คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [บทที่ 3] เบอร์โทรศัพท์ กับ E-mail (100%)
วันนี้ฉันตื่นเช้า มา โรงเรียนด้วยอารมณ์ เซ็ง เซ็ง เซ็ง เซ็ง เซ็ง แล้วก็ เซ็ง ! (- ___-)"
เห้อ~ อย่าให้พูดถึงเรื่องเมื่อวานเลย ,, เจ็บใจชะมัด.!
แต่เรา เป็นนักเรียนก็ต้องตื่นแต่เช้ามาโรงเรียน ตั้งแต่จันทร์-ศุกร์ !!
Fihting ~~~ O(^ _ ^)
ส่วนเสาร์-อาทิตย์ก็เรียนพิเศษ กันต่อ,, !! นี่แหละ ชีวิตประจำวันของเด็กมัธยมหล่ะ ..(^ ^")
..เช้าวันนี้ก็เหมือนเมื่อวาน วันก่อนเมื่อวาน และ หลายๆวันที่ผ่านมา ... (จะบอกเพื่อ?)
ฉันรีบวื่งเข้า โรงเรียน สวัสดีคุณครู สวัสดียาม(??) สวัสดีแม่บ้าน สวัสดีรุ่นพี่ ทักทายเพื่อนเพื่อน และ เดินไปเก็บของที่ล้อกเกอร์ !
แต่วันนี้ไม่เหมือนวันนั้น หรือ วันไหน ไหน ?
เพราะ ว่า ....
ที่ตรงล้อกเกอร์ !! ฉันได้ยินสียงงงง..
(O__O) "
" พี่กวี ช่วยเขียนเบอร์โทรศัพท์กับE-mail พี่ให้หน่อย ดิ" เสียง เด็กผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น!
" จะเอาไปทำไมหรอ "
" อ๋อ ก็น้องกะเพื่อนๆ กำลังเล่นเกมกันอ่าพี่ "
"หืม ? เกม เกมอะไร อ่ะ ?"
"ก็น้องกับเพื่อนคิดขึ้นมาอ่ะ"
"อธิบายหน่อยดิ ไม่งั้น พี่ไม่ให้"
"ก็ @#$#@!@....."
..............................
โช่วววว หนี่ มา ( มันเป็นคำอุทานภาษาฮ่องเต้ อ่ะค่ะ ) ฉันนึกในใจ !!
อาร๊ายก๊านนน ,,(T____T) พูดดังๆหน่อยสิ เกมบ้าอะไรของเทอห๊า ????
หมดอารมณ์เดินไปที่ล้อกเกอร์แล้ว !! ไม่อยากเห็นหน้าพี่เค้าและเด็กนั่นด้วย (ก็รุ่นเดียวกะแกอ่ะแหละ ไปเรียกว่าไอเด็กนั่น ทำไม? )
ฉันรีบวื่งไปลานที่จะเข้าแถว ,, เพราะไม่อยากได้ยิน เอ๊ะแต่ก็ได้ยินไปแล้ว ไม่อยากจะเห็นภาพ แบบนั้น!!
" เซ้งเป็นบ้า ไม่น่ารีบมาโรงเรียนเลย ทำไมต้องมาได้ยินอะไรไร้สาระก่อนเข้าแถวด้วยนะ " ฉันบ่นพึมพำ หลังจากวางกระเป๋าลงที่ม้านั่งแถวลานเข้าแถว
เวลาผ่านไป 10 นาที..
(=[]=) --------> หน้าฉันเอง
เวลาผ่านไป 15 นาที
(T____T) ------------> หน้าฉันเอง
เวลาผ่านไป 20 นาที !!
" ไอข้าว โว้ยยยยย" ส้มตะโกนเรียกหาคนอกหัก (ฉันเอง)
"มีไร?" ฉันถาม
"ก็พวเรามีเรื่องมาเซอร์ไพรส์แกอ่ะเด่ะ อยากรู้ป่ะ?" ใบเตยพูดขึ้น
"ไม่!" ฉันตอบด้วยอารมณ์เซ็ง
เห้ยยยยยยย!!
พวกนั้นประสานเสียงอุทานขึ้น*
(=[]=) -------> หน้าฉันเอง
" มีอะไรก็รีบๆบอกมาแล้วกัน " ฉันพูด
"ก็วันนั้น ฉัน กะ ทุกคน ปรึกษากัน " ส้มพูด
"แล้ว ?" ฉันถาม
"ก็เลย ไปปรึกษาไอไหม ต่อ ?" ส้มพูดต่อ
ที่เหลือก็ยืนพยักหน้า เป็นแบ๊กกราว ให้ ไอส้ม !(- -")
"แล้ว?"
"ฉันก้เลยขอร้องไห้ไอไหม ไปขอเบอร์โทร.กะE-mailพี่กวีมาให้แก" ส้มพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เหมือนกับว่าตัวเองสอบคณิตศาสตร์ได้คะแนน 100 เต็ม
"เหรอ?" ฉันพูด
"ใช่!" พวกนั้นประสานเสียงรับ!
หา ????
เมื่อกี้พวกนั้นพูดว่าอะไรนะ? เบอร์โทร. ? E-mail? พี่กวี เหรอ ?????
(T______T) -----> หน้าซาบซึ้งในบุญคุณของผองเพื่อนมากมาย
"นั่นแน่! อยากได้ใช่ป่าว?" แยม ถาม
"ได้แล้วได้เงินไง?" ฉันกวนกลับ
"เหรอ??" แยมลากเสียงถาม
"ก็ ไม่รู้" ฉันตอบ
"งั้น เอาไปให้คนอื่นก็ได้" แยมพูด
"ง่ะ งั้น ฉันเอาก้ได้ ขอบคุณน๊า.." ฉันพูด
"ไปขอบคุณไอไหมโน่น ไป" ใบเตยพูดบ้าง
(O_O)" หา ???
แสดงว่าเสียงเด็กผู้หญิงที่คุยกะพี่เขาตอนเช้าก็คือ ไหมเหรอเนี่ย !!
Woww~ แหะๆ เราก็นึกว่าใครที่ไหน ?
ขอบใจนะ ไหม ^^"
"ว่าแต่ แกกับไหมไปเอามาได้ยังไง? ไม่มีใครที่ไหนเขาเขียนเบอร์หรือ E-mail มั่วๆให้คนอื่นหรอกนะ " ฉันถาม
"อ๋อ แผนฉันเอง" ส้มพูด
"ก็ ..ฉันเนี่ยให้ไหมไปพูดกับพี่เค้าว่า .." ส้มกำลังจะพูด
"ครูให้เด็กม.ต้น สนิทกะเด็กม.ปลาย ให้มากๆ เพราะว่าเราเป็นรุ่นแรกและอีกอย่าง ตอนนี้ยังมีแค่ม.1 กับ ม.4 น่ะ เลยต้องรู้จักกันให้มากๆมีอะไรจะได้ช่วยเหลือกันได้" แยมแทรกขึ้นมาก่อน สงสัยกลัวที่จะม่ได้พูดอ่ะ 55
"แค่เนี่ยะ ?" ฉันถาม
"มีอีกแก ใจเย็น" ใบเตยบอก
"ก็เลยบอกกับพี่เค้าต่อไปว่า เพราะฉะนั้น เราเลยต้องเล่นเกมหา E-mailกับเบอร์โทร ของรุ่นพี่ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้" ออมพูด
"และใครได้มากที่สุด ครูจะมีรางวัลให้ไง" ส้มพูด พร้อมกับยิ้มอย่างมีความสุข
"และพวกเราก็ชนะ ฮ่าๆๆ "
อะไรกัน ? คิดแผนเอง ยังจะไปพาดพิงถึงครูผู้สอนอีก ไอพวกนี้ (- -")
ไอที่ว่าพวกแกชนะ มันก็ถูกนี่หว่า ก็เพราะ มีแค่กลุ่มพวกแกกลุ่มเดียวที่เล่น จะไม่ให้ชนะได้ไง ?
"ดูดิ ได้E-mail กับเบอร์โทร รุ่นพี่ตั้งเยอะ" ใบเตยพูด
"นั่นดิๆ ดูดิ มีเมล์พี่คนนั้น คนนี้ คนน่ารัก คนสวย คนหล่อ เยอะไปหมดเลย!" ส้มพูดด้วยน้ำเสียงเพ้อฝัน(อีกแล้ว)
"ได้ข่าวว่าคนที่แกชอบไม่หล่อไม่ใช่หรอ นังส้ม" ออมแหย่
"เงียบไปเลยแก " ส้มพูด
"โหยยยย โคตรเนียนเลยพวกแก ทำไปได้ กว่าจะคิดออกเนี่ยะ นานป่ะ ?" ฉันถาม
" ไม่นานหรอก " เสียงเหมือนเด็กผู้หญิงที่ฉันได้ยินตอนช้าดังขึ้น !
ไหม ! !!!!
" หวัดดี ไหม " พวกเราร้องทักเป็นเสียงเดียวกัน
"หวัดดี หวัดดี" ไหมตอบ
"ได้แล้วใช่ป่ะ ?" ไหมหันมาถามฉัน
"อื้มม ~ ขอบจัยมากเน๊อะ " ฉันพูด
" ไม่เป็นไร เราเพื่อนกันหนิ ถ้ามีอะไรให้ช่วย ก็บอกได้นะ ก็เค้ารู้จักกับเพื่อนพี่กวี นี่นา แหะๆ" ไหมพูด
" ฮ่าๆ รู้นะหมายถึงใคร??" แยมแซว.
"ฮ่าๆๆ"
"ที่จริง ต้องขอบคุณพี่ไพน์มากกว่า ที่ช่วยฉันน่ะ ไม่งั้นงอดได้แน่ๆเลย" ไหมพูด
"งั้นฉันฝากขอบคุณด้วยนะ" ฉันบอกกับไหม
"อืม ได้สิ"
วันนั้น ฉันก็เลยได้เบอร์โทร กับ E-mail พี่แกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ ต้องขอบคุณเพื่อนรักทุกคนนะ (^ ^")
ที่แท้เสียงเด็กผู้หญิงคนนั้นก็คือไหมนี่เอง ขอบคุณนะไหม ขอบคุณมาก ..
อ๋อ ขอบคุณพี่ไพน์ด้วยนะ ที่ช่วยฉัน
ขอบคุณทุกคน!
ฉันเพิ่งรู้ว่า การที่เรารักใคร มันมีความสุขแบบนี้นี่เอง (^ ^")
ว่าแต่ ฉันจะทำยังไง กะ เบอร์โทร. กับ E-mail ที่ได้มาหล่ะ ??
เก็บไว้เฉย ๆ หรือ จะAdd เมลล์ไป ??
จะเก็บไว้เฉยๆ หรือ เมมเบอร์ไว้ แล้วลองโทรไป ??
จะยังไงก็ช่าง แต่แค่นี้ ก็มีความสุขแล้ว ~~
จะเอายังไงต่อไป ก้ ค่อยว่ากัน เน๊อะ !
แต่วันนี้ วันนี้ขอ ไป กี๊สสส ก่อน น๊า ค๊า .. ไม่ไหวแล้ว ดีใจ อ่ะ (^ /// ^")
.. กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส~ !!
เลขที่ 38!!
ออกไปสงบสติอารมณ์ข้างนอก !!!
ไม่มีมารยาท ครูกำลังจะเข้าสอน มาส่งเสียงดังแบบนี้ได้ยังไง ไร้มารยาทที่สุด !!
เฮือกกก!! ..... ลืมไปเลยนี่มันถึงคาบวิชาภาษาไทยแล้วหนิ !!
ซวย !!
ความคิดเห็น