คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Title : 1
/>
ณ ห้องเรียนคณิตศาสตร์ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๕
“เอาล่ะนักเรียน สำหรับข้อนี้ เราจะมาแก้สมการของ log2x3+log4x6+log8x9 = 8log49 กัน”
“ตอนแรกเราต้อง take log ทั้งสองข้าง เพื่อให้ค่าทั้งสองข้างเท่ากัน แต่ข้างขวา เราต้องเปลี่ยน 8 ให้เป็น 23 ก่อน จะได้คำนวณได้ง่ายขึ้น ”
ฉันจับปากกาแล้วจดโจทย์วิชาคณิตศาสตร์ลงในสมุด รวบรวมสติและสมาธิให้จดจ่ออยู่กับวิชาคณิตศาสตร์แต่ว่า มันก็ไม่เป็นผล เพราะ เอ่อ .. เสียงพวกนี้แหละค่ะ
“กี๊ดดดด~ คนอะไรหล่อเป็นบ้าเลย”
“นั่นดิๆ ถ้าฉันได้เป็นแฟนนะรักตายเลย >”<”
เสียงกรี๊ดกร๊าดของยัยเปิ้ลกับยัยหมิวดังรบกวนโสตประสาทของฉันขณะที่กำลังตั้งใจเรียนวิชาคณิตศาสตร์ที่รัก !
นี่มันเรื่องโคตรพ่อโคตรแม่ยากเลยนะเฟร้ย วันนี้ฉันจะเรียนรู้เรื่องมั้ยคะเนี่ย ?
“นี่! ยัยบ้าสองคน แกช่วยปิดมือถือของแกอล้วเบาเสียงลงหน่อยได้ป่ะ ตอนนี้ฉันไม่ได้ยินเสียงครูซักกะติ๊ด” ฉันหันหลังไปบอกสองคนนั่น แต่ดูเหมือนว่า ทั้งสองคนไม่มีใครสนใจฉันเลย (T_T)
“หน้าใสเป็นบ้า แอนนี่ฉันจะละลายอยู่แล้ว” ยัยเปิ้ลบ่นไม่เลิก
“นี่ยัยเปิ้ล ยัยหมิวพวกแกสองคนจะเลิกดูรูปเด็กใหม่นั่น แล้วเลิกส่งเสียงน่ารำคาญแบบนั้นได้ป่ะ” ฉันบ่นอย่างเหลืออด
“ใช่ จมูกโด่ง คิ้วเข้ม ตาหยี่ เวลายิ้มเนี้ยะ กระชากใจสุดๆ”
โธ่！และแล้ววันนี้ฉันก็เรียนวิชาคณิตศาสตร์ไม่รู้เรื่องอีกตามเคย
“หยกแกดูสองคนนั่นดิ เป็นแบบนี้ฉันคงจะเรียนคณิตรุ้เรื่องอยู่หรอกนะ” ฉันหันไปบ่นกับหยก แต่ดูเหมือนว่าหยกจะมีสมาธิในการเรียนมากกว่าคนอื่นเป็นพิเศษ ก็ดูดิ
กว่า 80% แอบอ่านหนังสือการ์ตูนและทำการบ้านวิชาอื่น มองเผินๆแล้วเหมือนจะตั้งใจเรียนกันชะมัด(= =’)
คนที่กำลังตั้งใจเรียนก็เห็นจะมีแค่หยก เพื่อนสนิทตั้งแต่ประถมเท่านั้นแหละ ที่ยังมีสมาธิจดจ่ออยู่กับการทำโจทย์ฟังก์ชันลอกการิทึ่ม (เกลียดเรื่องนี้ชะมัด)
“เงียบๆก่อนไอข้าว ไว้เดี๋ยวฉันจะติวให้แกนะ” พูดจบหยกก็ก้มหน้าก้มตาทำโจทย์ต่อไป ฉันจะบ้าตาย นี่มันทนเรียนวิชาคณิตศาสตร์เป็นชั่วโมงๆได้ยังไงเนี่ย? มหัศจรรย์สุดๆ ！
““อืม!~ หมดคาบแล้วแกปลุกฉันด้วยแล้วกัน “ ฉันคิดว่าการงีบนี้แหละเป็นวิธีที่ดีที่สุดในตอนนี้ !
แปะ!! เสียงเหมือนมีอะไรบางอย่างมากระทบกับหลังของฉัน ดูเหมือนว่าจะเป็นเศษกระดาษที่ถูกขยำมาอย่างลวกๆ
“ใครวะ” ฉันบ่นพร้อมกับหันหลังพร้อมกับหาว่า เป็นฝีมือของใคร
“ไอข้าวๆ ฉันเอง”
หมิวกระซิบ (อยู่ข้างหลังแท้ๆทำไมมันไม่สะกิดวะ?) (= =’) พร้อมกับชี้ไปที่กระดาษที่เพิ่งส่งไป
“เปิดอ่านดิวะแก”
“เออๆ” ฉันรีบเปิดเศษกระดาษออก ข้างในมีข้อความที่ถูกเขียนไว้ว่า
เย็นนี้โดดเรียนวิชาภาษาไทยไปกินพิซซ่าหลังโรงเรียนกันป่ะ?
หมิว&เปิ้ล
ฉันรีบหยิบปากาขึ้นมาเขียนตอบลงในกระดาษแผ่นเดิม
“ฉันไม่มีปัญหาอยู่แล้ว” เขียนเสร็จฉันรีบขยำกระดาษแล้วโยนกลับไปให้ เปิ้ลกับหมิว
เศษกระดาษถูกโยนกลับมาที่ฉันอีกครั้ง พร้อมกับข้อความด้านในที่ว่า
“งั้นเลิกเรียนคาบคณิตไปเจอกันที่ห้องน้ำ ญ ชั้น 2 นะ”
ฉันเขียนข้อความลงในกระดาษแผ่นเดิม
“ชวนไอหยกไปด้วยดิ” ฉันเขียนใส่ลงในกระดาษ แล้วส่งกลับไปให้ยัยเปิ้ล
แปะ !! (O[]O) เศษกระดาษพุ่งเข้าชนกับแผ่นหลังครูสมพร(ครูสอนวิชาคณิตศาสตร์)อย่างจัง
“ซวยแล้ว ” ฉันได้ยินเสียงเปิ้ลร้องครวญคราง
“ฝีมือใคร?” มิสสมพรถาม พร้อมกับชูเศษกระดาษขึ้นมา
“ยัยบ้า แกโยนได้ห่วยมากรู้มั้ย?” หมิวพูด
ฉันรีบหันหลังไปดูให้แน่ใจว่าเศษกระดาษที่โยนไปเมื่อตะกี้ไม่ใช่ของสองคนนั้น !!
“แห่ะๆ บิงโกว่ะไอข้าว ของพวกเราเอง” ยัยเปิ้ลพูดพร้อมกับยิ้มแห้งให้ฉัน .. ไม่ต้องมายิ้มเลยยัยบ้า ฉันไม่ขำด้วยเลยนะ
“ฉันถามเป็นครั้งสุดท้ายว่า กระดาษพวกนี้เป็นของใคร” มิสสมพรถามอีกครั้ง
“…” เงียบกริบไร้เสียง
“ถ้าไม่มีคนยอมรับ วันนี้ฉันจะให้ห้องของพวกเธอทำความสะอาดโรงอาหาร 1 เดือน”
“โหยยย! ของใครวะ ยอมรับไปดิ๊” เสียงผู้ชายเริ่มโวยวาย
“ของใครวะ ถ้าไม่ยอมรับ จับได้เมื่อไหร่ เอาตายแน่”
“เวรกรรมแล้ว ไอเปิ้ล เอาไงดีวะ” ยัยหมิวหันไปถามเปิ้ล
“ข้าว เราเนียนไปเลยดีมั้ย? แบบ ทำก็ทำทั้งห้องดิ ไม่เป็นไรหรอก โรงอาหารน่ะ ดีกว่าทำอยู่สามคน” ยัยหมิวออกความเห็น
ขอบคุณนะหมิว มันเป็นความเห็นที่ .. แย่มากโว้ย ถ้าพวกผู้ชายรู้มีหวัง ตาย แน่!
“แกจะบ้าเหรอไอหมิว ถ้าพวกผู้ชายจับได้มีหวังเราสองคน หมดสวยแน่ๆ” ฉันพูด
“ฉันจะนับ 1 ถึง 3 ถ้ายังไม่มีใครยอมรับ ว่าพวกเธอทุกคนคงจะเข้าใจแล้วนะ ว่าจะเกิดอะไรขึ้น?” มิสสมพรขู่ .. อ๊ากก
“..1”
เอาไงดีวะ ๆๆ ๆ ๆ
“..2”
“หนูเองค่ะ”
สีหน้ายัยหมิวกับยัยเปิ้ล-------> (O[]o)
ใช่แล่วค่ะ ฉันเป็นคนพูดเอง ขืนยังเนียนต่อไป มีหวังพวกผู้ชายได้ตามล่าหาความจริง แล้วตื้บพวกเราแน่ๆ
“อ่า เอาล่ะ ในที่สุดเราก็ได้คนผิดมาแล้ว” มิส สมพรยังคงพูดต่อไป “เพราะฉะนั้น เธอ!” มิส สมพรพูดพร้อมกับยกมือชี้มาทางฉัน
“ตามฉันมา”
“เดี๋ยวค่ะมิสคะ ข้าวไม่ได้ทำคนเดียวนะค่ะ หนูด้วยค่ะ หนูเป็นคนเริ่มก่อน” เปิ้ลรีบลุกขึ้นพูด
“หนูด้วยค่ะ” หมิวพูดแล้วลุกขึ้นยืนพร้อมกับก้มหน้า
“เอาล่ะๆ งั้นพวกเธอสามคนตามฉันมา ส่วนที่เหลือ ทำโจทย์ที่ฉันสั่งต่อไปให้เสร็จ แล้วส่งในคาบนี้เท่านั้น!”
ความคิดเห็น