คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : #7 พระพาย
วันนี้เป็นวันวยอะไรอผม็ไม่รู้รับ มีนฝาอมาให้และยัามหาป้อน้าวผมถึโรอาหาร ที่ผมหุหิไม่ใ่ไรนะ พี่หมอผมเหมือนะโรธผมอี โอ๊ยย ทำไีพายเอ้ย อนนี้ผมนั่อยู่บนรถอพี่หมอที่มีพี่หมอเป็นนับ บรรยาาศเียบสั วนให้อึอั ผม้อหาอะไรทำเพื่อไม่ให้มันเียบละสิ
“พี่หมอเอามือถือมาหน่อย พายะเปิเพล” ผมหันไปอมือถืออพี่หมอ พี่หมอไม่พูอะไรเพียแ่ยืนมือถือมาให้
“รหัสอ่ะ”ผมบอออไป ทำให้พี่หมอหันมามอหน้าแ่็ไม่พูอะไร และพี่หมอ็แสนลายนิ้วมือเพื่อปลล็อมือถือให้ผม ผมนั่นึอยู่ไม่นาน็เปิเพล ผมเปิเพลที่ระับัพอสมวรและร้อลอไป้วยผมวามือถือพี่หมอไว้และเล่นมือถือัวเอ ไม่นานพี่หมอ็เลี้ยวรถเ้าอนโสัแห่ อนโพี่หมอรับ ไม่ใ่อนโผม พี่หมออรถเสร็็เินลไปโยไม่สนใที่ะุยับผมแม้แ่น้อย ถามว่าผมน้อยใไหม หึ ไม่น้อยใรับ นิสัยพี่หมอเานิผมะน้อยใไ้ไ ริป่ะ หลายๆนอาเริ่มสสัยแล้วใ่ไหมรับ ว่าผมและพี่หมอเรามีสถานะเป็นอะไร ไม่บอรับ ออุ๊บ 555 ผมเินามพี่หมอมาที่อนโพี่หมอและอนนี้พี่หมอไ้เินหนีผมไปที่ห้อนอนเรียบร้อยแล้ว
“วันนี้เ้าแฝิวนี้หว่าว่าะลับ็่ำเลย”ผมพึมพำออมาเมื่อนึถึเ้าเ็แฝทั้สอน ผมเินไปที่ห้อนอนพี่หมอ ทำใเปิประูอยู่นาน
“ฟู่วว สู้ๆพระพาย”ผมปลอบใัวเอและเปิประูเ้าไป ผมเห็นพี่หมอำลัยืนทำอะไรสัอย่าอยู่ทีู่้เสื้อผ้า ผมเปิประูเ้าไปพี่หมอ็หันมามอผมน้อยๆแ่็ไม่ไ้พูอะไร
ฟุบ ผมเ้าไปอพี่หมอา้าหลั ผมที่ัวเล็ว่าพี่หมอมาๆไ้แ่ฝั่หน้าลที่แผ่นหลัว้านั้น
“ทำอะไร”พี่หมอพูออมาแ่็ไม่ไ้ยับออไปไหน
“อไม่ไ้หรือไ”ผมอบออไปแ่ไม่ผละหน้าออาแผ่นหลัว้านั้น
“อย่ามาอ ร้อน”พี่หมอบอออมาและแะมือผมออาารอ ิว่าพรพายยอมหรือไ พี่หมอแะมือออ และหันหน้ามาเผิหน้าับผมรๆ
ฟุบ ผมรีบอพี่หมออีรั้ ฝั่หน้าลแผ่นอแน่นๆนั้น
“พายอธิบายไ้นะพี่หมอ”ผมบอออมาเมื่ออนพอใแล้ว ผมผละหน้าออมาและเยหน้ามอพี่หมอโยที่ยัไม่ยอมปล่อยาารอ
“ไปนัุ่ยันีๆพาย”พี่หมอบอออมาเป็นัหวะเียวับที่พี่หมอ้มหน้าลมามอ ผมเย่เท้าึ้นไปเรื่อยๆ ทำให้หน้าเราห่าันไม่ถึืบ
“ไม่โรธพายนะ”ผมบอออมาแ่นั้น และทาบริมฝีปาลับริมฝีปาหนาอพี่หมอทันที ผมูบ้าไว้โยที่ไม่มีารรุล้ำแ่อย่าใ พี่หมอเบิาว้าเมื่อผมทำอย่านั้น ไม่นานพี่หมอ็่อยๆยับปามอบูบแสนหวานให้ผม พี่หมอ่อยๆใ้ลิ้นสอเ้ามาในโพลปาอุ่นอผม ผม็ไ้แ่เปิปาและรับูบแสนหวานนั้น เราูบันราวๆ10นาที ผมเริ่มหายใไม่ออไ้แ่ทุบอพี่หมอเพื่อบอว่าาอาาศหายใ
“ะูบนปาเปื่อยเลยหรือไ”ผมบอออมาทำให้พี่หมอส่ยิ้บาๆมาให้
“ูะูนว่ามึะลเป็นแฟนู”พี่หมอพูแ่นั้นและประบปาลมาูบผมอีรั้
“อื้มมมม”ผมูบอบไม่นาน็ผลัพี่หมอออ
“ไม่ล่ายๆหรอ”ผมบอออมา ใ้แนล้อไปที่อพี่หมอ
“อย่าอ่อยพระพาย”พี่หมอพูเสียเ้ม
“พายไม่ไ้อ่อยสัหน่อย”ผมอบออไปพร้อมยู้หน้าใส่
“ไปนั่่อนะไม่ไ้นั่”พี่หมอพูพลาหันไปที่เียนอน
“พี่หมอหื่น”ผมพูแ่นั้น็ผละออและเินไปนั่ที่เียนอนอพี่หมอ
“ทำไมไม่บอว่ามีนมาีบ”พี่หมอเินามมา นัุ่เ่าลรหน้าผมทำให้หน้าผมและพี่หมอรันเพราะพี่หมอสูเท่าับผมที่นั่อยู่ที่เียพอี
“ไม่สำัอะไรเลย”ผมบอออไปพร้อมมอเ้าไปที่ามที่มอมาอยู่แล้ว
“ูหรือมันที่ไม่สำั”พี่หมอบอออมาพร้อมมอผมุๆ
“มันิ”ผมอบพร้อมเอามือไปแนบแ้มพี่หมอ
“ทำไมไม่บอูว่ะ”พี่หมอัเพ้อออมา้วยสายาที่น้อยใที่ปิไม่มิ
“่อให้มีนมาีบผม็ไม่เอาป่ะ หื้ม ”ผมบอออไปพร้อมใ้มือ2้านั้นบีบแ้มพี่หมอ
“ถ้าวันนีู้ไม่เห็น ู็ะไม่รู้ว่ามึมีนมาีบ”พี่หมอพูออมาอีรั้พร้อมเอาหน้าหลบมือผม
“อนเหมือนเ็เลย”ผมว่าพี่หมอออไป พี่หมอหัวมาทำาวาใส่ผมทันทีที่ผมพูบ
“มันไม่สำัไรับ ใระีบอีี่ร้อยี่พันน ผม็ให้พี่ีบแ่นเียวป่ะ”ผมพูพร้อมับบีบที่ไหล่พี่หมอเบาๆและ้อามู่นั้น
“มัน็ีบมึ ู็ีบมึ สถานะ็ไม่่าันป่ะว่ะ”พี่หมอพู้วยสายาที่ัเพ้อและเ็บปวไปพร้อมๆัน ทำให้ผมนิ่ไปนิ
“่าสิ ่าันมาๆ้วย”ผมบอออไปพร้อมับเลื่อนหน้าไปใล้พี่หมอ
"่ายัไว่ะแม่ ีบับีบ มัน่าันรไหน"พี่หมอพูออมา้วยวามหุหิและหลบสายาผม้วยารหันมอ้าๆ
“่ารที่”ผมพูไว้แ่นั้นและเลื่อนหน้าไปใล้ๆหูอพี่หมอ
“ผมอบพี่ผมไม่ไ้นพวนั้น”ผมูบลบนแ้มนุ่มอพี่หมอเร็วๆและผละออ
“ริเหรอว่ะ มึอบูแล้วเหรอ”พี่หมอหันมาถามผม้วยหน้าาทีู่แล้วลมา
“ะ ็อบและนิๆ”เป็นผมเอที่เินนหน้าร้อนไปหมแล้ว
“แ่มึยัไม่ยอมบับู”พี่หมอพูออมาแ่นั้น ผมไ้แ่ส่ยิ้มหวานๆลับไปให้พี่หมอ
“ให้เวลาผมหน่อยสิรับ”ผมบอออไป
“ไม่้าไม่เร็ว ผม็้อเป็นแฟนพี่อยู่ี”ผมบอออมาอีรั้ ทำให้พี่หมอมอหน้าผม้วยหน้าทีู่อึ้ๆ
“อ่อยว่ะพาย”พี่หมอบอออมาแ่นั้น็้มลไปอเอวผมและุหน้าเ้าับท้ออผม
“รอผมหน่อย อพิสูอะไรอีนิ”ผมบอแ่นั้นและลูบผมพี่หมอไปมาเบาๆ
“พิสูอะไร แล้วูมีสิทธิ์ห่ว สิทธิ์หว สิทธิ์หึมึไหม”พี่หมอเยหน้าึ้นมาถามผมรัวๆ
“พี่มีสิทธิ์ทุอย่าแหละ”ผมบอออไปแ่นั้น ทำให้พี่หมอยิ้มว้าให้ผม
“ู็ยัหึมึับไอ้เี้ยนั้นอยู่ี”พี่หมอบอออมาพร้อมทำหน้าโมโหสุๆ
“หึไปิผมไม่ไ้ว่าอะไรนิ”ผมอบออไปแ่นั้นพร้อมหัวเราะเบาๆ
“แสบนะมึ”พี่หมอพูแ่นั้น็บีบแ้มผมส่ายไปมาอย่าหมั่นเี้ยว
“ไปส่ผมที่อนโเลย ผมะไปทำาน”ผมบอพี่หมอออมา เพราะผม้อไปทำานๆริ
“อื้อไปิ”พี่หมอบอแ่นั้น็ับมือผมออาห้อนอนทันที
อนโพระพาย
อนนี้ผมและพี่หมออยู่ที่้าล่าอนโอผม ำลัื้อนมนมเนยเพื่อไปทำาน
“ื้ออย่าะะมาอ่านหนัสือที่นี้”ผมบอออไปเมื่อมอูนมนมเนยในระล้าอพี่หมอ
“็ถูแล้วะมาอ่านหนัสือที่นี้”พี่หมออบออมาอย่าไม่ใส่ใ
“เห้ย ไม่ไ้พี่ ”ผมรีบบอออไปทันที ไ้ไละเพื่อนผมะมาทำานที่อนโผม
“ทำไม”พี่หมอถามออมา
”เพื่อนมันรอหน้าอแล้ว มันะมาทำาน้วย”ผมบอเหุผลออมา
“็ทำไปิ เี่ยวไรับู”พี่หมออบออมาอย่าไม่ใส่ใ
“พวมันเสียั อ่านหนัสือไม่รู้เรื่ออย่ามาว่าละ”ผมบ่นพี่หมอออไปพร้อมับเินไป่ายเิน
“เร็วๆิ เพื่อนมึรออยู่ไม่ใ่หรอ”พี่หมอลาแนผมเินเ้าลิฟ์
“อีพายยยยยยย”เสียรีนัึ้นเมื่อมันเห็นผมเินออาลิฟ์
“มา้าอีสัส”มิ้วบ่นออมาอีน สสัยพวมันะไม่เห็นพี่หมอ
“เออๆโทษๆ”ผมบอแ่นั้น็โยนุแให้พวมันไปเปิห้อ พวมันไม่สัเเห็นพี่หมอริๆ
“อีพาย เย็นนี้ไปแ….พี่หมอ”เสียเฟียที่ะวนผมไปไหนสัที่ หายไปในลำอมีแ่เสียเรียพี่หมอที่ัออมา
“หื้อ??”พี่หมอทำหน้าๆ เมื่อเพื่อนๆอผมหันไปเอ
“ยะ ยัไอีพาย ละ เล่าให้พวู”รีนบอมาอย่าฝะุะั
“เออๆเ้าไป่อนเี๋ยวเล่าให้ฟั”ผมหันไปมอหน้าพี่หมอที่หันมาผม้วยวามๆ
มาแล้ว้าบบบ
หยุอยู่บ้าน็ใ่ว่าะว่ามาแ่ลอเน้อ555 ทุนันไหมอ่า ไรท์ำเนินเรื่อแบบนี้ไม่เน้อะ แอบสปอย อน่อไปเป็นอนไปมารีบที่้ามั้นเ้ออ
ความคิดเห็น