ความทรงจำที่ไม่ใช่รักแรก

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 ไม่ใช่รักแรก

เพล้ง !!!!~



กริ๊ด  >O<  กระจกแตก



    ตอนนี้หน้าของฉันร้อนผ่าวไปหมดแล้ว ตาทุกคู่มองมาทางฉันจนตาทุกคนกำลังจะรวมเป็นตาใหญ่ๆดวงเดียวจ้องมาทางฉันแล้ว

โอ๊ย!! ทำไมฉันถึงซวยขนาดนี้ แล้วฉันจะเอาเงินที่ไหนมาชดใช้กระจกบานใหญ่ ราคา 2,000 ได้ T^T  สาธุขอให้มีเทพบุตรมาเกยตื้นหน่อยเหอะ เย้ย!!!~ ราชรถมาเกยสิ





***** และระหว่างที่ฉันกำลังต่อรองกับพนักงาน *****



“น้องเตยรึเปล่าคับ” กริ๊ด >O< ราชรถมาแล้ว นั่นก็คือ พี่โมสนั่นเอง



โมส : ลักษณะผิวคล้ำ สูงประมาณ 170 กว่าๆ แต่หน้าตาดี๊ดี จัดฟันด้วย ได้ยินลือๆกันว่าเพิ่งไปจัดมาใหม่ๆเลย ก่อนเปิดเทอม 1 อาทิตย์



“คะ…..ค่ะ”



“มีอะไรให้พี่ช่วยมั๊ย”



“คือเตยทำกระจกแตกค่ะ”



“ -_-“ แล้วตอนนี้ น้องเตยมีเงินติดกระเป๋าเท่าไหร่”



“สะ…สองร้อยค่ะ -////-”  ฉันก้มหน้าเพราะเขิน



“โห…ทำกระจกแตกบานละพันเอาเงินมาร้อย เจริญล่ะน้องฉัน” พี่โมสพูดพร้อมหัวเราะ



“พี่โมสคะ ถ้าไม่คิดจะช่วยเตย ก็อย่ามาว่าเตยสิ ก็ใครจะไปรู้ว่าต้องมาทำกระจกแตก ถ้ารู้เตยก็ไม่มาหรอก แล้วอีกอย่าง

ใครเป็นน้องพี่กันคะเตยไม่มีพี่”





“ใส่เป็นชุดเลยนะเตย ใครบอก ว่าพี่จะไม่ช่วย พี่เนี้ยทั้งหล่อ ทั้งมีน้ำใจ รักเด็ก”



     ขณะที่พี่โมส กำลังพร่ำเพ้อฝัน อยู่นั้น



“เอ่อ….คุณน้องคะ ตกลงจะจ่ายมั๊ยคะ”  พนักงานคงทนรำคาญไม่ไหวเลยสวนมาก่อน



“จ่ายคับจ่าย   เฮ้ย!!!  เตย



พี่มีอยู่ 100 อ่ะทำไงดี” พี่โมสพูดด้วยสีหน้าตกใจ

    

                         โอ๊ย ฉันอุตส่าห์ดีใจคิดว่าจะมีคนมาช่วยฉันง่ายตังค์  ต้องมาทำให้ฉันเศร้าไปมากกว่าเดิม ตายแล้ว

แล้วฉันต้องไปในคุกเปล่าเนี้ย





“อะไรนะคะ พี่โมสแล้วจะทำไงอ่ะ”  ฉันพูดด้วยนัยน์ตาที่แดงก่ำ ส่วนตาก็เริ่มผลิตน้ำ แล้วตอนนี้กำลังจะหยดลง



“หยุดนะน้องเตย ห้ามร้องไห้นะ พี่ล้อเล่นอ่ะ” พี่โมสยิ้มแต่……ฉันโมโห  ย๊ากกก!!!!!~ เตยจะฆ่าพี่



“ถ้าเตยหัวใจวายจะทำไงคะ”



---- พอหมดเรื่องหมดราวพี่โมสก็ไปส่งฉันที่บ้าน เพราะจะไปเอาเงินกับแม่ของฉัน ----







“ใจ….ฉันคิดถึงเธอ และอยากบอกเธอว่าขอโทษ” << เสียงโทรศัพท์ของฉันเอง มันดังขึ้นเมื่อตอน 4 ทุ่ม



“--- O ---  โอ๊ย  โทรมาหาข้าวกินหรือไงวะ” แต่ฉันก็เอามือควานหาโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะโคมไฟอยู่ดี



(((((((((( ฮัลโหล )))))))))  ฉันรับโดยไม่ดูเลยว่าใครโทรมาหา



(((((((( หวัดดี เตยรึเปล่า )))))) เฮ้ย เสียงผู้ชาย แต่เสียงเย็นๆอย่างงี้คุ้นๆแฮะ



((((((((  อื้ม แล้วนี่ใครอ่ะ )))))) ฉันก็ยังหลับตาต่อไป ก็มันง่วงหนิ



(((((((( เราซูกัสไง ))))))) ห๊ะ ….. ซะๆๆๆๆ ซูกัสหรอ พอได้ยินชื่อเท่านั้นแหละตาฉันกลมโตขึ้นมาทันทีเลย



(((((((( เตยๆๆ เป็นอะไรรึเปล่า )))))))



(((((((( ปะ…..เปล่าจ้ะ แล้วกัสมีอาไรเปล่าล่ะ โทรมาซะดึก ))))))))



(((((((((( คือเราขอโทษนะที่โทรมาดึก ทั้งๆที่ไม่มีธุระอะไรซักหน่อย )))))))))



(((((((((( ไม่เป็นไรนะกัส อย่าโทษตัวเองสิ ))))))))))



((((((((((( งั้นเราวางก็ได้นะ ))))))))



((((((((((( เดี๋ยวกัส เดี๋ยวสิ กัส กัส )))))))  ซูกัสวางไปแล้ว





    ซูกัส คือ คนที่ฉันแอบชอบมาทั้งแต่ตอนป.1 เราอยู่ห้องด้วยกันมาตลอดจนกระทั่ง มาแยกตอน ป.4 เค้าหันข้างให้ฉันตลอดเลยฉันเลยชอบเค้าข้างเดียว (เกท ป่าวอ่ะ แป๊กแร้ว)  ได้ยินข่าวว่า เพื่อนๆชอบล้อกัสกันว่าชอบฉัน แต่ฉันก็เฉยๆ ไม่ได้คิดอะไร ทั้งๆที่ในใจฉันอยากให้เค้าหันมาหาฉันบ้าง (โห….ขนาดป.4นะเนี่ย) และมาถึง ป.5 เราก็อยู่ห้องด้วยกันอีก เค้ามาสารภาพกับฉันว่าเค้าชอบฉันเหมือนกัน ฉันก็ได้แต่ยิ้ม แต่เขิน อยู่นั่นแหละ แล้วเราก็คบ กันมาเรื่อยๆจนถึงป.6 (เด็กน้อยคบกัน เจริญจริงๆ)







“เตย เราว่าเราไม่ได้รักเตยแล้วล่ะ”  ดูมันพูด



“ทำไมล่ะกัส  ที่ผ่านมาเตยทำอะไรให้กัสไม่สบายใจรึเปล่า” ตาฉันเริ่มแดง



“ไม่หรอก เตยดีทุกอย่าง ทุกอย่างจริงๆ”



“อย่ามาบอกว่าเตยดีเกินไปสำหรับกัสนะ  กัสมันไม่มีเหตุผลอ่ะ” จากตาแดงเริ่มน้ำตาคลอ



“ป่าว เราไม่รู้ ว่าทำไมเราถึงไม่ชอบเตย แล้วที่ผ่านมากัสมีความสุขมากนะที่ได้อยู่กับเตย”



“มีความสุขงั้นหรอ แล้วทำไมล่ะกัส ทำไมกัสต้องเลิก” จากน้ำตาคลอ ตอนนี้มันไหลอาบแก้ม



“เรายังเด็กเกินไปนะเตย เตยคิดดีๆสิ”



“ตอนนี้มันใช่ แล้วต่อไปล่ะ ถ้ากัสไม่บอกตอนนี้เตยคิดว่าถึงเราจะอยู่มัธยม กัสต้องเลิกกับเราอยู่ดี”



“เตยรู้ก็ดีแล้ว เราว่า เราอยากอยู่กับเพื่อน ไม่อยากให้เวลากับเตยมากเกินไป”



“กัส ฟังเตยนะ ถ้ากัสอยากอยู่กับเพื่อน อยากเล่นกับเพื่อน กัสเล่นไป ตอนเย็นเราก็ค่อยให้เวลากันก็ได้หนิ”



“มันไม่ใช่ เตย”



“แล้วมันยังไง”



“เราไม่อยากพูดมากแล้ว เลิกกันเถอะนะ” แล้วกัสก็เดินหนีไป TT^TT



\"กัสไม่เข้าใจเตยเลยอ่ะ กัสเดี๋ยวก่อนสิ\" ห้ามไม่ทันแร้ว



ในตอนนั้นน้ำตาฉันเป็นกะละมังเลย ฉันมองหน้ากัสไม่ติด ไม่เคยคุยกับกัส จนกระทั่งปัจฉิม เราได้คุยกันทั้งวันแค่ 2-3 ประโยคเท่านั้น



และนี่คือรักแรกของฉัน  ส่วนรักที่ 2   ฉันกำลังจะให้เป็นพี่บาส



***********************

เป็นไงบ้างตอนนี้

อิอิ ฝากอ่านด้วยนะ