คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : DR.MAFAI.X
09:30 น.
หมอ้นาลไ้เินออาร้าน Pongpond Café ้วยสีหน้า่านอทีู่เ็ๆ เพราะว่าเมื่อี้อนทีาทานนม ันมีุำรวสาวมาทั ไม่สิ! เรียว่ามาวนให้หุหิเล่น เพราะเรื่อเมื่อราวอนอยู่ในร้านสะวื้อ
หมอ้นาล ( ิในใ ) : เห่อ! วันนี้มันวันอะไรเนี่ย ำลัฟินับนมอยู่แท้ๆ ันมาเอใยำรวัวแสบ าม่อวนไม่เลิ โมายัไเนี่ย พ่อแม่ไม่สั่สอนหรือยัไ
ิ! ิแล้วหุหิะมั ไปเินเล่นแ้เรียีว่า
หมอ้นาลเินไลมาาน้านาเฟ่แล้ว แ่เ้าัวันิไม่ออว่าะไปไหนี
หมอ้นาล ( ิในใ ) : ะไปไหนีเรา หรือะไปเินห้า ไม่ๆ ีว่า นเยอะเเยะ อีอย่าอาีพอย่าเรา ไม่่อยะไ้ออไปไหน แถบไม่เอแสแเลย มีหวัาวิามินี ( Vitamin D ) แหๆ ว่าแ่ว่า ะไปไหนีละ อืมมม....
หมอ้นาล : ไปสวนสุภาพีว่า!
นในที่สาธาระ : หืม!
หมอ้นาลไ้หลุพูออมาเสียั เป็นพวประเภทอบิในใ แล้วเผลอหลุพูออมา บา็ทำให้นรอบ้ามอว้า เพี้ยน อบพูนเียว ( มีใเป็นเหมือนเฮียแบ่าเอ่ย )
หมอ้นาล : เออ!ๆ อโทษนะรับ ไป่อนนะรับ
เ้าัวรีบเินออมา เพราะ้วยวามเินอาย
(-////-) พร้อมับทั้ิเรื่อทั้หมที่เิึ้น
หมอ้นาล ( ิในใ ) : ายละ วันนี้เราเป็นอะไรเนี่ย... มีแ่เรื่อายี้หน้าลอเลย ายๆๆๆ ไม่ๆๆๆ น๊าาา ไอ้าลมีสิหน่อยสิแ เพราะเ้าำรวหิั้นหรอ ถึไ้ไม่เป็นัวอัวเอนานี้ รู้ี้วนฮัพุมา้วยีว่า หรือว่าเราลายเป็น
' พวลัว พว่อ้านสัมหรอ เวรๆๆๆ เป็นไปไม่ไ้มั้ หรือว่าะเพราะเรียนหมอเยอะนเพี้ยนไปแล้ว ปริารี สาธารสุ 1 ใบ ปริารี แพทยศาสร์ อี 1 ใบ ทำให้เราลายเป็นพว โรลัวสัม (Social Phobia) หรอ! '
หมอ้นาลไ้หยิบโทรศัพท์มือถือึ้นมาาระเป๋าาเออมา เพื่อที่ะโทรไปหาลูน้อ
ื.... ( เสียรอสายโทรศัพท์ )
ฮันพุ : สวัสีรับนายท่านมี....
หมอ้นาล : ฮันพุ๋าาาาาา รีบมารับเาหน่อยสิัวเอ
ฮันพุ : อืม ไ้รับ แล้วเ้านายอยู่ที่ไหนรับ
หมอ้นาล : เออออออ ไม่รู้อะ
ฮันพุ : หาาาาา อะไรนะ! ไม่รู้ั้นหรอ นี่นายเป็นอะไรอนายหะ! ไอ้เ้านายบ้าเอ้ย! นยิ่ยุ่ๆ อยู่! ถ้าว่ามานั็แฟนสะ! ะไ้หายฟุ้่าน! เ้าบ้า!
ู๊! ( เสียวาสายโทรศัพท์ )
หมอ้นาล : ทำไมพุ้อุใส่เา้วยอะ ือๆๆๆๆ ใระมารับเราล่ะเนี่ย พูาแ่ละำ โรเารพเราเลย
หมอ้นาล : อ่อๆ านะไ
หมอ้นาลไ้โทรศัพทร์ไปหาที่านะ
ิ .... ( เสียรอสายโทรศัพท์ )
านะ : ี้า! มีอะไรหรอะเ้านาย ถึโทรมาหาานะไ้ละ ร้อยวันพันปีไม่เยะโทรมาเลยนะ มีแ่านะโทรไปหาฝ่ายเียวเลย หรือว่า อ่อๆ ะิถึานะใ่ไหมละ หรือว่า! นายท่านะแอบๆ อบานะหรอ!
หมอ้นาล ( ิในใ ) : ใยนี่พูน้ำไหล ไฟับเลยนะ
านะ : หรือๆๆๆ ว่า ะเป็นเรื่อในืนนั้น และรวมถึเรื่อในห้อน้ำอี ายแล้ววววว านะเินัเลย
หมอ้นาล : โอ๊ยยยย านะ! ให้นอื่นเ้าพูบ่า! ไม่หยุพูเลย!
านะ : านะอโทษะ ือานะไม่่อยมีใรโทรมาหาเลย นอาพ่อแม่แล้ว ็มีแ่นายท่านนเียวที่โทรมาหา ในรอบ 3 ปี ืออออออออ
หมอ้นาล ( ิในใ ) : น่าสมเพัเฮะ
หมอ้นาล : เอาละ เ้าเรื่อเลยแล้วัน
านะ : ะ! พูมาเลยะ านะพร้อมรับฟัำสั่
หมอ้นาล ( ิในใ ) : วรฟัั้นานแล้วหล่อน
หมอ้นาล : ่วยมารับันหน่อยสิ พอีันอยาลับบ้านนะ
านะ : เอ๋!!!!!! นายท่านอยาลับบ้านหรอ
หมอ้นาล : อืม ใ่
านะ : เอ๋!!!!
หมอ้นาล : แล้วเธอะใอะไรไม่ทราบ
านะ : ปินายท่านะลับมาเอไม่ใ่หรอ
หมอ้นาล : เอออ ็อนนี้ันอยาลับไวๆ อีอย่าันไม่อบที่ที่นเยอะๆ มันเวียนหัว
านะ : เอ๋.... ไม่อบนที่เยอะๆ แล้วนายท่านออไปทำไมอะ
หมอ้นาล : โอ๊ย!.... เธอเลิถามแล้วรีบมารับไ้ไหม
านะ : ะให้านะไปรับโยวิธีไหนะนายท่าน เินไป หรือเอารถไปรับ
หมอ้นาล : อะไรมา็ไ้! ที่มันถึุหมายไวๆ นะานะ ไ้โปรเถอะ อร้อแหละ
านะ : รับทราบะ! ไวใานะไ้เลย แล้วนายท่านอยู่รไหนะ
หมอ้นาล : อนนี้ำลัเินไปที่สวนสุภาพ มารับันที่สวนสุภาพแล้วัน
านะ : รับทราบะ
ในระหว่าทีุ่หมอำลัรอ 'านะ' สัพั ็มีรถเ๋ับผ่านเาไปอย่า้าๆ โยที่หมอ้นาล็มอแ่รู่เียว แล้วเินมาถอยออมาาฟุบาท แล้วพิัวับ้นไม้้าทาเพื่อบัแ พร้อมับหยิบโทรศัพท์ ับหูฟัแบบบลูทูธ ึ้นมาเพื่อฟัเพล้ามเวลา
แล้วเอามือล้วระเป๋าาเ แล้วหันลับไปมอรถอหมอน้ำอุ่นเล็น้อย แล้วหันลับมา พร้อมับิในใ
หมอ้นาล ( ิในใ ) : รถันนั้น อน้ำอุ่นนิ แ่.... ่าเถอะ
พร้อมับมอเห็นึ้นไปบนท้อฟ้า แล้วเอามือึ้นมาบัแ
หมอ้นาล ( ิในใ ) : แสบาั ร้อนแแหะ นานแ่ไหนแล้วที่ไม่ไ้เินออมา้านอ ส่วนให่ถ้าเป็นวันหยุ ็ะนอนลิ้ไปลิ้มาอยู่บนเีย ไม่็ทำาน อ่านหนัสือ ออำลัาย เียนนิยาย แ่นั้นสินะ ีวิเรา
ใน่วัหวะที่ " หมอาล " ำลัิอะไรเพลินๆ ทาหมอน้ำอุ่น็มอที่มอระหลัรถ เพื่อูว่าน้าหลัที่นเอไ้มอผ่านระมอหลัรถ ็ทำให้ให้ไ้เห็นว่านนนั้นือรุ่นน้อที่เยรัันมาๆ ะเรียว่าแฟนเ่าไ้ไหมนะ
หมอน้ำอุ่น : หมอนั้น
เ้าัวหยุรถ แล้วถอยรถลับไปรุที่เป็นใ้้นไม้ที่ "หมอ้นาล" ยืนอยู่
หมอ้นาล ( ิในใ ) : วยแล้ว! ถอยรถมาทำไม่ละเธอ ้มหน้าีว่า
หมอน้ำอุ่นไ้รถึุที่หมอ้นาลยืนอยู่ พร้อมับเปิระรถ แล้วพูทัออไป
หมอน้ำอุ่น : นาย! นาย! ้นาล!
หมอน้ำอุ่นเรียออไป แ่หมอ้นาลไม่ไ้ยิน เลยปลเ็มันิรภัย แล้วเปิประูลมาารถ เินรไปหาหมอ้นาล
หมอน้ำอุ่นไ้เินมาเะที่มือ้าที่ล้วระเป๋า อหมอ้นาล แล้วไ้ทัเรียอีรั้
หมอน้ำอุ่น : นาย!
ทำให้หมอาล้มหน้าลมาาารมอไปที่พระอาทิย์ พร้อมับใเล็น้อย เพราะไม่ิว่านที่มา สะิที่้อมือเ้าัว ะเป็น " หมอน้ำอุ่น " เพราะที่เเรนึว่าเป็น ' านะ ' แล้ว็เอสหูฟัออ พร้อมับถามลับไปับนที่อยู่รหน้า
หมอ้นาล : เธอนี่เอ มีอะไรหรอรับ? รุ่นพี่
หมอน้ำอุ่น : มาทำอะไรแถวนี้เนี่ย ไม่ร้อนแหรอไ
หมอาล : วันนี้วันหยุ ็เลยออมาเินเล่น แ่็ร้อนนิหน่อย ว่าแ่รุ่นพี่ไปไหนมา
หมอน้ำอุ่น : ไปทำธุระมานะ
หมอ้นาล : อ๋อ รับ
หมอน้ำอุ่น : ั้นมานี่มะ เี๋ยวพาไปส่
หมอ้นาล : ไม่เป็นไรรับ อบุมานะรับ
หมอน้ำอุ่น : มาิแ เร็วร้อนแ
หมอน้ำอุ่นไ้ับไปที่มืออหมอ้นาล แล้วูมาออมาาใ้้นไม้ แล้วพาึ้นรถไป
หมอน้ำอุ่น : นายนิ แปลนริ มัวแ่ไปยืนาแอยู่ไ้ เป็นลมเป็นแล้ึ้นมา ใระมา่วย
หมอ้นาล : ผมไม่เป็นอะไรหลอหน่า... แแ่นี้ไม่ทำให้ายหลอ
หลัาหมอน้ำอุ่นไ้ยินประโยนี้เ้าไป ทำให้นาหันมาทำหน้าุใส่
หมอ้นาล : โอเ..... อันราย็ไ้
หมอน้ำอุ่น : บ้านนายอยู่ไหน เี๋ยวไปส่
หมอ้นาล : ับไปเลย เี๋ยวผมบอทาให้
หนัานั้นหมอน้ำอุ่น็ออรถไป เพื่อที่ะไปส่หมอ้นาล
านะ ที่ับรถยน์ออไปรับเ้านายอัวเอที่สวนสุภาพ แ่็ไ้ับรถสวนับรถอหมอน้ำอุ่น ที่มีหมอ้นาลอยู่ในรถ้วย
านะ : เย้! ถึแล้ว
านะไ้เปิระรถ พร้อมับวาสายามอหาหมอาลทั่วสวนสุภาพ
านะ : ุหมอ หายไปไหนอะ! ไม่ไ้เอาโทรศัพท์มาสะ้วยสิเรา ะโทรหา็ไม่ไ้แล้ว
านะทำสีหน้าวย แล้วเินออไปารถเพื่อไปามหา แล้วะโนเรีย เพราะเเถวนั้นไม่่อยมีนสัเท่าไหร่
านะ : นายท่านะ! นายท่าน! อยู่ที่ไหนอาาาา* /*
ความคิดเห็น