ลำดับตอนที่ #29
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : Send :: Astrorian Estra ผนึกร่างรัตติกาล (รับแล้ว)
Astrorian Estra ผนึกร่างรัตติกาล
ชื่อนักวิจารณ์ : กุหลาบน้ำเงิน
โครง เรื่อง [9/10] : สำหรับนิยายเรื่องนี้ ต้องชมผู้เขียนว่าผู้เขียนคงวางเเผนมาอย่างดี คงวาดแผนที่อาณาจักรในจินตนาการไว้เเล้วใช่ไหมคะ สามารถสรรสร้างอาณาจักรในจินตนาการได้สมบูรณ์เเบบเเละยิ่งใหญ่จริงๆ ตัวละครเเต่ละตัวก็มีเสน่ห์ดีมาก เรื่องราวมีปมของเรื่องชัดเจน เเละมีความขัดเเย้งชัดเจน
เเต่ปัญหาเล็กน้อยจะอยู่ที่การดำเนิน เรื่องเสียมากกว่า รวมถึงจุดมายของเรื่อ ว่าเรื่องมีจุดหมายที่ต้องการดำเนินไปทางใดกันเเน่ ตกลงต้องการนกำจัดหรือปกป้องผู้มีผนึก การไม่ชัดเจนเรื่องนี้ จะทำให้เรื่องดูเลื่อนลอยบนะคะ
ตัวละคร [7/10] : ตัวละครมีเสน่ห์มากเลยค่ะ >O< นิยายเรื่องนี้มีตัวละครค่อนข้างมาก เเต่ก็ถือว่าไม่มากนักถ้าเทียบกับนิยายเเฟนตาซีหลายๆเรื่อง ผู้วิจารณ์่สามารถอ่านเเละจดจำคาเเรกเตอร์ได้ เพราะภาพเเนะนำตัวละคร
แต่ หากไม่มีภาพเเนะนำนำเหล่านั้น เเน่นอนว่าผู้วิจารณ์คงจำไม่ได้เเน่ นั่นเพราะผู้เขียนเขียนให้ในหนึ่งฉากมีตัวละครมากเกินไป ตัวละครปรากฏตัวมากเกินในบทเเรกๆ ซึ่งการมีตัวละครเยอะนั้นไม่ใช่ปัญหา เเต่การเเนะนำตัวละครเ็ป็นสิ่งที่ต้องให้ความสำคัญอย่างยิ่ง
วิธีเเนะนำตัวละครมากๆไม่ให้คนอ่านงง มีดังนี้
1. เสียสละเวลาเเละหน้ากระดาษเพื่อเเนะนำตัวละครทีละตัว ทีละตอน (เลือกเฉพาะตัวที่สำคัญๆ) ให้ผู้อ่านได้รู้จักความเป็นมา ความเป็นไป ตำเเหน่ง อดีต ภูมิหลัง ของพวกเขา โดยใช้เทคนิคเปิดตัวละครเเต่ละตัวอย่างยิ่งใหญ่ วิธีการนี้จะช่วยให้ตัวละครของผู้เขียนโดดเด่นเเละมีเอกลักษณ์ขึ้นมาทันใด ซึ่งดีกว่าจับพวกเขายัดรถม้ามารวมๆกันเเล้วนั่งมาพร้อมกัน
2. ในช่วงที่ตัวละครสร้างความสัมพันธ์ ให้ผู้เขียนใส่บุคลิกพิเศษเฉพาะตัวของตัวละครเเต่ละตัวให้มากขึ้นด้วยการ บรรยายรูปร่าง ท่ายืน วิธีการพูดจา สีหน้า บุคลิกเล็กๆน้อยๆของตัวละครก็สามารถบ่งบอกนิสัยเฉพาะตัวได้
3. ในช่วงบทสนทนา พยายามใส่คำพูดที่เเสดงนิสัยของตัวละครให้มากกว่านี้ บทสนทนามิได้มีประโยชน์เเค่เพื่อดำเนินเรื่อง หรือบอกความคิดเห็นของตัวละครเท่านั้น เเต่บทสนทนามีส่วนช่วยเเสดงอุปนิสัยตัวละครด้วย
4. ตัดตัวละครที่ไม่มีประโยชน์ต่อการดำเนินเรื่องออก ตัวละครใดที่มีเเนวโน้มบุคลิกนิสัย เเละความเห็นเหมือนกัน ให้เหมารวมว่าเป็นตัวละครเดียวกัน ตัวละครใดที่ถึงไม่มีก็ไม่ได้ทำให้เรื่อยเสียอรรถรส ก็ตัดออกได้
5. ให้ตัวละครเเต่ละตัวมีความคิดเป็นของตัวเอง โดยความคิดนั้นต้องมาจากอุปนิสัยของตัวละครด้วย อย่าให้ตัวละครมีความคิดไปในเเนวทางเดียวกัน เพราะตัวละครที่มีความคิดเหมือนกัน คือตัวละครเดียวกัน
6. พยายามอย่าใส่ตัวละครในฉากเดียวกันมากเกินไป หากจำเป็นก็ให้บ่งบอกเเต่ตอนเเรกว่ามีตัวละครกี่ตัวเเละชื่ออะไรอยู่ในฉาก นั้น เพื่อผู้อ่านจะได้เตรียมจินตนาการได้ทัน
7. พยายามเพิ่มความรู้สึกของตัวละครให้มาก บรรยายอารมณ์ความรู้สึกของเขาให้มากขึ้น เพื่อที่ผู้อ่านจะได้เข้าถึงตัวละคร เมื่อผู้อ่านเข้าถึงตัวละคร ก็จะรู้ึสึกสนิทสนมกับตัวละคร เเละเมื่อนั้นผู้อ่านก็จะจำพวกเขาได้
สำหรับ ตัวละครหญิงในเรื่อง (ซึ่งมีน้อยมาก) ไม่เป็นปัญหาต่อความจำของผู้อ่าน เพราะมีน้อยมาก เเละผู้เขียนก็เขียนบุคลิกของตัวละครหญิงได้ดี สามารถทำให้ผู้ชมเห็นใจ เเละเอาใจช่วยเธอ
ฉาก สถานที่ เวลา [8/10] : ผู้เขียนบรรยายได้เห็นภาพ เเละเข้าใจทะลุปรุโปร่ง บางตอนเเอบมีรูปภาพประกอบด้วย ก็ช่วยจินตนาการใด้มาก ชอบที่ผู้เขียนสร้างดินเเดนในจินตนาการได้ดีทีเดียว เเละขอให้พัฒนาความสามารถนี้ต่อไปนะคะ ^^
การดำเนินเนื้อเรื่องและ มุมมองการเล่าเรื่อง [8/10] : การดำเนินเรื่องเป็นไปอ่านเรียบง่าย ไม่งงไม่สับสน ผู้อ่านเข้าใจดี เเละยังมีการตัดกับความโรเเมนติกบ้าง ฮาขับขัน ตื่นเต้นตกใจบ้าง ซึ่เงป็นเสน่ห์ของเรื่องที่น่ารัก
แต่ขอ เเนะนำเพิ่มเติมว่าบางฉากก็ยืดยาวเเละเยิ่นเย้อเกินไป ซึ่งบางครั้งไม่จำเป็นเลย ขอเเนะนำให้เลือกเฉพาะฉากที่สำคัญต่อการดำเนินเรื่องจริงๆ เช่น ถ้าไม่มีฉากนั้น เรื่องจะไม่สามารถดำเนินไปได้ เป็นต้น
ความสมเหตุสมผล [8/10] : เรื่องยังไม่ค่อยสมเหตุสมผล ตรงที่ทำไมต้องมีคนมาปกป้องนางเอก ทั้งที่รอบตัวนางเอกก็มีคนเก่งๆมากมาย
นอก จากนี้เเม้ผู้วิจารณ์จะพยายามอ่านอย่างละเอียดเเล้ว เเต่ก็ยังสงสัยว่าทำไมนางเอกต้องทำตัวเป็นคนใช้ นางเอกอยากทำเอง หรือคนรอบข้างอยากให้ทำ เพราะบางตอนก็เหมือนนางเอกเต็มใจ เเต่บางตอนก็เหมือนนางเอกน้อยใจ (เช่นตอนที่พูดกับพระเอกประมาณว่า...ถึงยังไงฉันก็เหมือนคนใช้อยู่เเล้วนี่) สรุปเเล้วนางเอกใช้ชีวิตอย่างไรกันเเน่
ตกลงคนรอบตัวนางเอกคิดอย่างไรกับนางเอกกันเเน่ บางครั้งก็เหมือนรัก เเต่เหตุใดต้องทำตัวเหินห่างนางเอก?
ตกลง นางเอกรู้จักตัวเองดีเเค่ไหน รู้หรือเปล่าว่าตนเองมีผนึกปีศาจ เพราะผู้เขียนไม่ได้บอกว่านางเอกรู้หรือไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใครมาเเต่เเรก เเต่มาบอกเอาตอนกลางๆเรื่องว่านางเอกคิดว่าตัวเองเป็นเเค่เจ้าหญิงตกยาก เนะนำให้ผู้เขียนเริ่มบรรยายตั้งเเต่เเรกๆดีกว่า มาบรรยายกลางเรื่อง
ตกลงทุกคนอยากให้นางเอกอยู่รอดหรืออยากกำจัดนางเอกกันเเน่
ตกลง เป้าหมายของนางเอกคืออะไรกันเเน่ ดูเหมือนชีวิตเธอเลื่อนลอยเเละยังไม่มีจุดหมายเเน่ชัด ทำให้ไม่สามารถมาเสริมความสมเหตุสมผลของเรื่องได้ว่าทำไมต้องมีอัศวิน เเละเจ้าชายมาคุเ้มครองเธอมากมายขนาดนี้ แนะนำให้ผู้เขียนอธิบายเพิ่มเติม
บท สนทนา [8/10] : บทสนทนาเป็นธรรมชาติ เเละช่วยเเสดงความคิดความต้องการอุปนิสัยเเละความรู้สึกของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะตัวละครพระเอกซึ่งเป้นคยปากไม่ตรงกับใจ เเละตัวละครนางเอกซึ่งเป็นคนขี้อาย รวมถึงตัวละครอื่นๆอีกหลายๆตัว
ภาษาสำนวน
- การบรรยาย [16/20] : ผู้เขียนใช้ภาษาที่ดีในระดับหนึ่งอยู่ก่อนเเล้ว ชอบตรงที่ผู้เขียนมีการบรรยายเเยก เช่น หากบรรยายความคิดก็จะทำตัวเอียง ขอชื่อชมเทคนิคนี้ ที่ทำให้ผู้อ่านเข้าใจมากขึ้น
เเต่ที่อยากเเนะนำเพิ่มเติมคือ มีการใช้ภาษาต่างประเทศ ผิดไวยากรณ์ภาษาไทยบ้าง มีประโยคที่ยาวเกินไป
ขอ เเนะนำให้ผู้เขียนอย่าเขียนให้หนึ่งประโยคยาวเกิน 1 บรรทัด เเละอย่ามีคำว่า ที่ ซึ่ง อัน ในประโยค มากกว่า 2 จุดเป็นอันขาด พยายามขยายประโยคให้น้อยที่สุด ทำประโยคให้กระชับที่สุด
- คำผิด คำซ้ำ การหลากคำ [7/10] : มีคำผิดในช่วงสี่ห้าตอนเเรกจำนวนมาก ส่วนมากจะผิดพวก ร. เเละ ล. ซึ่งมีนักวิจารณ์ท่านหนึ่งได้เเนะนำไปแเเล้ว จึงไม่ขอพูดซ้ำอีก ภาษาสำนวนส่วนอื่นถือว่าดีเเล้ว
ความน่าติดตาม [7/10] : เนื้อเรื่องดำเนินมาอย่างน่ารัก ชวนอ่านได้เรื่อยๆ น่าติดตามความรักของพระเอกเเละนางเอก เเต่ปัญหาอาจเป็นเพราะการดำเนินเรื่องที่เรียบๆเรื่อยๆเกินไป มีเหตุกรณ์ต่างๆเกิดขึ้นไปวันๆ เเละเหตุการณ์บางอย่างก็ไม่ได้ช่วยพัฒนาเรื่อราว เนื้อเรื่องยังไม่มีจุดหมายเเน่ชัดว่าตกลงทุกคนต้องการอะไรกันเเน่ ทำให้ผู้อ่านยังไม่ค่อยอยากลุ้นติดตามเท่าไหร่
เเนะนำให้ผู้เขียน เพิ่มเติมจุดหมายของเรื่อง จุดหมายของเรื่องไม่ใช่เเค่การคุ้มครองเข้าหญิง เเต่ต้องตอบให้ได้ว่า คุ้มครองอย่างไร? เพื่ออะไร? เพราะอะไร? เเละถ้าไม่คุ้ทครอง จะเกิดอะไรขึ้น
สรุปคะแนน
โดยรวมเเล้วช อบเรื่องนี้นะคะ เป็นนิยายที่น่ารัก ชอบนิสัยของพระเอกที่ปากไม่ตรงกับใจ เเละนิสัยของนางเอกที่ดูเอียงอายน่ารัก เเต่ก็เปิ่นเล็กน้อย ขอเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนเขียนตอ่ไปจนจบ เเละพัฒนาปรับเเก้เรื่อยๆ ก็จะดีขึ้นเองค่า
คะแนนรวมเต็มร้อย ได้
78/100
รับแล้ว
โครง เรื่อง [9/10] : สำหรับนิยายเรื่องนี้ ต้องชมผู้เขียนว่าผู้เขียนคงวางเเผนมาอย่างดี คงวาดแผนที่อาณาจักรในจินตนาการไว้เเล้วใช่ไหมคะ สามารถสรรสร้างอาณาจักรในจินตนาการได้สมบูรณ์เเบบเเละยิ่งใหญ่จริงๆ ตัวละครเเต่ละตัวก็มีเสน่ห์ดีมาก เรื่องราวมีปมของเรื่องชัดเจน เเละมีความขัดเเย้งชัดเจน
เเต่ปัญหาเล็กน้อยจะอยู่ที่การดำเนิน เรื่องเสียมากกว่า รวมถึงจุดมายของเรื่อ ว่าเรื่องมีจุดหมายที่ต้องการดำเนินไปทางใดกันเเน่ ตกลงต้องการนกำจัดหรือปกป้องผู้มีผนึก การไม่ชัดเจนเรื่องนี้ จะทำให้เรื่องดูเลื่อนลอยบนะคะ
ตัวละคร [7/10] : ตัวละครมีเสน่ห์มากเลยค่ะ >O< นิยายเรื่องนี้มีตัวละครค่อนข้างมาก เเต่ก็ถือว่าไม่มากนักถ้าเทียบกับนิยายเเฟนตาซีหลายๆเรื่อง ผู้วิจารณ์่สามารถอ่านเเละจดจำคาเเรกเตอร์ได้ เพราะภาพเเนะนำตัวละคร
แต่ หากไม่มีภาพเเนะนำนำเหล่านั้น เเน่นอนว่าผู้วิจารณ์คงจำไม่ได้เเน่ นั่นเพราะผู้เขียนเขียนให้ในหนึ่งฉากมีตัวละครมากเกินไป ตัวละครปรากฏตัวมากเกินในบทเเรกๆ ซึ่งการมีตัวละครเยอะนั้นไม่ใช่ปัญหา เเต่การเเนะนำตัวละครเ็ป็นสิ่งที่ต้องให้ความสำคัญอย่างยิ่ง
วิธีเเนะนำตัวละครมากๆไม่ให้คนอ่านงง มีดังนี้
1. เสียสละเวลาเเละหน้ากระดาษเพื่อเเนะนำตัวละครทีละตัว ทีละตอน (เลือกเฉพาะตัวที่สำคัญๆ) ให้ผู้อ่านได้รู้จักความเป็นมา ความเป็นไป ตำเเหน่ง อดีต ภูมิหลัง ของพวกเขา โดยใช้เทคนิคเปิดตัวละครเเต่ละตัวอย่างยิ่งใหญ่ วิธีการนี้จะช่วยให้ตัวละครของผู้เขียนโดดเด่นเเละมีเอกลักษณ์ขึ้นมาทันใด ซึ่งดีกว่าจับพวกเขายัดรถม้ามารวมๆกันเเล้วนั่งมาพร้อมกัน
2. ในช่วงที่ตัวละครสร้างความสัมพันธ์ ให้ผู้เขียนใส่บุคลิกพิเศษเฉพาะตัวของตัวละครเเต่ละตัวให้มากขึ้นด้วยการ บรรยายรูปร่าง ท่ายืน วิธีการพูดจา สีหน้า บุคลิกเล็กๆน้อยๆของตัวละครก็สามารถบ่งบอกนิสัยเฉพาะตัวได้
3. ในช่วงบทสนทนา พยายามใส่คำพูดที่เเสดงนิสัยของตัวละครให้มากกว่านี้ บทสนทนามิได้มีประโยชน์เเค่เพื่อดำเนินเรื่อง หรือบอกความคิดเห็นของตัวละครเท่านั้น เเต่บทสนทนามีส่วนช่วยเเสดงอุปนิสัยตัวละครด้วย
4. ตัดตัวละครที่ไม่มีประโยชน์ต่อการดำเนินเรื่องออก ตัวละครใดที่มีเเนวโน้มบุคลิกนิสัย เเละความเห็นเหมือนกัน ให้เหมารวมว่าเป็นตัวละครเดียวกัน ตัวละครใดที่ถึงไม่มีก็ไม่ได้ทำให้เรื่อยเสียอรรถรส ก็ตัดออกได้
5. ให้ตัวละครเเต่ละตัวมีความคิดเป็นของตัวเอง โดยความคิดนั้นต้องมาจากอุปนิสัยของตัวละครด้วย อย่าให้ตัวละครมีความคิดไปในเเนวทางเดียวกัน เพราะตัวละครที่มีความคิดเหมือนกัน คือตัวละครเดียวกัน
6. พยายามอย่าใส่ตัวละครในฉากเดียวกันมากเกินไป หากจำเป็นก็ให้บ่งบอกเเต่ตอนเเรกว่ามีตัวละครกี่ตัวเเละชื่ออะไรอยู่ในฉาก นั้น เพื่อผู้อ่านจะได้เตรียมจินตนาการได้ทัน
7. พยายามเพิ่มความรู้สึกของตัวละครให้มาก บรรยายอารมณ์ความรู้สึกของเขาให้มากขึ้น เพื่อที่ผู้อ่านจะได้เข้าถึงตัวละคร เมื่อผู้อ่านเข้าถึงตัวละคร ก็จะรู้ึสึกสนิทสนมกับตัวละคร เเละเมื่อนั้นผู้อ่านก็จะจำพวกเขาได้
สำหรับ ตัวละครหญิงในเรื่อง (ซึ่งมีน้อยมาก) ไม่เป็นปัญหาต่อความจำของผู้อ่าน เพราะมีน้อยมาก เเละผู้เขียนก็เขียนบุคลิกของตัวละครหญิงได้ดี สามารถทำให้ผู้ชมเห็นใจ เเละเอาใจช่วยเธอ
ฉาก สถานที่ เวลา [8/10] : ผู้เขียนบรรยายได้เห็นภาพ เเละเข้าใจทะลุปรุโปร่ง บางตอนเเอบมีรูปภาพประกอบด้วย ก็ช่วยจินตนาการใด้มาก ชอบที่ผู้เขียนสร้างดินเเดนในจินตนาการได้ดีทีเดียว เเละขอให้พัฒนาความสามารถนี้ต่อไปนะคะ ^^
การดำเนินเนื้อเรื่องและ มุมมองการเล่าเรื่อง [8/10] : การดำเนินเรื่องเป็นไปอ่านเรียบง่าย ไม่งงไม่สับสน ผู้อ่านเข้าใจดี เเละยังมีการตัดกับความโรเเมนติกบ้าง ฮาขับขัน ตื่นเต้นตกใจบ้าง ซึ่เงป็นเสน่ห์ของเรื่องที่น่ารัก
แต่ขอ เเนะนำเพิ่มเติมว่าบางฉากก็ยืดยาวเเละเยิ่นเย้อเกินไป ซึ่งบางครั้งไม่จำเป็นเลย ขอเเนะนำให้เลือกเฉพาะฉากที่สำคัญต่อการดำเนินเรื่องจริงๆ เช่น ถ้าไม่มีฉากนั้น เรื่องจะไม่สามารถดำเนินไปได้ เป็นต้น
ความสมเหตุสมผล [8/10] : เรื่องยังไม่ค่อยสมเหตุสมผล ตรงที่ทำไมต้องมีคนมาปกป้องนางเอก ทั้งที่รอบตัวนางเอกก็มีคนเก่งๆมากมาย
นอก จากนี้เเม้ผู้วิจารณ์จะพยายามอ่านอย่างละเอียดเเล้ว เเต่ก็ยังสงสัยว่าทำไมนางเอกต้องทำตัวเป็นคนใช้ นางเอกอยากทำเอง หรือคนรอบข้างอยากให้ทำ เพราะบางตอนก็เหมือนนางเอกเต็มใจ เเต่บางตอนก็เหมือนนางเอกน้อยใจ (เช่นตอนที่พูดกับพระเอกประมาณว่า...ถึงยังไงฉันก็เหมือนคนใช้อยู่เเล้วนี่) สรุปเเล้วนางเอกใช้ชีวิตอย่างไรกันเเน่
ตกลงคนรอบตัวนางเอกคิดอย่างไรกับนางเอกกันเเน่ บางครั้งก็เหมือนรัก เเต่เหตุใดต้องทำตัวเหินห่างนางเอก?
ตกลง นางเอกรู้จักตัวเองดีเเค่ไหน รู้หรือเปล่าว่าตนเองมีผนึกปีศาจ เพราะผู้เขียนไม่ได้บอกว่านางเอกรู้หรือไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใครมาเเต่เเรก เเต่มาบอกเอาตอนกลางๆเรื่องว่านางเอกคิดว่าตัวเองเป็นเเค่เจ้าหญิงตกยาก เนะนำให้ผู้เขียนเริ่มบรรยายตั้งเเต่เเรกๆดีกว่า มาบรรยายกลางเรื่อง
ตกลงทุกคนอยากให้นางเอกอยู่รอดหรืออยากกำจัดนางเอกกันเเน่
ตกลง เป้าหมายของนางเอกคืออะไรกันเเน่ ดูเหมือนชีวิตเธอเลื่อนลอยเเละยังไม่มีจุดหมายเเน่ชัด ทำให้ไม่สามารถมาเสริมความสมเหตุสมผลของเรื่องได้ว่าทำไมต้องมีอัศวิน เเละเจ้าชายมาคุเ้มครองเธอมากมายขนาดนี้ แนะนำให้ผู้เขียนอธิบายเพิ่มเติม
บท สนทนา [8/10] : บทสนทนาเป็นธรรมชาติ เเละช่วยเเสดงความคิดความต้องการอุปนิสัยเเละความรู้สึกของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะตัวละครพระเอกซึ่งเป้นคยปากไม่ตรงกับใจ เเละตัวละครนางเอกซึ่งเป็นคนขี้อาย รวมถึงตัวละครอื่นๆอีกหลายๆตัว
ภาษาสำนวน
- การบรรยาย [16/20] : ผู้เขียนใช้ภาษาที่ดีในระดับหนึ่งอยู่ก่อนเเล้ว ชอบตรงที่ผู้เขียนมีการบรรยายเเยก เช่น หากบรรยายความคิดก็จะทำตัวเอียง ขอชื่อชมเทคนิคนี้ ที่ทำให้ผู้อ่านเข้าใจมากขึ้น
เเต่ที่อยากเเนะนำเพิ่มเติมคือ มีการใช้ภาษาต่างประเทศ ผิดไวยากรณ์ภาษาไทยบ้าง มีประโยคที่ยาวเกินไป
ขอ เเนะนำให้ผู้เขียนอย่าเขียนให้หนึ่งประโยคยาวเกิน 1 บรรทัด เเละอย่ามีคำว่า ที่ ซึ่ง อัน ในประโยค มากกว่า 2 จุดเป็นอันขาด พยายามขยายประโยคให้น้อยที่สุด ทำประโยคให้กระชับที่สุด
- คำผิด คำซ้ำ การหลากคำ [7/10] : มีคำผิดในช่วงสี่ห้าตอนเเรกจำนวนมาก ส่วนมากจะผิดพวก ร. เเละ ล. ซึ่งมีนักวิจารณ์ท่านหนึ่งได้เเนะนำไปแเเล้ว จึงไม่ขอพูดซ้ำอีก ภาษาสำนวนส่วนอื่นถือว่าดีเเล้ว
ความน่าติดตาม [7/10] : เนื้อเรื่องดำเนินมาอย่างน่ารัก ชวนอ่านได้เรื่อยๆ น่าติดตามความรักของพระเอกเเละนางเอก เเต่ปัญหาอาจเป็นเพราะการดำเนินเรื่องที่เรียบๆเรื่อยๆเกินไป มีเหตุกรณ์ต่างๆเกิดขึ้นไปวันๆ เเละเหตุการณ์บางอย่างก็ไม่ได้ช่วยพัฒนาเรื่อราว เนื้อเรื่องยังไม่มีจุดหมายเเน่ชัดว่าตกลงทุกคนต้องการอะไรกันเเน่ ทำให้ผู้อ่านยังไม่ค่อยอยากลุ้นติดตามเท่าไหร่
เเนะนำให้ผู้เขียน เพิ่มเติมจุดหมายของเรื่อง จุดหมายของเรื่องไม่ใช่เเค่การคุ้มครองเข้าหญิง เเต่ต้องตอบให้ได้ว่า คุ้มครองอย่างไร? เพื่ออะไร? เพราะอะไร? เเละถ้าไม่คุ้ทครอง จะเกิดอะไรขึ้น
สรุปคะแนน
โดยรวมเเล้วช อบเรื่องนี้นะคะ เป็นนิยายที่น่ารัก ชอบนิสัยของพระเอกที่ปากไม่ตรงกับใจ เเละนิสัยของนางเอกที่ดูเอียงอายน่ารัก เเต่ก็เปิ่นเล็กน้อย ขอเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนเขียนตอ่ไปจนจบ เเละพัฒนาปรับเเก้เรื่อยๆ ก็จะดีขึ้นเองค่า
คะแนนรวมเต็มร้อย ได้
78/100
รับแล้ว
ชื่อผู้เซ็นรับคำวิจารณ์ : มู่
นามปากกา : Mul2asaki
ชื่อบทความ : Astrorian Estra ผนึกร่างรัตติกาล
ชื่อผู้วิจารณ์ : กุหลาบน้ำเงิน
ข้อความที่จะฝากถึงนักวิจารณ์ : ขอบคุณมากค่ะ วิจารณ์ได้ละเอียดมากช่วยในการนำไปปรับปรุงได้ดีทีเดียว
แปะแบนเนอร์ให้เครดิตเราด้วยนะ : แปะเรียบร้อยแล้วค่ะ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น