คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ตอนที่ 10.5 แสงและเงา
เมื่อราาานะาไ้รับรายานว่า เรือสำเภาอพระธิาหลิน (ราทูแห่พระเ้ารุีน) ำลัถูอสูรหุ่นพยน์อพวแพเพนียลอบโมีอยู่ที่ปาอ่าวท่าีน นภรึรีบัสินใวบม้าออานรเวียเหล็เพื่อไป่วยเหลือทันที
“นภร นี่เ้าะไปไหน?” รวิสราะโนถาม
“ท่านออา ้าอยืมม้าอท่านหน่อยนะ” นภระโนพร้อมวบม้าออไปอย่ารวเร็ว
“เี๋ยว่อนนภร!” อุปราพ่อั่วะโนห้าม แ่นภร็วบม้าไปไลลิบแล้ว
ยัมิทันสิ้นเสียอุปราพ่อั่ว ทิศที่นภรวบม้าไป พลันบัเิแสสีมรเิรัสึ้น ทันในั้น็ปราาวิโอร์แมนร่ามหึมา มือ้ายถือันศรอาร์เทมิส ยืนเ่นเป็นส่าหันหน้ามาทานรเวียเหล็
“นั่นมัน.....าวิโอร์แมนนี่นา” อุปราพ่อั่วอุทาน
“โอ้… มาไ้ทันเวลาพอีเลยท่านาวิโอร์แมน” ออาสิทธิเลิศพิศาลล่าว้วยวามีใ
“าวิโอร์แมน โปร่วยพระธิาหลิน ราทูพระเ้ารุีน้วย สำเภาอนาถูอสูรหุ่นพยน์อพวแพเพนียลอบโมีที่ปาอ่าวท่าีน” ราาานะาะโนแ้าวิโอร์แมน
าวิโอร์แมนยืนนิ่อยู่ั่วรู่ านั้นเา็่อยๆ เินเ้าหาพระำหนัเวียเหล็ แล้วบรรใ้มือ้ายยันศรึ้นมาอย่า้าๆ แ่ทันในั้น็ฟาันศรอนใส่พระำหนัเวียเหล็อย่ารุนแรโยไม่มีใราิมา่อน
“อันราย!” อุปราพ่อั่วะโนพร้อม้อนร่ารวิสราระโนหลบเศษาำหนัที่ำลัถล่มลมา
“เิอะไรึ้น ท่านาวิโอร์แมน? เหุใถึทำร้ายพวเรา?” รวิสราะโนถาม แ่าวิโอร์แมนลับหัวเราะเสียัั่ปีศาร้าย พร้อมใ้ันศรฟาทำลายำหนัน้อยให่อนรเวียเหล็นพินาศย่อยยับ
“เหล่าทหาร่อ้านอสูรหุ่นพยน์เรียมวาำลัให้พร้อม” ออาสิทธิเลิศพิศาละโนสุเสีย
“บ้าริ ศัรูบุเ้ามาลาพระนรโยที่ไม่ทันั้ัวแบบนี้ เห็นทีทาฝ่ายเราะเอาไม่อยู่นะอรับท่านออา แถมศัรูในรั้นี้ลับเป็นาวิโอร์แมน้วย” หมื่นอรุนล่าว้วยวามร้อนรน
ทันในั้นเอรวิสรา็วิ่เ้าไปหาร่าอันมหึมาอาวิโอร์แมนที่ำลัทำลายำหนั่าๆ อย่าบ้าลั่
“โปรหยุเถิ ท่านาวิโอร์แมน พวเราไม่ใ่ศัรูอท่านนะ” รวิสราะโนห้าม
“รวิสรา! ถอยออมา” ราาานะาะโน
เมื่อาวิโอร์แมนเห็นรวิสรายืนอยู่รหน้า็ยฝ่าเท้านามหึมาึ้น หวัเหยียบร่าอพระธิาให้แหลละเอียอย่าไม่ไยี
รวิสรารีร้ออย่าสุเสีย้วยวามใ ัหวะนั้นอุปราพ่อั่วรีบัสินใระโเ้าไปใ้แนทั้สอัน้านฝ่าเท้าอันมหึมาอาวิโอร์แมนไว้ ่อนที่พระธิาะไ้รับอันราย
“านะาน้อพี่... รีบพารวิสราหนีไปยัที่ปลอภัย รีบไปในะที่้ายัมีแร้านทานมันอยู่!” อุปราพ่อั่วะโน
ราาานะาึรีบว้ามือพระธิารวิสราแล้ววิ่ออาบริเวนั้นทันที
“ไม่ไ้ารละ ยัไะเรา้อ่วยเหลือท่านอุปรา่อน” ออาสิทธิเลิศพิศาลพึมพำับัวเอ านั้นึะโนสั่าร “พลธนูทั้หมระมยิไปยัร่าาวิโอร์แมนบัเี๋ยวนี้!”
เหล่าพลธนูอนรเวียเหล็ึระมยิธนูไปยัร่าอาวิโอร์แมน ทำให้าวิโอร์แมน้อใ้ันศรอาร์เทมิสปัป้อลูธนูและเบี่ยัวหลบนเสียารทรัว ึเป็นโอาสให้อุปราพ่อั่วสามารถลิ้ัวหนีออมาไ้อย่าหวุหวิ
“อบใมาเหล่าพลทหารทุน แ่เวลาหน้าสิ่วหน้าวานแบบนี้ ไอ้นภรันไม่อยู่ะไ้” อุปราพ่อั่วล่าว้วยวามหุหิ
“ริสิ....หรือว่า นภร?” ราาานะาอุทานึ้นมาเหมือนิบาสิ่ออ
“น้อพี่ หรือว่าะเป็นอย่าที่เราาาร์ไว้?” อุปราพ่อั่วล่าวพร้อมสบาราาานะา
“ท่านพ่อ หมายวามว่ายัไ? นภรเี่ยวอะไรับเรื่อนี้?” รวิสราเอ่ยถาม แ่ราาานะาลับนิ่เย
“ราเมศ...ฝาูแลพี่สาวเ้า้วย พ่อับท่านลุมีเรื่อ้อไปทำ” ราาานะาล่าว
เ้าฟ้าราเมศไม่รอ้า รีบว้ามืออพระธิารวิสราวิ่หนีไปยัที่ปลอภัย ฝ่ายราาานะาและอุปราพ่อั่วพร้อม้วยออาสิทธิเลิศพิศาลรีบวิ่เ้าไปหลบภายในโถอพระปรา์วัไอศูรย์ศวรรย์ ที่อยู่ไม่ไลาพระำหนัเวียเหล็
“ท่านพี่ ้าะรีบเียนหมายให้ม้าเร็วนำไปเือนพระธิาหลินเพื่อแ้ว่า ะนี้เวียเหล็ำลัอยู่ระหว่าอันราย อท่านพี่่วยุ้มันพระปรา์ระหว่าที่้าเียนหมาย้วย” ราาานะาล่าว
“เ้าใละ พลทหาร่อ้านอสูรหุ่นพยน์ เรียมวาำลัพลุ้มันอ์พระปรา์บัเี๋ยวนี้!” อุปราพ่อั่วะโนสั่าร
ัหวะนั้นาวิโอร์แมน็ไล่ามราาานะามาถึพระปรา์วัไอศูรย์ศวรรย์พอี
“ูนั่นสิ....ม....มันมาทานี้แล้ว” เหล่าทหาร่าะโน้วยวามลัว
“อย่าไ้หวาลัว พลธนูระมยิสัมันไว้” ออาสิทธิเลิศพิศาละโนสั่าร
พลธนูราว 50 นายไม่รอ้า รีบระมยิธนูไปยัร่าอาวิโอร์แมนทันที แ่รั้นี้มิอาทำร้ายาวิโอร์แมนไ้เนื่อาาวิโอร์แมนอยู่ไลเินวิถีลูธนู ัหวะนั้นาวิโอร์แมนไ้ใ้มือ้ายอนยันศรอาร์เทมิสึ้น พลันปราศรลำแสสีำทมิฬ านั้นึยิลำแสพุ่ไปยัเหล่าพลธนู เิระเบิเสียัสนั่นหวั่นไหวีร่าเหล่าพลธนูออเป็นิ้นเล็ิ้นน้อย าใายอย่าน่าอนาถ
“บ้าริ! เรื่อยิระสุนเหล็อรัโยัไม่พร้อมใ้านอีรึ?” ออาะโนถามหมื่นอรุน
“ำลับรรุระสุนอยู่อรับ อนนี้ยัไม่พร้อมใ้านอรับ” หมื่นอรุนล่าว
“ให้ายสิ แบบนี้มีหวัหายนะแน่” ออาล่าว้วยวามเ็บใ
“มันเินเ้ามาใล้อ์พระปรา์แล้วอรับ! พวเราเอาไม่อยู่แล้ว” เหล่าพลทหารทีุ่้มัน่าวัระเิ วิ่หนีไปนละทิศนละทา
“านะา! เรา้อไปแล้ว าวิโอร์แมนมันบุมาแล้ว” อุปราพ่อั่วะโน
เมื่อาวิโอร์แมนบุมาถึหน้าอ์พระปรา์วัไอศูรย์ศวรรย์ เาปัันศรอาร์เทมิสอนลที่พื้น แล้วใ้แนนามหึมาทั้ 2 ้า โอบอ์พระปรา์เอาไว้ านั้นไ้ใ้ำลัโน้มอ์พระปรา์อย่าแรนพระปรา์หัสะบั้น เิแรสั่นสะเทือนอย่ารุนแร เศษอิหินินทรายร่วลมายัโถภายในพระปรา์ราวับเิแผ่นินไหวรั้ให่ ราาานะาและอุปราพ่อั่วึรีบวิ่ออมาาพระปรา์โยเร็ว
“นี่แบ้าไปแล้วหรือไ าวิโอร์แมน?” อุปราพ่อั่วะโนเพื่อหวัเือนสิาวิโอร์แมน แ่าวิโอร์แมนลับไม่แยแสแม้แ่น้อย เาไ้ยอ์พระปรา์ที่หัึ้นมาเหนือศีรษะ และทุ่มไปยัอุปราพ่อั่วเพื่อหวัสัหาร
“ท่านพี่ ระวั!” ราาานะาะโนสุเสีย
อุปราพ่อั่วึัสินใัาบเออรัโออาฝัอย่ารวเร็ว เผยให้เห็นแสสีเียวมรที่เปล่ประายเิ้าามาบ พริบานั้นอุปราพ่อั่ว็ทะยานพุ่ึ้นไปบนท้อฟ้า ใ้สอมือับาบฟาฟันสวนไปยัท่อนพระปรา์ แรระแทที่รุนแรราวอสุนีบาทำให้ท่อนพระปรา์แหลละเอียในทันที
านั้นอุปราพ่อั่ว็หมุนัวีลัาลับมาสู่พื้นิน เมื่อาวิโอร์แมนเห็นรัศมีที่เปล่ออมาาาบเออรัโออุปราพ่อั่ว ็ใ้มือ้ายอนยันศรอาร์เทมิสเล็ไปยัอุปราพ่อั่ว และระมยิลำแสสีำทมิฬไปที่อุปราพ่อั่วอีหลายสิบรั้ อุปราพ่อั่วและทุนในที่นั้นึรีบหมอบลับพื้นเพื่อหลบแรระเบิาลำแสทมิฬ ยัเราะห์ีที่ราาานะาและอุปราพ่อั่วรอายมาอย่าปาิหาริย์
ใน่วเวลาที่นรเวียเหล็ไร้หนทาที่ะปป้อัวเอ าวิโอร์แมนไ้ระมยิลำแสสีำทมิฬไปทุทิศทุทาอย่าบ้าลั่ ่อให้เิวามพินาศย่อยยับ่อนรเวียเหล็ ทั้พระำหนั วัวาอาราม บ้านเรือนราษร และำแพเมือ นมิอาพรรนา มอไปทาไหน็เห็นแ่เปลวเพลิลุโนไปทั่วสารทิศ วันสีำทะมึนปลุมทั่วท้อฟ้า เสียร้อไห้อผู้นัระมไปทั้เมือ ผู้นและทหารล้มายเป็นำนวนมา
แู่่ๆ ร่าอาวิโอร์แมน็หายไปอย่าลึลับ
“ท่านพี่ปลอภัยรึป่าว” ราาานะาถามอุปราพ่อั่ว้วยวามห่วใย
“้าไม่เป็นไร เ้ารีบามหาราเมศับรวิสราเถิ” อุปราพ่อั่วอบ
“ทหาร! รีบออามหาเ้าฟ้าราเมศับพระธิามาที่นี่โยเร็ว” ราาานะาสั่าร แ่ยัมิทันาำ รวิสราพร้อมเ้าฟ้าราเมศ็วิ่เ้ามาหาราาานะา รวิสราโผอราาานะาร้อไห้สะอึสะอื้น้วยวามหวาลัว
“โล่อไปที ที่พวเ้าทั้สอปลอภัย” ราาานะาล่าว
“บ้าริ...มันทำลายบ้านเมืออเราะย่อยยับเลย” อุปราพ่อั่วล่าว้วยวามแ้น
“ไม่นึเลยว่า าวิโอร์แมนะหันมาทำร้ายพวเราแบบนี้” รวิสราล่าวพร้อมทอสายาไปยัาบ้านเมือที่ถูาวิโอร์แมนทำลายนย่อยยับ
“ท่านออา รีบสั่ารให้ทหารที่เหลือ ออ่วยเหลือผู้รอีวิโย่วน” ราาานะาสั่าร
“พันโแย้ม รับำสั่” ราาานะาสั่าร่อ
“อรับ” พันโแย้มรีบ้าวเท้าออมาุเ่าเบื้อหน้าราาานะา
“พันโแย้ม เ้าเร่วบม้า นำหมายเือนนี้ส่ไปให้ถึมือพระธิาหลิน ราทูแห่พระเ้ารุีนโย่วน หมายนี้สำัมา รัษาหมายนี้ยิ่ีวิ” เมื่อสั่ารเสร็ราาานะาไ้ยื่นหมายปิผนึให้แ่พันโแย้ม
“านะา น้อแน่ใแล้วรึ?” อุปราพ่อั่วเอ่ยถามราาานะา
“มาถึบันี้ ไม่มีทาเลืออื่นแล้ว เรา้ออาศัยวามเื่อใเท่านั้น” ราาานะาอบ
พันโแย้มและออาสิทธิเลิศพิศาลหันมาสบาันอย่าุน ่าไม่เ้าใสิ่ที่สอพระอ์ำลัเราวามัน แ่พันโแย้ม็น้อมรับหมายบับนั้นาราาานะาพร้อมล่าวว่า “ระผมะรัษาหมายนี้ยิ่ีวิอรับ พระอ์โปรวาใ”
เมื่อพันโแย้มวบม้าาไปั่วเี้ยวหมาแหล ทันในั้นหมื่นอรุน็วิ่เ้ามารายานว่า “ท่านอ์ราาอรับ อำลั่อ้านอสูรหุ่นพยน์รายานว่า ะนี้าวิโอร์แมนปราัวอีรั้ที่ำแพพระนรทาทิศใ้ อรับ”
ราาานะาึประาศ้วยน้ำเสียอันห้าวหาว่า “เหล่าทหารทุนฟั นับานี้ไปาวิโอร์แมน ือศัรูอพวเรานรเวียเหล็ วามแ้นที่มันไ้ทำลายบ้านเมือเราในรั้นี้ เรา้อำระแ้นอย่าสาสม เรียมัทัพและอาวุธยุทโธปร์ให้พร้อม เราะ้อสัหารมันให้สิ้น”
つづく
อน่อไป ประหารนภร
ความคิดเห็น