บักเปี๊ยกลูกยายจันทร์

เพราะอกหัก 'หนาว' จึงเลือกที่จะเดินทางมายังหมู่บ้านที่ห่างไกลความเจริญอย่าง 'บ้านนาบักหว่า' เพื่อพักใจ เขาคิดว่าตัวเองคงใช้เวลาพอสมควรในการลืมคนรักเก่าอย่างอชิ หรืออาจจะลืมไม่ได้เลย แต่พอเขาได้เจอเด็กหนุ่มสุดแสนร่าเริงเจ้าของบ้านที่เขามาขออยู่อาศัยในช่วงที่อยู่ที่นี่หนาวก็ได้รู้ว่าชีวิตคนเรามันไม่ควรมาเสียเวลาอยู่กับอดีตที่ผ่านไปแล้ว แต่ละวันมีอะไรให้ทำเยอะแยะเลย โดยเฉพาะการได้อยู่กับ 'เปี๊ยก' น้องไม่เคยปล่อยให้หนาวนั่งซึมอยู่คนเดียว เวลาหนาวทำท่าเหมือนจะซึมเศร้าเหงาเซ็งเปี๊ยกก็รีบจูงมือวิ่งออกไปรับลมรับแดดแล้วชวนไปตกปลาหว่านแหที่ทุ่งนาทุกครั้ง การที่ได้เจอกับเปี๊ยกช่วยให้หนาวเสียใจที่ถูกทิ้งน้อยลงเรื่อย ๆ เพราะความทรงจำเกี่ยวกับคนรักเก่าของเขากำลังถูกแทนที่ด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มของเปี๊ยก รอยยิ้มของน้องช่างเหมือนแสงแดดในเช้าอันหนาวเหน็บ หนาวรู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่มองใบหน้ามน ๆ ที่คอยยิ้มให้เขาอยู่ตลอด เขากลับคิดในใจทุกครั้งที่มองหน้าเปี๊ยกว่า 'ดีจังนะที่เลือกมาที่นี่แล้วได้เจอกับเปี๊ยก'

แนะนำตัวละคร

​

ชื่อเล่น : หนาว

ชื่อ : ต้นหนาว วารีทิพย์

อายุ : 26 

ส่วนสูง : 179 

หนัก : 62 

หนุ่มเมืองกรุงผู้อกหักจนต้องหนีมาพักใจที่อีสานบ้านเกิดของน้องเปี๊ยก ตอนแรกก็ซึมกระทือเอาแต่คิดถึงเขา หลัง ๆ เริ่มลืมเพราะมองเห็นแต่รอยยิ้มเด็กคนหนึ่งที่เขาตามติดเหมือนเป็นพี่เลี้ยงเด็ก

"พี่จะยอมเลิกคิดถึงเขาตอนนี้เลยก็ได้นะถ้าคนที่ว่าเป็นเปี๊ยก"

​

ชื่อเล่น : เปี๊ยก

ชื่อ : ปราบปลื้ม กุลจิรานิน

อายุ : ??

ส่วนสูง : 171

หนัก : 57

เด็กบ้านนานิสัยดีเข้ากับคนอื่นได้ง่ายโดยเฉพาะผู้หลักผู้ใหญ่แต่ดันคบเพื่อนแค่ไม่กี่คน ตอนแรกไม่ชอบพี่หนาวเพราะแม่ให้พี่มาแย่งที่นอนในห้อง แต่พอพี่ให้เงินห้าร้อยเพื่อพาไปเที่ยวรอบหมู่บ้านก็ยิ้มหน้าระรื่นพร้อมเปลี่ยนมาชอบพี่อย่างรวดเร็ว

"อ้ายสิคิดฮอดคนที่ทิ่มอ้ายไปเฮ็ดหยัง บ่คิดว่าสิมีคนอื่นที่ดีกว่าเขาท่าอ้ายอยู่ติ"

​คำเตือน!

นิยายเรื่องนี้เป็นแนวชายรักชาย 

นิยายเรื่องนี้มีการดูถูก เหยียดหยามภูมิลำเนาคนอื่น พูดจาว่าร้าย และไม่ให้เกียรติคนอื่น

นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลหรือสถานที่ใด ๆ ทั้งสิ้น 

โปรใช้วิจารณญาณให้การอ่าน

ห้ามคัดลอก ดันแปลง หรือนำไปเผยแพร่ก่อนได้รับอนุญาต 

ยกเว้นการโปรโมท (แสนจะขอขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ^^)

พูดคุยเล็กน้อย

สวัสดีค่ะ ในที่สุดก็ได้เปิดนิยายเรื่องนี้หลังจากนั่งมองปกมานานแสนนาน ฮ่า ๆ คือได้ปกก่อนที่จะถึงคิวเขียนเรื่องนี้ ตอนแรกเกือบจะเทเรื่องนี้ไปแล้วค่ะแต่ปกมันช่างโดนใจจนไม่เขียนไม่ได้แล้วววว อยากให้ทุกคนได้เห็นความหล่อของพี่หนาว ความน่ารักสดใสของน้องเปี๊ยก และอยากจะบอกว่า อันที่จริงเราอยากเขียนนิยายแนวอีสานมานานมากแล้วค่ะ เมื่อก่อนก็มีคิด ๆ ไว้บ้างแต่ยังไม่มีโอกาสได้แต่สักที จนถึงวันนี้ ในที่สุดเราก็หนีกันไม่พ้น ได้เขียนอยู่ดี หลังจากที่เราใช้ชีวิตหนักหน่วงกับสี่จตุรเทพนานถึงเจ็ดเดือน เรามาพักสมองกันสักครู่ค่ะแล้วค่อยไปหนักหน่วงต่อ ฮ่า ๆ 

แสนอยากจะบอกว่า แสนภูมิใจในผลงานเรื่องนี้มากค่ะ อยากให้ทุกคนลองอ่านกันดูนะคะอาจจะชอบเหมือนอย่างที่แสนชอบก็ได้ เด็ก ๆ น่ารักมากจริง ๆ เป็นนิยายฟิลกู๊ดแบบฟิลกู๊ดจริง ๆ ลูกชายน่ารัก ตอนรีไรท์ก็อ่านไปยิ้มไป ทำไมลูกชายเราถึงได้น่ารักขนาดนี้นะ 

ปล. ตอนนี้รับสมัครมัมมี้เป็นจำนวนมากนะคะ อยากเป็นแม่ย่าหรือแม่ยายเลือกเลยค่ะทุกคน 

ปล.2 ขอฝากนิยายเรื่องนี้เอาไว้ในใจของทุกคนด้วยนะคะ และขอขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะที่สนับสนุนนักเขียนคนนี้มาโดยตลอด ทั้งคนที่เพิ่งเจอกันและเจอกันมาสักพักแล้วด้วยน๊า