First Love รักแรกมักไม่สมหวัง !

ลำดับตอนที่ #3 : [บทที่ 2] ความลับ .. ไม่มีในโลก จริง จริง!! (100%)

ณ โรงเรียนวันต่อมา..

"แม่ข้าวไปเรียนก่อนนะ บาย~"
"ใช้เงินประหยัดๆหน่อยลูก เข้าใจมั๊ย" แม่ย้ำกับฉันเป็นรอบที่10ของวันนี้! (T____T)
"จ้า แม่ นู่ไปก่อนนะ"

แฮ่กๆ.. !!

          ฉันรีบวิ่งเข้ามาในโรงเรียนอันที่จริงจะว่าไปมันก็ไม่ใช่โรงเรียนเต็มตัวหรอก เพราะตอนนี้พวกเรากำลังเรียนอยู่ชั่วคราวที่คณะ
คณะหนึ่งของมหาวิทยาลัย,,มันกว้างมากเลยหล่ะ กว้างจนถ้าเด็กจะหนีเรียนก็ทำได้ แต่เพราะพวกเราเป็นเด็กดีเลยไม่ทำ ได้แต่คิดอย่างเดียวน่ะสิ ห้าห้า..   อ๋อลืมบอกไป !! โรงเรียนฉันอ่ะ มีล้อกเกอร์ประจำตัวด้วยน๊า ทุกเช้าเวลามาโรงเรียนนักเรียนทุกคนก็จะวิ่งไปยังล้อกเกอร์ของตนเพื่อไปเก็บของกัน !! ตอนนี้ฉันก็กำลังวิ่งไปยังล้อกเกอร์ของตัวเอง ล้อกเกอร์เบอร์144จ๋ารอฉันด้วย!! มาเอาของของฉันไปเก็บไว้ซะดีๆ 

"เอ๊ะ" ฉันอุทานออกมาเบาๆ

นั่นมันพี่แจ๊คเก็ดดำคนนั้นหนิ !! ง่า (=[]=) พระเจ้า!! นั่นล้อกเกอร์พี่เค้าเหรอเนี่ย? ตรงข้ามกับล้อกเกอร์ฉันเลยอ่า ขอบคุณสวรรค์ 
ว่าแต่..,!!

ล้อกเกอร์พี่แกเบอร์ไรเนี่ย? แอบดูนิดนึงดีกว่า (^___o) อ๊ะ ! 299 เหรอ? อิอิ เลขดีชะมัดเลย คนอะไรดูดีไปทุกอย่าง..
ขนาดนั่งคุยกับเพื่อนยังดูเป็นมิตร น่าสนทนาด้วยเลย ว้าว!! ดูเวลาพี่แกยิ้มดิ โลกดูสดใสน่าอยูชะมัด! ง่า ,, อยากเก็บรอยยิ้มนั้นไว้ดูนานๆ 
ว่าแต่ พี่เค้าชื่อไรอ่ะ? ยังไม่รู้จักเลยยยย~  ทำไงดี ? ทำไงดี ? ทำไงดี ? โอ้ววววว..


" ไงไอข้าว เก็บของใส่ล้อกเกอร์อยู่เหรอ?" แยมพูกทัก

"เห้ย มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย?" ตกใจเป็นบ้า คนกำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่
"เพิ่งมา.. แกกำลังเอาของใส่ในล้อกเกอร์อยู่เหรอ?" แยมถามฉันอีกที
"อ๋อ เหรอ? อืม ใช่ๆ แหะๆ กำลังน่ะ แต่ยัง" (- -") ฉันตอบ
"อ๊ะ ไอนี่กวนนะแกเด๋วนี้" แยมพูดกลับ
"ง่ะ แหะๆ หรอ?" ฉันถาม
"อืม ช่างมันเหอะ" แยมพูดปัดๆไม่สนใจ
"เออนี่แกฉันมีอะไรจะโม้หล่ะ ฟังป่ะ?" แยมถาม
(0.0)อ่ะรื่องไรเนี่ย .. "ก็ได้ ว่ามา"
"แกเห็นพี่คนนั้นป่ะ ? " แยมพูดขึ้น!
"คนนั้นน่ะคนไหนวะ?" 
"ก็คนที่อยู่ข้างๆไอพี่ที่ใส่แจ๊กเก็ตดำอ่ะ เห็นป่ะๆ" แยมถาม
"อะ อ๋อ .. เห็นละ ทำไมหรอ?"
"อ้ะ ก็พี่เค้าอ่ะเป็นแฟนกับไอไหมอ่าดิ รู้ยัง?" แยมทำหน้าตื่นเต้น!
"เห้ย!!จริง?  ฮ่าๆ ไปคบกันตอนไหนเนี่ย?? ตอนนั้นมันยังบอกฉันอยู่เลยว่า เป็น พี่-น้องกัน" ฉันพูด
" ไม่รู้ดิแก แต่เค้าว่าน่ารักดีอ่ะคู่นี้ ฮ่าๆ อยากมีมั่ง" แยมพูดแบบอิจฉาเล็กน้อย 
" อ่า เห็นด้วย อิอิ น่ารักทั้งคู่อ่ะ ว่าแต่แฟนไหมชื่อพี่อะไรนะ? " ฉันถาม
"อ๋อ ชื่อไพน์อ่ะ “
"อ๋อ อืมๆๆ" ฉันพูด

แต่สายตายังมองไปที่พี่เค้าอยู่ (อาการหนัก) นับวันฉันยิ่งดูเหมือนคนโรคจิตเข้าไปทุกทีแล้วนะ ? ที่ต้องมาแอบดูชาวบ้านเค้านั่ง เดิน ยิ้ม หัวเราะ พูด สารพัดอย่าง ,, 

อ๋อ ลืมบอกไป ฉันเพิ่งมารู้ทีหลังว่า พี่สาวไม่แท้ เอิ่ม จะอธิบายยังไงดี ? เอาเป็นว่า เค้าเป็นพี่สาวของฉันละกัน ชื่อ ฟาง
พี่ฟางอยู่ห้องเดียวกับพี่แจ๊คเก็ตดำพอดี ,, อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น แต่ว่าพี่ฟางยังไม่รู้หรอกว่า ฉันแอบปลื้มพี่เค้าอยู่น่ะ !

55555555+

"แก ,, ไอข้าว"
"แก ไอข้าว"

..เงียบบ..~

" ไอข้าวโว้ย !!" แยมตะโกนใส่หู
" เห้ย .. แกเป็นบ้าไรวะ ไม่ต้องตะโกนก็ได้ อยู่ไกล้ๆแค่นี้เอง" ฉันดุ (- -")
"ถ้าฉัน ไม่ตะโกน แกก็คงมองพี่ๆกลุ่มนั้นไปอีกนานน~" (0.0)"
" ไอข้าว ฉันถามแกหน่อยเหอะ แกแอบชอบพี่ที่อยู่ในกลุ่มนั้นใช่ป่าว??" แยมถาม
"เห้ย จะเป็นไปได้ง๊ายย แก ,, เค้าเคยพูดแล้วนี่ ว่า รร. เรา มั่ยเห็นมีครัยน่าสนจัยเลยซั๊กคน" ฉัน ตอบ 
" จิง หรอ ?? " แยม ถาม 
"อื้ม~"

^^"

"งั้นไปเข้าแถวกัน เหอะ ป่านนี้ พวกนั้นคงรอกันตูดแฉะล๊า ห้าห้า .." แยมพูด
"อืมม~"
" แกไอข้าว ฟังเพลงมะ เค้าเพิ่งได้ MP3 อันใหม่มา สีโคตรแจ่ม" แยมพูดพร้อมกับ ล้วงเอา ออมาให้ดู
"Woow~ งามมากมายอ่า " 
" มาๆ ฟังเพลงกัน เพิ่มอารมณ์สุนทรี ในชีวิต เด็ก มอต้น กันดีกว่าเน๊อะ ห้าห้า"
" เอ่อ ก้ได้ๆ" ฉันตอบ

"...หากใครคนนึงมีคำถาม สักวันเขาอยากจะพบใคร
คำตอบในใจคือใครที่คุนต้องการ
เธอคือคนที่ดีพร้อม ใครๆต่างพากันชอบเธอ
เธอคือคำตอบที่ทุกหัวใจใฝ่ฝัน

และแม้ฉันเป็นคนที่ประทับใจเธอเช่นกัน
แต่ฉันก็ไม่กล้าที่จะพูดไป
ได้แต่ยิ้มให้เธอเบาๆ อยู่ในมุมที่เธอไม่สนใจ
แอบมองดูเธอไกลๆอย่างนี้ต่อไป

ได้แอบมองเธอข้างเดียวอยู่ที่มุมนี้
ก็พอแล้วไม่มีเงื่อนไขใดๆในความหวังดี
แค่ได้ชอบเธออยู่ตอนนี้
ก็ถือเป็นโชคชะตาดีๆที่คนอย่างฉันได้เกิดมาพบกับเธอ..~"

ฉึก!!

ทำไม เปิดมา เพลงถึงได้โดนใจแบบนี้นะ ฟังแล้วหดหู่ ใจชะมัด !! (T_____T)

ฉันเดิน เรื่อยๆ ระหว่างไปเข้าแถว
และนึกถึงครั้งแรก ที่ฉัน ได้พบกับพี่คนนั้น พี่แจ๊กเก็ตดำ .. คนนั้น
เหอะ ! ให้ตายเหอะ ข้าว!!
แค่เห็นพี่เค้าครั้งแรก แกก็รู้สึกแปลกๆแล้วเหรอ? ขนาดไม่เห็นหน้านะ ,, แต่วันนี้ แกเห็นรอยยิ้ม ของพี่เค้า ทำไมแกถึงรู้สึกอบอุ่นจัง ?
พี่เค้าแตกต่างกับคนอื่น ยังไงเหรอ? ก็ไม่หนิ พี่เค้าก็เหมือนคนทั่วไป แต่ทำไมถึงรู้สึกแปลกๆ แบบนี้นะ ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย จริงๆ

" ไอข้าว เห้ย หลบดิ๊" แยมพูด
"หะ หาา ??"

สวบบบบ~

เสียงแขนเสื้อฉันถูกับ เสื้อของคนบางคน .. ดีนะ ที่พี่คนนั้นหลบไปทัน !
ฉันเนี่ย ไม่ไหวเลย จริงๆ เดินเหม่อเลยซะเพลิน~

"ขอโทษคับ" พี่คนนั้นพูดขึ้น
ฉันเงยหน้าขึ้น จะพูดว่าไม่เปนไร (ทำไมต้องเงยหน้าน่ะเหรอ? ก็พี่เค้าตัวสูงน่ะสิ ) แต่ ..พี่คนนั้น ที่ฉันเกือบจะเดินชน มันเป็น พี่จ๊กเก็ตดำคนนั้นหนิ !!

Oh My God !!

เอ่อ อึ้ง หน้าซีด พูดไม่ออก กำลังอยู่ในช่วง เอ๋อ ฉัน ทำอะไรไม่ถูก เรยได้แค่ ยิ้ม ให้กับพี่เค้า .. เพื่อบอกให้พี่เค้ารู้ว่า ไม่เปนไร

พี่เค้าก็ยิ้มกลับ แล้ว ก็ ก้มหัวประมาณขอโทษ ให้กับฉัน

เห้อ~!

สวรรค์แกล้งกันอีกแล้ววว~  (T_T)
..~


" ไอข้าว แกเป็นไรวะ เดินไม่ดูทาง" แยมถาม
"อ๋อ เปล่า ก็แค่ คิด อะไร เพลินๆอ่ะ" ฉันพูด
"คิดเพลินๆ ทำไม ต้องหน้าแดงด้วยวะ? เค้าไม่คยเห็นแกหน้าแดงเลยนะเว่ย" 
"อากาศมันร้อนอ่ะ แบบว่าพิ่งวิ่งมาเข้าแถว แล้วมันก็เหนื่อย พอร่างกายเหนื่อย ร่างกายก็จะหลั่งสารเพื่อที่จะบรรเทาความร้อนออกจากร่างกาย หน้าฉันเลยแดงยังไงเล่า? แกเคยเรียนวิชาชีวะป่าวเนี่ย??" ฉันตอบ (คิดได้ไง?)
"เกี่ยวกันเหรอ??"แยมถามต่อ
"อื้ม แกเนี่ย เลิกเล่นเกมแล้วไปเรียนพิเศษซะบ้างนะ โลกนี้เราต้องเรียนรู้อีกเยอะ"ฉันตอบ..ฮ่าๆ
"ไม่ต้องมาทำพูดภาษาวิชาการกับฉันนะ"แยมว่า
"บอกมานะแกไอข้าว แกแอบชอบพี่คนนั้นใช่มั๊ย?" แยมยังคงถามไม่เลิก

..เงียบบ~..

" แกชอบพี่ กวี ใช่มั๊ย ?"
"หาา า ??" ( 0.0) .. คนบ้าไรฟระ ชื่อ กวี ชื่อโคตร จะ เก่าแก่เลย ..55
" แน่ ๆเลยแก เค้าดูออกหน่า"  แยมแซว
" จะไปชอบได้ไง ? เพ้อไปใหญ่แล้วแก"  (-.,-)
" จิงหรอ? "
"อื้ม ~" ,, นังแยม อย่ามาบังคับให้ฉันสารภาพนะ ไม่มีทางหลุดซะหรอก กร๊าก ๆๆ

" แล้วทำไม ต้องหน้าแดง ด้วยอ่ะ แก ? "
"ไม่รู้เว้ย บอกแล้วไงว่าอากาศร้อน" ฉันตอบ แล้วรีบวิ่งไปหาใบเตย ส้ม ออม และเพื่อนๆทุกคนที่กำลัง นั่งเล่นอยู่แถวนั้น เพื่อรอการข้าแถวเคารพธงชาติ!
"อากาศร้อนแล้วทำไมถึงมีคนใส่แจ๊คเก็ตมาเรียนได้วะ?"แยมย้อนถามฉัน ขณะที่กำลังวิ่งไป
"ม่าย รู้ เว้ยยยย"ฉันตอบ!

" แหม๋ แม่นาง กว่าจะเดินทางกันมานะจ๊ะ" ส้มแซวขึ้น
"เอ่า ผิดอีก มาสาย ผิดใช่มั๊ยเนี่ย?" แยมพูดประชด กลับ
"ใช่!" พวกนั้นประสานเสียงกันพูด (- -") เอ่อ เพี้ยนๆจริง กลุ่มนี้หนิ ห้าห้า (รวมทั้งแกด้วยไอข้าว) 
"แก ฉันว่าเพื่อนเลิฟของพวกเรากำลังตกหลุมรักว่ะ" ไอ้แยม มัน พูดขึ้น
"เห่ย! จริงดิ? ใครว้า ?? " ออมถาม 
"เพ้อฝันแล้วไอแยม แก" ฉันพูด 
"ก็ จะใครซะอีกล่ะ น้องข้าวของเราไง วู๊วว~" แยมพูด
" ว้าววว,, จริงเหรอวะ ไอข้าววว "
"เห้ย ไม่อยากจะเชื่อ"
"เอ๊า แกเคยพูดนี่หว่า ว่าเดะโรงเรียนนี้ให้ตาย แกก้ไม่มีวันชอบ"
"นั่นดิ ไรของแกวะ?"
"ใคร คือ คนนั้น วะ ข้าว"

นานาเสียงอยากรู้ เริ่มแซวฉัน และเริ่มดังขึ้น โอ้วว ซวยแล้ววว..~ พี่น้อง !!

" แก เพ้อ ฝัน แล่ว เค้า ไม่ ได้ ชอบ ใคร เลย คิด ไป เอง " ฉัน พูด เน้น เสียง แต่ ละ พยางค์ ให้ ชัด มาก ที่ สุด !
"จิงหรอ? แล้วไอพี่เจ๊กเก็ตดำนั่นหล่ะจ๊ะ? เห็นมองตาม จนคอแทบหมุน 360 องศา เชียว !!" ไอแยมแซว

บ้าจริงนังแยม คิดได้ไงเนี่ย คอหมุน 360 องศา เวอร์ไปและ (- -") ช่างเปรียบเทียบได้เห็นภาพจริงจริง

"เห่ย ไอพี่คนนั้นอ่าเหรอ? ห้าๆ หล่อแล้วเหรอแก ไอข้าว?" ส้มถาม 
" มีไม่กี่คนอ่ะที่ชอบใส่เเจ๊กเก็ตสัดำมาเรียน" เตยพูดอย่างครุ่นคิด
"อ่ะ ก็เห็นแค่คนเดียวนะ เด่นโคตรรรรรรรร!!!!!" ออมพูด แล้ว หัวเราะ
" อ๊ะ เพื่อนพี่ไพน์ แฟนไอไหม แน่เลยแก ฉันเห็นวันนั้น พี่ไพน์กะพี่คนนั้นเดินด้วยกัน" เตยพูด
" ชื่อ กวี!!" แยม พูดต่อ

ตึก ตึก !

อย่าถามเลยนะว่าเสีงอะไร ? มันเป็นเสียงหัวใจของข้าวเอง (T___________T) มันเป็นแบบนี้ทุกทีเวลาได้ยินอะไรเกี่ยวกับพี่เขา น่ะ
อาการหนักเหมือนกันนะเนี่ยเรา แหะๆ

"แก พอ ได้ แล้ว ไป ซื้อ น้ำ กิน ดี กว่า " ฉัน พูด

"เห้ย ๆ อย่าหนีดิวะ มาคุยกันให้รู้เรื่องก่อน" ส้มตะโกน
"ไม่! อยู่คุยใหโง่เหรอ? แบร่!!!" ฉันพูด
"โห่วว~" เสียงหอน ของเพื่อนรั๊ก(รึเปล่า??) ของฉันดังขึ้นเพราะความผิดหวังที่จะคุยกับฉันต่อ
ไม่ไหวแฮะ ไปซื้อน้ำกินจะดีซะกว่า คอแห้ง ชะมัด!! 

ซื้อ น้ำเสร็จ ฉันก็ไปเข้าแถว เข้าแถวเสร็จ ฉันก็ไปเรียน  ชีวิต มันก็ดำเนิน ไป แบบนี้ เรื่อยๆแหละ

แต่วันนี้มันไม่เหมือนเดิมซะแล้วสิ ,, เพราะวันนี้ ฉันได้ยินแต่คำว่า กวี กวี กวี กวี และก็ กวี กรอกหูอยู่ทั้งวัน !

ไม่น๊าา า~

ฉันว่าฉันก็เก็บๆอาการอยู่นะ ทำไมมันรู้กันง่ายๆแบบนี้ฟระ????

เซง !

ความลับที่ฉันซ่อนไว้ ไม่เคยบอกใคร ~!!! 

.., ความลับ ที่ ฉัน อุตส่า เก็บมาหนึ่งเดือนเต็มๆ ทำไม?? ไอ้ แยมมันต้องรุ้ด้วยเนี่ย ?

ความลับ ไม่มี ในโลก จริง  จริง ด้วย!!!~