หัวใจที่มังกรเฝ้า

ในคืนที่อากาศอบอุ่น มาภพนักศึกษาหนุ่มปีสองของมหาวิทยาลัยดังแห่งหนึ่งเดินเข้ามาในงานเทศกาลดนตรีที่เต็มไปด้วยแสงสีและเสียงดนตรีที่ตื่นเต้น การรวมตัวกันของนักดนตรีหลากหลายแนวและผู้คนที่มารวมตัวกันในค่ำคืนนี้ทำให้บรรยากาศเต็มไปด้วยความสนุกสนาน มาภพรู้สึกตื่นเต้นไม่แพ้กัน เพราะนี่คือโอกาสที่จะได้พบปะเพื่อนใหม่และสนุกกับเสียงเพลง

      มาภพ! มาที่นี่เร็ว! เสียงเพื่อนสนิทดังขึ้นเขาหันไปเห็นนาวาเพื่อนร่วมชั้นกำลังโบกมือเรียกอยู่ที่ด้านหน้าเวที มาภพยิ้มและรีบเดินเข้าไปหานาวา

      วันนี้เพลงเพราะจริงๆ นะ มาภพกล่าวขณะยืนข้างๆ นาวา

     ใช่เลย! เดี๋ยวนี้นักร้องที่นี่เก่งๆ ทั้งนั้น นาวาตอบ พร้อมกับชี้ไปที่เวทีที่มีนักดนตรีกำลังเล่นเพลงสนุกๆ ที่ทำให้ทุกคนโยกตามจังหวะ

     มาภพมีความสุขกับค่ำคืนนี้ เขาเริ่มรู้สึกถึงความพิเศษของบรรยากาศที่รายล้อม แต่ทว่าในความวุ่นวายนี้เอง เขาก็เกิดรู้สึกถึงบางสิ่งที่แตกต่างออกไป

     เธอเห็นผู้ชายคนนั้นไหม? นาวาเอ่ยขึ้น ขณะชี้ไปยังชายหนุ่มคนหนึ่งที่ยืนอยู่ด้านหลังเวที มาภพหันไปมองตามสายตา และพบกับชายหนุ่มที่มีเสน่ห์ลึกลับ เขามีผมยาวสลวยสีดำขลับ และดวงตาที่ดูเหมือนมีความลึกลับซ่อนอยู่ภายใน ชายหนุ่มคนนั้นดูโดดเด่นแม้จะอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย

    ใครน่ะ? มาภพถาม สงสัยว่าเขาคือใคร

    ไม่รู้สิ แต่อยากรู้จักจัง นาวาตอบด้วยเสียงกระซิบ

     มาภพรู้สึกท้าทายกับความรู้สึกนี้ เขาตัดสินใจที่จะเข้าไปใกล้ชายหนุ่มลึกลับคนนั้น สุดท้ายก็หยุดยืนอยู่ตรงหน้า

     สวัสดีครับ มาภพพูดเสียงเบา ชายหนุ่มหันมองและส่งยิ้มให้ก่อนจะตอบ

        สวัสดี เสียงของเขาดูมีเสน่ห์อย่างน่าประหลาด

         คุณชื่ออะไรครับ? มาภพถามออกไป ขณะที่รู้สึกได้ว่าหัวใจของเขาเริ่มเต้นแรงขึ้น

       มังกรชายหนุ่มตอบเสียงเรียบ แต่มีอะไรบางอย่างในดวงตาของเขาที่ทำให้มาภพรู้สึกว่ามันลึกซึ้งกว่าที่เห็น

       มังกร? ชื่อแปลกดีนะ มาภพตอบพร้อมรอยยิ้ม

       คนมักจะบอกอย่างนั้น มังกรกล่าว โดยไม่แสดงอาการรังเกียจหรือขัดข้อง เขายิ้มออกมาอีกครั้ง และมาภพรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่แผ่ออกมาจากเขา

      คุณมาที่นี่บ่อยไหม? มาภพถามต่อ

      ไม่บ่อย แต่คืนนี้รู้สึกว่าน่าสนใจมังกรตอบพลางมองไปที่เวทีที่กำลังมีการแสดงอยู่

      ผมชื่อมาภพนะ เรียนอยู่ที่นี่มาภพแนะนำตัว

      ดีใจที่ได้รู้จัก มังกรตอบ

      ในขณะนั้น เสียงเพลงที่ดังกระหึ่มและเสียงเชียร์จากผู้คนทำให้บรรยากาศเต็มไปด้วยความร่าเริง แต่สำหรับมาภพแล้ว คืนนี้มีความพิเศษกว่านั้น เมื่อเขาได้พูดคุยกับมังกร

      พวกเขาเริ่มพูดคุยกันเกี่ยวกับเพลงและความสนใจส่วนตัว มาภพรู้สึกว่านี่คือการสนทนาที่ไม่เหมือนใคร แม้ว่าเวลาจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่ความรู้สึกที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขากลับเข้มข้นขึ้น

      คุณชอบฟังเพลงแนวไหน? มาภพถาม ขณะที่เขามองไปที่มังกร

      ผมชอบแนวที่มีอารมณ์ สื่อถึงความรู้สึก มังกรตอบด้วยน้ำเสียงที่ลึกซึ้ง

      ฟังดูน่าสนใจนะ ผมชอบฟังเพลงแนวนี้เหมือนกัน มาภพพูด โดยรู้สึกถึงการเชื่อมต่อที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขา

      เวลาผ่านไปและมาภพเริ่มรู้สึกว่าตนเองหลงใหลในชายหนุ่มคนนี้ เขามีเสน่ห์ที่ทำให้เขาไม่สามารถละสายตาได้ มังกรดูเหมือนมีบางสิ่งที่ซ่อนอยู่ในตัวเองซึ่งทำให้มาภพอยากรู้จักเขามากขึ้นทำไมคุณถึงมาที่นี่ในคืนนี้? มาภพถามอีกครั้งเพื่อค้นหาบางอย่าง มังกรตอบอย่างลึกซึ้ง

      บางอย่าง ? มาภพรู้สึกสนใจ

      บางอย่างที่ผมต้องการเข้าใจเกี่ยวกับตัวเอง มังกรอธิบาย แต่กลับทำให้มาภพเกิดความสงสัยมากขึ้น

     ถ้าไม่รบกวนคุณเกินไป อยากให้เล่าให้ฟังหน่อยได้ไหม?มาภพลองถาม

     มังกรนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า “บางครั้งเรื่องราวที่เราค้นหานั้นลึกซึ้งเกินกว่าจะพูดออกมาได้

     มาภพรู้สึกถึงอารมณ์ที่ตึงเครียดในคำพูดของมังกร เขารู้สึกว่าอีกฝ่ายมีอะไรบางอย่างที่ต้องการหลบซ่อน และเขาก็อยากช่วยให้มังกรเปิดใจมากขึ้น

    ถ้าคุณต้องการพูดคุย ผมยินดีรับฟังเสมอนะ มาภพกล่าวด้วยความจริงใจ

      มังกรหันมามองเขา รอยยิ้มของเขาเริ่มกว้างขึ้น “ขอบคุณนะ มาภพ

       เวลาผ่านไปไม่นาน และเสียงเพลงเริ่มเบาลง ก่อนที่มาภพจะรู้ตัว เขาได้ใช้เวลาหลายชั่วโมงพูดคุยกับมังกร จนกระทั่งเสียงเรียกจากนาวาทำให้เขาต้องหันไป

       มาภพ! เราจะไปไหนต่อ? นาวาเรียกเสียงดัง

      เดี๋ยวไปตามนะ!มาภพตะโกนตอบ ก่อนหันไปหามังกร คุณจะไปที่ไหนต่อหรือเปล่า

      ยังไม่แน่ใจ แต่คิดว่าจะเดินเล่นสักหน่อย มังกรตอบ

      ถ้าอย่างนั้น ไปด้วยกันไหม? มาภพถาม โดยไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกตื่นเต้นขนาดไหนที่ได้ใช้เวลาร่วมกับเขา

      ยินดี มังกรตอบสั้นๆ แต่มีรอยยิ้มบนใบหน้า

     ทั้งสองเริ่มเดินไปตามทางเดินที่มีแสงไฟสลัว สถานที่เต็มไปด้วยผู้คนที่หัวเราะและพูดคุยกัน มาภพรู้สึกเหมือนเวลาในค่ำคืนนี้จะหยุดนิ่ง ในขณะที่เขากับมังกรก้าวเดินไปด้วยกัน  

     คุณมาจากไหน?มาภพถามระหว่างที่เดิน

     ที่ไหนสักแห่งที่ห่างไกล มังกรตอบด้วยน้ำเสียงลึกลับ   ที่ห่างไกล? ฟังดูน่าสนใจนะ มาภพพูดเสียงตื่นเต้น

     ใช่ แต่บางครั้งมันก็ทำให้รู้สึกเหงา มังกรบอก ทำให้มาภพรู้สึกสงสาร

     ถ้าอยากคุย เราสามารถเป็นเพื่อนกันได้ มาภพเสนอ

     มังกรหันมามองมาภพด้วยดวงตาที่ลึกซึ้ง เขาทำให้มาภพรู้สึกว่ามีบางอย่างในสายตานั้นที่บอกเล่าเรื่องราวมากมาย  

     ขอบคุณที่เสนอความเป็นเพื่อน มังกรตอบด้วยเสียงเบา

ค่ำคืนผ่านไปเรื่อยๆ เมื่อมาภพและมังกรเดินไปเรื่อยๆ เสียงเพลงจากเวทีค่อยๆ จางหาย แต่ความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจของมาภพกลับเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ มันเป็นความรู้สึกที่เขาไม่เคยรู้