คดีที่ไขไม่ออก

ลำดับตอนที่ #1 : ต้นตอ

คดีฆาตกรรมสยองขวัญที่เกิดขึ้นในปีพ.ศ.2550ที่อำเภอหนึ่งของจังหวัดขอนแก่น  คดีฆ่าเด็กนักเรียนหญิงชั้นมัธยมศึกษาปีที่1ที่ถูกฆ่าแบบทารุณ  โดยศพถูกพบบนขื่อในศาลาธรรม สถานที่ที่ทางโรงเรียนใช้ประกอบพิธีทางศาสนาและใช้ทำการเรียนการสอน แต่จวบจนบัดนี้แล้วคดียังไม่ได้คลี่คลาย ไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นฆาตกร และเหตุจูงใจในการก่อคดีคืออะไร?

ศาลาธรรมตั้งอยู่ภายในบริเวณโรงเรียนมัธยมมีชื่อแห่งหนึ่งในอำเภอชุมแพ  หลังจากเกิดเหตุการณ์นั้นแล้วทางโรงเรียนยังคงใช้ทำกิจกรรมต่อไป แต่กระนั้นครูและนักเรียนบางคนก็ยังหวาดกลัวถึงการมีอยู่ของฆาตกรต่อเนื่องที่ก่อคดีฆาตกรรมเกิดขึ้นอีกกว่า10คดีหลังจากนั้น

ในตอนสายๆของวันเสาร์เดือนเมษายนปี2556  ประตูโรงเรียนได้เปิดต้อนรับคนผู้หนึ่งในชุดคลุมสีฟ้าใส สวมหมวกแก๊ป ใส่แว่นสายตา สะพายกระเป๋าสะพายข้าง ที่ด้านหลังชุดคลุมมีตัวหนังสือสีแดงสดสกรีนติดอยู่ว่า“นักสืบพัฒนรัตน์”นักสืบ? มาทำอะไรที่โรงเรียนในวันเสาร์

ตอนนี้เขาเดินตัดเข้ามาในศาลาธรรมที่ร้างผู้คน บนศาลามีพระพุทธรูป2องค์มีพระประธานเป็นพระพุทธรูปปางยืนด้านหน้าองค์พระประธานมีพระพุทธรูปปางสมาธิ ถัดไปทางซ้ายขององค์พระมีโต๊ะยาว เก้าอี้และกระดานไวดบร์อดตั้งอยู่  นักสืบหนุ่มกวาดตามองรอบๆจนเดินมาถึงจุดหนึ่งเขาสังเกตเห็นคราบเลือดจางๆที่หลงเหลือจากการเช็ดถูแต่มันก็ผ่านมา7ปีแล้วนะ?

เขาล้วงกระเป๋าเอาแฟ้มข้อมูลสีขาวออกมา ก่อนลงพิงเสาข้างรอยเลือดจางๆนั่นเมื่อเปิดดูภายในก็มีรูปภาพและข้อความ  ในรูปภาพนั้นเป็นภาพที่เจ้าหน้าที่ตำรวจถ่ายเก็บไว้เป็นหลักฐาน เป็นรูปสภาพศพของเด็กนักเรียนหญิงที่ถูกฆาตกรรมเมื่อ7ปีก่อน  ซึ่งสภาพศพกะโหลกศีรษะถูกทุบด้วยของแข็งแตกจนสมองเยิ้ม ดวงตาทะลักออกนอกเบ้า ตามร่างกายมีบาดแผลเหวอะหวะและลึก ที่ท้องอวัยวะภายในทะลักทะล้น ดูๆก็ทำให้คิดว่าฆาตกรมีนิสัยอย่างไร เขาอ่านข้อความพลางนึกถึงตอนที่รับงานมาทำ

“เอิบแกมั่นใจแล้วนะว่าจะทำ”เสียงของผู้หมวดโกเมนเจ้าของคดีเอ่ยถาม

“เออชั้นจะทำเพราะคดีนี้ดูเหมือนจะเป็นต้นตอในหลายๆคดีต่อมา”นักสืบหนุ่มบอก

“งั้นก็ช่างแก...แต่คืบหน้าอะไรแล้วแจ้งชั้นด่วนเลย”

ตอนนี้เขาก้มมองรูปภาพ2ใบ เป็นรูปที่ถ่ายในระยะใกล้และไกลของศพเด็กนักเรียนหญิงตอนที่อยู่บนขื่อ พลันทำให้เขารู้สึกอยากมองขึ้นข้างบน  เขาเหลือบมองขึ้นไปช้าๆ!ไม่มีอะไรบนขื่อนอกจากใยแมงมุม 

สักพักเขาก็ได้ยินเสียงหนึ่งจากข้างหลัง เป็นเสียงร้องให้มันอยู่ใกล้มาก เขายืนแล้วสูดลมหายใจเข้าปอดช้าๆ นึกในใจว่าไม่ใช่ผีไว้ก่อนแล้วจึงหันควับไปมอง  เป็นสาวน้อยคนหนึ่งอยู่ในชุดที่เปื้อนเลือด!!!เธอยืนก้มหน้าร้องให้

เขามองดูชุดนักเรียนที่เปื้อนเลือด

“ผีไม่น่าใช่”เขานึกในใจ

เปรี้ยง! มีเสียงดังจากทางพระพุทธรูป กระเบื่องแผ่นหนึ่งร่วงลงมาแตกต่อหน้าองค์พระ เขาหันไปมองกระเบื่องแผ่นนั้นแล้วหันกลับมาที่เด็กสาว...แต่เธอหายไปแล้ว

 “เด็กสาวคนนั้นคนเหรอ”เขาชักไม่แน่ใจแต่ก็ข่มใจนั่งลงพิงเสาพลางอ่านประวัติเด็กหญิง.............................................................................................

ปิ๊ง!นักสืบหนุ่มคิดอะไรออก เขาลุกขึ้นยืนก่อนมองไปรอบๆอีกครั้งให้แน่ใจอะไรบางอย่างที่เขาคิดอยู่แต่.....แปะ! มีบางสิ่งตกลงมากระทบใบหน้าของเขา

 “หยดเลือด!’’เขาคิดว่าอย่างนั้นมันร่วงลงมาจากข้างบน  ไม่ต้องรอให้ใครบอกเขาเงยหน้าขึ้นไปทันที!เขาแทบผงะและถอยหลังไป2ก่าวเมื่อสายตาไปหยุดที่ขื่อ ศพเด็กหญิงถูกแขวนอยู่บนขื่อแบบเดียวที่อยู่ในรูปถ่ายของแฟ้มข้อมูล เลือดหยดลงมาช้าๆลำไส้แกว่งไปตามลม!!!ลมวูบหนึ่งพัดเข้าด้านหลังนักสืบ

“ผีเป็นไปได้ไง”เขาเอากล้องถ่ายรูปดิจิตอลอันเล็กๆออกจากกระเป๋า คาดว่าต้องถ่ายภาพที่สุดพิลึกพิลั้นให้ได้ ฉึก! มีเสียงมาจากด้านหลังนักสืบ เขาขมวดคิ้วนิ่วหน้าบ่งบอกถึงความเจ็บปวด  มีเสียงจากกล้องถ่ายรูปดิจิตอลเบาๆ เขาล้มตัวลงยืนเข่าช้าๆที่หลังมีมีดทำครัวปักอยู่ ในความรู้สึกของเขาตอนนี้คืออยากจะหันไปมองข้างหลัง

ฟ้าว!ศีรษะของเขาหลุดกระเด็นจากคอ มีดทำครัวนั่นเองที่วิ่งผ่านคอเขาไป สายตาของเขาคงเห็นแล้วว่าใครซักคนในชุดคลุมสีดำเป็นคนที่ตัดศีรษะเขาเอง ตุบ! ศีรษะของเขาหล่นลงที่ริมบันใดศาลาทิศเหนือ แล้วมันก็ค่อยๆกลิ้งลงบันใดไปทีละขั้นก่อนเลี่ยงลงข้างบันใด ตุบ! ร่างอันไร้ศีรษะล้มลงพื้นเลือดสาดไปทั่วคนชุดคลุมสีดำก้มลงดึงมีดที่เสียบหลังนักสืบออกเลือดอาบใบมีด  แล้วเขาก็ถอดชุดคลุมออกเผยให้เห็นว่าใครคือฆาตกร!!!!

สาวน้อยในชุดนักเรียนเปื้อนเลือด!สาวน้อยคนเมื่อสักครู่นี่ เธอเป็นผีไม่ใช่รึ! ไม่ใช่เลย!ไม่ใช่ผี! แฟ้มข้อมูลที่วางอยู่ข้างๆร่างอันไร้ศีรษะของนักสืบพัฒนรัตน์  ในแฟ้มนั่น มีรูปถ่ายอยู่2-3ใบที่เป็นภาพเด็กหญิงที่มีใบหน้าเหมือนกัน   มีข้อความที่ถูกเขียนด้วยปากกาบอกว่า เด็กหญิงคนซ้ายชื่อ“เอิน”ซึ่งเป็นเด็กที่เสียชีวิต ส่วนอีกคนชื่อ“ออย”หายตัวไปตั้งแต่พบศพบนขื่อของเด็กหญิงฝาแฝดสันนิฐานว่าเสียชีวิต เสียชีวิตเหรอไม่! ไม่มีทาง! ตอนนี้เด็กสาวคนนั้นกำลังนั่งคร่อมร่างนักสืบพัฒนรัตน์อยู่!!!

เธอหยิบแฟ้มมาดูก่อนล้วงเอาไฟแช็กเพื่อเผาทำลายแฟ้มข้อมูล เธอมองดูแฟ้มข้อมูลที่กำลังติดไฟเธอแสยะยิ้มแล้วลงมือสับศพอันไร้ศีรษะของนักสืบผู้โชคร้าย  เธอดูเมามันมากเลือดเนื้อพุ่งตามแรงที่ลงมีดฉับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเสียงมีดสับถูกกระดูกฟังดูสุดทรมาน ร่างของนักสืบหนุ่มเละไม่มีชิ้นดีไฟจากแฟ้มมอดลงและกลายเป็นเถ้า

หวือ!เถ้าจากแฟ้มปลิวตามลมฆาตกรสาวยังคงสับร่างนั่นต่อไปเรื่อยๆชิ้นเนื้อก้อนหนึ่ง กระเด็นไปโดนปุ่มกล้องถ่ายรูปดิจิตอลมีเสียงที่เบามากดังออกมาซึ่งเธอผู้เป็นฆาตกรไม่อาจรู้เลยว่า ได้มอบหลักฐานที่จะคลี่คลายดีนี้อย่างสมบูรณ์

เธอหยุดแล้วยืนขึ้นเช็ดมีด2เล่มในมือก่อนเดินออกจากศาลาไป  แต่เธอก็หันควับมาราวกับมีอะไรที่ยังไม่ได้ทำ เธอเดินขึ้นมาบนศาลาอีกครั้งก่อนที่จะก้มหยิบชุดคลุมตัวเองแล้วเดินออกจากศาลาอีกครั้ง ทางบันใดทิศเหนือ เธอเก็บมีดในชุดคลุมแล้วก็ใช้มือปัดเลือดที่เปื้อนตัวเธอ ทิ้งทุกอย่างไว้เบื่องหลังทั้งหมด.......

เหตุผลที่เธอฆ่าคืออะไร?แค่ต้องการทำลายแฟ้มข้อมูลหรือแค่ความสะใจ  ไม่มีใครรู้แล้วเธอก็หายลับไป.....ตุบ!ศพของเด็กหญิงหล่นลงพื้นแตก!!!!ทำให้ทราบว่าแท้จริงแล้วมันคือ หุ่นที่ทำได้แนบเนียนมากๆ  คงอีกพักใหญ่ที่ใครจะมาพบศพของนักสืบหนุ่ม และพวกเขาจะรู้มั๊ยว่าฆาตกรแท้จริงคือเด็กหญิงที่หายตัวคิดว่าเสียชีวิตเมื่อ7ปีก่อน  แต่ที่แน่ใจได้ก็คือกล้องถ่ายรูปดิจิตอลของนักสืบพัฒนรัตน์ต้องมีภาพของเธอติดอยู่!!

สุดท้ายคดีนี้ก็ยังคงเป็นปริศนาต่อไป จนกว่าใครจะมาที่นี่พบศพและพบกล้อง อย่างน้อยก็มีหลักฐานบอกว่าใครคือฆาตกร  แต่กว่าจะถึงตอนนั้นฆาตกรก็คงหนีไปไกลแสนไกล ก่อนกลับมาก่อคดีอีกครั้ง

นักสืบพัฒนรัตน์ นักสืบหนุ่มผู้มีอนาคตไกล ซึ่งความจริงเขาสามารถไม่ทำคดีนี้ก็ได้ และถ้าเขาไม่รับทำคดีนี้ตอนนี้เขาคงอยู่ที่ไหนซักแห่ง  ยังมีความสุขกับชีวิตอยู่ แต่เขากลับมาพัวพันกับคดีที่แก้ไม่ได้ จึงทำให้เขาพบจุดจบแบบนี้......

ถ้าถามเขาอีกครั้งว่าจะทำคดีนี้มั๊ย ถ้ารู้ว่าจุดจบของคดีเป็นแบบไหน เขาคงตอบว่า

“ไม่”แน่นอนใครจะทำหล่ะคดีที่ไขยังไงก็ไขไม่ออก รึว่าคุณจะทำ!....................