็นนี่ปุ่นแท้ๆ เลย้ามีหน้าที่เป็น แม่บ้าน นทำนม แล้ว็นั่า อนอยู่ี่ปุ่น เธอมีอาีพเป็น หมอฟัน แ่ทำไมมาทำานให้ับหมอาลอีนละเนี่ย
" ้าาา านะ ไสบายีป่าว "
" สบายี้า นายท่าน แ่ะสบายว่านี้ถ้านายท่านให้ านะ หมอแ้ม มามะ "
หมอ้นาลเอามาปิปา ' านะ ' ในระหว่าที่เธอยื่นหน้าเ่ามาใล้แ้ม อหมอ้นาล
" หยุๆ พอเลย เธอเนี่ยนะ ะมาทลึ่ับผมไปถึไหน "
" ็ านะ อบนายท่านนิ "
" เออออ "
" เอ๋... มีอะไรหรอนายท่าน "
" ป่าวๆ ผมแ่หิว้าวนะ "
" มาเลยๆ เิทานี้ะท่าน วาระเป๋า่อนเนาะ เี๋ยว านะ ะั้าวให้ะ "
" ้าๆ แล้ว อมยิ้มไม่มาิน้วยหรอ ? "
" ไม่หลอรับ ผมทาน้าวแล้วรับ ั้นผมอัว ไปทำาน่อนนะรับ "
" เๆ โีนะ อมยิ้ม "
" รับท่าน "
ฮัน-พุ ้มหัวเล็น้อยเพื่อแสวามเารพแ่เ้านายัวเอ แล้วเินออไปาห้ออาหาร
หมอ้นาลไ้ทานอาหารที่ านะ เฟประำบ้านเรียบร้อย เลยะลุเอา าน าม ไปล้าแล้วเ่านอนเลย เพราะเหนื่อยาารทำานมามา
" อย่า! ะนายท่าน อานะ ะทำเอ "
" นิ! เธอไม่้อมาบริารันลอเวลา็ไ้ ไม่เหนื่อยหรอ ? ไปนอนไ้แล้ว "
หมอ้นาลเห็นว่า ' านะ ' ทำานมาทั้วันแล้ว เลยเป็นห่วเรื่อสุภาพอเธอ เลยะ่วยล้าานแล้วให้ ' านะ ' ไปอาบน้ำแล้วไปนอน เพราะนี้็เวลา เที่ยืนแล้ว
" านะ มีหน้าที่เรื่อในรัวทุอย่านะ หานายท่านยัไม่หลับ ' านะ' ็ะทำาน่อไปเรื่อยๆ ะ นายท่านไปนอนเถอะ เี๋ยวานะะล้าานเอ "
" ั้นเอาไปวาไว้ เี๋ยวพรุ่นี้ันไปล้าเอ "
" ไม่! ะนายท่าน "
" นี่เป็นำสั่ ถ้าเธอไม่ทำามผมะไล่เธอออ "
เมื่อ านะ ไ้ยินอย่านั้น็ลไปุเ่า ร้อให้ออ้นวอนอเ้านายอันเป็นที่รัให้อภัย
" อาาาา านะ อโทษนะะนายท่าน านะเเ่ อยาทำหน้าที่ให้ีที่สุเท่านั้นเอ านะ เห็นว่านายท่านเหนื่อย ลับึทุวัน เลยอยาะทำให้ีที่สุเท่านั้นเออะ "
" โอเๆ ็ไ้ๆ หยุร้อไ้แล้ว ลุึ้นๆ เี๋ยวผมให้เธอทำให้เสร็็ไ้ "
" เย้ๆ ฮาๆๆ นายท่านน่ารัที่สุ "
" แ่! ผมะ่วยเธอ้วย "
" เอ๋!!!! ทำไมอะ "
" ั้นเธอล้าถ้วย ผมล้าาน ับ าม็ไ้ โอเไหม "
" ทำไมอะ! นายท่านไปนอนเถอะ "
หมอ้นาลหมที่ะทนับวามื้ออสาวี่ปุ่นนนี้ เลยิอุบายไ้ที่ะหลอ านะ
" านะ เธอฟัันนะ ที่นี้อะ อนลาืนหาใรเสียั ะมีผีมาหลอนะ "
" บ้าหรอนายท่าน ผีอะไรนะ มะๆ ไม่มีสัหน่อย านะ ไม่เื่อหลอ "
" เธอไม่เยไ้ยินเรื่อผีนับานที่ประเทศเธอหรอ ที่ประเทศผม็มีนะ ลาืนใรล้าานอยู่ มันะโผล่มาา้าหลั แล้ว็.... "
" แล้วๆ ็อะไรหรอะ "
" หัอไ! "
" ว๊าย! ไม่เอาๆ านะไม่อยาฟั ยอม็ไ้ๆ ะ "
" ฮาๆๆๆ มะ ให้ผม่วย "
หลัาสอน หมอาลับานะ ล้าานเสร็็่าพาันปิไฟภายในบ้าน แล้ว แยย้ายึ้นไปนอน หมอาลไ้ึ้นไปนอนที่ห้ออัวเอบนั้น 3 ที่มีเียนุ่มๆ หอมๆ ที่สามารถเอาัวลไป ไม่เิน 10 นาที หลับแน่นอน
หมอ้นาลถอุสูทอัวเออยู่ ็มีเสียวิ้ึ้นบันไ้มา แล้ว็มาหยุรที่หน้าห้ออเ้าัว พร้อมับมีเสียัึ้น
" ๊อๆๆๆๆๆๆ "
" ใรอะรับ ? "
" ือ!! านะเอะนายท่าน "
" มีอะไรหรอ ? ึแล้วนะ "
" ือ... ่วยเปิประู่อนะ "
หมอ้นาลเินไปเปิประูห้ออัวเอ แล้วสาวใ้ " านะ " ็พุ่เ่ามาอย่ารวเร็ว เรียไ้ว่านับหมอาลบล้มเลย
" โอ๊ย! ว๊าย! "
" เธอเล่นอะไรอเธอเนี่ย ! "
านะ สาวใ้เมื่อี้นี้ เมื่อไ้ยินเรื่อเล่าอหมอาลเมื่อสัรู่ เลยทำให้เ้าัวลัวเป็นอย่ามา เลยถือวิสาสะ ะมานอนับเ้านายอัวเอ
" ืออออ านะ เออออ "
" มีอะไร! "
" ือานะอนอนับนายท่านไ้ไหมะ "
" หาาา!! "
" ือ... านะลัวเรื่อเมื่อี้นี้อะ "
" โอ๊ยยย ฮาๆๆๆ "
" นะะนายท่าน อน้อละ แ่ืนเียวเอ านะนอนพื้น็ไ้นะ "
" โอเๆ ็ไ้ แ่ว่าะีหรอ ัน้ป็นผู้ายนะ "
" านะ ไม่ถือหลอ นะๆๆ "
" ไ้ๆ ามสบายละัน "
" เย้ๆๆ านะ รันายท่านที่สุเลย "
ในระหว่าที่สาวใ้ำลั ะเอาหมอนลพื้น หมอ้นาลเลยห้ามไว้ แล้ววนสาวใ้มานอน้วยบนเีย
" านะ ึ้นมานอนบ้นเียับผมสิ "
" ะีหรอะ นายท่าน "
" ะให้มาีๆ หรือะให้ใ้ำลัหะ "
ในระหว่าที่สาวใ้ำลั ทำอ่ำๆ อึ่ๆ อยู่นั้น หมอ้นาลเลย ลไปอุ่มานะ ึ้นเีย
" ั้า! มานี้มะ ! "
" ว๊าย! อย่านะนายท่าน านะ ึ้นเอไ้ "
หมอาลไ้วาสาวใ้ลบนเีย แล้วับเอาหมอนหนุนให้ับสาวใ้ พร้อมับห่มผ้าห่มให้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น