ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ความทรงจำที่ไม่ใช่รักแรก

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 ^_^ รับน้องใหม่ ^^

    • อัปเดตล่าสุด 2 ต.ค. 49


    "เตย เตย เตย ตื่นได้แล้วลูก" นี่คือเสียงของแม่ฉันเอง
    เตยจะต้องได้ยินเสียงของแม่ปลุกทุกเช้าแต่เทอก็ขี้เกียดลุกขึ้นมาจากเตียงอันแสนนุ่มสบาย เพราะฉะนั้นสวรรค์ของเทอก็คงจะเหมือนกับสวรรค์ของทุกๆคนนั่นก็คือวันเสาร์และอาทิตย์นั่นเอง
    "เอ๊ะ !!! วันนี้มันวันเสาร์ไม่ใช่หรอ แม่ปลุกทำไม???" ฉันนึกในใจ
    "เตย เร็วๆสิลูก วันนี้ต้องไปกิจกกรมรับน้องไม่ใช่หรอ ทำไมใส่ชุดนักเรียนล่ะ"
    "ตายแล้ว ทำไมแม่เพิ่งมาบอกเตยล่ะคะ"
    "เอ้า เตยจำไม่ได้หรอลูก หนิอย่าเพิ่งมาพูด รีบๆแต่งตัวซะ"
    ------ แล้วฉันก็แต่งตัวเสร็จจนได้ ถ้าไปไม่ทัน ฉันจะโดนพี่ๆเค้าทำไรรึเปล่าเนี้ย--------
    วันนี้เป็นวันรับน้องใหม่ของ ม.1 และ ม.4 ที่พี่ ม.5 ต้องเป็นคนรับ เพราะม.5ทั้งสายเป็นคณะกรรมการนักเรียน
    ------- ฉันเดินเข้ามาโรงเรียน ในสภาพของกางเกงสีดำ 3ส่วน เสื้อเชิ้ตสีขาวลายการ์ตูน ผมของฉันถูกมัดรวบขึ้นเป็นหางม้า ซึ่งฉันมัดแบบนี้เป็นประจำอยู่แล้ว ตอนนี้เวลา 8.30 เหลือเวลาอีก 30 นาทีก่อนที่จะเข้าฐาน แล้วฉันก็เห็นจุดสะดุดตาขึ้นมาทันที แต่ ก่อนที่ฉันจะสะดุดตา ฉันกำลังสะดุดกับ……….โครม!!!!~ ฉันสะดุดกับขาตัวเองล้มท่าสวยงามแล้วในตอนนี้ แต่จุดสะดุดตาของฉันคือ พี่คนนั้นน่ารักซะจริงๆ -///- เอ่อ….. แต่ฉันคิดว่าตอนนี้ฉันคงต้องดันตัวเองขึ้นจากพื้นคอนกรีตก่อนนะ เพราะ เรื่อง มันช่างน่าอาย น่าอาย อิยัยอิยัยอิยา น่าอาย-----
    เตยนึกในใจเมื่อเห็นรุ่นพี่ผู้ชายม.5 กำลังขนของกับเพื่อนอยู่ แต่ยังไม่คิดอะไรมาก ก็แค่น่ารักเท่านั้นล่ะน๊าาาาาา ^O^
    "ชื่อ เตย ค่ะ ม.1/6 เลขที่ 20 ค่ะ" ฉันพูดขณะที่เช็คชื่อรับป้าย
    "ชื่อจริง ณัฐชา ใช่มั๊ยคะ เฮ้ยอิฐเอาป้ายชื่อให้น้องเค้าดิ๊" พี่ผู้หญิงคนนึงถามฉัน และบอกเพื่อน แต่ฉันรู้สึกว่าพี่ผู้หญิงคนนี้หน้าคุ้นๆจัง ใช่แล้ว O_O นี่พี่ฟ้าพี่ของฝนหนิ
    ฟ้า: พี่ของฝน ฟ้าเป็นเพื่อนสนิทของอิฐ ในกลุ่มฟ้ามีอยู่ 10 คน ชาย 7 หญิง 3 (เข้ากันได้ไงวะ) และฝนก็เป็นเพื่อนสนิทของเตยซึ่งมีทั้งหมด 5 คน เป็นกลุ่มหญิงล้วน
    "ขอบคุณค่ะ _/l\_…." ฉันยกมือไหว้พี่อิฐพร้อมกับรับป้ายชื่อมา
    อิฐ: ประธานนักเรียน เข้ากับเพื่อนได้ดี เพราะเป็นคนที่มีอัธยาศัยดี
    ---- ฉันเดินออกไปจากจุดนั้น แล้วฉันก็ได้พบ………….. ไอ่แก้วเพื่อนฉันเอง คิกๆๆ
    "เตยๆๆๆ" ไอ่แก้วเรียกฉันหน้าตาตื่น
    "อะไร๊"
    "แกรู้จักกลุ่ม KUNG JUNG ปะ"
    "ไม่รู้อ่ะ" ฉันตอบมันด้วยความสงสัย เพราะตั้งแต่ฉันเกิดมาก็เพิ่งเคยได้ยินชื่อกลุ่มที่แปลกขนาดนี้ กลุ่มอะไรไม่รู้ชื่อ คุงจัง 55+
    "แกนี่เชยจริงๆเลย กลุ่มนี้ดังทั่วโรงเรียน แต่ล่ะคนก็หน้าตาดีๆกันทั้งทั้งนั้น"
    "จิงอ่ะ มีใครบ้างเล่าให้ฟังหน่อย"
    "ก็กลุ่มของพี่ฟ้านั่นแหละ 1. พี่มุข 2. พี่พลอย 3. พี่ฟ้า 4. พี่ต้น 5. พี่ปั๊ป 6. พี่อิฐ 7. พี่โมส 8. พี่โต้ง 9. พี่เพชร"
    ไอ่แก้วพูดไปชี้ไปให้ดูว่าใครเป็นใคร เอ๊ะ !!! ขาดอีกคนใช่มั๊ย แล้วก็มาถึงคนสุดท้าย
    "และนั่น ก็พี่บาส" ห๊าาาพะ..พี่บาสหรอ โอ้พระเจ้าพี่คนที่น่ารักนักน่ารักหนาของชั้นคือ พี่บาสหรอ ชื่อโหลจริงๆ เอ๊ย!! เท่ห์จริงๆ ก็ได้ ^O^
    ------- แล้วกิจกรรมก็เริ่มขึ้น กลุ่มของฉันไปหยุดอยู่ตรงฐานที่ KUNG JUNG คุมอยู่เป็นกลุ่มแรก -------------
    "ยินดีต้อนรับสู่ฐานนะคะน้องๆ ฐานนี้ไม่มีอะไรมาก ก็แค่น้องๆทำตามที่พวกพี่บอกก็พอนะคะ" พี่พลอยพูดพลางยิ้มอย่างมีเลศนัย
    "นับเลขซวย นับ (เลขซวยคือเลข 3 )" พี่ปั๊ปสั่ง
    "1"
    "2"
    "3" โอ้ไม่ ตายแล้ว ทำไมพระเจ้าต้องลงโทษฉันด้วยการให้ถูกเลขซวยเช่นนี้
    "น้อง…..หันป้ายชื่อด้วยคับ" พี่ปั๊ปบอกฉันด้วยสีหน้าหงุดหงิดเล็กน้อย
    ฉันหันป้ายชื่อออกมา พร้อมกับพูดว่า
    "พี่จะให้หนูทำอะไรคะ"
    "พี่ไม่ให้หนูเตยทำอะไรหรอกค่ะ แค่ตะโกนกลางสนามบาสให้คนทั้งโรงเรียนได้ยินว่า รักพี่ปั๊ปก็พอ"
    "เอ่อ……คือ" ฉันกุกกัก
    "คำว่ารักต้องพูดเบาๆค่ะ คิกๆ พี่ปั๊ปเอาเป็นว่าหนูจะตะโกนว่า พี่ปั๊ปหล่อที่สุดก็พอ"
    ฉันกำลังจะเดินไปยังสนามบาสแต่ใครคนนึงวิ่งมาขวางฉันไว้
    "น้องเตยเป็นทางการมากเกินไปรึเปล่าคับ พวกพี่ไม่ได้จริงจังเลยนะ" เจ้าของประโยคนี้คือ
    -*-
    -*-
    -*- ทายจิ
    -*-
    -*-
    พี่อิฐนั่นเอง
    "หนูคิดว่าไม่ค่ะ" ฉันตอบ
    "ฮ่าๆๆๆๆ เอ้าไม่ทำก็ไม่ทำ" พี่ปั๊ปพูด แต่คนอื่นกลับไม่เห็นด้วย ยังอยากให้ฉันเล่นต่อ แต่ฉันไม่ทำซะอย่าง ใครจะทำไม
    "กลับมาแล้วค่ะแม่" ฉันตะโกนพร้อมกับเดินเข้าบ้าน
    "เป็นอะไรรึเปล่าลูก หน้าซีดๆ"
    "ไม่หรอกค่ะ หนูปวดหัวนิดหน่อย พรุ่งนี้หนูขอไปซื้อของนะคะ"
    "อยากไปก็ไปสิจ้ะ" แม่ฉันยิ้ม
    ปกติตอนเช้าฉันจะไปโรงเรียนกับแม่ยกเว้นว่าวันไหนแม่ฉันต้องออกไปตั้งแต่เช้ามืด วันนั้นฉันต้องไปโรงเรียนเอง และทุกเย็นต้องกลับเอง ส่วนพ่อของฉันหนะหรอ ไปทำงานอยู่ต่างจังหวัดเป็นวิศวะ กลับมาก็บางครั้ง นานๆทีมาครั้งนึง
    เช้าวันต่อมา เวลา 11.00
    "ห้าววววๆๆๆ --O-- เฮ้ย 11 โมงกว่าแล้วหรอ อดดูโดเรมอนอีกแล้วฉัน โธ่"
    หลังจากอาบน้ำเสร็จฉันก็ไปซื้อ
    "ซื้อเครื่องเขียนดีกว่า" ฉันพูดกับตัวเอง แล้วก็เดินเข้าศึกษาภัณฑ์ ตึก 2
    "เอาอันนี้ อันนี้ อันนี้ อันนี้ อันนี้ และก็อันนี้" ฉันหยิบของใส่ตะกร้าเล็กแต่พอฉันจะหันไปจ่ายตังค์
    เพล้ง!!!!~
    กริ๊ด >O<

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×