คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : #6 หมอธาร
Thar
อนนี้ผมลาพระพายและเพื่อนๆมาิน้าวที่โรอาหารลา มันเป็นโรอาหารที่ะแพทย์และะวิศวะะมาใ้ันบ่อยๆ ผมมาถึ็หาที่นั่และำลัะไปื้อ้าว
“พายะินอะไร”ผมหันไปถามพระพายเมื่อหาที่นั่ไ้แล้ว
“้าวผัพริแหมูรอบ”พระพายอบออมาผมไ้แ่พยัหน้ารับเบาๆ
“พี่หมอะินน้ำอะไร”พระพายึแนเสื้อผมไว้และถามออมา
“าเย็นรับ”ผมอบออไปและเินไปื้อ้าวให้ัวผมและพระพาย อนนี้ผมยืนรอ้าวเือบ10นาทีแล้วละรับ นเยอะทำให้ารรอ้าวอผมนานมา
“ไ้แล้วรับุหมอ”ป้าเ้าอร้านบอึ้นมาพร้อมยื่นาน้าวให้ผม
“อบุรับ”ผมรีบรับมาและรีบเินลับโ๊ะไปลัวพระพายะรอนาน
“ินนี้สิรับน้อพาย พี่ื้อมาให้เรานะ”ผมเินมาถึที่โ๊ะ็เอับผู้ายนหนึ่ที่ผมไมุ่้นหน้านั่้าๆพระพายและทำารป้อน้าวให้พระพายที่ำลัทำหน้าลืนไม่เ้าายไม่อออยู่ พระพายเหมือนะปิเสธแ่็ไม่ปิเสธ
ึ!!!! เสียาน้าวระแทลที่โ๊ะเสียัทำให้พระพายและนนั้นสะุ้มามๆันไป
“อ้าวว่าไหมอ นั่นี้เหรอว่ะ โทษทีนะูอนัู่ำลัป้อน้าวว่าที่แฟนู”ผู้ายนนั้นทัผมึ้นมาและมอหน้าผมพร้อมทำหน้าวนๆ
“หึ”ผมส่เสียในลำอออไปเบาๆทำให้พระพายมอหน้าผม้วยสายา ไม่ใ่อย่าที่มันพูนะพี่ ผมทำไ้แ่เินมานั่ลอี้า ้าๆพระพาย
“นี้รับน้อพาย พี่ป้อนนะรับ”ผู้ายนนั้นั้าวมาไว้ที่หน้าพระพาย ทำให้พระพายทำหน้าเลิลั่เหมือนไม่อยาิน
“ินสิรับ พี่อยาป้อนเรานะรับ”ผู้ายนนั้นทำเสียอ้อนๆพร้อมลมือลเมื่อพระพายไม่ยอมิน
“ทำไมละรับพี่ีบเรานะพระพาย ทำับพี่อย่านี้ไ้ไ”มันับมือพระพายไปุมไว้แม้พระพายะัืน็าม
“็เพื่อนผมมันไม่อบ ็ือไม่อบพี่ะามื้อทำไมว่ะ”เ็ื่อโน่ที่เป็นเพื่นอพระพายพูึ้นมาเมื่อเห็นว่าผู้ายนนั้นล่วเินเพื่อนัวเอ
“ูไม่ไ้ีบมึ อย่าเสือสิรับ”ผู้ายนนั้นหันไปพูับเพื่อนพระพายทำให้พระายหลุออาารับุม
“พายมาหาพี่”ผมระิบพระพายทำให้พระพายลุึ้นยืนเพื่อะเินมานั่อี้า ้าๆผม
“พระพายะไปไหนรับ”ผู้ายนนั้นหันมาและับมือพระพายไว้ทำให้พระพายเเล็น้อย
“ปล่อย!!!”ผมพูออไปพร้อมับับมือทีุ่มมือพระพายออและึพระพายมาไว้้าหลั
“ไม่ยุ่เรื่อนอื่นสิหมอ”ผู้ายนนันพูึ้นมาพร้อมับลุึ้นยืน้อหน้าผมที่้อหน้ามันอยู่แล้ว
“อย่ามีเรื่อันนะพี่บอส”พระพายพูออมาทำให้ผมหันไปมอเล็น้อย หึ นี้เหรอนที่ามีบพระพายอผม นี่เหรอนื่อบอส เอผมหน่อยไหม
“ทำไมรับน้อพาย เป็นห่วพี่เหรอ”บอสมันพูึ้นมาพร้อมับมอพระพาย้วยสายาโลมเลีย
“หมั่นหน้าว่ะ”ผมพูออไปเมื่อไ้ฟัำพูไอ้บอสนบ
“อย่ายุ่ไ้ป่ะหมอ ผัวเมียะีบัน”บอสพูึ้นมาพร้อมมอหน้าผมอย่าหาเรื่อ
“เพื่อนูไม่ใ่เมียมึนะไอ้พี่บอส”เฟียพูออมาเมื่อไ้ยินบอสพูออมาอย่านั้น
“อีไม่นาน็ะเป็นละนิ”บอสหันไปอบำถามอเฟีย
“หน้า้าน”ผมพูออมาพร้อม้อบอสอย่าโมโห
“้านแล้วูไู้็เอา”บอสบอออมาพร้อมมอหน้าผมเหยียๆ
“ั้นมึ็ะไม่ไ้ละว่ะ โทษที”ผมบอออไป้วยท่าทานิ่ๆ
“ทำไมว่ะ มึ็ไม่ไ้เป็นไรับพระพายนิ”บอสมันอบออมาพร้อมมอหน้าผมลับ
“มึรู้ไ้ไว่าไม่ไ้เป็น”ผมอบออไปพร้อมหัวเราะเบาๆ
“็ูีบน้อพายอยู่ ไม่มีใรล้ายุ่ถ้าูีบ”บอสมันบอออมาอีรั้พร้อมมอไปที่พระพาย
“แล้วมึรู้ไ้ไว่าไม่มีนีบพระพายแ่มึ”ผมอบออไปทันทีเมื่อบอสมันพูบ
“ูมา่อนและพายำลัะรับรัู”บอสมันบอออมา้วยวามมั่นใ
“มั่นใเินระวันนะมึ”พร้อมพูออมาเมื่อมอสถานาร์อยู่นาน
“หมายวามว่าไว่ะ”บอสหันไปถามพร้อม้วยท่าทาๆ
“มึ็ถามพระพายูิ”พร้อมอบออมาและพยัหน้ามาทาพระพายที่ยืนอยู่้าหลัผม
“หมายวามว่าไรับพระพาย”บอสถามพระพายออมา
“ไอ้หมอมันเป็นแฟนพระพายเหรอ หรือเป็นแ่นที่ีบเหมือนพี่” ทำให้ผมหลบออมาเพื่อรอฟัำอบอพระพาย แ่พระพายนิ่และเียบไม่ยอมอบอะไรออมา
“มึ็เป็นแ่นที่ีบพระพายเหมือนันแหละหมอ”บอสหันมาพูพร้อมับผลัไหล่ผมเบาๆ
“มึมัน็แ่หมาที่ไม่มีวันีบพระพายิ”บอสหันมาบอผมอีรั้พร้อมบแ้มผมเบาๆๆ ผมทำไ้แ่ัฟัน่มอารม์
“อย่าแะ้อพี่หมอ”พระพายเินมาวาทาผมทันทีเมื่อบอสพูบ
“ทำไมรับ มัน็ีบพระพาย พี่็ีบพระพาย สถานะ็เหมือนๆัน พระพายะห่วแ่มันไม่ไ้ป่ะ”บอสะัเล็น้อยเมื่อพระพายมาวาทาและพูออมา
“แล้วพี่รู้ไ้ไว่าพี่หมอเป็นแ่นที่มาีบผมเหมือนพี่”พระพายอบออไป พร้อมหันมาุมมือผมไว้แน่น
“็มันีบพระพายเหมือนพี่ พระพายยัไม่บับมันพี่็มีสิทธิ์ประว่ะ”บอสพูออมาเมื่อเห็นว่าพระพายุมมือผมไว้
“็เพราะผมอบพี่หมอ ไม่ไ้อบพี่”พระพายพูบ็หันมาหาผม พร้อมับทำหน้ารู้สึผิ
“ที่พี่ีบเราไม่ิ็เพราะไอ้หมอนี้ใ่ป่ะ”บอสพูออมา้วยวามโมโห
“ถ้าใ่แล้วะทำไมรับ”พระพายอบออมาอีรั้
“ราบใที่ยัไม่บัน พี่็ยัมีสิทธิ์”บอสพูบ็เินออไปทันที
“เห้อ”พระพายถอนหายใออมาเบาๆและหันมาหาผม
“ิน้าวันรับ”พระพยพูบ็นั่ลิน้าว ผมึนั่ามลไป
“บอสแม่หน้า้านว่ะ”เฟิร์สพูึ้นมาเมื่อเห็นว่าบอสเินออไปไลแล้ว
“พวผมพูแ่ไหน็ยั้านาเลยพี่”ล้าพูอบออมาพร้อมมอมาที่ผม
“ิน้าวเหอะ”ผมบอออไปพร้อมใ้สายา มอเพื่อนที่ละนเพื่อะสื่อว่าหยุพูเรื่อนี้ะ
ผม้มิน้าวเียบๆโยไม่สนในรอบ้าแม้แ่พระพาย ผมรู้ว่าพระพายแอบมอผมแ่ผมไม่อยามอ ผมำลัโมโหที่มีนมาีบพระพาย ผมำลัะพาล ถ้าผมมอหน้าพระพายผม้อพาลใส่น้อแน่ๆ ผมิน้าวเียบๆไม่นานผมรู้สึถึอะไรบาอย่าสัมผัสับมืออี้าอผมที่วาอยู่ใ้โ๊ะ ผม้มลไปู็ไ้รู้ ว่ามันือ มืออพระพายที่เลื่อนมือมาประสานไว้ับมืออผมอย่าเหนี่ยวแน่น ผมเหลือบมอพระพายนิๆ พระพาย็มอผมวยสายารู้สึผิและมือ็บีบมือผมไว้แน่น
ไลน์!!
เสียแ้เือนไลน์ผมัึ้น ทำให้ผมหยิบมือถือเพื่อมาเปิู้อวาม
พระพาย:ลับอนโเี๋ยวผมเล่าให้ฟันะรับ
ผมอ่านเยๆแ่ไม่ไ้อบไป
“พวมึมีเรียน่อไหมว่ะ”ธีมถามึ้นมาเมื่อเห็นว่าทุนิน้าวหมแล้ว
“ไม่อ่ะพี่ ว่าะลับไปนอนละ”ปาร์เพื่อนพระพายอบออมา
“แล้วพวพี่อ่ะ มีเรียนป่ะ”โน่ถามเพื่อนผมลับ
“มีแ่ารย์ยลาส”บูมอบออไป
“้นแยันรนี้เลยนะพี่ ไปแล้วรับ หวัีรับ”ล้าเพื่อนพระพายบอออมา ทำให้เพื่อนน้อแ่ละนยมือไหว้และอัวลับทันที
“พวูไป่อนนธาร”เพื่อนผมบอออมาเมื่อเห็นว่าพระพายยันั่อยู่ับผม
“อืม”ผมอบรับในลำอเบาๆ
“เลียร์ันีๆนะมึ ูไปละ”พร้อมบอออมาและพวมัน็เินออไป
“ลับอนโผมะเล่าให้ฟัทุเรื่อนะพี่หมอ”พระพายพูออมาพร้อมมอหน้าผมและุมมือแน่น
“รับ”ผมอบออไปแ่นั้น ็พาพระพายเินมาที่รถเพื่อที่ลับอนโ
ไรท์เอร์
ำเนินเรื่อแบบนี้ทุนไหมอ่ะ ถ้าบอเ้าไ้นะะ เ้าอาำเนินเรื่อเร็วไปหน่อย บอเ้าไ้นะะถ้ารไหน
ความคิดเห็น